وزارت نیرو به جای آموزش جغرافیا به ابهامات پاسخ دهد

خبرگزاری فارس - گروه محیط زیست: پس از انتشار گزارش فارس با عنوان " تعلل تامل‌برانگیز وزارت نیرو در انتشار نتایج مطالعات سد «فینسک»" ، شرکت مدیریت منابع آب ایران با ارسال توضیحاتی(لینک) به برخی از نکات این گزارش پاسخ داد. در پی جوابیه شرکت مدیریت منابع آب ایران، حنیف رضا گلزار در گفتگو با فارس، به برخی شبهات و ابهامات ایجاد شده در جوابیه ارسالی پاسخ داده است که در ادامه آمده است:

1.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در خصوص سرانه آب شرب شهری در استان سمنان عدد درست 211 لیتر در شبانه روز است که در متن گزارش به اشتباه 211 میلیون لیتر درج شده که بی شک ناشی از خطای غیر عمد در فرایند تدوین و نگارش مصاحبه بوده است.

2. بر اساس سند ملی آب کشور و همچنین با استناد به نظریه های متخصصین در سراسر جهان که اتفاقا مورد تایید و استناد وزارت نیرو نیز قرار داشته و در جوابیه ارسالی نیز نمود یافت، انتقال آب بین حوضه ای صرفا با هدف تامین آب شرب مردم ساکن در مقصد انتقال و مشروط به اجرای همه روش های فنی و کارشناسی برای استفاده بهینه از منابع آبی در دسترس و با شرط عدم آسیب به مردم مبدا اجرای طرح انتقال مجاز خواهد بود. پرسش اساسی این است که آیا واقعا ده ها طرح انتقال آب در دست بررسی و اجرا به استان سمنان، صرفا با هدف تامین آب شرب و پس از اعمال مدیریت بهینه در منابع آبی استان سمنان انجام می شود؟ آیا بیش از 400 میلیون مترمکعب آبی که وزارت نیرو در حال مطالعه و برنامه ریزی برای انتقال آن از حوضه البرز شمالی به سمنان می باشد، برای شرب جمعیت دست بالا 700 هزار نفری مردم کل استان سمنان است؟ 

3. انتظار می رفت تا در متن جوابیه ارسالی به جای تبیین و آموزش جغرافیا و اقلیم شناسی مناطق خشک و نیمه خشک با هدف تبیین ضرورت انتقال آب بین حوضه ای، به دلایل نپرداختن وزارت نیرو به هدررفت 24 درصدی منابع آب شرب استان سمنان ناشی از فرسودگی 35 درصدی شبکه انتقال آب شهری نیز اشاره می شد.

4. محل تعجب است که افزایش سطح باغات استان سمنان از 34 به 55 هزار هکتار طی یک دوره 8 ساله، اتفاقی ساده و فاقد اثر بر مدیریت مصرف منابع آبی نمایانده شده است. این نگاه آنقدر ساده انگارانه و غیر کارشناسی است که  هرگونه توضیح اضافه ای در مورد آن، صرفا اتلاف وقت و "مهره کور نخ کردن" است.

5. انتظار می رفت تا  "شرکت مدیریت منابع آب ایران" اندکی در خصوص 1175 میلیارد ریال از منابع مالی کشور که به دلیل ضعف نگاه مهندسی و عدم امکان پیش بینی اثر ساخت سدهای اشاره شده روی حوضه آبریز دریاچه ارومیه از سوی وزارت نیرو باد هوا شد توضیحاتی ارایه می کردند.

6. انتظار می رفت تا در جوابیه ارسالی، یک بار برای همیشه نیاز آب شرب هموطنان سمنانی از سوی وزارت نیرو اعلام می شد. واقعا نیاز آبی مردم سمنان چقدر است؟ اگر با انتقال 5.7 میلیون مترمکعب از سد فینسک این نیاز تامین می شود، ساخت سدهای روزیه و کسیلیان و انتقال آب دریاچه کاسپین برای چیست؟

7. در بخشی دیگر از این جوابیه ضمن اعتراف به ناتوانی در تصفیه فاضلاب شهری به نحوی که قابل استفاده در بخش کشاورزی باشد، در کمال تعجب برنامه اداره کل منابع طبیعی استان سمنان برای توسعه زراعت چوب تا سطح 1200 هکتار نادرست اعلام شد!! اولا ضروریست تا پیش از هرگونه اعلام نظر در خصوص درستی یا نادرستی داده های مطرح شده در یک مصاحبه رسمی با هدف زیرسوال بردن آن، لااقل روابط عمومی وزارتخانه خود را مامور به بررسی های بیشتر می کردید. دوم آنکه توصیه می کنم برای دریافت صحت خبر برنامه ریزی انجام شده برای توسعه کشت زراعت چوب در استان سمنان با استفاده از پساب تصفیه شده کد خبر 76590  منتشر شده در سایت سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور و همچنین کد خبر 5014279 منتشر شده در خبرگزاری مهر و ... را مطالعه بفرمایید.

8. در بخشی دیگر از این جوابیه آمده است که؛ « تامین آب شرب برای کلیه آحاد جامعه از وظایف ذاتی وزارت نیرو بوده» و در جایی دیگر بر « اجتناب ناپذیر بودن انتقال آب بین حوضه ای» برای تامین آب شرب تاکید شده است. نخست آنکه چرا این حس مسولیت وزارت نیرو برای تامین آب شرب مردم تا این اندازه شدید و غلیظ تنها بر استان سمنان متمرکز شده است؟ مگر مردم دشتیاری سیستان و کودکانی که برای تامین آب شرب طعمه گاندوها می شوند شهروند این کشور نیستند؟ چرا مردم غیزانیه و بیش از 500 روستای خوزستان که از نعمت آب شرب بهداشتی محرومند در اولویت وزارت نیرو برای تامین آب شرب بهداشتی قرار ندارد؟ مگر غیر از این است که بر اساس گزارش های رسمی منتشر شده، استان سمنان حتا در میان شش استان دچار تنش آبی کشور هم قرار ندارد؟ دوم آنکه تامین آب شرب هموطنان سمنانی هرگز نیازمند صرف هزینه های گزاف و تخریب محیط زیست با هدف انتقال آب بین حوضه ای نیست و بر اساس مطالعات و اظهارات نخبگان و مسولین فعلی استان سمنان، صرفا با صرفه جویی 10 درصدی و اعمال مدیریت بهینه مصرف کلیه کسری آب استان بدون هزینه اضافی تامین خواهد شد.

9. در بخشی دیگر از این جوابیه با هدف زیر سوال بردن نحوه مصرف آب در بخش کشاورزی استان مازندران و کاستن از بار انتقادات مستند ابراز شده از سوی مخالفین ساخت سد فینسک، ضمن استناد به اینکه « هم اکنون معدود کشاورزانی در مازندران برنج را به صورت خشکه کاری و با راندمان بالا تولید می کنند که خوب است توسعه یابد...» تلاش شد تا با القای پر آبی در استان مازندران، احداث سد فینسک و انتقال آب آن به سمنان بی اهمیت و بی اثر بر بخش کشاورزی مازندران نمایانده شود. در این خصوص لازم به ذکر است که "خشکه کاری برنج" به عنوان روشی جدید در حال حاضر صرفا در مرحله آزمایشی در سطح استان گلستان و در سطحی محدود در حال بررسی و پژوهش می باشد و هنوز منتج به نتایج قطعی با هدف توصیه به تولیدکنندگان در سطح سه استان شمالی تولید کننده برنج نشده است. نکته دیگر آنکه حتا اگر روزی با توسعه و ترویج خشکه کاری برنج در سه استان شمالی کشور، بیش از 420 هزار هکتار از اراضی شالیزاری این سه استان به شکل خشکه کاری زیر کشت برنج بروند، حجم عظیم آب مصرف نشده برای تولید برنج غرقاب باید برای ترمیم، بازسازی و احیای سفره های آب زیر زمینی و احیای اکوسیستم ویران البرز شمالی تخصیص یابد نه انتقال به سمنان، تهران، قزوین و البرز یا جای دیگر.

10. آنطور که در متن جوابیه ذکر شده؛ « روستای ملاده به دلیل واقع شدن در تراز ارتفاعی بالا متاثر از سد نمی باشد». این در حالیست که طی نامه شماره 237/1/د5024 مورخ 10/04/1399 فرماندار مهدی شهر و همچنین نامه شماره 14/200/382/99 مورخ 27/03/1399 مدیرعامل شرکت آب منطقه ای استان سمنان، حتا دفن اموات مردم روستای ملاده مانند مردم روستاهای تُم و تلاجیم در گورستان قدیمی منطقه ممنوع اعلام شده است و در یک مورد خاص با دخالت بخشداری شهمیرزاد و نیروی انتظامی از دفن متوفی در گورستان منطقه جلوگیری به عمل آمده است.

11. در بخشی دیگر از این جوابیه ذکر شده که؛ « تا کنون هیچکدام از مالکینی که اقدام به فروش زمین نموده اند اعتراضی به قیمت نداشته اند»!! در این خصوص مجددا توصیه می کنم روابط عمومی وزارت نیرو گزارش های خبری منتشر شده در خصوص اعتراض مردم به قیمت خرید اراضی را بررسی نماید. عجیب و البته مشکوک است که روابط عمومی وزارت متبوع شما اعتراض عضو شورای اسلامی روستای تلاجیم مبنی بر اینکه؛ « زمین های ما را ارزان تر از موکت خریدند» را با آنکه انعکاس گسترده ای در رسانه ها داشت ندیده یا نشنیده باشد!!

12. در خصوص گنجاندن سد نمرود و انتقال آب آن به استان سمنان، هدف تبیین نگاه دوگانه و تفسیر مطلوب قانون از سوی مسولین استان سمنان بوده است و نیازی به تعریف و توصیف طرح های انتقال آب بین حوضه ای نبود. لازم به ذکر است که اختلاف ایجاد شده میان مسولین استان های سمنان و تهران در خصوص انتقال آب سد نمرود، کاملا مشابه اختلاف ایجاد شده میان مسولین استان مازندران و سمنان در خصوص انتقال آب سد فینسک است. سد نمرود اگرچه در حوضه آبریز کویر مرکزی وجود دارد اما به لحاظ جغرافیای سیاسی در داخل مرزهای استان تهران واقع شده است. در این خصوص مسولین استان سمنان کاملا تابع قانون و خواهان اعمال مدیریت منابع آبی بر اساس "حوضه آبریز" هستند اما در خصوص سد فینسک که صرفا در حوزه جغرافیایی استان سمنان و در حوضه آبریز رود تجن و دریاچه کاسپین قرار دارد، این قانون را نادیده انگاشته و مدعی مدیریت منابع آبی اسپه رو هستند و با اقدامات کودکانه و سخیف اقدام به تخریب تابلوهای نصب شده در منطقه با عنوان "شرکت آب منطقه ای مازندران" می نمایند.

13. در جوابیه ارسالی عبارت « داده سازی نیاز آبی و نبود استراتژی مشخص برای مصرف تنها 5.7 میلیون متر مکعب آب سد فینسک » و  عبارت « سمنان به هیچ وجه مشکل کم آبی ندارد » قضاوتی « غیرمنصفانه » دانسته شد. در این خصوص لازم به ذکر است که ضمن تاکید مجدد و آشکار بر «داده سازی نیاز آبی» برای توجیه اجرای طرح های انتقال آب به استان سمنان، از آنجایی که تبیین این حقیقت خارج از مجال و حوصله این متن می باشد، بدینوسیله آمادگی خود برای مناظره زنده در رسانه ملی را اعلام می دارم. همچنین لازم به ذکر است که بیان « نبود استراتژی مشخص» در خصوص کلیه طرح های انتقال آب بین حوضه ای در دست مطالعه و اجرا به استان سمنان بوده و نه صرفا مربوط به طرح انتقال آب سد فینسک.

14. در بخشی دیگر از جوابیه ارسالی در نهایت تعجب « رویکرد دولت دوازدهم و وزارت نیرو در سیاست گزاری بخش آب کشور، عمدتا رویکرد مدیریت تقاضا » ذکر شده است!!! موجب امتنان خاطر خواهد بود تا بخشی از اقدامات انجام شده وزارت نیرو برای تحقق آنچه که « مدیریت تقاضا » ذکر شده را جهت اطلاع مخاطبان توضیح و تبیین فرمایید. نگاهی سطحی به لایحه پیشنهادی بودجه سال 1400 و مقایسه آن با مقادیر مصوب در سال 1399 به روشنی بیانگر افزایش 80 درصدی بودجه "برنامه تامین آب" یا همان سدسازی ها و افزایش 67 درصدی "برنامه عرضه آب" یا همان لوله کشی و انتقال آب به شهرها می باشد. 

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: وزارت نیرو آب سمنان مناطق خشک انتقال آب بین حوضه ای لازم به ذکر برای تامین آب شرب مدیریت منابع آب استان سمنان مسولین استان انتقال آب حوضه آبریز وزارت نیرو منابع آبی خشکه کاری منتشر شده سد فینسک ذکر شده نیاز آب بر اساس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۲۹۹۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پدر جغرافیای ایران کیست؟

محمدحسن گنجی یکی از اساتید دانشکده ادبیات و علوم انسانی، بنیان‌گذار دانش جغرافیای نوین و هواشناسی ایران بود.

به گزارش اقتصاد۲۴، وی به‌عنوان رییس هواشناسی ایران، رییس هواشناسی منطقه آسیا و عضو کمیته اجرایی سازمان هواشناسی جهان شناخته می‌شد. او در رشته تاریخ و جغرافیا دارالمعلمین عالی به تحصیل پرداخت و به همراه دانشجویان دانش‌سرای عالی برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت، اما، چون در دبستان زبان انگلیسی آموخته بود بعد از چند ماه به انگلستان اعزام شد.

پروفسور گنجی علت علاقه خود به جغرافیا و به خصوص هواشناسی را پدیده خشکسالی و سیلی می‌داند که در روزگار کودکی و نوجوانی در زادگاهش اتفاق افتاد و به روستاییان آسیب غیرقابل جبرانی وارد کرد. استاد گنجی پس از بازگشت به ایران به‌عنوان استاد در دانشکده ادبیات و دانش‌سرای عالی به تدریس جغرافیا مشغول شد. اندکی بعد به آمریکا رفت و درجه دکتری در رشته جغرافیا را کسب کرد.

دوران کودکی و نوجوانی محمدحسن گنجی

محمدحسن گنجی در ۲۱ خرداد سال ۱۲۹۱ خورشیدی در بیرجند (قهستان) به دنیا آمد. سرزمین قهستان شبیه یک جزیره‌ای در دریای شن بود و مردم برای وارد شدن به آن از هر طرف باید از فرسنگ‌ها کویر بی‌آب و علف گذر می‌کردند. اهالی آن منطقه و به خصوص اهالی بیرجند از ایرانیان قدیمی با رگه‌هایی از دیگر اقوام بودند که بیش‌تر از راه کشاورزی همراه با دامداری امرار معاش می‌کردند. خانواده دکتر گنجی نیز از این مردمان جدا نبودند. وی دارای سه برادر و دو خواهر بود که چهار نفر از آن‌ها در همان شهرستان بیرجند تدریس می‌کردند و پدرش هم مدت‌ها نایب‌الحکومه شهر قائن بود و هم‌زمان به شغل کشاورزی و دامپروری نیز مشغول بود.

محمدحسن گنجی در سن شش سالگی وارد مدرسه شوکتیه در بیرجند می‌شود. در مدرسه شوکتیه رسم بر این بود که به شاگرد نخست، شاگرد دوم و شاگرد سوم به ترتیب مدال طلا، مدال نقره و یک کتاب نفیس هدیه می‌دادند و دکتر گنجی در طی شش سال تحصیل خود، چهار مدال طلا و دو نقره به دست آورد و در جشن پایان دوره که آن مدال‌ها را به سینه زده بود چنان احساس سربلندی می‌کرد که به گفته خودش «گویی قلعه خیبر را فتح کرده بود.»

پس از پایان تحصیلات مقدماتی، به دارالمعلمین عالی تهران وارد شد و توانست در رشته تاریخ و جغرافیا مدرک کارشناسی را اخذ کند و بعد از آن به‌عنوان دانشجوی برگزیده به اروپا اعزام شد و در دانشگاه ویکتوریا، منچستر انگلستان ادامه تحصیل داد و در سال ۱۳۱۷، کارشناسی ارشد خود را در رشته جغرافیا کسب کرد. در سال ۱۳۳۱، محمدحسن گنجی بار دیگر با استفاده از بورسیه تحصیلی به کشور آمریکا اعزام شد و دکتری خود را در رشته جغرافیا، از دانشگاه کلارک دریافت کرد و پس از بازگشت، در دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد و در سال ۱۳۵۸ بازنشسته شد، اما او هرگز دست از کار نکشید و از سال ۱۳۶۴ با مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی همکاری خود را شروع کرد و از سال ۱۳۷۰ به‌عنوان مشاور رییس دانشکده علوم زمینی با دانشگاه شهید بهشتی همکاری داشت. دکتر گنجی در زمان جنگ تحمیلی هم در ستاد بسیج مسئولیت بررسی و ارزیابی نقشه جبهه‌های جنگ را بر عهده داشت. علاوه بر این از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ مشاور رییس سازمان جغرافیایی نیرو‌های مسلح‎ بود.

همسر و فرزندان محمدحسن گنجی

دکتر گنجی در ۲۴ دی ۱۳۲۰ با خانم لطیفه جوادزاده، از ایرانیان مقیم ارمنستان، ازدواج کرد. آن‌ها فرزندی نداشتند و تا پایان عمر در کنار یکدیگر ماندند. دکتر گنجی در دوران پیری هنگامی که همسرش بیمار بود با وجود کهولت سن خود، از همسرش پرستاری می‌کرد.

استادان و مربیان‎ ‎محمدحسن گنجی

مربیان و استادان‎ ‎دکتر گنجی در طی دوران تحصیل او عبارت بودند از: میرزا احمد نراقی، شیخ ‏احمد سلیمانی‎ ‎نراقی، کلنل علینقی وزیری، مفیدالملک، سیدرضی حسین (ناظم هندی)، عباس اقبال‏‎ ‎آشتیانی، ‏ماژور مسعودخان کیهان، بدیع‌الزمان فروزانفر، سیدمحمدکاظم عصار، دکتر‎ صادق رضازاده شفق، ‏عبدالحسین شیبانی وحیدالملک، دکتر عیسا صدیق، دکتر اسدالله‎ ‎بیژن و‎...

مشاغل و سمت‌های پروفسور محمدحسن گنجی

• استاد دانشگاه تهران

• ریاست اداره کل هواشناسی‎ ‎ایران

• نماینده ثابت دولت ‏ایران در سازمان‎ ‎هواشناسی جهانی

• معاونت پارلمانی وزارت راه

• ریاست‏‎ ‎دانشکده ادبیات و علوم انسانی

• ریاست موسسه آموزش عالی امیر شوکت الملک علم بیرجند

• مشاور رییس سازمان جغرافیایی نیرو‌های مسلح‎

• عضویت در بخش جغرافیایی سازمان مطالعه و ‏تدوین کتب دانشگاهی (سمت)

• عضویت در کمیته رهبری اطلس اقلیمی ‏ایران ‎در سازمان هواشناسی

• ‏عضو مادام العمر انجمن جغرافیائی انگلستان

• عضو سابق انجمن سلطنتی مردم‎ ‎شناسی انگلستان و ایرلند

• عضو شورای عالی آمار

• عضو هیات تحریریه دائره المعارف‎ ‎بریتانیا

• عضو افتخاری انجمن ‏آمریکایی پیشرفت علوم

• عضو شورای عالی مردم شناسی‎

• عضو انجمن جغرافیائی کشور‌های آسیا و ‏آفریقا

• عضو کمیته ملی آبشناسی (یونسکو‎)

• عضو هیات ممیزه دانشگاه تهران

• عضو کمیسیون ‏بورس‌های دانشگاهی

• عضو کمیسیون‎ ‎همکاری فرهنگی ایران و فرانسه (دانشگاهی)

• عضو کمیته ‏جغرافیائی فرهنگستان ایران‎

• عضو شورای عالی جغرافیایی وابسته به سازمان جغرافیایی کشور

• عضو کمیته‎ ‎برنامه ریزی وزارت آموزش و پرورش

• عضو هیات امنای مدرسه عالی بازرگانی رشت

• ‎عضو هیات امنای مدرسه عالی علوم اراک

• عضو هیات امنای مدرسه عالی فنی تهران

• ‎عضو ‏اتحادیه انحمن‌های علمی

• رییس اولین کنگره جغرافیدانان ایران

• عضو‎ ‎شورای دانشگاه ‏تهران

• اولین رییس انجمن جغرافیدانان ایران

خانه جغرافیا در تهران

در تاریخ سوم آذر ۱۳۹۰ با حضور پروفسور محمد حسن گنجی، منزل مسکونی او به تملک شهرداری تهران درآمد و به‌عنوان خانه جغرافیا نامگذاری شد. در حال حاضر این خانه به‌عنوان یکی از مراکز و خانه‌های علم و زندگی شهر تهران محسوب می‌شود.

درگذشت پروفسور محمدحسن گنجی

پروفسور محمدحسن گنجی در ۲۸ تیرماه ۱۳۹۱ در منزل شخصی خود بر اثر زمین خوردن دچار شکستگی جمجمه و خونریزی مغزی شد. پس از آن به بیمارستان پیامبران تهران منتقل و تحت عمل جراحی قرار گرفت و در نهایت در سن ۱۰۰ سالگی درگذشت. پیکر ایشان پس از تشییع از مقابل دانشگاه تهران جهت خاکسپاری به شهر بیرجند منتقل شد و در تاریخ ۲ مرداد ماه ۱۳۹۱ در محل بوستان دکتر محمدحسن گنجی در خیابان توحید، در خاک زادگاهش آرام گرفت.