به نقل از «ایران آنلاین»

حمیدی‌مقدم: سینمای مستند، زبان مشترک ملت‌هاست

تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۳۸۱۶۴

محمد حمیدی‌مقدم دبیر چهاردهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت در پیام خود به مناسبت آغاز این رویداد بزرگ سینمای مستند ایران تاکید کرد سینمای مستند، زبان مشترک ملت‌هاست.

متن کامل پیام محمد حمیدی مقدم دبیر چهاردهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت به این شرح است:

سینمای مستند، زبان مشترک ملت‌هاست. فرصتی برای پیوند مردم با هم در روزگاری که سرعت تحولات، شتابی روزافزون به خود گرفته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به یاری فیلم‌های مستند، مردم به درک و دریافت تازه‌ای از موضوعات پیرامون می‌رسند و این دانایی را برای بهبود شرایط به کار می‌بندند.

هیچ بخشی از زندگی نیست که از چشم سینمای مستند دور مانده باشد. هر کجا نیازی برای جستجو، تحول و تغییر دیده می‌شود، سینمای مستند هم آنجاست. مستندسازان همیشه در خط مقدم مواجهه با چالش‌ها و دشواری‌ها ایستاده‌اند. آنان در مسیر حقیقت‌جویی و حقیقت‌گویی خطر را به جان می‌خرند. جلوه‌های فراوانی از این خطرپذیری و احساس مسئولیت را در شرایط دشوار امروز و همه‌گیری ویروس کرونا شاهد هستیم.

در هم تنیده بودن جشنواره سینماحقیقت با سینمای مستند موجب شده تا جشنواره نیز در پیوند با این خطرپذیری و احساس مسئولیت گامی فراتر برود. در حالی که برپایی بسیاری از رخدادهای فرهنگی و هنری در هاله‌ای از رکود و ابهام است، برگزاری جشنواره سینماحقیقت بصورت برخط (آنلاین)، امکان بی‌نظیری را فراهم می‌کند. تبدیل چالش به فرصتی شگفت‌انگیز برای ایجاد چشم‌اندازی گسترده که مجال تماشای فیلم‌های مستند را برای طیف بسیار وسیعی از مخاطبان فراهم می‌آورد.

سینمای مستند به عنوان یکی از فرهنگی‌ترین و پیشروترین قالب‌های سینمایی، در کنار دارا بودن مخاطبانی فراوان در بین اقشار مختلف، فرهیخته‌ترین طیف بینندگان را نیز به خود اختصاص داده است. سینمایی که به دلیل ماهیت خود با ظرایف و ظرفیت‌های گوناگون عجین شده است و به واسطه تعدد گونه‌هایش قابلیت زیادی برای حضوری راهگشا و ثمربخش در زندگی امروز را دارد.

توجه ویژه سازمان امور سینمایی به سینمای مستند در مسیر وسعت بخشیدن به قلمرو فعالیت‌ها و تعمیق رویکردهای اصیل، حضور پر شور سینماگران در حیطه تولید و عنایت به ضرورت فعالیتی پیگیر و ثمربخش، همگی سبب گردیده است تا این گستره آکنده از تحرک و پویایی باشد.

سپاس بی‌کران از همه مستندسازان و علاقه‌مندان و همکاران مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی که سخت‌کوش و صبور، شرایط دشوار همه‌گیری را تاب آوردند و با جانفشانی از هیچ کوششی برای برگزاری شایسته جشنواره چهاردهم فروگذار نکردند. از خداوند متعال توفیق همگان را خواستارم./ایلنا

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: سینمای مستند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۳۸۱۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت سازنده مستند «مشتی اسماعیل» از شالیکاری

مهدی زمانپور کیاسری نویسنده، تهیه کننده و کارگردان، مستند سینمایی «مشتی اسماعیل» گفت: سال ۸۷ ایده‌ای به ذهنم رسید که مستندی درباره کاشت، داشت و برداشت محصول شالی بسازم؛ چرا که کاشت، داشت و برداشت محصول پر از حرکت، انرژی و زندگی بود. در مسیر شالیکاری زندگی جریان داشت؛ زندگی که برایم پر از خاطرات بود.

وی ادامه داد: همیشه فکر می‌کردم اگر در فیلمم مستقیم به کاشت، داشت  و برداشت محصول بپردازم شاید نتوانم آنگونه که شایسته است آن را به تصویر بکشم و شاید از حالت هنری خارج شود؛ لذا از آنجاییکه بیشترین خاطراتم در دوران کودکی شکل گرفته بود، با خود گفتم که باید از نگاه کودک بصورت غیر مستقیم به کاشت، داشت و برداشت محصول بپردازم. تا اینکه مشتی اسماعیل جلوی چشمانم آمد.

وی عنوان کرد: البته این ایده با کمک دوست عزیزم کوروش خواجوندی به ذهنم خطور کرد. در نهایت تصمیم گرفتم زندگی مشتی اسماعیل را به تصویر بکشم. زندگی پیرمرد کشاورز نابینای اهل دل. در سال ۸۹ یکسال تمام، کار، تلاش و زندگی این پیرمرد دوست داشتنی را ثبت و ضبط کردم. بهار سال ۹۰ هم تدوین و صداگذاری انجام شد و کار به اتمام رسید.

زمانپور توضیح داد: سپس فیلم به جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی ارسال شد که خوشبختانه در بیش از ٥٠ جشنواره فیلم انتخاب شد در بیش از ٣٠ جشنواره مهم دنیا جایزه گرفت؛ و جالب است بدانید تا کنون نزدیک به ٤٠٠ بار از تلویزیون (در شبکه‌های مختلف) پخش شد.

این کارگردان درباره معنویت مشتی اسماعیل توضیح داد: مشتی اسماعیل سراسر معنویت بود. وی حداقل ۶ ماه در سال را روزه می‌گرفت. وی مداح اهل بیت بود و عاشق امام حسین (ع). مشتی اسماعیل سراسر زندگیش امید بود. حال درونش خوب بود. من هم تلاش کردم این حال خوب را در فیلم جاری کنم و به همه دنیا نشان دهم؛ و البته همه معنویاتش را هم بصورت غیر مستقیم بیان کردم.

وی افزود: رفتن مشتی اسماعیل داغی در دل من گذاشت چرا که ما هر هفته با هم در طی این ١٤ سال در تماس بودیم و همیشه جویای حال هم بودیم. برنامه ریزی کرده بودم که در هفته اول خرداد او را به سفر کربلا ببرم؛ چون مش اسماعیل عاشق کربلا و اباعبدالله بود. البته ما قبلا با هم کربلا رفته بودیم، اما دوست داشتم امسال هم این سفر را تجربه کنم که سعادت نصیب من نشد و این حسرت بر دل من باقی ماند. مشتی اسماعیل خیلی خوش صحبت بود و همچنین طناز با هم خیلی شوخی می‌کردیم. 

زمانپور خاطرنشان کرد: این اواخر دائم می‌گفت «دیگر یواش یواش باید از این دنیا بروم» من به او می‌گفتم که سوال کردم گفتند مشتی اسماعیل تا ٩٦ سال زنده می‌ماند؛ مشتی هم با خنده می‌گفت؛ البته بی نفس؛ و آخرین بار هم که یک هفته قبل از فوتش زنگ زد، گفت که دیگر باید بروم و رفت. مشتی اسماعیل رفت، اما معنویت و امیدش همچنان زنده است و تا سال‌های سال مردم دنیا از آن بهره‌مند خواهند شد.

 

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیون