حقایق جالب درباره رنگ خورشید
تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۴۳۷۷۳
به گزارش جام جم آنلاین از باشگاه خبرنگاران جوان، اگر در مدرسه راجع به منشورها مطالعه کردهاید و یا معلم درس علومتان یک منشور را به شما نشان داده است و نور را در آن تابانیده است احتمالاً پاسخ این سؤال را بدانید که خورشید واقعاً چه رنگی است؟.
خورشید رنگ یکدستی ندارد و هر قسمت از آن با توجه به فعل و انفعالاتی که در آن وجود دارد رنگ مخصوص به خود را دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محتوای رنگی یک پرتو نور را با عبور دادن آن از یک منشور میتوان تشخیص داد. منشورها یک پرتو نور را تجزیه میکنند. رنگ در واقع یک طول موج است، و به همین خاطر دانشمندان فرکانس و رنگ را یکی میدانند. قرمز کمترین فرکانس و بنفش بیشترین فرکانس را دارند.
دامنۀ فرکانسهای موجود در یک پرتو نور را طیف مینامند. یک روش دیگر برای فهمیدن موضوع استفاده از دوربینها و سنجش اندازۀ پیکسلهای نوری است.
از این طریق میتوان روشنایی فرکانسهای مختلف طیف نور خورشید را اندازه گرفت. چنین بررسیهایی نشان میدهند که در نور سفید خورشید، همۀ رنگها به مقدار تقریباً برابری حضور دارند. به همین خاطر رنگ ترکیبی خورشید به سفید نزدیکتر است تا نارنجی و زرد.
این باور رایج است که رنگ خورشید را زرد میدانند و واقعیت این است که خورشید متمایل به زرد هم دیده میشود. دلیل آن به اتمسفر زمین بر میگردد. نور خورشید وقتی به جو زمین وارد میشود دچار مقداری پراکندگی میشود و همین پراکندگی رنگ نور خورشید را به زرد متمایل میکند. همین پراکنده شدن نور خورشید در نتیجه وارد شدن به جو باعث میشود که آسمان نیز آبی به نظر برسد.
نکتۀ جالب توجه دیگر در مورد نور خورشید این است که این نور دارای اشعهها و طول موجهای زیادی است. علاوه بر طیف رنگهای خورشید که برای ما قابل مشاهده هستند، امواجی دیگری نیز در نور خورشید وجود دارند که طول موج آنها برای چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست.
امواجی از قبیل امواج رادیویی، ماورا بنفش، مادون قرمز و اشعۀ ایکس؛ بنابراین نور قابل مشاهدۀ خورشید سفید است، اما اگر همۀ این طول موجها را در محاسبۀ نهایی در نظر بگیریم احتمالاً خورشید میتوان سبز رنگ هم باشد چراکه وقتی پرتو خورشید را از یک منشور عبور میدهیم یک رنگین کمان را میبینیم که طیفی است از رنگهای مختلف که چشم میتواند ببیند.
ترکیب همۀ این رنگها در مجموع سفید میشود. باید توجه داشت که اندازهگیری طیفها و طول موجهایی که در نور خورشید هستند قبل از رسیدن به جو نشان میدهد که خورشید سفید است. همانطور که گفتیم وقتی نور خورشید وارد جو میشود دچار پراکندگی و شکست میشود و تجزیه و تحلیل آن ما را به رنگ واقعی خورشید نمیرساند.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: خورشید امواج رادیویی طیف نور خورشید طول موج رنگ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۴۳۷۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر نجومی پنجم اردیبهشت (۲۴ آوریل)
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد، امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتیهای دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقهمندان این حوزه فراهم میکند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکلهای بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه میشود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیباییهای خیرهکنندهای را برای علاقهمندان به ارمغان میآورد.
***
تصویر روز apod
چگونه یک ستاره این سحابی زیبا را تشکیل داده است؟ در وسط سحابی گسیلی NGC 6164 یک ستاره غیرعادی پرجرم قرار دارد. ستاره مرکزی را با مروارید صدف و تخم مرغی که توسط اژدهای آسمانی افسانه ای آرا محافظت می شود، مقایسه می کنند! این ستاره که در مرکز تصویر مشخص شده قابل مشاهده است و با نام HD 148937 فهرست شده است، آنقدر داغ است که نور فرابنفش ساطع می کند و گازی را که اطراف آن را احاطه کرده است، گرم می کند. این گاز احتمالاً پیشتر از ستاره پرتاب شده است، که احتمالاً نتیجه یک برهمکنش گرانشی با یک ستاره همراه در حال چرخش بوده است. مواد بیرون رانده شده ممکن است توسط میدان مغناطیسی ستاره پرجرم هدایت شده باشند و در همه موارد شکل متقارن سحابی دوقطبی را ایجاد کنند. گستره NGC 6164 حدود چهار سال نوری است و در فاصله 3600 سال نوری و به سمت صورت فلکی جنوبی نورما قرار دارد.
تصویر روز skyandtelescope
این عکس توسط مایک اولاسون در توسان، آریزونا در تاریخ 21 ام آوریل 2024 با تجهیزات رفرکتور 50 میلی متری f/3.5 و دوربین ST-402ME ثبت شده است. دنباله دار 12P/Pons-Brooks در تاریخ مزبور در فاصله 72 میلیون مایلی در مدار 71 ساله خود به نزدیکترین نقطه خود به خورشید (حضیض) رسید. همچنین در آن زمان 149 میلیون مایل از زمین فاصله داشت. روشنایی این دنباله دار از تصاویر گرفته شده از فیلتر سبز قدر G=4.4 محاسبه شد. این تصاویر با استفاده از قطر دیافراگم 10 اینچ، زمان نوردهی 8x15 ثانیه داشتند. دنباله دار هر شب در ساعت 8 بعد از ظهر با روشن شدن گرگ و میش به افق نزدیک تر می شود. تا پایان آوریل، دنباله دار 12P/Pons-Brooks دیگر از توسان قابل مشاهده نخواهد بود.
تصویر روز سازمان ملی تلسکوپ استرالیا
در این اسلاید چالش استقرار برنامه های پیچیده نجومی در ساختارهای کارآمدی که هنوز ساخته نشده اند در SKA مورد بحث قرار گرفت. تخصیص منابع بر عواملی مانند تأخیر، حافظه، انرژی و هزینه تأثیر می گذارد. نمونه سازی سریع به شبیه سازی و تولید کد کارآمد کمک می کند و این فرآیند را تسریع می کند. ما در INSA-IETR در حال توسعه ابزار نمونه سازی سریع PREESM برای این منظور هستیم. این ابزار با استفاده از مدل SDF و تکنیک های خوشه بندی، فرآیند را خودکار و سرعت می بخشد. با پرداختن به این مشکل NP-hard، روشهای ما کارایی استقرار برنامههای نجومی را در CPU، GPU و FPGA افزایش میدهند.
تصویر روز earthsky
ماریو رانا از همپتون ویرجینیا در 23 آوریل 2024 در ساعت 01:25 بعد از ظهر تصویری شگفت انگیز از خورشید گرفت. او از تلسکوپ LS50THa و دوربین QHY5III568M استفاده کرد و برای پس پردازش از AutoStakkert!، IMPPG، PixInsight و GIMP بهره برد. تصویر گرفته شده از خورشید در نور هیدروژن آلفا است.
تصویر روز ناسا
در جشن سی و چهارمین سالگرد پرتاب تلسکوپ فضایی هابل ناسا، اخترشناسان یک عکس فوری از سحابی دمبل کوچک، که با نام مسیه 76 یا M76 نیز شناخته می شود، در فاصله 3400 سال نوری از ما در صورت فلکی مدور قطبی شمالی برسائوس گرفتند. نام «دمبل کوچک» از شکل آن گرفته شده است که ساختاری دو لوبی از گازهای رنگارنگ، خالدار و درخشان شبیه بادکنکی است که دور کمرش بسته شده است. لوب ها مانند یک بالن در حال باد کردن، از یک ستاره در حال مرگ که به صورت یک نقطه سفید در مرکز دیده می شود رو به فضا منبسط می شوند. تشعشعات فرابنفش از ستاره فوق داغ باعث درخشش گازها می شود. رنگ قرمز ناشی از نیتروژن است و آبی از اکسیژن است.
انتهای پیام/