به نقل از «جام جم آنلاین»

با کم رویی فرزندم چه کنم

تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۶۵۹۴۳

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از مرکز مشاوره آویژه ، کمرویی کودکان یکی از دغدغه های مهم والدین است. در مورد این عارضه باید گفت این کودکان اغلب متعلق به پدر و مادر کمرو هستند. به این دلیل که مانند سایر موضوعات ارثی مانند رنگ چشم و قد و هیکل، کمرویی هم میتواند به ارث برسد. کمرویی کودکان از آن جهت برای پدران ومادران اهمیت دارد که تاثیر مستقیمی در فعالیت های ومشارکت های فردی و اجتماعی کودک میگذارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کودکان بعد از شش ماهگی قدرت تشخیص افراد را پیدا میکنند که البته در این ایام کمرویی طبیعی است ولی باید مراقب بود که این موضوع پایدار نشود و ادامه پیدا نکند.

خانواده از همان ابتدا باید به فکر این موضوع باشد چرا که این کودک باید در آینده وارد جامعه بشود و باید از پس مشکلات خود بر بیاید. از این رو استفاده از مشاوران مجرب در این زمینه از اهمیت خاصی برخوردار است

تعریف کمرویی کودکان

تعریف کمرویی کودکان از نظر روانشناسی به حالتی گفته میشود که کودک ترجیح بدهد که مدام کارهای خود را به تنهایی و بدون حضور دیگران انجام بدهد و کمتر در حضور دیگران ظاهر بشود. در سنین ابتدایی یعنی بین سن یک تا دو سال شخصیت کودک شکل میگیرد و از این به بعد کودک باید با کودکان هم سن خود راه تعامل را آغاز کند. تعریف کمرویی کودکان از دید الگوی رفتار شناسی یک الگوی طبیعی است چرا که کودک در مواقع لزوم مثل ترس و اضطراب از خود نشان میدهد.

در این کودکان به نوعی یک نوسان برای ارتباط یا عدم ارتباط با افراد و جامعه وجود دارد. این کودکان در ابتدا برای برقراری ارتباط نیاز به زمان دارند تا بتوانند بر کمرویی خود غلبه کنند. خانوادهای این کودکان باید مهارت لازم برای برخورد با چنین مواقعی رو داشته باشند، چرا که بدون داشتن مهارت لازم موجب بوجود آمدن هنجاری جدید در کودک میشود. به همین جهت خانوده باید از مشاوره روانشناسی بهره ببرند.

علائم کمرویی کودکان

علائم کمرویی کودکان احساسی دو سویه است. احساسی مرکب از دو حس مانند اضطراب و خجالت. در این نوع کودکان علائم مشترکی وجود دارد که باید به آنها توجه داشت. مهمترین علائم کمرویی کودکان عبارت است از:

عدم تمایل برای برقراری ارتباط با دیگران: کودکان کم رو در ارتباط برقرار کردن با مشکل اساسی روبرو هستند. البته ممکن است این عدم برقراری ارتباط به دلیل خجالتی بودن کودک باشد اما اگر این حالت ادامه دار بود باید با نگاه ویژه ایی به آن پرداخته شود. درون گرا هستند: از مهمترین مشکلات این کودکان عدم مهارت لازم برای فعالیت های اجتماعی است. این نقص میتواند یک حس خجالت و کمرویی پدید بیاورد و کودکان را به یک حس دورن گرایی سوق بدهد.

فرار از مشکل بجای حل آن: در این کودکان اضطراب کاملا مشهود است. بطوریکه درمواجهه با شرایط نا آشنا به جای رفع مشکل با اضطراب و حتی با توجه به دارا بودن مهارت های لازم بدون ابراز آنها از مسئولیت خود شانه خالی میکنند.

ابتلا به کمرویی کودکان

ابتلا به کمرویی کودکان حاصل ارتباط نادرست با مسائل اجتماعی در مراحل ابتدایی رشد است. از نظر روانشناختی عواملی مانند حس تحقیر شدن، عدم داشتن عزت نفس، عدم داشتن مهارت های لازم، تبیه بدنی در سنین کودکی از موارد ابتلا به کمرویی کودکان میباشد. در دیدگاه روانشناختی ضمن مطالعه بر مراحل شکل گیری شخصیت کودک، حالت انفعالی داشتن در کودکان کمرو زیاد دیده میشود. کمرویی توجه غیر عادی و مضطربانه به خود در یک موقعیت است.

کم رویی کودکان پدید هایی گسترده و متنوع است. نتیجه اجرای مقادیری از پارامترهای ابتلا کودکان کمرو در آمریکا و چین حاکی ازآن است که کودکان چینی به طور قابل توجهی از کودکان آمریکایی کمرو تر هستند. در مواردی کودک قادر به ارتباط با دوستان خود نیست و احساس میکند از دوستان خود جداست و احساس تنهایی میکند. احساس تنهایی هم خود یک اختلال شخصیت است که برای رفع آن باید راهکاری اندیشید. پس این کم رویی باعث بروز اختلالات دیگر در کودک میشود.

مشکلات کمرویی کودکان

مشکلات کمرویی کودکان اگر در سنین و مراحل ابتدایی رشد آنها و مسیر بزرگ شدن مرتفع نشود باعث بروز مشکلات بعضا غیر قابل درمان میشود. به طوریکه این کودکان باید در ابتدای مراحل رشد مهارت های لازم برای ورود به اجتماع را کسب کنند و توانایی حل مشکلات و پذیرش مسئولیت را دارا باشند. مشکلات کمرویی کودکان در همان سنین کودکی خلاصه نمیشود بلکه هر چقدر کودک مراحل زندگی را پشت سر میگذارد و بیشتر وارد روابط اجتماعی میشود این مشکلات و کمبود ها هم خود را بیشتر نشان میدهند.

نقش خانواده در کنترل این عارضه و اختلال تعیین کننده میباشد. خانواده با کسب مهارت های لازم در برخورد با چنین کودکانی باید مانع این بشوند که این اختلال در کودک پایدار بماند. قطعا اگر خانواده در همان ابتدا متوجه بروز این رفتار از کودک بشوند با انتخاب مسیر درست زیر نظر مشاور میتوانند در رفع این اختلال به کودک خود کمک کنند.

درمان کمرویی کودکان

درمان کمرویی کودکان که این اختلال و مشکل رو دارند میتواند در آینده کودک نقش مهمی داشته باشد. فرض کنید کودک کم رو در آینده به خاطر این کمبود نتواند موقعیت اجتماعی پیدا کند و مسئولیت کارهای خود را بپذیرد. برای درمان کمرویی کودکان میتوان از راهکارهایی استفاده کرد و به او در رفع این مشکل کمک کرد.

برای کودک موقعیتهایی رو بوجود بیاورید که بتواند با همسن و سالهای خود تعامل کند و بتواند خواسته های خود را به آنها اعلام کند.

در این موقعیتها به کودک خود راه تعامل و ارتباط برقرار کردن با دیگران را آموزش بدهید.

در هر موقعیتی به کودک خود اجازه بدهید اظهار نظر کند.

در هر زمانی که لازم بود کودک خود را با موقعیت های جدید آشنا کنید.

به کودک خود مسئولیت بدهید و تشویق کنید آن مسئولیت رو انجام بدهد اما اگر به هر دلیل در انجامش نقص داشت به هیچ وجه کودک خود را با سایرین مقایسه نکنید.

تشخیص کودکان کمرو و خجالتی

برخی ویژگی های بالینی در کودکان کمرو در مقایسه با کودکان دیگر به راحتی قابل تشخصی است. از نظر زیستی هم این موارد قابل تشخیص هستند. در این ارتباط میتوان به تند شدن ضربان قلب، سرخ شدن چهره، به علت توجه زیاد بخود تنش عضلانی زیاد، اختلال در تنفس اشاره کرد. همچنین برخی از ویژگی ها نظیر گریه کردن، فرار از غریبه ها، مدام در آغوش پدر یا مادر ماندن را میتوان مشاهده کرد. خود توجهی در مواردی ممکن است غافل شدن از محیط باشد مثل مشغول شدن با وسایل خود. پدیده کمرویی کودکان به عنوان یک معلولیت اجتماعی اگر در موقع خود تشخیص ودرمان نشود میتواند آثار نامطلوبی درآینده به همراه داشته باشد.

در بسیاری از مواقع استعداد سرشار کودک میتواند پشت این کمرویی پنهان باشد که این مورد میتواند درآینده موجب بروز تنش و ترس عمومی بشود. و همین امر باعث شود که هیچ فعالیتی از خود نشان ندهد و بصورت مستقیم سطح عملکرد کودک به سطح پایینی برسد.

 

ویژگی های کودکان کمرو

کودکان کمرو اغلب دچار افسردگی و اضطراب هستند و در برقرای ارتباط موثر با همسن و سالهای خود ضعف دارند. در کودکان کمرو به سبب ترس همیشگی از غریبه ها و اینکه اگر این حالت پایدار بماند به تدریج باعث بروز زمینه ایی میشود که کودک از هر موقعیت تازه و جدیدی ترس داشته باشد و نتواند خود را با آن شرایط منطبق کند.

کودکان کمرو سهم زیادی در گروههای خود ندارند و حضوری غیر فعال در این گروهها پیدا میکنند. گرچه به خاطر ذات ترسو بودن و تبعیت بی کم و کاست از طرف گروه طرد نمیگردند ولی غالبا مورد کم توجهی قرار میگیرند. به دلیل اینکه به خاطر ترس با افراد تعاملی ندارد و افراد هم با او کمتر صحبت میکنند. کمرویی کودک باعث میشود علی رغم داشتن توانایی فردی یا حتی علمی بسیار بالا نتواند رهبری گروهی را برعهده بگیرد در حالی که رهبری گروه یا اجتماع میتواند در رشد اجتماعی فرد نقش بسزایی داشته باشد.

نقش تربیت کودکان کمرو

کمرویی در خانواده های تک فرزند و بعضا در فرزند اول بیشتر نمایان است. بخصوص خانواده هایی که مهارت لازم برای رفع مشکل کمرویی کودک را ندارند باعث تشدید این موضوع و یا حتی زمینه بروز مشکلات و اختلالات دیگر در کودک خود میشوند.به همین دلیل تک فرزندها و فرزند اول بیشتر خود را با بزرگترها همانند سازی میکنند و این خود زمینه بروز مشکلات دیگر را فراهم میکند.

اعمال فشارهای روانی به کودک برای برطرف کردن نیازهای غیر ضروری از طرف والدین میتواند زمینه کمرویی در کودک را تشدید کند.این کودکان وقتی وارد مدرسه میشوند تمایل زیاد دارند با معلم خود ارتباط برقرار کنند تا با همکلاسی های خود که اگر این مشکل از طرف خانواده یا معلم مرتفع نشود میتواند درآینده باعث تخریب شخصیت اجتماعی کودک بشود. اظهار نگرانی مدام در مورد کودکان کمرو از طرف پدر ومادر هم میتواند برعکس عمل کند و به جای حل این اختلال موجب تشدید کمرویی کودک بشود.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: کم رویی کودک خانواده مهارت های لازم کمرویی کودکان کمرویی کودک کودک خود مهارت لازم کودکان کم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۶۵۹۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهترین و بدترین خاطره معلم کودکان کار

خبرگزاری مهر_ گروه جامعه؛ روز معلم که می شود همه ما به یاد معلمانمان می افتیم؛ خانواده‌ها از معلمان فرزندانشان تقدیر می کنند؛ مدیران مدارس برای معلمان خود هدایایی در نظر می گیرند و آموزش و پرورش در هر استان و شهر هم سعی دارد هر ساله به مناسبت روز معلم از معلمان نمونه خود تقدیر کند.

در این میان اما معلمانی هستند که بدون چشم داشتی، بدون آنکه از تدریس و زحماتشان کسی تقدیری داشته باشد؛ همچنان معلمی را با شوق و علاقه ادامه می دهند.

به بهانه روز زیبای معلم تلاش می کنیم در چند مصاحبه با تعدادی از این معلمان گفت‌وگو داشته باشیم.

یکی از این دسته از معلمان که کمتر به آنها پرداخته و از آنان تقدیر می شود معلمان مدارس کودکان کار و کودکان اتباع است؛ کودکانی که شناسنامه یا خانواده ندارند؛ کودکانی که ناچارند چند روز در هفته کار کنند و یا کودکان اتباع؛ همگی از جمله کودکانی هستند که مدارس معمولی از ثبت نام آنها سرباز می زنند.

در چنین شرایطی مراکز و یا مدارسی با مجوز از وزارت کشور یا سازمان بهزیستی اقدام به ثبت نام این کودکان می کنند تا علاوه بر سواد آموزی این کودکان، از افتادن آنان به دام آسیب های اجتماعی هم تا آنجا که می توانند جلوگیری کنند.

شقایق راد یکی از این معلمان است که ده سالی است در مدرسه کودکان کار ارفک فعالیت دارد. او مدتی تدریس و سواد آموزی به زنان سرپرست خانوار را برعهده داشت و حالا چند سالی است به صورت ویژه معلم ابتدایی کودکان است.

معلمی کودکان در مقطع ابتدایی به تنهایی خیلی سخت است؛ آیا آموزش به کودکان کار سخت تر نیست؟

معلمی شغل سختی است اما من هیچ‌گاه معلمی را به عنوان شغل نگاه نمی‌کنم؛ معلمی مسیری است که باید معلمان آن را انتخاب کنند. البته مسیری بسیار سخت است که چالش‌های زیادی هم دارد اما در کنار همه سختی‌هایش لذت‌هایی دارد که تا معلم نباشید نمی‌توانید لذت‌های معلمی را لمس و تجربه کنید.

آیا تفاوتی بین معلمی برای کودکان تحت آسیب با کودکان معمولی وجود دارد؟

بله آموزش به کودکان تحت آسیب متفاوت است؛ با توجه به شرایط زیستی که این کودکان دارند درس‌ها متفاوت است. در بسیاری از کتب درسی از نقش خانواده، محل سکونت و تاریخ تولد گفته می‌شود در حالی که کودک آسیب دیده حتی ممکن است شناسنامه نداشته باشد. ممکن است خانواده خوبی نداشته باشد و یا نداند حتی کجا به دنیا آمده است. ما با توجه به شرایط این کودکان کار و یا کودکان اتباع طرح درس‌های منسجمی بر طبق کتب درسی رسمی کشور طراحی کردیم؛ هیچ مطلبی حذف نشده اما روش تدریس متفاوت از سایر مدارس است تا کودک با دیدن تصاویر و مطالب کتاب‌های درسی به فکر چیزهایی که ندارد نیفتد. کودکان باید بدون حسرت خوردن مفاهیمی همچون خانواده و هرم غذایی را بدانند. به عنوان مثال در کتب درسی هرم غذایی آموزش داده شده است؛ متاسفانه برخی از این کودکان بسیار کمتر از کودکان معمولی پروتئین مصرف می کنند؛ تلاش می‌کنیم به آنان بیاموزیم که از چه مواد غذایی استفاده کنند تا جایگزین گوشت بوده و منبع پروتئین باشد.

آیا شرایط حضور غیاب دانش آموزان مدارس عادی با مدارس کودکان کار متفاوت است؟

شرایط حضور غیاب دانش آموزان مدارس عادی با مدارس کودکان کار هم متفاوت است؛ مدارس عادی با هماهنگی خانواده‌ها بر حضور و غیاب کودکان در مدرسه نظارت دارند اما ما در مدارس کودکان کار با خانواده یا بستگانی از کودک مواجهیم که اصرار می کند که کودک بتواند کارش را هم ادامه دهد. ما ناچاریم با خانواده این کودکان به نوعی یک تفاهمنامه در روز ثبت نام امضا کنیم تا کودک سه روز در هفته بتواند در کلاس‌های درس حاضر شود و سه روز دیگر را کار کند. دختران سه روز و پسران سه روز دیگر هفته در مدرسه حضور دارند و روزهایی که در مدرسه نیستند به سر کار می‌روند.

کودکان کار دانش آموز در مدرسه ارفک معمولاً چه کارهایی می‌کنند؟

بیشتر این کودکان دست فروش هستند و چیزهایی را می‌فروشند که متاسفانه خودمان هم در خیابان این دستفروشی را مشاهده می‌کنیم؛ تعدادی از این کودکان در کارگاه‌هایی کار می‌کنند که چندان در دید عموم نیستند؛ کارگاه‌های خیاطی، تولیدی کیف و کفش و کارگاه های بسته‌بندی از جمله مهم‌ترین این کارگاه‌ها هستند؛ پسرهای بزرگتر هم در تعمیرگاه‌ها مثل تعمیرگاه‌های ماشین یا کارگاه های صنعتی فعالیت می‌کنند. برخی از دختران هم در منزل مشاغل خانگی دارند. مشاغل خانگی سود کمی دارند و برای اینکه یک خانواده بتواند امرار معاش داشته باشد لازم است همه اعضای خانواده یک شغل خانگی مثل بسته بندی را انجام دهند.

چه طور خانواده یا بستگان کودک کار را مجاب می‌کنید که کودکشان تحصیل را ادامه دهد؟

در روز ثبت نام ما از خانواده یا بستگان این کودکان با یک فرم تفاهم نامه قول می‌گیریم که سه روز در هفته کودک حتماً به مدرسه بیاید و او را به کار نفرستند. البته این موضوعی است که برای کودکان اتباع متفاوت است زیرا کودکان اتباع ممکن است در یک زمانی ناچار شوند همراه خانواده مهاجرت کنند.

آموزش به کودکان کار اتباع چه تفاوتی با کودک کار ایرانی دارد؟

خوشبختانه بین آموزش به کودکان کار ایرانی و اتباع در ارفک تفاوتی وجود ندارد؛ این دوستی و همدلی بین کودکان را خود بچه ها یاد گرفتند و این دوستی بین آنها وجود دارد دانش آموزان کوچکتر از بزرگترها یاد می‌گیرند که این دوستی‌ها را حفظ کنند. تنها موضوعی که ما معلمان و مربیان آن را در نظر می‌گیریم این است که کودکان اتباع مهاجر هستند؛ نحوه آموزش به کودکان مهاجر بدین صورت است که دوره‌های آموزشی فشرده و خلاصه است. مشخص نیست که این کودکان تا چه زمانی در کنار ما در مدرسه هستند. ما در هنگام ثبت نام به کودک و بستگانش می‌گوییم که یک سال لازم است که کودک به مدرسه بیاید؛ اما با توجه به شرایط این مهاجرین ممکن است کودک از ایران برود برای همین ما به گونه‌ای طرح درس‌ها را برنامه‌ریزی کردیم و به معلم‌ها ارائه دادیم که این طرح درس‌ها خلاصه‌ای از پایه‌های مورد نیاز کودکان باشد. در طرح آموزشی توسعه‌ای، دو طرح الف و ب طراحی شده، در طرح الف دو پایه اول و دوم ابتدایی و در طرح ب سه پایه سوم چهارم و پنجم ابتدایی گنجانده شده است.

طوری برنامه‌ریزی شده است که کودک به صورت خلاصه مطالب اصلی را فرا بگیرد و ضمناً به مسائل فرهنگی هم ورود نکردیم؛ تلاش کردیم تا مسائل فرهنگی تداخلی در مسائل آموزشی ایجاد نکند.

بهترین و بدترین خاطره شما از ده سال معلمی کودکان کار چه بوده است؟

بهترین خاطره برای من توانایی خواندن و نوشتن نوجوانی است که پس از ۱۴ سال بی‌سوادی توانست بخواند و متنی را با گریه برایم بخواند که عنوان اش این بود: من دیگر باسواد شدم.

بدترین خاطره ما معلمان کودکان کار هم ترک تحصیل اجباری کودکان است که بسیاری از آنها مجبور می‌شوند درس خواندنشان را ترک کنند. گاهی به خاطر تغییر محل کارشان ناچار می شوند تحصیل را رها کنند. علی رغم اینکه ما با سرکارگر یا کارفرما یا صاحب کارگاهشان صحبت میکنیم که کودک را جا به جا نکند اما باز هم گاهی اصرار ما بی فایده است و کودک برای کار اجباری به منطقه دیگری می رود و دیگر نمی‌تواند برای ادامه تحصیل به این مدرسه بیاد؛ البته امیدواریم این تغییر محل کار به ترک تحصیل دائمی کودک منجر نشود.گاهی هم مهاجرت موجب می شود کودک مجبور شود درس را رها کند.

کد خبر 6092574 علی قدمی