دردانه رسالت و یادگار کربلا الگوی زنان در عرصه های مختلف/ حضرت زینب (س) مظهر محبت و مهربانی خداوند هستند
تاریخ انتشار: ۳۰ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۸۷۹۳۱
حجت الاسلام ولامسلمین گل زاده با بیان اینکه حضرت زینب (س) جلوه محبت الهی است و در برابر رفتارهای ناحق ایستاد،گفت: حضرت زینب (س)در واقعه کربلا ولایت مداری را به تصویر کشید چرا که ایشان یک رکن رکین نهضت عاشورا بودند.
خبرگزاری شبستان، گروه قرآن و معارف: حضرت زينب (س)، دختر امیرالمومنین (ع) و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در سال پنجم هجرى، روز 5 جمادى الاول در مدينه، پس از امام حسين علیه السلام به دنيا آمد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امام حسين (ع) هنگام ديدار، به احترامش از جا برمى خاست. زينب كبرى (س)، از جدش رسول خدا صلی الله علیه و آله و پدرش اميرالمؤمنين و مادرش فاطمه زهرا سلام الله علیها حديث روايت كرده است. زینب(س) در مقابل رفتارهای ناحق ایستاد. کرامت و عزت نفس را اولویت قرار داد و محبت و رأفت سرلوحه ویژگی های حضرت بود.
با توجه به اهمیت و جایگاه شخصیت حضرت زینب (س) در نهضت عاشورا و نامگذاری سالروز ولادت ایشان به روز پرستا، خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان با حجت الاسلام «صادق گل زاده» محقق و پژوهشگر، استاد حوزه و دانشگاه و رییس مجمع نمایندگان طلاب و فضلای خراسان بزرگ به گفتگو پرداخته است که در ادامه می خوانید:
حضرت زینب (س) چه ویژگی های اخلاقی و شخصیتی دارند که ایشان را از سایر اهل بیت (ع) متمایز می کند؟
زينب كبري (س) كسي است كه طبق بيان امام سجاد (س) ظاهراً به مقام شامخ ولايت راه يافته است، براي اينكه كسي كه بدون تعليم عالم بشود معلمش بلا واسطه خداست؛ كسي كه بدون تفهيم اهل فهم باشد معلمش و مفَهِمش ذات اقدس الهي است كه وجود مبارك امام سجاد به زينب كبري (س) فرمود: «أنتِ بِحَمدِ الله عالِمَةٌ غَيرُ معلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَيرُ مُفهَّمَةٍ». این نگاه از جانب امام معصوم (ع) به حضرت زینب (س) حکایت از این دارد که ویژگی های علمی و اخلاقی ممتازی داشتند. استاد قرآن و تفسیر بودند و شخصیت عظیم اخلاقی هم در خانواده و در جامعه بودند. نحوه رفتار با پدرشان حضرت علی (ع)، زهرای مرضیه (س) به عنوان مادرش و به ویژه رفتار ایشان با امام حسین (ع) است که این رفتارها با همه اهل بیت معصوم (ع) درون خانواده ممتاز و منحصربه فرد بود.
رفتار حضرت زینب (س) با همسر و فرزندان توام با اخلاق، احترام و ادب بود و خانواده را به صورت مستقیم و غیرمستقیم به اخلاق هدایت می کرد. حضرت زینب (س) این ظرفیت را در جامعه گسترش می داد و با عمل و رفتار حسنه، افراد جامعه را به سوی اخلاق و حقیقت هدایت می کرد.
حضرت زینب (س) درکربلا و نهضت عاشورا چه نقشی داشتند؟
حضرت زینب (س) اخلاقا و عملا از هر حیث دل بستگی عجیبی به امام حسین (ع) داشتند و این دل بستگی به آنجا انجامید که در ازدواج، همراهی با امام حسین (ع) را به عنوان شرط ازدواج اعلام کردند بنابراین همسر و فرزندان ایشان، همراهی ویژه ای با حضرت در انجام مسئولیت ها داشتند. نه تنها با همراهی حضرت زینب (س) همراهی کردند بلکه فرزندانش را برای کمک به مادر و یاری دایی شان امام حسین (ع) با حضرت زینب (س) همراه کرد. جلوه های اخلاقی حضرت زینب (س) چه اخلاق فردی مثل محبت، تواضع، صداقت و بسیاری از ویژگی های ممتاز دیگر، مهر و مودت و اخلاقیاتی مثل کارگشایی و گره گشایی و دل سوزی به حال اجتماع و جامعه نمونه ممتاز یک بانوی فوق العاده در این ساحت را می بینیم. حضرت زینب (س) به عنوان الگوی اخلاق، راه مادرشان حضرت زهرای اطهر (س) را پیموده است. نقش حضرت زینب (س) در جریان نهضت عاشورا نقشی بی نظیر و بی بدیل است. اولا در همه مراحل نهضت، بخش زنان، کودکان را رهبری و راهبری و مدیریت می کرد و از آغاز تا پایان رهبری و مدیریت این بخش از افراد را در کربلا بر عهده داشت. حمایت و مراقبت از زنان و کودکان آسیب دیده و زمین گیر در نهضت عاشورا، وظیفه دیگری بود که بر عهده حضرت زینب (س) قرار داشت. نقش دوم حضرت زینب (س)، جلوه محبت الهی است و زنان مظهر محبت و مهربانی هستند. حضرت زینب (س) یک رکن رکین نهضت عاشورا است.
مهم ترین رسالت حضرت زینب (س) در واقعه تاریخی و مهم کربلا چه بود؟
اگر بخواهیم تاریخی و مقطعی به نهضت عاشورا و نقش حضرت زینب (س) در آن بپردازیم؛ نهضت عاشورا در 3 مرحله قابل بررسی است. مقدمات نهضت عاشورا، حرکت به مکه و نقش کلیدی و کم نظیر از نوع خود در مقدمات کربلا داشته است. در زمان مقدمات قریب به وقوع و هجرت از مکه به کربلا و خود عاشورا، در کل این جریان حضوری موثر داشته است.
در مرحله دوم، همراهی ایشان با حضرت امام حسین (ع) در نهضت عاشورا هستند. آنچه که امام حسین (ع) در میدان رقم می زند، در پشت میدان نیز حضرت زینب (س) نهضت را رهبری و راهبری می کند و ثبات راه برای پیروزی نهضت الهی رقم می زند.
بعد از نهضت عاشورا که کماکان جان امام سجاد (ع) در خطر است به طوریکه به اراده و مصلحت الهی در زمان واقعه کربلا در بستر بیماری بودند، بعد از قیام عاشورا نیز ایشان در معرض خطر قرار دارند. نقش حضرت زینب (س) در محافظت از جان و سلامتی ایشان چه در زمان واقعه کربلا و بعد از آن بسیار موثر است.
امام سجاد (ع) بعد از واقعه عاشورا، خطبه قراء و دشمن شکنی در مجلس یزید می خواند یزید بن معاویه که از پیروزی سرمست و خود را فاتح نهضت کربلا می دانست، دستور برپایی مجلسی را داد تا با تشریفات خاصی اسیران اهل بیت(ع) را وارد کنند و او اهل بیت(ع) را تحقیر کند. مأموران دربار موظف شدند که قافله اسرا را با ریسمان به یکدیگر ببندند و علی بن الحسین(ع) را که بزرگ ایشان بود، با زنجیر ببندند و وارد مجلس یزید کنند. مراسم اجرا شد. کاروان اسیران، وارد مجلس یزید شدند. غبار غم و اندوه و درد بر چهره اسرا نشسته، لبخند غرور و شادی بر چهره یزید و اطرافیانش نمایان بود. امام زین العابدین(ع) سکوت را جایز ندانست. همین که چشم مبارکش به چهره خبیث یزید افتاد فرمود: «انشدک الله یا یزید ما ظنک برسول الله لو رانا علی هذه الحالة: ای یزید تو را به خدا سوگند، اگر رسول خدا ما را بر این حال مشاهده کند با تو چه خواهد کرد. و یزید که از سخنرانی حضرت جا خورد و واماند، خطاب به حاضران می پرسد: مگر علی بن حسین در کربلا کشته نشد؟ وقتی متوجه می شود که امام سجاد (ع) در واقعه کربلا در بستر بیماری بوده اند و شهید نشده اند، قصد جان حضرت را می کند که حضرت زینب (س) سپر شدند و گفتند: تا من هستم، هیچ آسیبی به یادگار پیامبر (ص) نمی رسد.
در بخش سوم نهضت عاشورا، حضرت زینب (س) نقش اول و اصلی را بر عهده دارد. در این نقش حضرت زینب (س) حرف اول و آخر را می زند. از عصر عاشورا، ولایت مداری حضرت زینب (س) اقتضا می کرد تا از امام حسین (ع) تبعیت داشته باشند و به امر امام حسین (ع). از غروب عاشورا که به خیمه ها حمله کردند، حضرت زینب (س) نزد امام سجاد (ع) می رود و می فرمایند: «امام المسلمین؛ دشمن به خیمه ها حمله ور شده، بفرمایید چه کنیم؟ » ولایت مداری ایشان را نشان می دهد. امام سجاد (ع) نیز می فرمایند: اگر کسی می تواند، خود را نجات دهد.
حضرت زینب (س) در آن شرایط اطاعت ولی امر مسلمین را داشتند و شرایط اقتضا می کرد که امام سجاد (ع) پشت صحنه باشد و حضرت زینب (س) در میدان باشند و بی نظیرترین هدایت گری یک جریان و مدیریت یک بحران را در پس حادثه عاشورا داشتند تا این کاروان را به سلامت در اربعین به کربلا برگرداندند.
ماموریت اولیه حضرت زینب (س) تمام می شود و چهارمین نقش در حادثه عاشورا که همان آگاهی بخشی و بیداری جامعه است آغاز می شود و بسیاری از اتفاقات بعد عاشورا محصول آگاهی بخشی و بیداری بخشی حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) بود به حق گفتند «کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود».
میزان اطلاعات موجود در اسناد تاریخی در مورد زندگی حضرت زینب (س) به چه صورت است؟ چرا اطلاعات محدود و کم هستند؟
خلاء و کمبود اطلاعات دلایل مختلفی دارد. تاریخ را کسانی که به اهل بیت (ع) وفادار نبودند یا میزان وفاداری کم بود، نوشتند و خیلی دنبال پررنگ کردن ابعاد حضرت زینب (س) نبودند. اگر مغرض نبودند، مصمم هم نبودند بنابراین آنگونه که باید منتقل نشده است.
عبدالسلام ترمانینی سوری رویدادهای تاریخی اسلام را در 16 جلد منتشر کرده است که ما در دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم و پژوهشگاه آن این کتاب را با عنوان دایره المعارف رویدادهای تاریخ اسلام به فارسی ترجمه و منتشر کرده ایم.
ترمانینی مورخی است که مغرض نیست اما وقتی به مقطع تاریخی امام حسن مجتبی (ع) و معاویه می رسد، اطلاعات زیادی درخصوص معاویه دارد و قلم فرسایی می کند اما درباره امام حسن مجتبی (ع) به نیم صفحه اکتفا می کند. پس در تاریخ آنچه که اتفاق افتاده، بخش هایی بی غرض نبودند و به دلیل کمبود اطلاعات مستند و بخش هایی هم براساس دل بستگی و تعبد به مقاطع تاریخی و برای جستجو در تاریخ و پیدا کردن منابع درخصوص ائمه اطهار (ع) انگیزه زیادی نداشتند چراکه التزام را در خود نمی دیدند و ابعاد گوناگونی از تاریخ را کاوش کردند.
روایات فراوانی که در احقاق الحدیث وجود دارد و در بلاد اسلامی و جاهای مختلف گزارش این اتفاقات وجود دارد، آثار گرانبهایی در تاریخ داشته ایم که بسیاری از آنها در آتش سوزی های بلاد اسلامی از بین رفته اند. بخشی از آنچه نوشته و منتقل شده تا زمان ما باقی نمانده و در ادوار تاریخی، گزاره های ثبت شده از دست رفته است. تاریخ های متقدم به تعبیری در تاریخ های متقدم حذف شدند و آنچه که منتقل شده در ادامه تاریخ و بازنشر منابع تاریخی کهن منتقل نشده است.
وجهه و جنبه دیگر این قضیه این است که نسبت به جزئیات زندگی چه بسا بخش بانوان در تاریخ، کمتر توجه شده باشد. از حیث اینکه بانوان بروز و ظهور اجتماعی کمتری به دلیل محدودیت ها پیدا می کردند. البته در ناحیه اهل بیت در تواریخ معتبر به آن پرداخته شده است و بسیار فراوان و فراگیر است به رغم وجود محدودیت های اشاره شده.اگر محققان و پژوهشگران دینی مطالعاتشان را درخصوص حضرت زینب (س) افزایش دهند، نکات بسیار فراوانی از ابعاد اجتماعی، سیاسی و اخلاقی ایشان کسب می کنند.
چگونه می توان حضرت زینب سلام الله علیها را به عنوان اسوه و الگو به نسل جوان به ویژه بانوان معرفی و تبیین کرد؟
در جمهوری اسلامی ایران زادروز این بانوی پاک و دردانه رسالت و یادگار کربلا که بدون او نهضت عاشورا ادامه پیدا نمی کرد، روز پرستار که به مناسبت پرستاری امام سجاد (ع) و پرستاری در کربلا، تاج پرستاران و سرور و سالار پرستاران نام گرفت باید از این ظرفیت استفاده کنیم و مطالب راهبردی و کاربردی تاثیرگذار و فرهنگی بتوانیم بسط و گسترش لازم را داشته باشیم. حضرت زینب (س) اسوه صبر، ایثار، شجاعت و استقامت است. بانوان باید با شناخت سجایای اخلاقی حضرت زینب (س) و الگوگیری از آنها، بتوانند در کانون خانواده و در اجتماع حضوری موثر و پرتلاش داشته باشند. حضرت زینب (س) همچون سایر ائمه اطهار (ع) با رعایت شان و جایگاه خود در عرصه های علمی، اجتماعی و سیاسی حضوری فعال داشتند که پیام آوری نهضت عاشورا و زنده نگهداشتن واقعه کربلا با سخنرانی های قراء یکی از مهم ترین رسالت های این بانوی بزرگوار است.
پایان پیام/47
منبع: شبستان
کلیدواژه: حضرت زینب س روز پرستار واقعه کربلا نقش حضرت زینب نهضت عاشورا واقعه کربلا امام سجاد امام حسین اهل بیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۸۷۹۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ائمه معصومین(ع) سرآمدانِ گفتوگو بودند/ احساس مسئولیت مسلمانان، نسبت به تمام بشریت
به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب، در این همایش نماینده وزارت دادگستری برزیل، نماینده کنفدراسیون کاردینالهای این کشور، برخی از کشیشها و شخصیتهای مسیحی سائوپائولو، مسئولان سیاسی این شهر و ایالت سائوپائولو و جمعی از علما و مبلغان و شخصیتهای دینی آمریکای جنوبی حضور داشتند و سخنرانان بر ضرورت گفتوگو بین ادیان و مذاهب، تاکید و نسبت به حضور آیتالله رمضانی در این همایش ابراز خرسندی کردند.
** ائمه معصومین(ع) سرآمدان گفتوگو و تبادل نظر
آیتالله رمضانی، دبیرکل مجمع جهانی اهلبیت(ع) در سخنانی در این همایش، با اشاره به اهمیت علم در نگاه شیعی اظهار کرد: علم، اساس هر خیر است، در مقابلش جهل و نادانی پایه هر شرّی خواهد بود و جهل اصل کل شرّ است. اگر انسان خودش را درست بشناسد، خدای خودش را هم خواهد شناخت. حضرت امیرالمومنین(ع) در روایتی فرمودند: «مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ كانَ لِغَيْرِهِ أَعْرَفَ وَ مَنْ جَهِلَ نَفْسَهُ كانَ بِغَيْرِهِ أَجْهَلَ»؛ اگر انسان خودش را درست بشناسد، انسانهای دیگر را هم درست خواهد شناخت و شناختش نسبت به دیگران بهتر میشود. اما وای بر جهل و نادانی! اولین نادانی، نادانی نسبت به خود است. هر کس نسبت به خودش نادان باشد، هم میلغزد و هم گمراه میشود. اگر انسان خودش گمراه شد، دیگران را هم گمراه میکند و نسبت به دیگران، جاهلتر و نادانتر خواهد بود. همه ما مأمور شدیم که خودمان را بشناسیم، «إعرِف نَفسَكَ». ارسطو در آکادمی خود نوشته بود: خود را بشناس، خودشناسی رمز رشد بشر است و باعث میشود که انسان احساسی نسبت به همه انسانها، پیدا کند.
وی ادامه داد: حضرت امیرالمومنین(ع) مورد پذیرش همه مسلمانان است. شیعیان ایشان را امام میدانند و علمای اهلسنت هم حضرت امیرالمومنین(ع) را به عنوان خلیفه چهارم پذیرفتهاند و قبول دارند. ایشان دارای ویژگیهای برجستهای هستند که یکی از آنها «عدالت» است. «جورج جرداق» نویسنده مشهور مسیحی لبنانی است که کتاب خیلی خوبی را در خصوص حضرت امیرالمومنین(ع) به نام «صوت العداله» در پنج جلد به نگارش درآورده و خلاصه این کتاب هم در یک جلد منتشر شده است. من پیشنهاد میکنم که این کتاب به زبانهای اسپانیایی و پرتغالی ترجمه شود. جورج جرداق، عاشق و دلداده حضرت امیرالمومنین(ع) است و نسبت به ایشان عشق میورزد.
دبیرکل مجمع جهانی اهلبیت(ع) افزود: حضرت امیرالمومنین(ع) تعبیری دارند با این مضمون که مردمان دو دستهاند، گروهی برادر دینی تواند و گروهی در آفرینش با تو همانندند. به ما این طور یاد دادند که به مسیحیان یا یهودیان هم، برادر مسیحی یا یهودی بگوییم؛ یعنی ای کسانی که پیرو حضرت موسی یا حضرت عیسی هستید، رسول اکرم(ص) با همه آنها صحبت میکردند و برهان و منطق خود را ارائه میدادند. یک جایی خداوند به رسول اکرم(ص) میگوید: «قُلْ هاتُوا بُرْهانَكُمْ» شما هم منطق و حرف هایتان را بیاورید و با هم حرف بزنیم. حتی آن کسی که هیچ چیزی را هم قبول ندارد با او هم صحبت کن، «قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ» و به آنها منطق خودت را بگو! دیالوگ این است. اگر منطق تو را درک نکردند و استدلال تو را نپذیرفتند و اصلا تو را قبول نکردند، تو صبر کن نسبت به آن چیزهایی که به تو میگویند، «وَ اصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ». اگر هم میخواهی آنها را ترک کنی، از آنان به نيكويى دورى كن، «وَٱهجُرۡهُمۡ هَجرٗا جَمِيلٗا».
آیتالله رمضانی در ادامه، ائمه معصومین(ع) را سرآمدان گفتوگو دانست و تصریح کرد: امامان و رهبران دینی ما مثل امام صادق(ع) و امام رضا(ع)، با همه از جمله مسیحیان و زرتشتیان، صحبت میکردند. باید با هم حرف بزنیم و همدیگر را بفهمیم و درک کنیم و به یکدیگر احترام بگذاریم. اسلام، زندگی مسالمتآمیز را که در زبان عربی به آن «التعايش السلمي» گفته میشود، ترویج میکند. بشر باید در کنار همدیگر باشد. اسلام مدافع توسعه ارتباطات؛ اعم از ارتباط با خود، ارتباط با دیگران، ارتباط با خداوند و ارتباط با طبیعت است. اسلام تاکید دارد که طبیعت را از بین نبرید و آن را آلوده نکنید، اسلام نسبت به طبیعت این حرف را میزند تا چه برسد به انسان؛ تا چه برسد به حقوق حیوانات!
این استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: برخی وقتی که بحثهای حقوقی را مطرح میکنند میگویند که این بحثها مربوط به صد سال یا صد و پنجاه سال پیش است، اما ما مدرک و سند داریم که هزار و دویست و پنجاه سال پیش رساله حقوق توسط امام سجاد(ع) با بیش از پنجاه حق، نوشته شد. در ده سالی که در مرکز اسلامی هامبورگ در آلمان بودم، این مبحث را به صورت مفصل، مطرح کردم، در آنجا بخشی از اعلامیه جهانی حقوق بشر را پذیرفتم و بخشی دیگر از آن را نقد کردم، حقوق اخلاقی را هم در آنجا مطرح کردم. روایت بسیار زیبایی از ائمه معصومین(ع) نسبت به طبیعت وجود دارد با این مضمون که اگر روزی جنگی با دشمنی داشتید، درختان سرزمین دشمن را قطع نکنید و نسوزانید، اینها محیط زیست است، آب آشامیدنی آنها را آلوده نکنید. هم در قرآن و هم در روایات به صورت مفصل در رابطه با محیط زیست، بحث شده است.
** توهین به قرآن، توهین به بشریت است
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) با اشاره به اهمیت گفتوگو اظهار کرد: تبادل نظر برای تعامل و جهت رسیدن به فهم مشترک است؛ برای رسیدن به آنچه که ادیان به آن تاکید میکردند؛ یعنی گوهر انسان. گوهر انسان، همان کرامت اوست که هیچ نژادپرستیای در آن نیست. قبیله قریش در زمان مبعوث شدن پیامبر(ص) خود را برترین نژاد و قوم میدانست، اما رسول اکرم(ص) فرمودند: هیچ فرقی بین قریش و غیر قریش، هیچ فرقی بین سیاه و سفید و هیچ فرقی بین عرب و غیر عرب نیست. رسول اکرم(ص) به شدت با نژادپرستی مقابله میکردند و میگفتند که چرا سیاهان را برده خودتان قرار میدهید، آنها انسان هستند و دارای شرافت میباشند. پیامبر(ص) افراد سیاهپوستی همچون بلال حبشیِ بزرگ را مَحرم خود قرار دادند. پیامبران، معجزات متنوعی داشتند، اما بلال حبشی از رسول اکرم(ص) اصلا معجزه نخواست، معجزه پیامبر(ص) برای بلال حبشی، همان کلمات رسول اکرم(ص) بود، زیبایی نهفته در این کلمات، معجزات رسول اکرم(ص) به شمار میرود. در کلام نبوی همه انسانها؛ اعم از زن و مرد، کودک و جوان و پیر، شریف هستند.
وی ادامه داد: زندگی و حیات را باید به درستی معنا و تفسیر کنیم. در گفتوگوها باید به مشترکات میان انسانها و آن چیزی که باعث رشد انسان میشود، پرداخته شود. ما ایمان تک تک انبیا، از آدم تا خاتم؛ اعم از حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت موسی، حضرت عیسی و رسول اکرم(ص) را لازم و واجب میدانیم و هیچ فرقی بین آنها نمیگذاریم. حتی اگر جملهای از حضرت عیسی برای ما نقل شود، برای ما حجت است و به آن عمل میکنیم؛ مثلا کسی از حضرت عیسی پرسید که با چه کسانی همنشین شویم. او پاسخ دادند: کسی که شما را به یاد خدا میاندازد، کسی که به علم شما میافزاید، کسی که شما را به آخرت دعوت میکند و به یاد آخرت میاندازد. ما به کلام نقل شده از همه انبیای الهی عمل میکنیم و به آن معتقد هستیم، ما مؤمنیم و یک حریمی را قائل هستیم.
آیتالله رمضانی با تاکید بر لزوم ممنوع بودن اهانت به پیامبران، اظهار داشت: به هیچ پیامبری نباید به بهانه آزادی بیان، اهانت شود، این خط قرمز برای بشر است. نباید به مقدسات توهین شود، بگذارید این مقدسات برای بشر باقی بماند. کتابهای آسمانی و پیامبران، مقدس هستند. وقتی که من در آلمان بودم، نامهای به پاپ نوشتم که او هم جواب آن نامه را داد. پاپ زمانی گفته بود که اگر کسی به مادرم توهین کند، من با او مقابله میکنم. من در آن نامه به پاپ نوشتم که این حرفی که زدی، حرف خیلی خوبی است، مادر برای هر کسی، مقدس و محترم است. اگر به پیامبران و مقدسات توهین صورت بگیرد، هیچ چیز دیگری در میان بشر باقی نمیماند و باید به همه پیامبران، احترام گذاشته شود. امروزه برخی به بهانه آزادی بیان، به پیامبران الهی توهین میکنند و قرآنِ مسلمانان را میسوزانند. در برخی از کشورهای اروپایی هم شاهد ساخت فیلمهایی برای اهانت به پیامبر اکرم(ص) هستیم. نباید قلوب بشریت را با این کارها، جریحهدار کرد. قرآن، کتاب انسان است و توهین به قرآن، توهین به کل بشریت، و توهین به پیامبر اکرم(ص) توهین به تمام بشر است. جامعه با اهانت، رشد نمیکند، بلکه رشد جامعه با اکرام و تکریم انسان و خردورزی است.
وی در ادامه، ماموریت انبیای الهی را بیرون آوردن بشر از زندگی حسی و مادی دانست و تصریح کرد: ما فقط برای این دنیا خلق نشدیم، چون همه ما یک روزی این دنیا را ترک خواهیم کرد. ترک این دنیا مساوی با فنا و نیستی نیست، بلکه زندگی در یک عالم وسیعتر است. اصلا انسان برای فنا آفریده نشده، بلکه برای ابدیت آفریده شده و این دنیا هم یک دنیای گذراست. اگر این نگاه را به انسان داشته باشیم، تبیین ما نسبت به انسان خیلی متفاوت خواهد بود و آن را در صورتی خواهیم دانست که بدانیم نقش انسان کجاست و هیچ فرقی بین احساس مسئولیت منِ مسلمان نسبت به یک مسیحی، و احساس مسئولیت یک مسیحی نسبت به منِ مسلمان وجود نخواهد داشت. این احساس مسئولیت را ما نسبت به همدیگر خواهیم داشت.
** مسئولیت مسلمانان نسبت به تمام بشریت
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) اضافه کرد: روایتی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است با این مضمون که: «مَنْ سَمِعَ رَجُلاً یُنادِی یا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِم»؛ کسى که صداى انسانى را بشنود که فریاد مىزند اى مسلمانان به دادم برسید و کمکم کنید، کسى که این فریاد را بشنود و پاسخ نگوید، مسلمان نیست. براساس این روایت، اگر یک غیرمسلمان اعم از مسیحی یا یهودی و حتی ملحد چون مورد ظلم قرار گرفته است، از یک مسلمان کمک بخواهد و آن مسلمان با این که میتواند، به آن غیرمسلمان جواب ندهد و وی را کمک نکند، او اصلا مسلمان نیست. این نگاه به آخرت، مسئولیت انسان را توسعه میبخشد و نگاه او را به زندگی و حیات تغییر میدهد.
آیتالله رمضانی افزود: خداوند در قرآن در آیه ۲۴ سوره انفال که علامه اقبال لاهوری به زیبایی به لحاظ جامعهشناسی درباره آن سخن گفته است، انسانها را مورد خطاب قرار میدهد که: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکُمْ لِما یُحْیِیکُمْ»؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید، دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی که شما را به سوی چیزی میخواند که شما را حیات میبخشد.
مراد این آیه، حیات حسی و مادی نیست، بلکه حیات عقلی است که یک زندگی توأم با منطق، عقل و وحی میباشد. خداوند در آیه ۱۰ سوره انبیاء میفرماید: «لَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ»؛ ما بر شما کتابی نازل کردیم که وسیله تذکّر (و بیداری) شما در آن است! آیا نمیفهمید؟! براساس این آیه، خداوند قرآن را کتابی نازل کرده است که درباره انسان و عظمت انسان است؛ این که انسان، چه کسی است، چه چیزی بود و چه چیزی باید بشود. خداوند در برخی از آیات دیگر قرآن، خطاب به انسان میگوید که شما چیزی نبودید، خداوند در آیات دیگری میفرماید که شما چیز قابل ذکری نبودید. «هَلْ أَتَىٰ عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا» آيا بر انسان روزگارانى نگذشت كه چيزى لايق ذكر نبود؟ ولی شما به بینهایت دعوت شدید و آن کسی که شما را دعوت کرده، خداست. «وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَىٰ دَارِ السَّلَامِ»؛ یعنی خداوند شما را به دارالسلام؛ یعنی خانه صلح و امنیت دعوت میکند، لذا یکی از نامهای خداوند، «سلام» است.
وی، دنیا را به مسافرخانهای تشبیه و تصریح کرد: این دنیا مسافرخانه است و همه ما مسافر هستیم، بعد از بیست یا سی سال ما هم به دیگران ملحق میشویم. حتی خداوند به پیامبرش میگوید: «إِنَّكَ مَيِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَيِّتُونَ»؛ یعنی شما از این دنیا میروید، اما شما برای ابدیت خلق شدهاید. شما خلق نشدید که نیست گردید، بلکه شما خلق شدید که هست بمانید، نه برای رفتن، بلکه برای بودن خلق شدید. انبیای الهی، یک پله بالاتر آمدند و گفتند که باید از این عقل هم عبور کنید و باز هم رشد کنید و به شهود برسید، انسان شهودی، انسان عاشق است. انبیای الهی آمدند که انسان را دعوت، و عاقل و عاشق تربیت کنند. یعنی انسان هم عاقل و هم عاشق باشد. اگر انسان عاقل باشد، در جامعه، ظلم و بیعدالتی خواهد بود؟ آیا زنان بیگناه کشته میشوند؟ این که انسان عاشق شود و به انسانهای دیگر عشق بورزد مهم است.
** آمریکای لاتین؛ الگوی دیالوگ در جهان
دیبرکل مجمع جهانی اهلبیت(ع) در بخش دیگری از سخنان خود از ابراز خرسندی از حضور نماینده دادگستری برزیل در همایش «اسلام؛ دین گفتوگو و زندگی» اظهار داشت: من از این که معاون وزیر دادگستری برزیل در این همایش حضور دارد، خوشحال شدم. ایشان در جایگاهی است که باید با میزان عدل و عدالت، رفتار کند. حرف تمام پیامبران الهی این است که همه انسانها در همه جا باید بر پایه عدالت رفتار کنند و هر حقی به صاحب حق برسد. من در مقالهای میخواندم که امروز بیش از یک میلیارد کودک در جهان از سوء تغذیه، رنج میبرند. اگر عدالت باشد، دیگر سوء تغذیه در دنیا وجود نخواهد داشت. اگر عدالت باشد، محبت و عقلانیت در بین بشر خواهد بود، عدالت دعوت همه انبیای الهی است. خداوند در قرآن میفرماید: «لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْمِيزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ»؛ ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها کتاب (آسمانی) و میزان (شناسایی حقّ از باطل و قوانین عادلانه) نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند. لذا همه باید به سمت صلح برپایه عدالت و با میزان عدل برویم و در گفتوگوها به این نکته توجه داشته باشیم و حرکتمان را به این سمت جهت بدهیم.
وی ادامه داد: رهبران دینی، عالمان و اندیشمندان دینی، امروزه نقش مهمی را برای تحقق صلح برپایه عدل دارند. ما عالمان و دانشمندان باید حامل صلح، امنیت، مدارا، عشق به بشر و محبت به بشر باشیم و هیچ قومی را بر قوم دیگر ترجیح ندهیم و هیچ تفاوتی را بین سیاه و سفید قائل نباشیم. همان گونه که پیامبران ما مثل حضرت عیسی، با همان نگاهی که برادران مسیحی دارند، به حواریون احترام میگذاشت و پای آنها را میشست، همان تواضع باید میان حاکمان و میان عالمان وجود داشته باشد. با اضلاع عدالت، معنویت، محبت، امنیت، مدارا و عقلانیت، ما میتوانیم در همین دنیا، بهشت را درست کنیم. سازنده بهشت خود ما بشر هستیم و در روز قیامت، ما مهمان همان بهشتی هستیم که خودمان ساختهایم.
آیتالله رمضانی خاطر نشان کرد: خیلی خوشحال شدم که در این همایش، حضور پیدا کردم. ظرفیتی که در آمریکای لاتین به لحاظ گفتوگوی بین ادیان دیدم، میتواند الگویی برای دنیا باشد. از این که دولت برزیل به این همایش توجه داشت و نمایندگانی را فرستاد، قدردانی میکنم. هر مسلمانی در هر کشوری از دنیا که زندگی میکند، باید به قانون آن کشور احترام بگذارد. پیام من این است که گفتوگو یک امر ضروری بین ادیان برای توجه به گوهر انسان است. گوهر انسان همان کرامت است و برای رسیدن به کرامت، باید عدالت و عقلانیت و معنویت باشد تا بشر طعم عدالت و آزادی را بچشد و بتوانیم به دست خودمان، بهشت را در همین دنیا بسازیم.
** تقدیر از شخصیتهای اسلامی و مسیحی فعال
حجتالاسلام والمسلمین «طالب حسین خزرجی»، موسس مرکز اسلامی برزیل در بخش دیگری از این همایش با اشاره به فعالیتهای این مرکز اظهار کرد: در گذشته به شدت در زمینه منابع اسلامی به زبان پرتغالی، فقر وجود داشت، اما مرکز اسلامی برزیل پس از تأسیس، کتابهای مرجع در زمینه علوم اسلامی مختلف را به زبان پرتغالی ترجمه کرد و بزرگترین دانشنامه در زمینه معارف اهلبیت(ع) به این زبان را پایهگذاری کرد. تعداد کتابهای ترجمه شده توسط مرکز اسلامی برزیل به زبان پرتغالی به صد و پنجاه کتاب میرسد که ۷۰ کتاب از آن، چاپ شده است. از ابتدای آغاز به کار پایگاه اینترنتی مرکز اسلامی برزیل، بیش از ده میلیون نفر از این پایگاه بازدید کردهاند. این مرکز محصولات فکری و فرهنگی خود را در بیش از صد موسسه و کتابخانه در داخل و خارج از برزیل توزیع میکند و مرکز اسلامی برزیل به منبع مورد اعتمادی برای دانشجویان و پژوهشگران و محققان تبدیل شده است.
نماینده وزارت دادگستری برزیل نیز در این همایش در سخنانی به بیان اهمیت وجود عدالت در یک جامعه پرداخت. نماینده فدراسیون کاردینالهای برزیل نیز در سخنانی در خصوص اهمیت گفتوگو و جایگاه آن در پیشرفت زندگی جوامع و نیز اهمیت توجه به این مسئله، سخنانی ایراد کرد.
در بخش پایانی همایش بینالمللی «اسلام، دین گفتگو و زندگی» از برخی از شخصیتهای اسلامی و مسیحی فعال تقدیر به عمل آمد.
انتهای پیام/