گرم شدن کره زمین و ظهور عفونتهای قارچی نوپدید
تاریخ انتشار: ۳۰ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۹۵۵۸۵
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، «کاندیدا اوریس»؛ یک گونه مخمری نوظهور است که برای اولینبار در سال ۲۰۰۹ از عفونت گوش خارجی یک بیمار در ژاپن جداسازی و گزارش شد. این مخمر نسبت به اغلب داروهای ضد قارچی موجود، مقاومت نشان میدهد. از اینرو از عوامل عفونی تهدیدکننده برای انسان است و عفونتهای این مخمر در سالهای اخیر رشد زیادی داشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نکته قابل توجه در مورد این عفونت، بروز به نسبت همزمان و مستقل آن در کشورها و قارههای مختلف است. بررسیها نشان داده که اگرچه آنها شبیه به یکدیگر هستند و از یک جد ژنتیکی مشتق شدهاند، با این حال گونههای هر قاره سیر تکاملی مستقلی داشتهاند.
قارچهای بیماریزای انسانی، اقلیتی بسیار کوچک از تعداد بیشمار گونههای قارچی موجود در طبیعت هستند. جانوران خونگرم به ویژه پستانداران به دلیل دمای به نسبت بالاتر بدن در برابر عفونتهای قارچی مقاوم هستند و تعداد محدودی از قارچها قادر به رشد و تکثیر در دماهای بالایی مثل ۳۷ درجه هستند.
یکی از فرضیههایی که در خصوص شیوع این عوامل بیماریزای قارچی مطرح میشود، ارتباط آن با تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی است. در این فرضیه عنوان میشود که گرمایش جهانی موجب شده که اختلاف دمای محافظتکننده بدن پستانداران و موجودات پیرامون آنها از بین برود.
زمین با چه سرعتی در حال گرم شدن است؟
با توجه به نکات مطرحشده؛ حسین خدادادی و محمد نقیزاده؛ پژوهشگران گروه انگلشناسی و قارچشناسی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز به همراه دیگر همکارانشان، با انجام پژوهشی تحمل حرارت اکتسابی کاندیدا اوریس و تغییرات دمایی محیطی آنها را مورد بررسی قرار دادند.
این مطالعه خردادماه تا آذرماه ۱۳۹۸ در دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. در این مطالعه ۳۲ گونه کاندیدا اوریس و ۱۰۶ گونه متعلق به جنسهای مختلف مخمر دیگر که با کاندیدا اوریس خویشاوندی ژنتیکی داشتند، بررسی شدند. سپس میزان حساسیت به دما و دماهایی که هر یک از این گونهها قادر به تحمل و رشد بودند، با یکدیگر مقایسه شدند.
یافتههای این مطالعه نشان داد که گونههای کاندیدا اوریس قادر به تحمل دمای بالاتر از بدن پستانداران هستند. بررسی میزان قرابت ژنتیکی و فاصله جغرافیایی بین گونههای بررسیشده نشاندهنده و تقویتکننده احتمال کسب ویژگی تحمل دمایی برای هر یک از دودمانها به طور مستقل و تحت یک فشار مشترک خارجی مثل گرمایش زمین است.
احتمالا کاندیدا اوریس تا پیش از اینکه از عفونتهای انسانی جدا شود، در برخی زیستبومها مثل تالابها و مردابها وجود داشته است و به صورت ساپروفیت از گیاهان مرده تغذیه میکرده است. به نظر میرسد دودمانهای مقاوم به حرارت این قارچ پس از تغییرات گرمایشی زمین به وجود آمدهاند و نسبت به حرارت و شوری آب تحمل بیشتری پیدا کردهاند. همچنین نقش پرندگان به عنوان واسطهای در انتقال آن به انسان محتمل است.
پژوهشگران این مطالعه میگویند: «مهمترین هشدار بروز شبه اپیدمیهای کاندیدا اوریس به انسان این است که محیطزیست، اکوسیستمها و تعامل انسانها با آنها نیاز به برخوردهای محتاطانه بیشتر و همچنین نظارت بیشتری دارند. باید در نظر داشت که گونههای قارچی متعدد غیربیماریزای دیگری با پتانسیل بیماریزا شدن برای انسان در محیطزیست وجود دارند. اثرات مستقیم و غیرمستقیم تغییرات اقلیمی بر روی مسیرهای تکاملی گونههای متنوع قارچی و همچنین بر جمعیت در حال افزایش تصاعدی جامعه بشری نیاز به مطالعات و بررسیهای بیشتری دارد. گسترش مناطق جغرافیایی آلوده به گونههای قارچی بیماریزایی که ذاتا قدرت تحمل حرارتی دارند و یا اکتساب صفات جدید بیماریزایی توسط گونههای قارچی غیربیماریزای مقاوم به حرارت، میتواند قرن ۲۱ میلادی را به دورهای برای شیوع عفونتهای قارچی جانوری یا گیاهی نوپدید تبدیل کند».
یافتههای این مطالعه احتمال بروز عفونتهای کاندیدا اوریس بر اثر تغییرات آب و هوایی را مطرح میکند ولی بنا به گفته پژوهشگران این مطالعه نقش سایر عوامل در گسترش این عفونتها نیاز به بررسی بیشتری دارد.
نتایج این مطالعه دی ماه سال جاری به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «تغییرات اقلیمی و بروز عفونتهای قارچی نوپدید» در مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران منتشر شده است.
کد خبر 574048 برچسبها گرمامنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: گرما عفونت های قارچی گونه های قارچی کاندیدا اوریس بیماری زای عفونت ها گونه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۹۵۵۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ظهور و سقوط شهر باستانی هرمها
شهر ۲۰۰۰ ساله «تئوتیئواکان» در مکزیک زمانی یکی از بزرگترین مراکز شهری در جهان باستان بود و حالا به یکی از مقاصد محبوب گردشگران تبدیل شده است.
به گزارش ایسنا، «تئوتیئواکان» (Teotihuacan) که در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی «مکزیکوسیتی» امروزی واقع شده است، یکی از بزرگترین مراکز شهری جهان باستان بود و مشخص نیست چه کسی آن را بنا کرده است. این شهر در فاصله بین ۲۱۰۰ سال قبل (یعنی زمان که ساخت آن آغاز شد) تا حدود ۱۴۰۰ سال قبل (یعنی زمانی که وارد دوره افول شد و آتشسوزی رخ داد که خسارت بزرگی به جای گذاشت) رونق داشت. با این حال حتی با افول «تئوتیئواکان»، این شهر هرگز به طور کامل از بین نرفت و «آزتک»ها بعدها مرتبا برای اجرای مراسمهایی به این مکان مراجعه میکردند.
«لایوساینس» درباره این شهر باستانی نوشته است: مشخص نیست ساکنان «تئوتیئواکان»، این شهر و بناهای داخل آن را چه مینامیدند. نام کنونی این شهر را «آزتک»ها انتخاب کردند و معنای آن «مکانی که خدایان خلق شدند» است.
«تئوتیئواکان» در دوران اوج خود، یک مرکز شهری به مساحت ۲۰ کیلومتر مربع با جمعیتی معادل بیش از ۱۰۰ هزار نفر را در برمیگرفت و تأثیرگذاری آن تا مرکز مکزیک و حتی گواتمالا مشهود بود.
این شهر با استفاده از یک طرح شبکهای، سازماندهی شده بود و بسیاری از مردم در آنچه که محققان با نام «مجموعه آپارتمانی» عنوان میکنند، زندگی میکردند که چندین خانواده را شامل میشد. یک پروژه نقشهبرداری باستانشناسی حدود ۲۲۰۰ مورد از این سازهها را در داخل شهر شناسایی کرد و کاوشها نشان داد که مصالح برخی متفاوت است و در ساخت برخی از آنها سنگ و گچ آهکی بیشتری استفاده شده است.
«خیابان مردگان»
خیابان اصلی شهر که امروز با نام «خیابان مردگان» شناخته میشود، در محور شمالی ـ جنوبی قرار دارد. طول این خیابان ۳.۲ کیلومتر است و سه مجتمع هرمی بزرگ را شامل میشود.
«هرم ماه»
در انتهای شمالی این خیابان، «هرم ماه» که برگرفته از یک نام آزتکی است، قرار دارد. تحقیقات اخیر نشان میدهد این بنا در چند مرحله بین سالهای ۱ تا ۳۵۰ پس از میلاد ساخته شده است. این بنا به عنوان یک سکوی کوچک شروع شد و در نهایت به یک هرم با ارتفاع ۴۶ متر تبدیل شد. سکوهای مرتفع آن احتمالاً برای تشریفاتی استفاده میشده است که مردم بتوانند از زمین هم شاهد آن باشند. در مقبرههای مرتبط با این سازه، بقایای قربانیهای انسان و حیوان همراه با اشیاء خاکسپاری مانند سنگهای ابسیدین کشف شده است.
در کمتر از نیم کیلومتری جنوب «هرم ماه»، «هرم خورشید» قرار دارد. این هرم با ارتفاع بیش از ۶۳ متر، یکی از بزرگترین سازههای ایجاد شده در دنیای جدید «پیشا کلمبیا» است که در حدود سال ۲۰۰ میلادی ساخته شده است.
در سال ۱۹۷۱، یک گروه باستانشناسان تونلی را در زیر هرم کشف کردند که ورودی آن در نزدیکی «خیابان مردگان» قرار داشت. آنها تونل را کاوش کردند و دریافتند که به یک اتاقک به شکل برگ شبدر منتهی میشود که متأسفانه در دوران باستان غارت شده بود. این غار احتمالاً برای انجام مراسم خاصی مورد استفاده قرار میگرفته است.
کشف دیگری که اواخر سال گذشته اعلام شد، گنجینه کوچکی از هدایا بود که ممکن است به زمان شروع ساخت هرم بازگردد. در میان اقلام یافتشده یک نقاب مارپیچ سبز وجود داشت که ممکن است تصویرگر چهره یک فرد باستانی باشد.
«معبد مار پَردار»
«معبد مار پَردار» که به نام «La Ciudadela» نیز شناخته میشود، در جنوب «هرم خورشید» واقع شده است. نقطه کانونی این بنای تاریخی یک هرم شش پلهای کوچکتر از دو نمونه دیگر در «خیابان مردگان» است. دو مجتمع آپارتمانی واقع در نزدیکی آن نیز ممکن است محل سکونت اشرافزادگان شهر بوده باشند.
گمان میرود این هرم در قرن سوم پس از میلاد ساخته شده است. در این سازه سرهایی متناوب تصویرگر «کوئتزالکواتل»، خدای آزتکها و موجودی هستند که به نظر میرسد «تلالوک» (Tlaloc)، دیگر خدای «آزتک»ها را به تصویر میکشد.
گور حدود ۲۰۰ نفر در نزدیکی این هرم کشف شده است. بسیاری از آنها مردان جوان بودند و پیشکشهای کنار گورها نشان میدهد جنگجو بودند. این نکته که بسیاری از آنها با مچهای ضربدری در پشت کمر پیدا شدند، نشان میدهد آنها را بسته بودند و به دلایلی قربانی شدهاند. زنان جوان و چند مرد مسن نیز به همراه پیشکش پیدا شدند.
هنرهای نقش بسته روی دیوار
«تئوتیئواکان» به خاطر نقاشیهای دیواری رنگارنگش شهرت دارد. آنها را میتوان در بسیاری از مجتمعهای آپارتمانی شهر و همچنین در ساختمانهای دیگری که به عنوان کاخها و معابد شناخته میشوند، پیدا کرد. در میان نقوشی که میتوان دید، تصاویری از خدای طوفان آزتکها و همچنین خدایی است که محققان آن را «الهه بزرگ» مینامند. نقوش دیگر شامل پرندگان، پلنگ، جغد و مارِ پردار است.
با بررسی برخی از هرمهای مشهور این شهر مشخص شد که «تئوتیئواکان» چند زمینلرزه شدید را در فاصله ۱۰۰ تا ۶۰۰ میلادی تجربه کرده است.
باستانشناسان فکر میکنند زلزلههای بزرگ نه تنها به اهرام شهر آسیب فیزیکی وارد کرده، بلکه ممکن است به بیثباتی ساختارهای اجتماعی و سیاسی آن منتهی و در نهایت به نابودی شهر منجر شود.
انتهای پیام