به نقل از «پارسینه»

۷ مکان ممنوعه که هیچ گردشگری اجازه‌ ورود به آن‌ها را ندارد + تصاویر

تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۴۰۳۳۳۳

زمین پر از راز‌های نهفته و راه‌های نرفته و شگفت آوری است که منتظر کشف شدن هستند و شرط اول برای پیمودن این راهها، داشتن یک روحیه ماجراجویانه است.

مکان های خطرناک، حفاظت شده و خاص زیادی برای دیدن وجود دارد.

۱. مقبره بزرگ آیز

این مقبره در شهر اوجی تاچی ژاپن قرار دارد. این مجموعه که از دو مقبره اصلی و ۱۲۵ مقبره فرعی تشکیل شده، به الهه اماترسوا امیکانی پیشکش شده.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دسترسی به این مکان فقط برای کشیش اعظم و کشیش خاندان سلطنتی مجاز است.

۲. آرامگاه کین شی هانگ

آرامگاه اولین امپراطور چین “شی هانگ” که سال ۲۱۰ قبل از میلاد درگذشت، زیر یک تپه در مرکز چین مدفون است. از زمان کشف این مجموعه تا کنون دو هزار سرباز سفالی یافت شده.

کارشناسان بر این باور هستند که این تعداد تا هشت هزار هم قابل افزایش است. هر چند همین مقدار از ارتش کشف شده در معرض دید عموم قرار گرفته، اما بیم آن می‌رود که ارتش سفالی تا ابد کشف نشده باقی بماند.

۳. جزیره آتش فشانی هرد – استرالیا

این جزیره آتش فشانی خارج از قلمرو استرالیا و در فاصله‌ای بین ماداگاسکار و قطب جنوب قرار دارد. ۹۵۳ کیلومتر مربع از مساحت جزیره را کوهستان پوشانده است. این رشته کوه آتش فشانی ۸۳۶ متری از سال ۲۰۰۰ به بعد، همواره فعال است.

جدای آتش فشان و خطرات مربوط به آن، آب و هوای این منطقه به شدت ضعیف است. به علاوه از هرد تا نزدیک‌ترین خشکی، دو هفته با قایق فاصله است.

۴. جزیره سنتینل شمالی

این جزیره کوچک و جنگلی واقع در خلیج بنگال، به طور کامل با سواحل مرجانی قاطی شده. به طوری که نزدیک شدن به آن با قایق سخت است. این جزیره متعلق به بومیانی موسوم به سنتینل است. این قبیله جزو قبائلی است که با دنیای مدرن هیچ تماسی ندارد.

سال ۲۰۰۸ که دو ماهیگیر در اثر انحراف مسیر و تصادفی به این جزیره رسیدند، توسط بومیان کشته شدند. هلیکوپتر ارزیابی که در جریان سیل و سونامی بزرگ هند در سال ۲۰۰۴ بر فراز این جزیره در حال پرواز بود از طرف بومیان منطقه مورد اصابت سنگ و تیرکمان قرار گرفت.

۵. جزیره مار‌ها در برزیل

این جزیره محل زندگی یکی از گونه‌های کشنده مار به نام افعی طلایی است. زهر این مار، گوشت بدن را آب می‌کند. بیش از ۴ هزار افعی طلایی در این جزیره زندگی می‌کند به طوری که در هر ۵ کیلومتر مربع یک مار دیده می‌شود.

دولت برزیل بازدید از این جزیره را برای عموم ممنوع اعلام کرده. دو سال یک بار، آن هم فقط برای دانشمندانی که بر روی مار‌ها مطالعه می‌کنند اجازه دسترسی و عبور دارند.

۶. جزیره پوگیلا – ایتالیا

این جزیره کوچک در شمال ایتالیا واقع شده است. این جزیره مکانی برای یک دژ نظامی، نقطه حمل و نقل، محل قرنطینه افراد مبتلا به طاعون خیارکی و در قرون اخیر تیمارستان بوده. شاید از سرگردان بودن روح قربانیان طاعون و دکتر‌های تیمارستان در این منطقه خبر می‌داد. دولت ایتالیا دسترسی به این مکان را برای مدت ۹۹ سال ممنوع اعلام کرده. امید می‌رود که کسی به زودی دست به بازسازی جزیره بزند.

۷. منطقه ۵۱ – نوادا

یکی از مهمترین مناطق ممنوعه، پایگاه نیروی هوایی ادواردز آمریکا است. تا مدت‌ها تصور می‌شد که این منطقه اسرارآمیز، محلی برای آزمایش هواپیما‌ها و سلاح‌های جنگی است؛ در حالی که شایعات چیز دیگری می‌گوید.

دولت آمریکا در این منطقه، وقایع فضاپیما‌ها و سلاح‌های موجودات فضایی که شایعه شده است با زمین در ارتباط هستند را بررسی می‌کند.

دسترسی به این منطقه فقط برای افسران ارشد امکان پذیر است. مرز هوایی این منطقه هم جزو مناطق ممنوعه است.

منبع: تن تاپ

منبع: پارسینه

کلیدواژه: مکان های خطرناک مکان های خطرناک گردشگری عکس پارسی خبر سبک زندگی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۴۰۳۳۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دردسرهای نخستین شهر جهان که ورود به آن پولی شد!

ونیز ایتالیا نخستین شهر در جهان شد که برای بازدید از کانال‌های تاریخی و جاذبه‌های دیگر در روزهای اوج از گردشگرانِ روزانه هزینه دریافت می‌کند. درحالی‌که برخی مسئولان ونیز انتظار دارند اعمال این سیاست از جمعیت گردشگران انبوه بکاهد، اما برخی دیگر، از جمله شهروندان ونیزی اعمال این قانون را زیر سوال برده و حتی نسبت به آن معترض شده‌اند.

به گزارش ایسنا، این اقدام برای مقابله با توریسم بیش از حد و کاهش اثرات مخربی که جمعیت زیاد می‌تواند در برخی از مکان‌های آسیب‌پذیر شهر داشته باشد، طراحی شده است و در عین حال می‌تواند برخی گردشگران را به بازدید از این شهر در زمان‌های غیر اوج گردشگری ترغیب کند.

هزینه ورود به شهر ونیز که تقریباً ۵.۳۷ دلار است فقط در ۲۹ روز از شلوغ‌ترین روزهای سال بین ۲۵ آوریل، مصادف با تعطیلات در ایتالیا تا ۱۴ ژوئن اعمال می‌شود.

بیشتر افرادی که به این شهر وارد می‌شوند باید ثبت‌نام کنند و یک کد QR یا بلیت دریافت کنند، اما برخی از گردشگران از پرداخت هزینه معاف هستند، به عنوان مثال، بازدیدکنندگانی که شب را در هتل یا اقامتگاهی رسمی می‌گذرانند مشمول این هزینه توریستی نمی‌شوند. به همین ترتیب، ساکنان، افراد متولد ونیز، افرادی که از اقوام ساکن، کارگران، دانش‌آموزان و بازدیدکنندگان زیر ۱۴ سال هستند نیز از پرداخت این هزینه معاف شده‌اند.

افزون بر آن قوانین، محدودیتی برای تعداد گردشگرانی که ممکن است در یک روزِ معین بازدید ونیز را رزرو کنند وجود ندارد.

«لوئیجی بروگنارو» ـ شهردار ونیز ـ سیستم جدید را آزمایشی برای محافظت از شهر خواند و «سیمونه ونتورینی»، مشاور گردشگری ونیز، اظهار کرد: «تمام جهان دوست دارند از ونیز دیدن کنند و این برای ما افتخار است. اما همه افراد در جهان نمی‌توانند دقیقاً در یک روز این کار را انجام دهند.»

کارشناسان تردید دارند که این هزینه توریستی بتواند به طور معناداری از جمعیت گردشگران بکاهد یا منابع مالی کافی برای پوشش هزینه‌های مربوط به مدیریت آب و پسماند در اختیار مسئولان قرار دهد.

«مگان اپلر وود» ـ مدیرعامل برنامه مدیریت دارایی‌های گردشگری پایدار (STAMP) در دانشگاه کرنل ـ در بیانیه‌ای اظهار کرد: «بیشتر تحقیقات برای شهرهایی مانند ونیز نشان می‌دهد که مالیات اضافی آن‌طور که ادعا می‌شود ورود گردشگران را کاهش نمی‌دهد. به منظور پرداختن به بار گردشگری، نهادهای مدیریتی باید هزینه هر گردشگر را تعیین کنند تا اطمینان حاصل شود که استفاده عادلانه و پایدار از منابع محلی وجود دارد. پس از تعیین این هزینه‌ها، اصلاح مالیاتی برای پوشش این هزینه‌ها الزامی خواهد بود.»

به گزارش رسانه‌های دیگر، برخی از ساکنان ونیز پنجشنبه گذشته به این سیاست جدید اعتراض کردند و حتی برخی از آنها با پلیس ضدشورش ایتالیا درگیر شدند.

این شهر تالابی تقریباً ۵۰ هزار نفر جمعیت دارد، در حالی که چند نسل پیش جمعیت آن چندین برابر بود و حالا در شلوغ‌ترین روزهایش، می‌تواند تقریباً به اندازه ساکنانش گردشگر جذب کند.

ونیز به عنوان یکی از میراث جهانی یونسکو شناخته می‌شود و سالانه پذیرای بیش از ۵ میلیون گردشگر است.

انتهای پیام