به نقل از «ایسنا»

ابداع یک اسکلت خارجی برای تجربه کامل دنیای واقعیت مجازی

تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۴۲۷۹۸۲

یک شرکت آلمانی موفق به ساخت یک اسکلت بیرونی مخصوص فناوری واقعیت مجازی(VR) به نام "هولوترون"(Holotron) شده است که با فراهم آوردن بازخورد کاملی از فضای واقعیت مجازی، تجربه کامل و بی‌نظیری را از این فضای مجازی موجب می‌شود.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، به محض اینکه بینایی و شنوایی ما در معرض فضای واقعیت مجازی قرار می‌گیرد، مغز ما در واقع فریب می‌خورد و واقعیت مجازی را می‌پذیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

افراد و شرکت‌های زیادی در تلاش هستند تا این توهم دیداری را به حواس دیگر ما گسترش دهند و به سمت آینده‌ای با غوطه‌وری کامل در این فضا حرکت کنند که تجربه واقعیت مجازی را با درگیر کردن همه حواس پنج گانه ما ممکن می‌کند.

اما این کار آسان نیست. همانطور که ما با جهان واقعی تعامل داریم، جهان نیز با ما ارتباط برقرار می‌کند و برای اینکه واقعاً احساس کنیم در حال زندگی در یک دنیای مجازی هستیم یا برای کنترل دقیق یک جسم مجازی و رباتیک در جای دیگری از کره زمین، دنیای مجازی نیز باید توانایی آن را داشته باشد که بر روی بدن ما نیروی متقابل وارد کند.

به عنوان مثال وقتی در دنیای مجازی به یک دیوار مشت می‌زنید، دست شما باید در جایی که به دیوار می‌رسد، متوقف شود یا وقتی به چیزی فشار وارد می‌کنید، باید مقاومت آن را احساس کنید. بنابراین باید یک لباس مخصوص واقعیت مجازی ساخته شود که همه این موارد را کاملاً اندازه گیری کند. اما اعمال نیروی متقابل در زاویای مختلف و در هر قسمت از بدن، یک کابوس سخت افزاری است.

اکنون یک شرکت آلمانی به نام "هولوترون"(Holotron) در تلاش است تا این تجربه فیزیکی را با ساخت یک اسکلت خارجی به همین نام فراهم کند. دکتر "مارسل ریسه" می‌گوید نمونه اولیه عملی این اسکلت خارجی را که اولین سیستم ابداعی برای اعمال نیروی متقابل است، طراحی کرده است.

"هولوترون" با کمی بلند کردن فرد از روی زمین و معلق کردن وی شروع می‌کند تا سطح مجازی و زاویه حرکت در دنیای مجازی را القا کند. این اسکلت خارجی به افراد این امکان را می‌دهد که هنگام پریدن یا پرتاب شدن به هوا، طوری احساس کنند که گویی در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد.

نمونه اولیه این اسکلت خارجی پاهای فرد را دربر می‌گیرد و دارای چند موتور حرکتی و چندین حسگر است که به گفته دکتر "ریسه" در لحظه عمل می‌کند تا حرکات پای فرد را ردیابی کند و در صورت لزوم، مقاومت و نیروی متقابل اعمال می کند.

این دستگاه با نیروی یک بیستم گرانش طبیعی زمین تنظیم شده است تا پیاده روی و پرش در محیط واقعیت مجازی را با زحمت کمتری نسبت به زندگی واقعی ممکن کند، در حالی که هنوز به کاربر احساس تعادل می‌دهد.

در حال حاضر، موتورهای این اسکلت خارجی تنها در محل مفصل ران و زانو وجود دارند، اما در آینده این اسکلت با پنج موتور برای هر پا و موتورهای بیشتری برای بازوها، دست‌ها و پشت کاربر تکمیل می‌شود.

دکتر "ریسه" امیدوار است که از این نمونه اولیه حجیم به یک نمونه چند محوری و ظریف برسد که موجب کوچک شدن قطعات الکترونیکی پر حجم نمونه اولیه شود و توانایی چرخش و گردش کاربران در همه جهات در آن وجود داشته باشد.

با نمونه نهایی "هولوترون" می‌توان شنا کردن، پرواز و انواع دیگر فعالیت‌ها را در فضای واقعیت مجازی تجربه کرد. به گفته دکتر "ریسه"، با ارتقای بعدی "هولوترون"، بازخورد لمسی با دقت بالا برای تمام اعضای بدن، بازخورد گرمایی، بو و طعم نیز ایجاد خواهد شد.

"ریسه" این نمونه اولیه را با ۶۷ هزار دلار بودجه ساخته و برنامه نویسی کرده است و تاکنون چند برنامه کاربردی را برای آن راه اندازی کرده است که یکی به کاربر اجازه می‌دهد از پله‌ها بالا برود، یکی برخورد با یک توپ سنگین را شبیه سازی می‌کند، یکی به کاربر اجازه می‌دهد تا روی یک اسکیت بورد در سطوح ناهموار تعادل خود را حفظ کند، یکی کاربر را به دنبال یک سری از سنگ‌های متحرک قرار می‌دهد و دیگری وی را بر روی یک سطح کشسان و فنری بالا و پایین می‌کند.

در حال حاضر هدست‌های واقعیت مجازی مانند "اوکولوس" اثبات می‌کنند که چقدر می‌توان در یک دنیای مجازی تنها با یک هدست کوچک و سبک و به طرز شگفت آوری در دنیای مجازی غوطه ور شد. حال تصور کنید که در ۱۰ یا ۲۰ سال آینده فناوری VR تا کجا پیش خواهد رفت.

اکنون مردم می‌خواهند بدن خود را بیشتر در این فناوری درگیر کنند و دستگاه‌هایی مانند "هولوترون" این راه را هموار می‌کنند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: اسکلت خارجی واقعيت مجازي اسکلت خارجی نیروی متقابل واقعیت مجازی دنیای مجازی نمونه اولیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۴۲۷۹۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهبود اقتصادی؛ از میدان «واقعیت» تا میدان «تصویر»

در سال‌های اخیر و پس از پایان ظرفیت پروژه جنگ اقتصادی در فضای واقعیت اقتصاد ایران، آمریکایی‌ها به دنبال تشدید اثرات تحریم در فضای ذهنی اقتصاد یا به تعبیری «فرا اقتصاد ایران» بوده‌اند.

به گزارش ایسنا، محمد اسکندری، کارشناس رسانه در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: رهبر معظم انقلاب اسلامی طی یک دهه گذشته با یک نگاه راهبردی تلاش داشته‌اند تا حمایت از تولید داخل و رونق اقتصادی را به «گفتمان غالب» کشور تبدیل کنند. در راستای دستیابی به این هدف که تحقق آن می‌تواند «قدرت ملی» را دستخوش یک تحول شگرف کند عمدتاً - و البته بدرستی - راهکارهای اقتصادی مورد توجه بوده است. با این حال به نظر می‌رسد که یکی از ابعاد مغفول در زمینه دستیابی به هدف مهم «جهش تولید» آن هم در چهارچوب بهره‌گیری از مشارکت مردم، «بر ساختن سیمای اقتصاد ایران» است.

واقعیت آن است که کشور ما طی چهار دهه گذشته تحت فشارهای اقتصادی رقبا و دشمنان خود قرار داشته است، با این حال در یک دهه گذشته عملاً ما درگیر یک «جنگ تمام عیار اقتصادی» بوده‌ایم. هدف اصلی این جنگ، فروپاشی اقتصاد ایران و به تبع آن افزایش فشارهای مردمی به حاکمیت و در نهایت تسلیم شدن نظام در برابر زیاده‌خواهی‌های دشمن است. فراموش نمی‌کنیم که وزیر خارجه وقت آمریکا پیشتر به صراحت گفته بود: «ایران اگر می‌خواهد مردمش غذا بخورند باید به حرف آمریکا گوش کند!»

با این حال به نظر می‌رسد جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران دو رکن اساسی دارد؛ رکنی در واقعیت اقتصاد ایران و رکنی در تصویر اقتصاد ایران. در عرصه واقعیت اقتصاد ایران باید گفت آمریکایی‌ها تقریباً تمامی تیرهای در چنته خود را به سمت اقتصاد ایران پرتاب کرده‌اند و اگر جرمی هم باقی مانده است که در این جنگ نامشروع مرتکب نشده‌اند به این دلیل است که توانایی ارتکاب آن را ندارند. به اذعان خود آمریکایی‌ها ایران اکنون در عرصه صنایع دفاعی، هسته‌ای، انرژی، بانکی، کشتیرانی، تجارت بین‌المللی، بیمه، فلزات، معادن و حتی تبادل‌های علمی و... تحریم است و تقریباً آنها هدفی برای تحریم در ایران باقی نگذاشته‌اند. اما با وجود تمام این تحریم‌ها، هدف اصلی تحریم که فروپاشی اقتصاد ایران بوده محقق نشده است. البته این سیل تحریم برای کشور هزینه‌ها و فرصت‌هایی با خود به همراه آورده است.

اما در سال‌های اخیر و پس از پایان ظرفیت پروژه جنگ اقتصادی در فضای واقعیت اقتصاد ایران، آمریکایی‌ها به دنبال تشدید اثرات تحریم در فضای ذهنی اقتصاد یا به تعبیری «فرا اقتصاد ایران» بوده‌اند. متأسفانه یکی از پاس‌ گل‌های دولت قبلی به دشمن نیز شرطی‌سازی اقتصاد ایران نسبت به لبخند و تلخند دشمن بود؛ خطایی راهبردی که اثرات و پیامدهای شومی همچون سقوط ۱۰ برابری ارزش پول ملی در دهه ۹۰ را در پی داشت.
کارشناسان حوزه اقتصادی براین باورند که اقتصاد به عنوان معادله بین طرف عرضه و تقاضا می‌تواند تحت تأثیر مؤلفه‌های ذهنی، شناختی و ادراکی در سطوح فردی و جمعی باشد. ساده‌ترین مثال اثر تصویر اقتصاد بر واقعیت اقتصاد را می‌توان در مفهوم «تورم انتظاری و انتظارات تورمی» دانست. بر اساس این مفهوم درک و استنباط کنشگران اقتصادی از معادلات اقتصادی آینده - که می‌تواند صحیح یا ناصحیح باشد - بر معادلات واقعی اقتصاد در زمان حال و آینده اثرگذار خواهد بود.

در شرایط کنونی نیز ما شاهد یک شکاف بین واقعیت‌های اقتصاد ایران و تصویر آن و آینده اقتصاد ایران هستیم. آمارهای مراجع رسمی کشور می‌گوید دولت در سال ۱۴۰۲ توانسته است نرخ رشد نقدینگی را از ۳۳.۱ درصد در فروردین به ۲۴.۳ درصد در اسفندماه، تورم تولیدکننده را از ۴۴.۷ درصد به ۲۴.۵ درصد و تورم نقطه به نقطه مصرف کننده را از ۵۵.۵ درصد به ۳۲.۳ درصد کاهش دهد. در سال ۱۴۰۲، بر اساس برآورد بانک مرکزی، تراز تجاری برابر ۲۰.۵ میلیارد دلار مثبت بوده است. همچنین نرخ رشد اقتصاد برای سال۱۴۰۲ بیش از ۶ درصد بوده است. طبق گزارش‌های بین‌المللی، در سال گذشته میلادی، ایران بالاترین نرخ رشد اقتصادی را در منطقه داشته است. همچنین در سال ۱۴۰۲، معادل ۶۹ میلیارد دلار ارز کالاهای اساسی، مواد اولیه و تجهیزات سرمایه‌ای با نرخ مصوب بموقع تأمین شده است که ۳۰ درصد بیشتر از متوسط آن طی۴ سال قبل بوده است. بخش عمده این ارزها به کالاهای سرمایه‌ای و مواد اولیه کارخانجات تولیدی اختصاص یافته است.

با این حال شاید برای بخش عمده‌ای از نخبگان و مردم تصویر شرایط اقتصادی کشور چه در سال ۱۴۰۲ و چه سال‌جاری نه بر اساس آمارهای رسمی بلکه بر اساس ادراک برساخته در فضای رسانه‌ای باشد و این احساس که با ریل‌گذاری جدید قطار پیشرفت حرکت خود را آرام آرام آغاز کرده است ایجاد نشده باشد؛ فضای رسانه‌ای که بخش عمده‌ای از آن مملو از «داده‌های تسلیح‌شده» از سوی دشمن در راستای ناامن‌سازی فضای اقتصادی و پمپاژ یأس و ناامیدی است.

البته پر واضح است که گزاره فوق به معنای گل و بلبل نشان‌دادن شرایط اقتصادی کشور یا اینکه تمام سیاست‌های اقتصادی دولت به موفقیت رسیده است، نیست. به تعبیر دقیق یکی از مسئولان دولتی «آواربرداری از یک خرابی ۱۰ ساله کار آسانی نیست و زمان‌بر است» اما باید در کنار بهبود تدریجی شاخص‌های اقتصاد واقعی ایران برای ترمیم تصویر اقتصاد ایران نیز چاره‌اندیشی کرد.

این موضوع جزو تذکرات اخیر رهبر معظم انقلاب به مسئولان نظام نیز بود؛ آنجایی که ایشان فرمودند: «انتظار مردم آن است که تصمیم‌ها و اقدام‌هایی که مسئولین کشور در مسائل اقتصادی انجام می‌دهند، در زندگی آنها اثر محسوس و ملموس داشته باشد؛ این انتظار مردم است. کاری کنیم که این انتظار برآورده بشود؛ انتظار بجایی هم هست.»

در خصوص اینکه تصویر اقتصاد ایران به عنوان پایه اصلی ادراک و احساس مردم از فضای اقتصادی چگونه باید سامان یابد گفتنی‌های بسیاری وجود دارد اما خلاصه اینکه در دو بعد سلبی و ایجابی، به صورت متمرکز و با وحدت فرماندهی باید روایت‌های صحیح را تحکیم و روایت‌های ناصحیح را متزلزل کرد. آنچه که راقم این سطور تلاش داشت در این مجال کوتاه بر آن تأکید کند آن بود که تصویر اقتصاد ایران می‌تواند الزاماً مطابق با واقعیت‌های اقتصاد ایران نباشد و در مسیر جهش تولید می‌بایست این تصویر را به دور از پارازیت‌های ارسالی دشمن و با استفاده از سیگنال‌های بومی، هنرمندانه و باورپذیر در جامعه ترمیم کرد.

انتهای پیام