دهقان: به جای مداخله مستقیم باید موانع را از سر راه صنعتگران برداریم
تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۴۷۸۲۹۶
مشاور فرماندهی کل قوا گفت: مهندسان و مدیران فولاد مبارکه تاکید داشتند و تضمین میکردند که اگر دولت مداخله نکند، حداکثر ظرف مدت سه ماه آرامش به بازار فولاد بازخواهد گشت.
به گزارش خبرنگار ایمنا، حسین دهقان در صفحه توئیتر خود نوشت: دخالت بیجای دولتی متوقف شود، آرامش به بازارها بازمیگردد در بازدیدم از فولاد مبارکه، مهندسان و مدیران تاکید داشتند و تضمین میکردند که اگر دولت مداخله نکند، حداکثر ظرف مدت سه ماه آرامش به بازار فولاد بازخواهد گشت به جای مداخله مستقیم باید موانع را از سر راه صنعتگران برداریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
منبع: ایمنا
کلیدواژه: سردار دهقان سردار حسین دهقان مشاور رهبر معظم انقلاب اسلامی فولاد مبارکه فولاد شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۴۷۸۲۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این شعر جعلی است!
ایسنا نوشت: انجمن مبارزه با جعلیات همزمان با روز معلم این متن را که درباره معلم است بازنشر کرده و نوشته است: از فریدون مشیری نیست.
«من معلّم هستم» / زندگی، پشت نگاهم جاریست/ سرزمین کلمات، تحت فرمان منست/ قاصدکهای لبانم هر روز سبزهی نام خدا را به جهان میبخشد
«من معلّم هستم» / گرچه بر گونه من سرخی سیلی صد درد، درخشش دارد/ آخرین دغدغههایم اینست:/ نکند حرف مرا هیچ کس امروز نفهمید اصلاً؟ / نکند حرفی ماند؟ / نکند مجهولی روی رخسارهی تن سوختهی تخته سیاه جا ماندهست؟
«من معلم هستم» / هرشب از آینهها میپرسم:/ به کدامین شیوه؟ / وسعتِ یادِ خدا را بکشانم به کلاس؟ / بچهها را ببرم تا لبِ دریاچهی عشق؟ / غرقِ دریای تفکّر بکنم؟ / با تبسّم یا اخم؟ / با یکی بود و نبود، زیر یک طاق کبود؟ / یا کلاغی که به خانه نرسید؟ / قصّهگویی بکنیم؟ / تکبهتک یا با جمع؟ / بدوم یا آرام؟
«من معلّم هستم» / دردِ فهمیدن و فهماندن و مفهوم شدن/ همگی مال من است.