به نقل از «جام جم آنلاین»

کاوشگر «سولار اوربیتر» ماموریت سیاره زهره را با موفقیت پشت سر گذاشت

تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۴۸۵۲۴۱

به گزارش جام جم آنلاین و به نقل از ایسنا، این فضاپیما اولین پرواز نزدیک خود را از کنار سیاره ناهید(زهره یا ونوس) به اتمام رسانده است و اطلاعاتی درباره این سیاره جهنمی جمع می کند.

در تاریخ ۹ فوریه سال ۲۰۲۰، ناسا و آژانس فضایی اروپا مأموریت مدارگرد خورشیدی خود موسوم به "سولار اوربیتر"(Solar Orbiter) را به فضا پرتاب کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هدف این ماموریت پاسخ دادن به برخی سؤالات کلیدی علمی است. این سوالات شامل سیر تکاملی سیاره‌ها و ظهور حیات، نحوه کار منظومه شمسی، منشاء جهان هستی و همچنین فیزیک بنیادی در جهان است.

 ابزارهای کمک کننده جمع آوری داده‌های جدید شامل ردیاب ذرات انرژی، ابزار امواج رادیو و پلاسما و مغناطیس سنج هستند. داده‌های چهارمین ابزار آن موسوم به "آنالیز کننده پلاسمای باد خورشیدی" در اواخر سال جاری منتشر خواهد شد.

ابزارهای سنجش از دور مدارگرد خورشیدی در نوامبر ۲۰۲۱ عملیات خود را آغاز کردند و پیش از آن به انجام آزمایشات و کالیبراسیون در فواصل کوتاه ادامه دادند. بر اساس رویکرد موفقیت آمیز مأموریت‌های قبلی فیزیک خورشیدی، تصمیم بر این شده است که زمان بین داده‌های دریافت شده روی زمین و انتشار آنها برای جهان حداکثر ۹۰ روز باشد. در این زمان، محققان داده‌های دریافت شده توسط مدارگرد خورشیدی را کالیبره می‌کنند. هنگامی که ابزارها داده‌ها را دریافت می‌کنند، ماموریت وارد مرحله کالیبراسیون می شود که در آن کار زیادی توسط هر گروه از محققان انجام می شود تا درک کنند که ابزار آنها در فضا چگونه کار می‌کند. پس از درک نحوه عملکرد ابزار، محققان داده‌ها را پردازش کرده و به مرکز نجوم فضایی اروپا(ESAC) می‌فرستند. در آنجا، داده‌ها در مرکز نجوم فضایی اروپا بایگانی شده و برای عموم در دسترس قرار می گیرد.

هنگامی که تلسکوپ ها بر روی سیاره زهره تمرکز می کنند، چیزی در نمی یابند و از عکس های واضح خبری نیست، اما "سولار اوربیتر" داده های مغناطیسی، ذره ای، پلاسمایی و رادیویی را جمع آوری کرده است که می تواند بینشی جدید در مورد نحوه تعامل زهره با بادهای خورشیدی ارائه دهد.

دانشمندان انتظار دارند چند روز طول بکشد تا بتوانند نتایج حاصل را تجزیه و تحلیل کنند و ببینند آیا کشف جدیدی در این داده های جدید وجود دارد یا نه. البته نباید منتظر شگفتی های بزرگی باشیم، چرا که هم "سولار اوربیتر" یک فضاپیمای زهره شناس نیست و همچنین چندان به زهره نزدیک نشده است که بتواند به خوبی از آن اطلاعات کسب کند و با فاصله 4700 مایلی از کنار آن عبور کرده است.

البته در همین حال هم این کار، یک نقطه عطف مهم بوده است. این اولین شیرجه "سولار اوربیتر" و یکی از اولین فرصت های آن برای به دست آوردن داده ها به عنوان بخشی از ماموریت هفت ساله خود است.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: سیاره زهره کاوشگر فضاپیما سولار اوربیتر داده ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۴۸۵۲۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رصد عنکبوت در سیاره سرخ

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، مدارگرد مارس اکسپرس آژانس فضایی اروپا، عکس جدیدی را از ویژگی‌های کوچک و تاریک سیاره سرخ ثبت کرده که به عنکبوت‌ شباهت دارند. 

بررسی‌های صورت گرفته از تصاویر مذکور، این ویژگی‌ها را ‌مانند گروهی عنکبوت نشان می‌دهد که در منطقه‌ای از مریخ موسوم به اینکا سیتی (Inca City) واقع در نزدیکی قطب جنوب سیاره سرخ در حال حرکت هستند و اگرچه در روز زمین بارش‌های مداوم شکوفا شدن گل‌ها را در پی داشته اما، در سیاره سرخ شاهد لشگر عنکبوت‌ها هستیم.

این ویژگی‌های کوچک و تاریک از میان شکاف‌های سطح مریخ جوانه می‌زنند. دانشمندان می‌گویند، این پدیده زمانی ظاهر می‌شود که نور خورشید بهاری بر لایه‌های دی اکسید کربن که در زمستان تاریک مریخ رسوب کرده‌اند، می‌تابد.

 براساس بیانیه آژانس فضایی اروپا،  یخ دی‌اکسید کربن به نوبه خود در لایه زیرین سطح مریخ به گاز تبدیل می‌شود و درنهایت تجمع حاصل از آن به شکل یخ ضخیم درمی‌آید‌.

گاز آزادشده، غبار تیره را از زمین زیرین خود به سمت بالا می‌برد و در نهایت گرد و غبار را وادار می‌کند تا پیش از نشستن روی سطح، مانند آب فوران‌کرده از یک آبفشان، از لایه‌های بالایی یخ پرتاب شود. این امر، ساختارهای ترک‌خورده و عنکبوت‌مانند را در اندازه ۴۵ متر تا یک کیلومتر ایجاد می‌کند.

منطقه موسوم به اینکا که به طور رسمی با نام «آنگوستوس لابیرینتوس» (Angustus Labyrinthus) شناخته می‌شود، شبکه‌ای خطی و تقریباً هندسی از برآمدگی‌ها مانند آنچه که روی زمین است را به نمایش می‌گذارد و بخشی از یک ویژگی دایره‌ای به عرض تقریبی ۵۳ مایل (۸۶ کیلومتر) است.

مقامات سازمان فضایی اروپا در بیانیه‌ای گفتند: ما هنوز دقیقاً مطمئن نیستیم که منطقه اینکا چگونه شکل گرفته، ممکن است تپه‌های شنی در طول زمان به سنگ تبدیل شده باشند. شاید موادی مانند ماگما یا ماسه از میان صفحات شکسته سنگ مریخ به بیرون نفوذ کرده و این منطقه شکل گرفته است.

جدیدترین تصاویر از  این منطقه توسط دوربین استریو با وضوح بالا مدارگرد مارس‌اکسپرس در ۲۷ ماه فوریه حدود دوماه پیش هنگام فصل پاییز مریخ ثبت شده است.

انتهای پیام/