سرگرمی معقول و گیرایی برای آفرینش هنری ضرورت دارد

به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز،عبدالرضا لطف‌اللهی، نویسنده پیشکسوت شیرازی، در رمان اخیر خود با نام قو به زندگی فردی با نام امیر می‌پردازد که در مثلثی عشقی قرار می‌گیرد و راهی سفر می‌شود.

او، استفاده از تعبیر سرگرم‌کننده  برای یک اثر، به‌تنهایی، نپذیرفت و گفت: این عبارت کمی آزاردهنده است اما اشکالی ندارد که اثری سرگرم‌کننده باشد، مگر می‌شود یک رمان یا داستان از عنصر سرگرمی تهی باشد؟ چنین نیست زیرا سرگرم‌کنندگی در بیان مرسوم به معنای خالی از خلاقیت بودن است که چندان پذیرفته نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

لطف‌اللهی، بیان کرد: در آثار پیشینم نشان دادم که می‌توانم بازی‌های فرمی رایج را در داستان‌نویسی ارائه دهم و در این رمان خواستم روایت را به‌گونه‌ای بنویسم که پیش و بیش از هر چیز مخاطب را جذب کند و در درجه اول، قصه‌ای گیرا داشته باشد.

برخی نویسندگان بر پیچیده‌نویسی اصرار دارند

نویسنده پیشکسوت شیرازی، وضعیت تیراژ کتاب‌ها و رمان‌ها را اسفناک خواند و تصریح کرد: برخی نویسندگان از بس پیچیده می‌نویسند و بر آن تعمد دارند که خواننده را زده می‌کنند، هرچند گاه، پیچیدگی جزو ذات اثر است و غیر از آن نمی‌توان کاری کرد، اما برخی نویسندگان نیز پیچیدگی را به اثر تحمیل می‌کنند برای آن که سخت خوانده شود.

نویسنده رمان قو، با تایید این نکته که در این رمان تاحدی به وقایع‌نگاری پرداخته است، ادامه داد: این که شخصیت‌های رمان تا این اندازه باورپذیرند و برخی اثر را نوعی وقایع‌نگاری می‌پندارند، مایه خرسندی بوده اما هیچ اثری نمی‌تواند واقعیت باشد حتی در یک اثر تاریخی یا سرگذشت‌ نویسی هم رنگی از خیال وجود دارد.

لطف اللهی،  وقایع رمان قو را مربوط به دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی دانست و افزود: رویدادهای این رمان وقایع بین سال‌های ۴۸ تا ۵۳ را در برمی‌گیرد و از منظر سبکی، رئالیسم اجتماعی با درون‌مایه عاشقانه محسوب می شود.

عشق و دلدادگی موضوعی همیشگی در رمان‌ها

نویسنده پیشکسوت شیرازی با تاکید بر اینکه عشق و دلدادگی هنوز می‌تواند درونمایه‌ای بی‌انتها برای داستان‌ها و رمان‌ها باشد، گفت: عشق همچنان در داستان‌ها موضوعیت دارد که فقط شکلش عوض شده یا شاید کمی ارزان‌تر  است.

او، اضافه کرد: دلدادگی در سال‌های دورتر، رونق بیشتری داشت و جدای از کیفیت و نوع نگارش رمان، در دهه ۳۰ و ۴۰ خورشیدی رمان‌های اجتماعی و عاشقانه بسیار پرطرفدار بود و مجلات هفتگی پاورقی‌هایی عاشقانه داشتند که گاه دو تا سه سال نیز نگارششان به طول می‌انجامید و خوانندگان با آن‌ها همراه بودند.

لطف اللهی، با بیان اینکه شخصیت‌های این رمان انسان‌هایی واقعی در جهان واقعی هستند، اظهار کرد: رویدادهای این کتاب  به همین صورت که در رمان عنوان شده است، رخ نداده و ریشه در واقعیت‌هایی دارد که با توجه به طرح داستان تغییراتی در آن‌ها اعمال شده است تا در جهان داستان به‌صورت دلخواه درآید.

 نویسنده  پیشکسوت شیرازی در رمانش، بخشی از شخصیت سال‌های جوانی و نوجوانی خود را نیز با نام رضا معرفی کرده است.

جاده‌هایی برای نرسیدن

او به نقش تعیین‌کننده مکان‌ها ازجمله جاده‌ها، خیابان‌ها، بیابان‌ها و کوه‌ها و دریاها اشاره کرد و گفت: در رمان قو، شب‌گردی در طبیعت یا حتی کوچه ‌پس‌کوچه‌های شیراز به‌وفور دیده می‌شود که این  امرمهم با تنوع شخصیت‌ها نسبت دارد.

لطف‌اللهی، بیان کرد: رمان با جاده آغاز می‌شود و با جاده به پایان می‌رسد زیرا این جاده‌ها گاه به دریا ختم می‌شوند، گاه به روستا یا کوه و بیابان یا سیاه‌چادرها که کارکرد نمادپردازانه ندارد، اما در این رمان جاده‌ها برای نرسیدن طراحی شده است.

نویسنده پیشکسوت شیرازی، تصریح کرد: روستاها، قهوه‌خانه‌ها، کوره‌راه‌ها و کوچه‌پس‌کوچه‌های رمان را از نزدیک دیده‌ام و هنوز هم وجود دارند که به طور مثال کوچه تاریخی چاپارخانه یا خیابان وصال و حتی برخی مغازه‌ها که اسمشان عوض شده یا تغییر نام داده‌اند.

او، در خصوص اهمیت بسیار دریا در رمان قو، ادامه داد: جاده‌ها سرانجام باید به جایی ختم شوند زیرا در رمان قو دریای شمال، دریای بوشهر و بندرعباس و رود کارون را می‌بینیم که هریک با توجه به ضرورت کارکردهای خودشان را دارند و تنها، برای توصیف استفاده نشده‌اند، بلکه گاه بزنگاه‌هایی هستند که وجودشان برای توصیف حالات روحی شخصیت‌ها ضرورت دارد.

شاعرانگی به رمان تحمیل نشده است

لطف اللهی، نثر رمان را در مرز بین شاعرانگی و واقعیت توصیف کرد و افزود: قالب گفت‌وگوها، دیالوگ‌ها و حدیث ‌نفس‌های شاعرانه از آب درآمده‌اند و به رمان تحمیل نشده‌اند بلکه از درون جوشیده‌اند.

عبدالرضا لطف‌اللهی، زاده  متولد سال ۱۳۳۲ در شیراز است که در کارنامه نویسندگی خود آثاری مانند شاید کبوتر بودم، پوتین، آن سال‌ها، شرح گلدسته‌ها، مشق‌های مشرقی، گفتنی نیست و از آبی آسمان دیده می‌شود که تازه‌ترین رمان خود را باعنوان قو  به چاپ رسانده است.

این کتاب در شمارگان ۳ هزار و ۵۰۰ نسخه و با بهای ۸۰ هزار تومان روانه بازار نشر شد که در مدتی کوتاهی روانه بازنشر شد و تاکنون ۹ هزار نسخه از آن به ‌فروش رفته است و  قسمت دوم این رمان با عنوان دریاچه در سال ۱۴۰۰ منتشر می شود.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/ت

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: اخبار هنرمندان آفرینش هنری لطف اللهی شخصیت ها رمان ها جاده ها سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۰۲۹۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نکونام از صعود به فینال بازماند

به گزارش خبرگزاری مهر و به نقل از روابط عمومی فدراسیون تیراندازی، در چهارمین روز از جام جهانی در باکوی جمهوری آذربایجان و در تفنگ ۱۰ متر آقایان، امیرمحمد نکونام با امتیاز ۶۳۰.۲ و تنها با ۰/۳ اختلاف از صعود به فینال باز ماند و در جایگاه یازدهم ایستاد.

پوریا نوروزیان دیگر نماینده تیرانداز ایران نیز امتیاز ۶۲۳.۱ را ثبت کرد.

از ساعتی دیگر نجمه خدمتی، فاطمه امینی و شرمینه چهل‌امیرانی در مرحله مقدماتی تفنگ ۱۰ متر در خط آتش قرار می‌گیرند.

در تپانچه بادی هانیه رستمیان هجدهم، گلنوش سبقت‌اللهی پنجاه و هفتم و سجاد پورحسینی سی و سوم شدند. تیم ایران در میکس تپانچه (گلنوش سبقت‌اللهی و سجاد پورحسینی) در رده بیست و چهارم وتیم‌های میکس تفنگ (شرمینه چهل‌امیرانی و امیرمحمد نکونام) نهم و تیم دیگر (فاطمه امینی و پوریا نوروزیان) سی و پنجم شدند.

کد خبر 6097303