صندوق کالایی کشاورزی ریل جدید توسعه
تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۰۸۹۲۴
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از دنیای اقتصاد؛ درواقع صندوق‌های کالایی یکی از ابزارهای مالی موجود در بورس کالای ایران هستند که امکان جذب سرمایه‌های خرد و حفاظت از آنها را دارند. بخش اعظم این صندوق‌ها مبتنی بر دارایی پایه گواهی سپرده کالایی خواهد بود که اکنون در بورس کالا چندین محصول کشاورزی تحت اوراق گواهی سپرده مورد معامله قرار می‌گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رضایی‌پور در ابتدای صحبت خود به قانون توسعه ابزارهای مالی و قانون افزایش بهره‌وری بخش کشاورزی اشاره کرد و گفت: ابزارهای مالی در بورس کالا برای کمک به تامین مالی و سرمایه در گردش در بازار سرمایه برای بخش کشاورزی راه‌اندازی شدند. تامین سرمایه در گردش از دیرباز به‌عنوان دغدغه اصلی بخش کشاورزی بوده و همواره مشکلات عدیده‌ای ایجاد کرده است. با توجه به اینکه محل تامین سرمایه در گردش در گذشته صرفا از محل تسهیلات بانکی بوده و عمده کشاورزان امکان تامین وثایق لازم را نداشته و حتی در زمینه بازپرداخت تسهیلات به‌دلیل بالا بودن سود بانکی با مشکلات عدیده‌ای مواجه بودند و امکان استفاده برای همه کشاورزان ممکن نبوده است. صندوق‌های کالایی کشاورزی نیز با هدف تامین مالی بخش کشاورزی و تکمیل زنجیره تامین بر اساس الگوهای جهانی همواره مورد توجه بوده و با همین رویکرد راه‌اندازی شده است. صندوق‌های کالایی مورد بحث مجوزهای لازم را کسب کرده است و مبتنی بر دارایی پایه گواهی سپرده‌ای است که در بورس کالای ایران پذیرش و امکان سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌گذاران و فعالیت و انجام معاملات برای کشاورزان وجود دارد. درحال حاضر در بورس کالای ایران گواهی سپرده محصول زعفران، پسته، کشمش و زیره در گروه کالاهای کشاورزی در این بازار فعال هستند. در این بین زعفران، پسته و کشمش از رونق خوبی برخوردار هستند و کشاورزان با صرف کمترین زمان ممکن و در بازه ۲۴ تا ۴۸ ساعته از امکان تبدیل کالای خود به وجه نقد برخوردارند. همچنین متقاضیان کالاهای فوق نیز در همین مدت می‌توانند وجه نقد خود را تبدیل به کالا و از انبار خارج کنند. بازار سرمایه با تنوع ابزارهای مالی امروزه مورد توجه عموم سرمایه‌گذاران بوده و نقدینگی راکد خود را در این بازار سرمایه‌گذاری می‌کنند و می‌توان این انتظار را داشت که نقدینگی موجود در بین سرمایه‌گذاران به بخش کشاورزی هدایت شود. در صورت تحقق این امر بخش بزرگی از تامین مالی ارزان یا سرمایه در گردش کشاورزان فراهم خواهد شد. وی افزود: صندوق‌های کالایی که مبتنی بر دارایی پایه گواهی سپرده کالای کشاورزی و مکمل یکدیگر شناخته می‌شوند، بر همین اساس در صورت پذیرش کالاهایی که پتانسیل پذیرش در بازار اوراق گواهی سپرده کالایی را دارند به مرور زمان سبد بورس کالا بزرگ‌تر و حجم تامین مالی برای بخش کشاورزی بیشتر شده و به همین میزان کشاورزان بیشتری را تحت پوشش قرار خواهد داد. این کارشناس بازار کالایی بهره‌گیری از تجربیات سایر کشورها را موثر خواند و اظهار کرد: با مطالعات انجام شده و بهره‌گیری از تجربیات موفق سایر کشورها نظیر هند و کشورهایی که قرابت بالاتری با بازار ایران دارند، امکان توسعه و گسترش ابزارهای مالی بخش کشاورزی در بازار سرمایه وجود دارد. بخش کشاورزی در کشور ما مشکلات زیادی دارد. از یک طرف عمدتا با کمبود سرمایه در گردش دست و پنجه نرم می‌کند و از طرفی بازار غیرشفاف با نوسان و ریسک بالا روبه‌روست که این مساله تامین امنیت غذایی مردم را در برگرفته و از نظر همه دولت‌ها بسیار مهم ارزیابی می‌شود. از این رو توسعه و استفاده از ابزارهای مالی برای بخش کشاورزی در سه محور می‌تواند کمک‌کننده باشد:
• محور نخست مربوط به شفاف‌سازی قیمت‌ها و امکان محاسبه قیمت تمام‌شده واقعی برای فعالان بخش کشاورزی از جمله مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان این بخش است.
• بحث تامین کالا به‌عنوان محور بعدی مدنظر قرار دارد. به این معنی که تولیدکنندگان (کشاورزان) می‌توانند در زمان تولید کالای خود آن را به انبارهای تحت کلید بورس کالا تحویل دهند و از نقدشوندگی کالای خود بهره‌مند شوند و از طرف دیگر مصرف‌کنندگان همیشه امکان تامین کالای مورد نیاز خود را دارند.
• محور سوم به حلقه مفقوده بخش کشاورزی اشاره دارد که همان کمبود سرمایه در گردش مورد نیاز است که توسط بازار سرمایه و از طریق ابزارهای مالی نظیر صندوق‌های کالایی، با مشارکت سرمایه‌گذاران چنین امکانی فراهم خواهد شد. حسن رضائی‌پور ادامه داد: در صورت تکمیل سه محور یادشده، مزایای جانبی از جمله تولید آمار و شفافیت در بخش کشاورزی به همراه دارد که به‌عنوان ابزار سیاست‌گذاری مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از آمار منعکس‌شده از موجودی انبارها و حجم تقاضایی که در آینده وجود دارد (قراردادهای آتی) آینده بازار پیش‌بینی می‌شود. به عبارت دقیق‌تر امکان برنامه‌ریزی برای جبران میزان کسری تولید یا صادرات مازاد تولید برای بخش کشاورزی میسر می‌شود. به‌عنوان مثال اگر تقاضای کالایی برای سررسید دو ماه آینده در قرارداد آتی افزایش یابد سیگنال‌های کمبود عرضه این کالا را مخابره می‌کند که در صورت امکان با افزایش سطح زیرکشت یا با واردات به ساماندهی بازار این محصول بپردازند. رضائی‌پور در پایان صحبت‌های خود گفت: علاوه بر بهره‌بردن بخش سیاست‌گذاری از ورود کالای کشاورزی به بازار ابزارهای مالی بورس کالا، در بخش عمومی نیز می‌تواند به‌طور کارآمدی خودنمایی کند. در حال حاضر بررسی قیمت‌های موجود نشان می‌دهد نرخ کالاهای کشاورزی از یک نمودار سینوسی پیروی می‌کند و بنابراین، کمبود برخی از محصولات در برهه‌ای از زمان یا بعضی از فصول سال فرآیند بازار را مختل می‌کند. درواقع کشاورزان و عموم جامعه می‌توانند با رصد تابلوی معاملاتی ابزارهای مالی بورس کالا، از آمارهای مربوط به تقاضا و عرضه در جهت تصمیم به کشت یا تعویض کالایی که کشت می‌کردند، در فصول مناسب خود اقدام کنند تا فاصله حجم عرضه و میزان نیاز بازار کاهش یابد. هنگامی که این چرخه توسعه پیدا کند. باتوجه به آنکه کشور ما نسبت به سایر کشورهای همسایه از مزیت نسبی در بخش کشاورزی برخوردار است و بازارهای هدف خوبی که برای تولیدات کشاورزی ما در کشورهای همسایه وجود دارد، می‌توان انتظار داشت که اقتصاد کشاورزی ما با محوریت بورس کالا و ابزارهای مالی قابل معامله آن رونق دو چندان پیدا کند و دغدغه‌های این روزهای فعالان بخش کشاورزی برطرف شود.
پربیننده ترین عدم واریز وجوه فروش سهام عدالت، مشکل بی‌پایان سهامداران/ باوجود توقف فروش سهام عدالت، وجوه قبلی هنوز پرداخت نشده است شرط بازگشت سه بانک ملت، تجارت و صادرات به تابلو معاملات بازگشت امید به معاملات خودرو/ خودرو پس از سه روز سرخ پوشی به روند صعودی بازگشت شفاف‌سازی بانک دی درباره وضعیت نماد و افزایش سرمایه سهامداران «برکت» توجه کنند/ دوپینگ «برکت» با اخبار تزریق واکسن کرونامنبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: بورس تهران بورس کالا کشاورزی بورس بازار سرمایه بازار سهام صندوق های کالایی برای بخش کشاورزی صندوق های کالای سرمایه در گردش ابزارهای مالی سرمایه گذاران بازار سرمایه بورس کالا گواهی سپرده تامین مالی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۰۸۹۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
غفلت در بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز، چه بر سر آینده اقتصاد می آورد؟
به گزارش خبرآنلاین منابع نفت و گاز محدودند و هر روز هم از میزان‌شان کاسته می‌شود و از سوی دیگر، سوخت‌های فسیلی به واسطه تأثیرات سوئی که بر زیست‌بوم کره زمین می‌گذارند، اگر جایگزین مطمئنی برای‌شان پیدا شود، جایگاه و ارزش خود را در صنعت و اقتصاد جهان از دست خواهند داد؛ چنان‌که امروز شاهد گسترش سوخت‌های پاک و انرژی‌های سبز هستیم؛ ازاین‌رو حتی این احتمال وجود دارد که زودتر از آنکه منابع نفت و گازمان تمام شود، بی‌ارزش و بی‌مشتری بماند.
روزنامه شرق نوشت: پس چاره چیست و چه باید کرد؟ خرج‌کردن منابع و سرمایه‌های ملی در کشور به چنان مرز بحرانی رسیده که دیگر قطعا زمان و فرصت نداریم که چرخ را از نو اختراع کنیم و نسخه‌های بی‌مایه و فاقد پشتوانه اجرائی و عملیاتی ارائه دهیم. تنها گزینه پیش‌رو، گام‌زدن در مسیر تجربه‌های امتحان پس‌داده و به ثمر نشسته است. تجربه همان‌هایی که مانند ما منابع خدادادی دارند، چه در داخل کشورشان و چه در میادین مشترک؛ اما با نگاهی متفات، درآمدهای حاصل از فروش نفت و گازشان را در عوض هزینه‌کرد برای بودجه‌های جاری به کانال‌های سرمایه‌گذاری هدایت کرده و امروز، فصل خوشه‌چینی‌شان رسیده؛ کشورهایی مانند نروژ یا همسایگانی مانند امارات و قطر.
نفت و گاز برای این کشورها سرمایه ملی بوده، سرمایه را سرمایه‌گذاری کردند و هزینه‌های‌شان را هم از کنار همان سرمایه‌گذاری‌ها تأمین می‌کنند؛ نگاهی که شاید در کشور ما با راه‌اندازی حساب ذخیره ارزی و بعد هم صندوق توسعه ملی گام‌های نخستینش برداشته شد؛ اما از همان گام نخست و قدم اول فراتر نرفت؛ چراکه این مهم، نیازمند عزمی ملی و خواستی همگانی است؛ اینکه منابع ملی را به کانال سرمایه‌گذاری هدایت کنیم تا حق آیندگان را هم حفظ کنیم و سهم آنها را هم پیش‌خور نکنیم، نیازمند همراهی و همگامی همه سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران و مجریان است.
صندوق توسعه ملی در مدت قریب به سه سال گذشته سعی بر آن داشته تا این مفهوم را برای تمام ارکان اقتصادی کشور تبیین و تفهیم کند که کارکرد و اساسنامه این صندوق، ایفای نقش در کسوت یک صندوق بین‌نسلی است تا منابع ملی را سرمایه‌گذاری کرده، خلق ثروت و ارزش کند و در نهایت، هم ساکنان امروز و هم اهالی فردا را منتفع سازد؛ اما نه‌تنها شاهد همراهی و همگاهی نبوده؛ بلکه تمام انرژی و ظرفیت‌هایش را صرف آن کرده تا سنگ‌هایی را که پیش پایش نهاده‌اند، بردارد؛ آن‌هم برای آینده فرزندان این سرزمین. افق روشن صندوق توسعه ملی که با عنوان حکمرانی نوین مطرح شد و چشم‌اندازش وصول مطالبات ملی و معوق و هدایت در راستای ارزش‌آفرینی برای مردم ایران بوده، امروز به جنگی فرسایشی بدل شده است.
و اما در میانه این کشمکش، آنچه ذبح می‌شود، منفعت مردم ایران است و بدون‌تردید برنده بازی، همسایگانی هستند که از تعلل و بی‌عملی ما سود می‌برند؛ سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در میادین مشترک نفت و گاز به منظور افزایش برداشت از منابعی که همسایه با تمام توان و ظرفیت از آن برداشت می‌کند، فرصت طلایی برای خلق ثروت و افزایش سرمایه و منابع ملی بود؛ فرصتی که با تنگ‌نظری و بخشی‌نگری به اضمحلال رفت و تنها کشورهایی را که با آنها میادین مشترک داریم، شادمان کرد.
کشوری مانند قطر که میدان گازی پارس جنوبی را با ما به اشتراک دارد، نه‌تنها با تمام توان و ظرفیت در حال برداشت است؛ بلکه همواره و هرروزه سرمایه‌گذاری در این میدان را افزون می‌کند تا کاهش افت فشار در پی برداشت مستمر، حجم تولید و صادرات‌شان را کاهش ندهد؛ اما ما در این سوی مرز تنها اقدامات آنها را به نظاره نشسته‌ایم و قدم از قدم برنمی‌داریم. بحمدالله توجیه‌ها و بهانه‌ها جور است: کشور در شرایط تحریم است و توان سرمایه‌گذاری تازه را نداریم و الخ... . اما صندوق توسعه ملی دقیقا در چنین شرایطی طرحی را ارائه داد که حجم بالایی از سرمایه‌ها را به میادین مشترک نفت و گاز گسیل می‌کرد و حاصلش افزایش برداشت درخورتوجه از میادین بود که هم سرمایه ملی را افزون می‌کرد و هم با پرداخت سهم دولت، گشایشی ایجاد می‌کرد و مرهمی می‌شد بر اقتصاد ملی؛ اما حیف و صد حیف که منفعت ملی فدای بخشی‌نگری شد.
23302
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901962
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند