«هجیج»؛ پلکانی تا بهشت
تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۲۰۳۵۵
به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، هجیج به معنای دره سرسبز و عمیق است نام روستایی از توابع بخش نوسود در شهرستان پاوه در استان کرمانشاه است با خانه‌های سنگی، مناظر سرسبز، چشمه‌های خروشان و مسیر پر پیچ‌وخم، که چشم هر بیننده‌ای را به خود معطوف می‌کند.
یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد روستای هجیج معماری آن است؛ به طوریکه همه خانه‌های این روستا از سنگ ساخته شده و حتی یک آجر در آنها به کار نرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
علی‌اصغر مونسان در حساب کاربری خود در اینستاگرام نوشت: هجیج از زیباترین روستاهای ایران است که در ۳۶ کیلومتری شهرستان پاوه در استان کرمانشاه قرار دارد؛ این روستا در کنار آبشار بل مشرف بر سد داریان است و معماری پلکانی این روستا آنرا متفاوت و منحصر به فرد ساخته شده است.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با بیان اینکه برای رسیدن از پاوه به هجیج باید از بیش سی پیچ‌وخم جاده‌ای از فراز دره‌ها عبور کرد، افزود: هجیج زمانی از لحاظ تولیدات و محصولات کشاورزی خودکفا بوده و دست‌بافته‌های سنتی مانند پارچه موسوم به مرض برای لباس کردی و پای‌افزار گیوه از مشهورترین صنایع‌دستی این روستا است.
به گزارش ایرنا، از روستاهای شگفت‌انگیز جهان و پرجاذبه نقاط استان کرمانشاه روستای دیدنی هجیج در منطقه اورامانات است که همواره گردشگران را مسحور زیبایی‌های خود می‌کند.
اگر چه اسناد معتبری در مورد تاریخ روستای هجیج در دست نیست، اما وجود امامزاده عبیدالله (ع) فرزند امام موسی کاظم (ع) است که اهالی منطقه از آن به نام کوسه هجیج یاد می‌کنند، نشان می‌دهد این روستا سابقه تاریخی دیرینه‌ای دارد و قدمت آن به بیش از ۵۰۰ سال می رسد.
از دیگر جاذبه‌های روستای هجیج بناهای خانقاه، چله‌خانه و عبادتگاه کوسه است، این بنا از سنگ است و داخل آن با گل اندود شده است، در داخل این عبادتگاه ستونهای چوبی نیز وجود دارد. خانقاه دراویش قادریه از دیگر بناهای دیدنی روستای هجیج است که در آن به ذکر و سماع میپردازند.
یکی از مراسم مهمی که در این روستا برگزار می‌شود مراسم ذکر و سماع دراویش طریقت قادریه است، آنان در ایامی خاص به ذکر و سماع پرداخته و در مراسمی که با دف و هوره برگزار می‌شود با حالت گریه و استغاثه از مرید و مرشد خود مدد می‌جویند.
در نزدیکی روستای هجیج چشمه خروشانی وجود دارد که آب آن به رودخانه سیروان می‌ریزد، این چشمه عجیب که به مانند آبشاری از دل کوه بیرون می‌آید به کانی بل (چشمه بل) معروف است. خروشانی این چشمه به گونه‌ای است که در هیچ فصلی از سال آب آن کم نمی شود و متخصصین و محققین آب آن را به عنوان یکی از بهترین آب معدنی‌های دنیا شناخته‌اند.
آبشار زیبای بل، که در نزدیکی روستای هجیج قرار دارد، از جمله آبشارهایی است که آب آن خواص درمانی دارد و از جمله بهترین آبهای معدنی جهان به شمار می رود.
روستای هجیج با مجموعه‌ای از خیابان‌های نیم دایره و ردیف ساختمان‌های یک رو به دره عمیق و رودخانه زیبای سیروان است؛ خانه‌های هجیج همگی از سنگ و اغلب به صورت خشکه چین و پلکانی ساخته شده است. جهت‌گیری ساختمان‌ها به سوی جنوب است تا از نور خورشید بیشترین بهره برداری به عمل آید.
بارش نزولات جوی مناسب بویژه برف در فصل سرد سال و باران در بهار و پاییز موجب سرسبزی و طراوت روستا و مناظر اطراف آن شده است؛ به دلیل سرمای سخت زمستان، دیوار خانه‌های قدیمی روستا ضخیم، با در و پنجره‌هایی کوچک است و سقف این خانه‌ها که با تیرهای چوبی پوشیده و با کاهگل اندود شده اند، مسطح می باشد. روستای هجیج از شمال غرب و جنوب کوهستان‌های کوه شالان و شاهو محدود است و با اقلیمی معتدل و کوهستانی، در بهار و تابستان آب و هوای مطبوعی دارد و در پاییز و زمستان سرد می باشد.
مردمان این روستا که به زبان کردی و لهجه هورامی سخن میگویند، مسلمان و پیرو مذهب اهل تسنن هستند و در تامین همه مایحتاج روزانه خودکفا است به گونه‌ای که از گیوه‌بافی که پایپوش مردمان مناطق کردنشین است گرفته تا لباس‌هایی سنتی بافته شده از پشم و رنگ طبیعت، تا تهیه خوراک و مایحتاج خوردنی و هر آنچه که نیاز زیستن در رفاه باشد که نشان از تلاش، کوشش، ذوق و هنر ریشه در فرهنگ، باور و توانمندی آنان است.
هجیج روستایی است به زیبایی دره های زاگرس، به دل انگیزی ارتفاعات شاهو، به زلالی چشمه ساران هورامان، به قدمت تمدن کرمانشاهان و به خیال انگیزی بهشت.
با توجه به شیوع بیماری کرونا و توصیه ستاد ملی مقابله به کرونا به در خانه ماندن و تاکید بر تعویق سفر به دوران پس از مهار بیماری کرونا اکنون بهترین فرصت برای مطالعه و شناخت بیشتر جاذبه‌های فرهنگی، گردشگری و طبیعی ایران ایجاد شده است. می‌توان با بررسی دقیق، مقصدهای جذاب و جدید گردشگری را برای مسافرت‌های فردی و گروهی در دوران پسا کرونا برنامه‌ریزی کرد.
برچسب‌ها علی اصغر مونسان موزه ملی ایران توسعه روستایی پاوهمنبع: ایرنا
کلیدواژه: علی اصغر مونسان موزه ملی ایران توسعه روستایی علی اصغر مونسان موزه ملی ایران توسعه روستایی پاوه اخبار کنکور روستای هجیج خانه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۲۰۳۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گذر از میانه تاریخ با سفر به روستای انجدان اراک
اَنجدان از روستاهای قدیم اراک، مرکز تجدید حیات فرهنگی و تبلیغی و جایگاه امامان اسماعیلی نزاری پس از سقوط الموت بوده است و امروزه از مقاصد و جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی محسوب می‌شود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از مرکزی، در قسمت مرکزی اراک در دهستان مشک‌آباد روستای دیدنی به اسم انجدان وجود دارد. این روستا در منطقه‌ای کوهستانی است و دو کوه برف شاه و کوه چشمه در پیرامون آن قرار گرفته‌اند و غارهای زیادی نیز در مجاورت این روستا قرار دارد.
آب و هوای خوب و مطبوع و وجود چشمه‌سارها، این روستا را به مکانی دلپذیر برای تفریح و استراحت تبدیل کرده است، به نحوی که بسیاری از شهرهای اطراف آخر هفته را در این روستای خوش آب و هوا می‌گذرانند.
فاصله انجدان تا شرق اراک ۳۷ کیلومتر است و ۲۰۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. این روستا بعد از قرن ۹ قمری خاستگاه نویسنده‌ها و ادیبان زیادی بوده است که تعدادی از آنها از جمله شاه طاهر دکنی، میرزا ابوتراب بیک فرقتی و ملأ داعی انجدانی هستند.
روستای انجدان جمعیت زیادی ندارد، اما با وجود این جمعیت کم در سراسر روستا حسینیه‌ها و مساجد زیادی دیده می‌شود که نشان می‌دهد فرهنگ و مذهب اهمیت زیادی دارد. تعدادی از این مساجد همچون مسجد جامع که قدمت آن به قرن‌های آغازین اسلام بازمی‌گردد و از آثار تاریخی این روستا به شمار می‌رود.
از دیگر آثار تاریخی روستای انجدان بقعه‌های زیبای آن است که از میراث ارزشمند به جای مانده دوره صفوی محسوب می‌شود.
واژه «انجدان» معرب واژه «انگدان» است و قدمت این روستا به بیش از هزار سال پیش بازمی‌گردد. در متون تاریخی از آن به عنوان «انکوره» و «انغوزه» نیز نام برده شده است.
نام این روستا برگرفته از نام گیاه انگدان است که صمغ آن در این روستا تولید می‌شود و برای صادرات به کشورهای دیگر نیز استفاده می‌شود. نام انجدان در منابع قدیمی به‌صورت‌های انکوان و انکدان نیز آمده است.
چنانکه از منابع برمی‌آید، استفاده از واژه انجدان پس از اقامت امامان اسماعیلی در این محل رواج یافته است، از پیشینه کهن انجدان تا سده هشت قمری، ۱۴ میلادی آگاهی دقیقی به جز سنگ قبرهای یافت شده و اطلاعات محلی در دست نیست.
ناحیه‌ای که امروزه انجدان در آن قرار دارد، در سده‌های نخستین اسلامی (احتمالاً) جزو کوره دوراخور قم بوده است، اما در هیچیک از منابعی که از دوراخور نام برده‌اند، به انجدان یا نامی مشابه آن اشاره نشده است.
این روستا ۱۰ سال است که به روستای برگزیده هدف گردشگری استان مرکزی تبدیل شده و در طول این مدت بسیاری از بناهای تاریخی آن مرمت و بازسازی شده است، از زمانی که روستای انجدان به روستای هدف گردشگری تبدیل شده قیمت زمین‌های آن افزایش پیدا کرده است و عده‌ای از جوانان نیز به این روستا مهاجرت کرده‌اند.
بیشتر اهالی روستا کشاورز و دامپرور هستند و محصولاتی از جمله گردو، بادام و انگور به عمل می‌آوردند. صنایع دستی پر رونق این روستا گلیم‌بافی، قالی‌بافی و منبت‌کاری است که حتی می‌توانید آنها را به عنوان سوغات از اهالی روستا خریداری کنید.
یکی از آئین‌های سنتی این روستا چغچغه‌زنی است که در ایام محرم رواج دارد و حتی در فهرست میراث معنوی کشور نیز ثبت شده است. ایام محرم در این روستا بسیار پر شور برگزار می‌شود و بسیاری از شهرهای اطراف برای شرکت در مراسم ویژه خود را به این روستا می‌رسانند.
غارهای بزرگ و کوچک زیادی در روستای انجدان وجود دارد که علاقه‌مندان به غارنوردی از آنها دیدن کنند. غار گیوه‌کش، غار کبوتر، غار آسیلی و غار طاق رجه از غارهای معروف این روستا است.
چشمه‌های زیادی در اطراف و داخل این روستا وجود دارد که طراوت و شادابی خاصی را به باغ‌ها و کوچه‌های روستا داده است. در بسیاری از کوه باغ‌ها مسیری از جریان آب وجود دارد که جذابیت باغ‌های اطراف را دوچندان کرده است.
این روستا موزه مردم‌شناسی نیز دارد و علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید و تماشای اشیای تاریخی و فرهنگی که با سبک زندگی و فرهنگ مردم مرتبط است، به این موزه بروند. بر اساس نقل قول‌های گوناگون روستا در حمله مغول‌ها به ایران به شدت آسیب دید و مردم برای فرار از گزند مغول‌ها در زیر روستا نقب حفر کردند و در زیر زمین مشغول به کار شدند.
قدمت این روستا را بیش از هزار سال تخمین زده‌اند. سنگ قبری نیز در یکی از قبرستان‌های این روستا به دست آمده که متعلق به نوه سلمان فارسی است. در این سنگ اشاره به انجدان اصفهان شده است.
شهر اراک قدمتی ۲۰۰ ساله دارد و در گذشته زیر نظر اصفهان اداره می‌شده است و در منطقه روستای دیگری به این نام وجود ندارد. این احتمال است که سلمان فارسی زاده این روستا بوده و از اهالی این روستا محسوب می‌شده است؛ این سنگ قبر هم‌اکنون در موزه حمام چهار فصل اراک نگهداری می‌شود.
با در نظر گرفتن این واقعیت، احتمالاً قدمت این روستا به قبل از اسلام باز می‌گردد.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت