برای ما فرقی نمی‌کرد مجروحان از چه کشوری هستند
تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۴۱۶۹۲
«طیب زندان دولتو» تاریخ شفاهی سید مسعود خاتمی از سال‌های دفاع مقدس است که توسط مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس منتشر شده است.
به گزارش مشرق، «مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس» در ادامه مجموعه کتاب‌های تاریخ شفاهی، کتاب «طبیب زندان دولتو»، به روایت «سید مسعود خاتمی» را منتشر کرده است.
این کتاب که به کوشش «محمدرضا باقری» به نگارش درآمده است در ۱۴ فصل شامل از تولد تا انقلاب اسلامی، اسارت در زندان دولتو، تدابیر مدیریتی در استان فارس، از فرماندهی منطقه فارس تا عضویت در شورای عالی سپاه، مسئولیت در بهداری جنگ و معاونت حقوقی ـ پارلمانی وزارت سپاه، شکل‌گیری ستاد امداد و درمان و اقدامات آن، بسیج جامعه پزشکی برای پشتیبانی از جنگ، متخصصان متعهد، مسئله بهداشت در جنگ تحمیلی، مواجهه جامعه پزشکی با عوامل ناشناخته شیمیایی در جنگ، تحقیقات و اقدامات کادر پرشکی برای کمک به مجروحان شیمیایی، شیوه‌های درمان مصدومان شیمیایی، ادامه روند درمان مجروحان بعد از جنگ تحمیلی و تاریخچه تشکیل و توسعه دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج) تنظیم شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در پیشگفتار کتاب «طبیب زندان دولتو» می‌خوانیم:
«با عنایت به نقش واحد بهداری در جبهه‌ها اعم از نیروهای متخصص و تجهیزات پزشکی و همچنین نیاز به هماهنگی برای انتقال مجروحان از خطوط مقدم به بیمارستان‌های شهرها، ضرورت تشکیل بهداری کل سپاه را بیشتر نمایان کرد. بهداری کل سپاه مسئول اعزام نیروهای متخصص به جبهه‌ها و تامین تجهیزات مورد نیاز بهداری رزمی و هماهنگی میان دستگاه‌ها بود.
در ضمن می‌بایست تمهیدات لازم را در جهت تاسیس مراکز درمانی نزدیک به مناطق عملیاتی به منظور کاهش فاصله زمانی مجروحیت و درمان، در نظر می‌گرفت و امکانات مورد نیاز برای اقدام را فراهم می‌کرد. به عبارت دیگری بهداری کل حلقه وصل وزارت بهداشت و درمانی جمعیت هلال احمر، بنیاد شهید و دیگر دستگاه‌ها با بهداری‌های رزمی در مناطق جنگی غرب و جنوب بود.
شکل‌گیری ستاد امداد و درمان و عضویت سپاه در این ستاد نیز زمینهای جهت بسیج نیروهای متخصص برای اعزام به جبهه‌ها و تامین تجهیزات و امکانات مورد نیاز اورژانس‌ها و بیمارستان‌های صحرایی و از همه مهم‌تر بسیج ظرفیت‌های هوایی، زمینی و ریلی کشور برای انتقال سریع مجروحان به مراکز درمانی پشت جبهه فراهم کرد.»
قسمتی از متن کتاب:
«حضرت امام (ره)» در جنگ همان شیوه مقابله با استکبار جهانی پیش از پیروزی انقلاب را در پیش گرفت و با فراخوان مردم تحت عنوان تکلیف شرعی، همه را برای کمک به میدان آورد. بعد از پیروزی انقلاب، کشور هنوز نیروی نظامی درست و حسابی نداشت. بعضی از سران ارتش بعد از انقلاب برکنار شده بودند و نهادهای دولتی انسجام لازم را نداشت.
سپاه هم به آن صورت شکل نگرفته بود. در آن وضعیت، در مقابل ارتش کلاسیک دشمن با آن همه امکانات و پشتیبانی‌های بیگانگان چه نیرویی می‌توانست صف‌آرایی کند؟
با شروع جنگ، حضرت امام (ره) فرمان بسیج عمومی دادند و تاکید کردند که جنگ در راس امور است و هم و غم همه باید رویارویی با دشمن باشد که به کشور حمله کرده است. بعد از صحبت‌های امام، همه اقشار مردم فرمان امام را لبیک گفتند و به صحنه آمدند؛ از جمله جامعه پزشکی که از روز اول جنگ در کنار رزمندگان حضور داشت.
بعد از حادثه حلبچه، ما عده‌ای از مصدومان شیمیایی از مردم عادی عراق داشتیم. نگهداری نیروها و مردم عادی عراقی ضوابطی داشت. بیشتر آنها را به بیمارستان‌های نظامی می‌بردند که از نظر امنیتی کنترل کنند و گرنه برای کادر پزشکی ما مجروحان تفاوتی نداشتند و با همه مثل هم برخورد می‌کردند. یکی از اصول اخلاقی گروه‌های پزشکی در جبهه و پشت جبهه این بود که وقتی برای امداد رسانی می‌رفتند، به هیچ وجه برایشان فرقی نمی‌کرد که مصدومان از کدام کشورند.»
«طبیب زندان دولتو»، تاریخ شفاهی «سید مسعود خاتمی» در ۳۰۴ صفحه مصور به کوشش «محمدرضا باقری» به رشته تحریر درآمده و توسط «مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس» در ۱۰۰۰ نسخه منتشر شده است.
منبع: دفاع پرسمنبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا شهید سلیمانی مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس تاریخ شفاهی دفاع مقدس محمدرضا باقری انقلاب اسلامی مشرق کتاب زندان دولتو دفاع مقدس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۴۱۶۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طرح «نور» است یا «زور»؛ روحانیون برای جنگ با که لباس نظامی پوشیده‌اند؟
اگر طرح، طرح نور است و برگرفته از آیه سورۀ نور که قاعدتا باید از نماد نور استفاده شود و اگر «نور» نیست و «زور» است دیگر چرا از قرآن و نور مایه می گذارند؟
آنگونه که عصرایران روایت کرده، تصاویر منتشره از تجمع طلاب و روحانیون در قم در حمایت از برخوردهای انتظامی در مقولۀ حجاب از این منظر مورد توجه قرار گرفته که روحانیون حاضر لباس نظامی پوشیده‌اند. به این بهانه چند نکته را می‌توان طرح کرد:
۱. سابقه داشته که افرادی کفن بپوشند یا روحانیون بلندمرتبه در جبهه لباس نظامی بر تن کنند و مشهورترین تصاویر مورد اخیر مربوط به دهه ۶۰ و حضور آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان نماینده امام در شورای عالی دفاع و بعد رییس این شورا به اقتضای ریاست جمهوری و مرحوم هاشمی رفسنجانی به عنوان جانشین فرمانده کل قوا در جبهه‌هاست اما این شکل سابقه ندارد. خاصه اینکه به جای عبا لباس نظامی پوشیده‌اند. به عنوان رزمنده البته پیشینه داشته اما به منظور تأکید بر تلفیق رزمندگی و تبلیغ بوده یا سلاح و صلاح با هم. در این فقره اما آن حس منتقل نمی‌شود. همچنین می‌دانیم پوشیدن لباس نظامی نیاز به اجازه و هماهنگی دارد. در جبهه حاوی پیام ایثار و از جان گذشتگی بود و اینجا وجه زور و اجبار آن می چربد.
۲. لباس نظامی یعنی آمادۀ جنگ‌ایم. اما جنگ با که؟ با زنان و و دختران این سرزمین که به هر دلیل پوشش و سبک زندگی دیگری دارند و الزاما انگیزه سیاسی هم ندارند؟ آن هم در حالی که شخص سردار رادان فرمانده کل نیروی انتظامی به صراحت گفته است این طرح جنبه امنیتی و نظامی ندارد و بیشتر فرهنگی است و حتی مایل نیست صرفا انتظامی معرفی شود؟ از این منظر نقض غرض نیست؟
۳. اگر طرح، طرح نور است و برگرفته از آیه سورۀ نور که قاعدتا باید از نماد نور استفاده شود و اگر «نور» نیست و «زور» است دیگر چرا از قرآن و نور مایه می گذارند؟
۴. اگر منظور روحانیون محترم این است که از نیروهای پلیس حمایت می‌کنند چرا لباس کامل آنها را نپوشیده‌اند؟ آیا تصور نمی‌کنند تلفیق لباس نظامی با عمامه در تاریخ شیعه سابقه نداشته باشد؟ حتی شهید محراب آیت‌الله اشرافی اصفهانی با آن سن و سال وقتی در جبهه جنگ با صدام حسین لباس سپاه پوشید کامل پوشید از کلاه استفاده کرد نه عمامه.
۵. هر صنفی باید با زبان خود آن و در مواردی با لباس خاص خود آن شناخته شود. این که طلاب که غالبا به خدمت سربازی نرفته اند یا نمی روند لباس نظامی بپوشند آن هم نه برای مقابله با اسراییل که در حمایت از برخورد با زنان و دخترانی که پوشش مطلوب آنان را رعایت نمی‌کنند چه تصویری از آنان در ذهن شماری از مردم خاصه زنان و دختران مورد نظر در این «جنگ»! ترسیم می‌کند؟
۶. این نکته البته قابل درک است که بعد از آن که جمعیت قابل توجهی در حمایت از طرح نور در تهران گرد نیامد چون بسیاری از خانم‌های چادری مثل سابق مایل نیستند در حمایت از برخوردهای پلیسی تجمع کنند جای دیگر این تجمع را شکل دادند و نه با محوریت خانم ها بلکه با روحانیون لباس نظامی پوشیده که طبعا وجه صنفی و طبقه ای دارد و قاعدتا در موضوع مرتبط با زنان اگر خانم‌ها حمایت کنند موثرتر است تا مردان آن هم با تلفیق لباس نظامی و روحانیت.
۷. برداشت نویسنده این است که طرح جاری تنها برای آن است که تلقی مخالفت علنی با حکومت درنگیرد و در این حد رعایت کنند کفایت می کند تا جایی که به لطیفه گفته می شود اگر می توانستند عکس مهسای طفلک را به عنوان حجاب کنونی مقبول منتشر می‌کردند به همین خاطر فرماندهی کل نیروهای انتظامی اصرار دارد موضوع نظامی و انتظامی و پلیسی نیست و فرهنگی است و آن وقت وسط این معرکه طلاب آمده‌اند و لباس نظامی پوشیده‌اند!
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است