به نقل از «ایرنا»

انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و چالش‌های نظام انتخاباتی

تاریخ انتشار: ۱۵ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۶۵۵۵۹

به گزارش دوشنبه ایرنا، ششم ژانویه برابر با ۱۷ دی ماه  قطار انتخابات ریاست جمهوری آمریکا سرانجام وارد آخرین ایستگاه خود می شود، ایستگاهی که در آن قرار است کنگره آرای کالج الکترال «مجمع گزینشگران» را شمارش و نامزد نهایی و پیروز را اعلام کند.

دو دوره پیاپی بحرانی و بحث برانگیز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، سال ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ میلادی موجب شده تا نارضایتی عمومی در میان رای دهندگان آمریکایی غلیان پیدا کند؛ اکنون آمریکایی‌ها خواستار حذف نظام «مجمع گزینشگران» و مبنا قرار دادن «یک فرد، یک رای» برای انتخاب رئیس جمهوری شده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

اعلام نتایج پنجاه و نهمین   دوره انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به مراتب جنجالی تر از اعلام نتیجه دوره قبل از آن شد، میلیون ها رای دهنده آمریکایی با وجود خاتمه یافتن انتخابات و تصویب نهایی آرا از سوی تمامی ایالت های آمریکا، اما همچنان با دیده تردید به سرنوشت انتخابات آمریکا نگاه کنند، چراکه شاهد هستند که از یک سو رئیس جمهوری کنونی صحبت از تقلب انتخاباتی می کند و هوادارانش را به تظاهرات فرا می خواند و از سوی دیگر نهادهای قانونی همگی بر صحت انتخابات تاکید می کنند.  

دونالد ترامپ که  بر این ضعف و چالش انتخاباتی  به خوبی واقف است، تا این لحظه حاضر به پذیرش شکست  در این دور از انتخابات نشده و همچنان بر ادعای تقلب پافشاری و در صدد تغییر نتیجه آرا  به نفع خود  به هر طریقی است.

ترامپ در اندیشه آشوب خیابانی

ترامپ که طی هفته های اخیر با ناکامی حقوقی در تغییر نتیاج انتخابات ۲۰۲۰ به نفع خود مواجه شد، مسیر ایجاد آشوب  در آمریکا تا پیش از مراسم تحلیف در پیش گرفته است، آنچنان که در روزهای اخیر بر فراخوان  تظاهرات هوادارانش در ۱۷ دی ماه در واشنگتن دی.سی یادآوری می کند.

ترامپ در نخستین فراخوان خود در توئیت ۲۹ آذر، خطاب به هوادارنش نوشت: از لحاظ آماری این غیرممکن است که نتیجه انتخابات را ببازم، ششم ژانویه (۱۷ دی ماه) در واشنگتن دی. سی اعتراضات بزرگی (برپا کنید)، آنجا باشید و «تُند و ناآرام» باشید.

میلیون ها رای دهنده آمریکایی نگران از آرای خود

در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا، هیلاری کلینتون با سه میلیون آرای مردمی بیشتر از دونالد ترامپ اما به علت کسب آرای الکترال کمتر باخت و  بیش از  ۶۵  میلیون و ۸۵۰ هزار رای دهنده آمریکایی را به علت نظام پیچیده رای گیری، با اعلام این نتیجه مایوس کرد.

در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا نیز بیش از ۸۱ میلیون رای دهنده آمریکایی که به جو بایدن رای داده اند، بازهم نمی توانند مطمئن از پیروزی قطعی وی باشند و باید همچنان در هراس آرای الکترال کالج در ۱۷ دی ماه در کنگره آمریکا باشند.

نظام پیچیده انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا

براساس نظام انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا، پس از یکسال کارزار انتخاباتی میان حزبی و مشخص شدن نامزد نهایی از دوحزب دموکرات و جمهوریخواه تا پیش از شهریور، آرای مردمی در روز سوم ماه نوامبر (روز برگزاری انتخابات) در این کشور به صندوق های رای  ریخته می شود، پس از پایان یافتن رای گیری تمامی ایالت ها تا دوهفته پس از پایان یافتن روز انتخابات، باید نتایج آرا را به تصویب و تایید نهایی برسانند.

آنگاه نوبت به رای گیری  «مجمع گزینشگران» موسوم به «کالج انتخاباتی» می رسد که در ۱۴دسامبر (۲۴ آذرماه) گذشته برگزار شد و جو بایدن را بعنوان رئیس جمهوری منتخب مردم آمریکا برگزیدند.

پس از آن، نتایج رای گیری کالج الکترال به واشنگتن فرستاده می‌شود تا به طور رسمی در جلسه مشترک کنگره در روز ۶ ژانویه (۱۷ دی ماه) به ریاست مایک پنس معاون رئیس جمهوری وقت شمارش شود. دوره ریاست جمهوری جو بایدن از روز ۲۰ ژانویه (اول بهمن) با برگزاری مراسم سوگند آغاز خواهد شد.

درخواست تندروها در ایستگاه پایانی انتخابات؛ بجای بایدن بخوانید ترامپ

ناکارآمدی نظام انتخاباتی آمریکا که نشان داده به هیچ وجه متکی به آرای مستقیم مردمی نیست، وضعیت را بدانجا پیش برد تا عدادی از جمهوریخواهان تندرو ۹ دی ماه، دادخواستی به دادگاه فدرال ایالت تگزاس ارائه کردند تا با تنفیذ اختیاراتی قانونی به مایک پنس معاون ترامپ، او  بتواند در آخرین تلاش باقی مانده برای تغییر نتیجه آرای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا، ترامپ را در نشست ششم ژانویه، برنده انتخابات اعلام کند و نه بایدن را.

تارنمای اندیشکده آمریکایی «پولیتیکو» در این باره گزارش داده بود:  پنس طرح  نمایندگان تندرو جمهوریخواه مجلس آمریکا از جمله «لوئی گومرت» (Louie Gohmert) از ایالت تگزاس و ۱۱ جمهوریخواه دیگر را  امضا نکرد و پذیرش این خواسته تندروها خودداری کرده است.

حال با رد این دادخواست، چند نفر از  قانون‌گذاران به رهبری تد کروز ،سناتور ایالت تگزاس، خواستار تشکیل یک کمیسیون انتخاباتی برای ممیزی نتایج هستند. آنها قصد دارند در روز ششم ژانویه (۱۷ دی‌ماه) با تاییدیه‌های نتایج انتخابات ریاست جمهوری مخالفت کنند.

در صورت اعلام پیروزی ترامپ، آمریکا تجزیه می شود

چند ماه پیش از انتخابات در آکوست(مرداد-شهریور) جان پادستا از اعضای مرکزی حزب دموکرات که در دوره بیل کلینتون رئیس کارکنان کاخ سفید بود و در دوره اوباما مشاور وی شد، اعلام کرد که در سناریوی انتخاباتی حزب دموکرات پیش‌بینی شده که در صورت پیروزی ترامپ، سه ایالت غربی واشنگتن، اورگان و کالیفرنیا اعلام استقلال کنند. این سناریو مربوط به باخت بایدن طی یک فرآیند طبیعی بود؛ لذا کنار زده شدن بایدن از طریق بازی جدیدی که ترامپ توسط برخی تندورهای جمهوریخواه در کنگره و تشویق و ایجاد آشوب در خیابان های واشنگتن دی.سی از سوی  هواداران خود دنبال می کند، بلاتردید سناریوی تجزیه را تقویت خواهد کرد.

دیگر زمان برچیدن مجمع گزینشگران است

اندیشکده آمریکایی بروکینگز از یک سال پیش و قبل از آغاز کارزار انتخاباتی در آمریکا در مقاله ای به قلم «دارل ام. وست» (Darrell M. Wes) در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۹ نوشت: اکنون دیگر زمان برچیدن سیستم کالج الکترال از روند انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا است.

دارل در بدو این مقاله نوشته بود که وی پیشتر یکی از حامیان سرسخت سیستم کنونی انتخاباتی در آمریکا بود اما اکنون به یکی از منتقدان آن بدل شده است.

انتخابات در آمریکا شرم آور است 

نشریه انگلیسی گاردین نیز ۲۵ آذر در مقاله ای تحلیلی و مفصل به قلم «باب کار» (Bab Carr)  با پرداختن به سیستم رای گیری در آمریکا، آن را یک «سیستم انتخاباتی شرم آور » خواند.

گاردین در تحلیل خود نوشت: سیستم  و قوانین حاکم بر انتخابات ریاست جمهوری  آمریکا در روند پیچیده مجمع گزینشگران همچنان به سرکوب آرای رای دهندگان آمریکایی می پردازد، این سیستمی شرم آور است و آمریکا باید از سایر کشورهای دموکرات جهان روش (درست) سیستم انتخاباتی را بیاموزد.

باب کار تحلیلگر گاردین به صراحت می نویسد: سیستم (مجمع گزینشگران) الکترال آمریکایی  بطور شرم آوری اصول دموکراسی را زیر پا می نهد.

دموکراسی به روش آمریکایی

آمریکا که مدعی  دموکراسی درجهان است، در عمل نشان داد که بازی ندادن رای مستقیم آرای مردمی در تعیین نامزد نهایی ریاست جمهوری، نه تنها نظام انتخاباتی در آمریکا را به چالش کشانده بلکه دموکراسی که مبنای اولیه آن «رای افراد» است را با این روش به زیر سوال برده است.

گزارش از: بهروز وفاداری

برچسب‌ها کنگره آمریکا انتخابات ۲۰۲۰ ایالات متحده آمریکا

منبع: ایرنا

کلیدواژه: کنگره آمریکا انتخابات ۲۰۲۰ ایالات متحده آمریکا کنگره آمریکا انتخابات ۲۰۲۰ ایالات متحده آمریکا اخبار کنکور انتخابات ریاست جمهوری آمریکا رای دهنده آمریکایی نظام انتخاباتی مجمع گزینشگران رئیس جمهوری ششم ژانویه ۱۷ دی ماه رای گیری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۶۵۵۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خیزش دانشگاه‌های آمریکا علیه محور شرارت آمریکایی-اسرائیلی

خیزش سراسری در دانشگاه‌های مختلف آمریکا و دیگر نقاط جهان بخصوص در کشورهای غربی علاوه بر محور اصلی آن یعنی اعتراض به جنایات اسرائیل در غزه و مخالفت با همراهی غرب در جنایات صهیونیست‌ها، ابعاد گسترده‌تری یعنی حاکمیت آمریکا را شامل می‌شود. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، اعتراضات و خیزش سراسری دانشگاهیان و نخبگان آمریکایی در دانشگاه‌های مختلف آمریکا و دیگر نقاط جهان بخصوص در کشورهای غربی علاوه بر محور اصلی آن یعنی اعتراض به جنایات اسرائیل در و مخالفت با همراهی غرب در جنایات صهیونیست‌ها، ابعاد گسترده‌تری را شامل می‌شود که مهمترین آن ظهور جنبه‌های جدیدی از ناکارآمدی نظام حاکمیتی غرب است.

اعتراضات و خیزش دانشگاهی از دانشگاه کلمبیا در نیویورک و 17 آوریل آغاز شد و دانشجویان معترض خواستار قطع رابطه این دانشگاه با نهادهای اسرائیل که در جنگ غزه نقش دارند شدند. معترضان در دانشگاه های دیگر نیز خواسته‌های مشابهی دارند.

با وجود سرکوب شدید پلیس در داخل دانشگاه‌ها که دانشجو و استاد نمی‌شناسد، فهرست دانشگاه‌های آمریکایی که شاهد تحصن و تظاهرات دانشجویی در حمایت از مردم فلسطین و مخالفت با ادامه نسل‌کشی صهیونیست‌ها در غزه بوده‌اند، همچنان رو به فزونی است.نزدیک به 40 دانشگاه‌ آمریکا اکنون در این تقابل با سیاست‌ها فعال هستند.

اکنون با تشدید اوضاع و انتشار وسیع برخورد حاکمان آمریکا با این جنبش امواج این حرکت اکنون به دیگر کشورهای دنیا مانند فرانسه، آلمان، یونان، ژاپن، استرالیا و ... رسیده‌است.

 

.

 

از فریاد علیه ظلم تا مخالفت با سیاست حاکمیت

بعد از عملیات موسوم به «طوفان‌الاقصی» در روز 7 اکتبر و آغاز جنگ غزه که به بروز فاجعه‌های انسانی مختلف علیه فلسطینی‌ها منجر شده است، حمایت از آرمان فلسطین در بسیاری از دانشگاه‌های آمریکا بالا گرفته است. بروز این اتفاق در کشوری که دولت او اصلی‌ترین حامی جنایت‌های اسرائیل در غزه بوده است، مسئله‌ای به‌شدت قابل توجه و نیازمند تحلیل است. از منظر مختلف می‌توان به این پدیده نگاه کرد.

از یک منظر، این تظاهرات‌ها را می‌توان نشانه‌ای از این دانست که مقاومت در برابر ظلم یک امر فطری است و نداهای فطری حتی در جوامعی که در معرض پروپاگانداهای گسترده برای «ابتذال شر» (کوچک شمردن بدی) قرار گرفته‌اند به‌طور کامل خاموش نمی‌شود و حتی اگر در برهه‌ای کمرنگ شود سرانجام زمانی فرا می‌رسد که این مقاومت خود را به منصه ظهور خواهد رساند.

هنگامی که حساسیت به ظلم به خود از بین رفت، حساسیت در برابر ظلم در برابر دیگری نیز ناگزیر از میان خواهد رفت، این برنامه‌ای است که دولت‌های متمادی آمریکا سال‌ها با سیاست‌های مختلف از جمله در قالب برنامه‌های مختلف دیپلماسی عمومی در تلاش بودند در قبال مسئله اسرائیل ـ فلسطین در ذهن جامعه نهادینه کنند.

اما جنگ  غزه و جنایات آشکار صهیونیست‌ها به‌اندازه‌ای این مظالم را در معرض چشم همگان قرار داده است که تمامی آن تلاش‌ها برای «ابتذال شر» و «درونی‌سازی ظلم» را نقش‌برآب کرده است.

علاوه بر این، منظر دیگری که می‌توان در ریشه‌یابی این اعتراضات نگریست این است که مسئله تنها به اسرائیل و جنایات در غزه  ختم نمی‌شود بلکه این اعتراضات همگی به همان اندازه که بر مخالفت با جنایات رژیم صهیونیستی متمرکز هستند، سیاست‌های حاکمیتی آمریکا و رویکرد نظام‌های مختلف این کشور را در قبال مسئله فلسطین به چالش می‌کشند.

دیگر مسئله حزب یا فرد خاصی در میان نیست بلکه مردم این وادادگی به اسرائیل و حمایت بی‌چون و چرا از جنایات آن را حاصل حمایت هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه می‌دانند. این امر بخصوص در دولت دموکرات  بیشتر صدق می‌کند چرا که این حزب دفاع از آنچه که حقوق بشر توصیف می‌کند را در اولویت کار خود عنوان کرده است.  اما جنایات غزه و همراهی واشنگتن در جلوگیری از قطعنامه‌های سازمان ملل برای اتمام جنگ در کنار فرماندهی و کمک نظامی، تسلیحاتی و اطلاعاتی از صهیونیست‌ها خط بطلانی بر ادعای اولویت دموکرات‌ها در دفاع از حقوق بشر بود.

«امان عبدالهادی»، جامعه‌شناس در دانشگاه شیکاگو در این باره می‌گوید: جوانان به‌طور فزاینده‌ای از وضعیت موجود در مسائل سیاست داخلی و خارجی ناامید می‌شوند.

این جامعه‌شناس اعتقاد دارد که این فعالیت‌ها در محوطه دانشگاه می‌تواند سرآغاز تغییرات سیاسی باشد.

بار دیگر ناکارآمدی نظام لیبرال دموکراسی

پراتاپ بهانو مهتا، نایب رئیس دانشگاه آشوکا و رئیس مرکز تحقیق سیاستی هند، در این باره اعتقاد دارد که این اعتراضات و سرکوب شدید آنها نشان دهنده سه بحران در نظام لیبرال دموکراسی است.

وی در مقاله‌ای تاکید می‌کند که این بحران لیبرال دموکراسی از سه منظر قابل تحلیل است: بحران اول این که آمریکا که بیشترین نفوذ و اهرم فشار را بر اسرائیل دارد در کنار جامعه بین‌الملل نسبت به مسئولیت‌ها اخلافی ناشی از مسایل وحشتناکی که در غزه رخ داد، عدول کرده و شانه خالی کردند. این اعتراضات محصول ناکامی نظام لیبرال دموکراسی است که اجازه داد خصومت‌ها در غزه به این شکل در معرض دید افکار عمومی قرار گیرد.  این اقدام دانشجویان تلاشی برای رفع این نقیصه اخلاقی بوده است.

به عقیده مهتا، دومین بحران لیبرال دموکراسی در این بود که همه دنیا به این واقعیت پی‌بردند که حتی در کشور مدعی آزادی بیان و به رغم داشتن قانون موسوم به متمم اول قانون اساسی حمایت از آزادی بیان، مقوله آزادی به سادگی در آن جامعه در معرض ملاحظات سیاسی و حزبی قرار می‌گیرد. تحقیر دانشگاهیان بخصوص روسای دانشگاه و دستگیری استادید پیام ناامید کننده‌ای حتی نسبت به آینده این آزادی بیان ارسال کرده است.

سومین ناکارآمدی لیبرال دموکراسی از نظر این کارشناس، عمیق‌تر شدن فضای دوقطبی در جامعه آمریکا است و نوع واکنش‌ها به این اعتراضات و استفاده سیاسی از آن‌ها به این فضای دوقطبی بیشتر کمک خواهد کرد.

نوع برخورد سیاستمداران به این خیزش نیز تاییدی است بر  چرایی اعتراضات به نظام حاکمیتی آمریکا. جالب این که هر دو حزب اصلی ایالات متحده و همچنین کاخ سفید و گروه‌های طرفدار رژیم اسرائیل در کنار سران رژیم صهیونیستی از جمله بنیامین نتانیاهو، دانشجویان معترض را به دامن زدن به یهودستیزی متهم کرده‌اند؛ اتهاماتی که معترضان به‌شدت آن را رد می‌کنند.

 

 

.

 

در کنار این اتهامات، استفاده از خشن‌ترین برخوردها علیه دانشجویان و اساتید، ورود قوای امنیتی در کلاس درس و یا محوطه دانشگاه‌ها برای دستگیری معترضین و فاش شدن تصاویر حضور تک‌تیراندازها بر بام دانشگاه‌ها برای مقابله با خیزش دانشجویی نشان از اصرار این حاکمان بر ادامه رویکرد ناکارآمد خود است.

دانشمندان زیادی در سال‌های گذشته البته با توجه به تناقض‌های درونی ارزش‌های لیبرالیسم چنین شرایطی را پیش‌بینی کرده و استدلال‌هایی را درباره اینکه چرا نظم جهانی لیبرال به رهبری آمریکا ناگزیر به چنین نقطه‌ای خواهد رسید مطرح کرده‌اند.

«پاتریک دنین» نظریه‌پرداز علوم سیاسی در دانشگاه نوتر دام، یکی از نظریه‌پردازانی است که با توجه به شکست‌های لیبرالیسم نظریاتی را درباره افول این ایدئولوژی مطرح کرده است.

او در کتاب «چرا لیبرالیسم شکست خورد؟» استدلال می‌کند که نابرابری، بی اعتمادی مردم به مقامات دولتی، ضعف خانواده، بحران محیط زیست و … در جامعه آمریکا نشانه این هستند که لیبرالیسم امروز وارد بحران مشروعیت شده است، اما برخلاف تصور مدافعان آن، این بحران یک امر عارضی بیرونی نیست بلکه توسط خود لیبرالیسم ایجاد شده است.

دنین در سراسر کتاب درباره این بحث می‌کند که نظریه لیبرالیسم از ابتدا دارای تناقضات درونی است که لاجرم به وضع امروزین منتهی می‌شود. «چرا لیبرالیسم شکست خورد؟» شورشی نظری در برابر این ادعاست که هر مشکلی در نظام لیبرالیسم ناشی از دور شدن از اصل نظریه لیبرالیسم است و با اصلاحاتی «لیبرال‌تر» قابل جبران است.

چرا خیزش دانشجویی آمریکا صهیونیست‌ها را به وحشت انداخت؟خیزش دانشگاه‌های آمریکا؛ حرف حساب دانشجویان چیست؟

 

 

انتهای پیام/