لاریجانی یا جهانگیری کدام یک کاندیدای نهایی اصلاحطلبان هستند؟/ اصلاحطلبی که به دفعات اعلام آمادگی کرده است
تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۷۳۵۸۶
اصلاح طلبان برای انتخاب نامزد نهایی میان گزینه اصلاح طلب و گزینه ائتلافی دچار تشتت آرا و سردرگمی شده اند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ روزنامه اصلاح طلب شرق در مطلبی با اشاره به فعالیت نامزدهای شاخص اصلاح طلب که برای ورود جدی به انتخابات 1400 تلاش می کنند، نوشت: بحث اجماع اصلاحطلبان بر یک نامزد واحد همچنان ادامه دارد و در روزهای اخیر نام اسحاق جهانگیری به دفعات و از زبان تعدادی از چهرههای اصلاحطلب و حتی اصولگرا مانند محمدرضا باهنر به گوش میرسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اینکه جهانگیری برای کاندیداتوری در انتخابات به یک اصولگرا اعلام آمادگی می کند موضوع بسیار قابل تاملی است و نشان می دهد که این جریان به موضوع ائتلاف می اندیشد و شخصیت های سیاسی اصلاح طلب برای گرفتن امتیاز در ائتلاف در حال مطرح کردند خود هستند.
این روزنامه با بیان این مطلب که قرار است احزاب اصلاح طلب روی یک فرد وفاق داشته باشند، عنوان کرد: از سوی دیگر با ایجاد مجمع اجماعساز گویا همه احزاب بنا دارند به نظر جمعی تن دهند و گرچه فعالیتهای حزبی و معرفی نامزدهای حزبی ادامه دارد، اما گفته میشود تمام این کنشها صرفا برای معرفی نامزدهاست و در نهایت همه بر یک شخص به وحدت میرسند؛ حتی حزب کارگزاران سازندگی هم گویا در این مسیر همراه بوده و نمازی، یکی از اعضای این حزب، در گفتوگو با «ایسنا» گفته است: «30حزب به همراه ۱۰ تا ۱۳ فرد حقیقی به عضویت این نهاد درمیآیند و همه یک رأی خواهند داشت؛ بنابراین احزاب تحت تأثیر اشخاص حقیقی قرار نمیگیرند. چهبسا رئیس دولت اصلاحات کمک کند تا احزاب قویتر سهم بیشتری از افراد حقیقی داشته باشند». این سخن نمازی نشان میدهد کارگزاران هم بنا دارد با اکثر اصلاحطلبان به نتیجه مشترک برسد.
هر چند اصلاح طلبان مطرح می کنند که حزب کارگزاران که رویه ای عملگرایانه تر دارد به روی گزینه ائتلافی فکر می کند.
شرق در این باره می نویسد: البته پیشتر برخی از تمایل کارگزاران به ادامه سیاست انتخاباتی ائتلافی سخن میگفتند و در این بین بیان میشد که کارگزاران قصد دارد از علی لاریجانی حمایت کند.
این روزنامه می افزاید: چنین سخنانی ادامه داشت تا آنکه بر اساس مصوبه شورای هماهنگی اصلاحطلبان، مجمع اجماعساز شکل گرفت که در مصوبه بنیادین این مجمع آمد که اصلاحطلبان با هدف حمایت از نامزد اصلاحطلب وارد انتخابات میشوند. با درنظرداشتن چنین موضوعی به نظر رسید که همه حرفوحدیثها پایان یافته و کارگزاران بهعنوان یکی از اعضای شورای هماهنگی و به تبع آن مجمع اجماعساز با اصل این موضوع، یعنی ورود با هویت اصلاحطلبی، مشکلی ندارد تا آنکه روز گذشته علی صوفی خبر داد کارگزاران سازندگی با افرادی مانند محمدجواد ظریف، علی لاریجانی و رضا اردکانیان دیدار داشته است.
این روزنامه ادامه می دهد: علاوه بر شائبههایی که مبنی بر حمایت کارگزاران از علی لاریجانی وجود دارد، گفته میشود حزب اعتدال و توسعه، حزب نزدیک به حسن روحانی نیز بیمیل نیست که با لاریجانی وارد انتخابات شود.
با این حال به نظر می رسد اتفاقی در جریان اصلاح طلب افتاده است که میان کاندیدای با هویت اصلاح طلب و کاندیدای ائتلافی به اختلاف خورده اند و در این حوزه کاندیدای مطرح رای آوری هم ندارند که بر روی آن توافق کنند و دیگر نامزدها مانند سال 92 به نفع وی کنار روند.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: اصلاح طلبان اصلاح طلب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۷۳۵۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فاکتور اشتباه و شیطنت آمیز اصلاح طلبان در خصوص شرایط امید در جامعه/ آغاز کنشهای انتخاباتی رادیکالها پس از عملیات تحریم!
جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخش اصلی از عاملیت و ترک فعلها بوده است.
سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارشها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژههای مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامههای کشور قرار میدهیم.
در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامههای امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که خداحافظی با اقتصاد زیر زمینی، تولید زیر تیغ واردات یارانه ای، چالش ازسرگیری مذاکرات هستهای و یک صندلی و چندین مدعی در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
برخی اصلاح طلبان در اقدامی مزورانه در حالی در رسانه های خود از تبدیل شدن امید در ایران به امری مناقشه آمیز سخن به میان میآورند که بررسیها نشان میدهد ادعاهای آنان مبتنی بر پیمایش های دهه ۹۰ یعنی دولت مورد ائتلاف آنان میباشد.
آغاز این کنشها با توییت سعید حجاریان تئورسین اصلاحات درباره «امید» در سیاست و جامعه آغاز شده است، روزنامه آرمان امروز نوشته است:
سعید حجاریان، تئوریسین و فعال سیاسی اصلاح طلب در توئیتی نوشت: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی میدانم. این فعال سیاسی اصلاح طلب، اخیرا توئیتی منتشر کرده و در آن نوشته بود: «دولت سیزدهم و تفکر حاکم بر آن چماقی بود به بار شیشه مملکت؛ مسئله نرخ بنزین، «نور» حجاب و دیگر طرح ها و اقدام های در پیش هم ضربات مهلک تری هستند. تداوم این تفکر در دولت چهاردهم آخرین چماق است بر بار شیشه و دیگر چیزی باقی نخواهد ماند.
این روزنامه اصلاحطلب در ادامه نوشته است:
این سخنان وی با واکنشی را به همراه داشت که عنوان کرده بود دیگر بار شیشهای نمانده که بخواهد حفظ شود. حجاریان در پاسخ به این نقد، توئیتی دیگر در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد و در آن نوشت: منتقدی مجرب نقدی بر این پست نگاشته و بیان کرده اند: «چیزی باقی نخواهد ماند» گزاره ای آخرالزمانی است؛ یعنی چیزی متصور نیست که برای حفظ اصلاح اش تلاش کنیم. پاسخ اینجانب: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی میدانم.
بررسیها در این رابطه بیانگر آن است که اصلاح طلبان با طرح این ادعا که ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، تاکید می کنند، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را میگستراند.
اصلاح طلبان همچنین با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی معنادار به پیمایش امید در جامعه پرداخته و مینویسد:
امید در ایران به امری مناقشهآمیز و پرابلماتیک و مساله اجتماعی مبدل شده است، امید در ساختار اجتماعی باید تولید و بازتولید شود اکنون ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را میگستراند. در دهه اول هزاره سوم شاخص نیکبختی در ایران از صد کشور پنجاه و چهار بوده و اکنون به هفتاد تنزل یافته است.
در ادامه این یادداشت آمده است:
شوربختانه در پیمایشهای متعدد ملی دیگری نیز تایید شده است، ازجمله در پیمایش ملی سرمایه اجتماعی (۱۳۹۵) که پنداشتهای مردم در حوزه مولفههای سرمایه اجتماعی را ارزیابی نموده است، نشان میدهد که ۸۰درصد مردم درخصوص موفقیت نظام در حل مشکلات ارزیابی در حد کم و خیلی کم داشتهاند و تنها یک درصد در حد زیاد و خیلی زیاد امید به توان نظام در حل مشکلات داشتهاند. یا در شاخص ارزیابی نسبت به روند آینده جامعه در سه قلمرو رفاه، وحدت و همدلی و فقر یافتههای امیدبخشی حاصل نشده است.
اصلاح طلبان با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
اصلاح طلبان در حالی مدعی پیمایش ها در خصوص شرایط ناامیدی در جامعه هستند که این پیمایش ها در بازه زمانی ۳ دهه گذشته به ویژه دهه ۹۰ بوده که از قضا جریان اصلاحات خود بخش مهمی از سیاستگذاری و روند اجرایی کشور هم در دولت اصلاحات و هم به انحای دیگر در دولت روحانی بر عهده داشته است.
این موضوع زمانی اهمیت می یابد که در یابیم جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخشی از این ساختار و شرایط مورد ادعای آنان در حقیقت بخشی از عاملیت و ترک فعل های آنان بوده است.
اصلاح طلبان همچنین بدون اشاره به کاستی ها و انتقادات وارده به دولت های مختلف در پیگیری برنامه های توسعه، معطل نگاه داشتن کشور به دلیل مذاکرات خارجی و ...بوده اند که حتی عالی ترین مقامات کشور نیز انتقاداتی به عدم پیشرفت در دهه ۹۰ مطرح کرده و نسبت به تعلل ها، کم عملی ها و بی عملی ها انتقاد کرده بودند. این در حالی است که این بخش از اصلاح طلبان تلاش دارند طی یک کنش سیاسی- رسانه ای اقدام به فاکتور کردن کم کاری ها به نام حاکمیت می باشند، هدف از این اقدام فضاسازی خاص برای حضور در عرصه انتخابات پس از تحریم آن است.