به نقل از «الف»

نماینده مجلس: ترکیب «لاریجانی-ظریف»، ترکیبی طلایی برای ۱۴۰۰ است

تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۸۶۹۱۶

جلیل رحیمی جهان‌آبادی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه در کشور ما کار انتخابات، کاری حزبی، دقیق و حساب‌شده نیست، اظهار کرد: در کشور ما انتخابات کاری عمدتا فردی و مبتنی بر حلقه پیرامون شخصیت‌های سیاسی داوطلب حضور در انتخابات است. من حدسم این است که از مجلس شورای اسلامی افراد شاخصی در انتخابات ۱۴۰۰ شرکت خواهند کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

افرادی مانند آقایان محمدباقر قالیباف، امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی، مسعود پزشکیان، علی نیکزاد و حتی تعدادی دیگر از سایر نمایندگان. همچنین چهره‌های شاخص دیگری هم از جناح اصولگرا در این عرصه حضور خواهند داشت. 

اصلاح‌طلبان و اصولگرایان میانه‌رو احتمالا بر روی «لاریجانی» اجماع می‌کنند

وی ادامه داد: اما به نظر من در بین چهره‌های اصلاح‌طلب میل و رغبت کمتری برای حضور در انتخابات دیده می‌شود. البته ممکن است تعدادی از این افراد در انتخابات شرکت کنند ولی فکر نمی‌کنم حضورشان خیلی جدی باشد و من احتمال می‌دهم گزینه‌ای که در نهایت مورد اجماع اصلاح‌طلبان و اصولگرایان میانه‌رو قرار می‌گیرد، آقای علی لاریجانی خواهد بود. 

این نماینده مجلس با بیان اینکه لاریجانی بر خلاف برخی دیگر از چهره‌های سیاسی، دارای نوعی محافظه‌کاری به خصوصی است، خاطرنشان کرد: لذا من بعید می‌دانم او تا زمانی که مورد اجماع اصلاح‌طلبان و اصولگرایان میانه‌رو قرار گیرد، به راحتی پا در عرصه انتخابات بگذارد. اما افراد دیگری از طیف اصولگرا هستند که اقدام به ثبت‌ نام در انتخابات ۱۴۰۰ خواهند کرد و من فکر می‌کنم این انتخابات یک انتخابات درون خانوادگی بین اصولگرایان باشد؛ چراکه از بین اصلاح‌طلبان چهره‌های شاخصی که شانس رای‌ آوردن دارند، شاید به دلیل شرایط جامعه و دیده نشدن اقبالی از طرف مردم نسبت به اصلاح‌طلبان و انتخابات، هرگز در این عرصه حضور پیدا نکنند. 

انتخابات ۱۴۰۰ برای اصولگرایان انتخاباتی درون خانوادگی است

رحیمی اضافه کرد: همچنین با توجه به شرایط جدیدی که در طرح اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری دیده شده است، چنانچه این طرح به تصویب نهایی مجلس و شورای نگهبان برسد و در دستور کار قرار گیرد، عملا بسیاری از رقبا حذف خواهند شد. مثلا افرادی که خود یا خانواده‌شان سابقه اقامت در خارج از کشور را دارند یا افرادی که بر اساس شرایط سخت در نظر گرفته شده در این طرح، حائز شرط رجل سیاسی یا مذهبی بودن نمی‌شوند، از گردونه رقابت خارج خواهند شد. لذا انتخابات ۱۴۰۰ یک انتخابات درون خانوادگی بین اصولگرایان خواهد بود و اصولگرایان مجبورند خود را به طیف‌های تندرو و میانه‌رو و سایر طیف‌ها تقسیم‌بندی کنند تا حالت رقابتی انتخابات حفظ شود. کما اینکه الآن هم بعضی از اصولگرایان شروع به انجام این طبقه‌بندی‌ها کرده‌اند. 

عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس تاکید کرد: اگر ما فرض کنیم که آقای لاریجانی مورد اجماع اصلاح‌طلبان و اصولگرایان‌ میانه‌رو قرار گیرد و در انتخابات حضور پیدا کند و پیروز هم شود، به عقیده من ترکیب ریاست جمهوری آقای لاریجانی و وزارت امور خارجه آقای ظریف یک ترکیب طلایی خواهد بود. اما اینکه آیا همه این فرضیات محقق شود یا خیر، هنوز مشخص نیست؛ چراکه هنوز تا زمان انتخابات ممکن است اتفاقات زیادی بیفتد که همه معادلات را به کلی به هم بریزد. اما اگر همه این فرضیات به همین شکل اتفاق بیفتد، ترکیب لاریجانی و ظریف می‌تواند ترکیبی طلایی و موثر باشد. 

وی همچنین آقای قالیباف را محتمل‌ترین فرد از جناح اصولگرایان برای حضور در انتخابات دانست و افزود: آقای قالیباف هم تجربه انتخاباتی بیشتری نسبت به سایر گزینه‌های مطرح در بین اصولگرایان دارد و هم دارای تیم انتخاباتی متحدتر و منسجم‌تری می‌باشد. ضمن اینکه او یک بار هم در انتخابات سال ۹۶ به نفع آقای رئیسی کنار رفت و این بار اگر در انتخابات شرکت کند، بعید می‌دانم دوباره بخواهد از ادامه رقابت کنارگیری کند.  

نماینده مردم تربت جام، تایباد و باخرز در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: همچنین اگر قرار باشد اصلاح‌طلبان به طور مستقل اقدام به معرفی کاندیدا کنند، شانس آقای پزشکیان در این خصوص بسیار بالاست؛ چراکه او هم در بین آذریان از عقبه رای بالایی برخوردار است و هم در بین اصلاح‌طلبان محبوبیت خاصی دارد و اگر داوطلب شود و به تایید صلاحیت برسد، به نظر من رقیبی جدی برای اصولگرایان خواهد بود. 

رحیمی همچنین به محمدجواد ظریف به عنوان دیگر گزینه محتمل برای حضور در انتخابات سال آینده اشاره کرد و گفت: علی‌رغم‌ اینکه خود آقای ظریف می‌گوید برای قرار گرفتن در جایگاه ریاست جمهوری برنامه، تخصص و علاقه‌ای ندارد، اما به نظر من اصلاح‌طلبان یک نیم‌نگاهی هم به او و ظرفیت‌ها و محبوبیتش دارند. اما من بعید می‌دانم که آقای ظریف در این عرصه حضور پیدا کند، چون او هم مانند آقای لاریجانی یک محافظه‌کار خاصی دارد. 

عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در خصوص احتمال به اجماع رسیدن اصولگرایان بر روی یک کاندیدای مشخص، تصریح کرد: اگر اصلاح‌طلبان بر روی یک فرد اجماع کنند و او شانس رای‌آوری بالایی داشته باشد و اصولگرایان احساس خطر کنند، شاید مانند انتخابات‌های ریاست جمهوری پیشین بر روی یک گزینه مشخص به اجماع برسند. اما در غیر این صورت من احتمال اجماع اصولگرایان بر روی یک نامزد خاص را بعید می‌دانم و این جریان حداقل ۵-۴ نامزد در انتخابات ۱۴۰۰ خواهد داشت. چون وقتی اصولگرایان رقیبی جدی از جناح اصلاح‌طلبان نداشته باشند، دلیلی ندارد که بخواهند فقط با یک کاندیدا وارد انتخابات شوند. 

کدام نظامی‌ها به انتخابات ۱۴۰۰ پا می‌گذارند؟

وی با اشاره به اینکه در کشور ما حضور نظامیان در انتخابات ریاست جمهوری امری سابقه‌دار است، عنوان کرد: بسیاری از چهره‌های سیاسی که الآن در کشور در حال فعالیت اند، سابقه عضویت در نیروهای نظامی را دارند و در قانون هم‌ هیچ منعی برای حضور نظامیان در عرصه انتخابات ریاست جمهوری کشور وجود ندارد. در قانون به دست گرفته شدن قدرت سیاسی توسط قوای نظامی منع شده است. یعنی طبق قانون اینکه قوای نظامی بخواهند رئیس جمهور یا وزیر عوض کنند و بر سرنوشت سیاسی کشور حاکم شوند، ایراد دارد. در حالیکه در کشور ما این گونه نیست و نظامیان هیچ وقت در اریکه قدرت سیاسی قرار نداشته‌اند. لذا اگر فردی در گذشته نظامی بوده است و حالا ضمن جدا شدن از قوای نظامی تصمیم به حضور در انتخابات گرفته است، این هیچ منع قانونی ندارد. 

نماینده مردم تربت جام، تایباد و باخرز در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: در بین گزینه‌های نظامی فعلی نیز، من احتمال حضور آقای قالیباف در انتخابات سال آینده را از سایرین پررنگ‌تر می‌بینم. اما سردار سعید محمد هم به عنوان یک چهره جدید و جوان شاید جاذبه‌هایی برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو داشته باشد. همچنین سردار حسین دهقان نیز شخصیت نظامی معتبر و محبوبی است.

منبع: الف

کلیدواژه: اصلاح طلبان و اصولگرایان انتخابات ریاست جمهوری حضور در انتخابات انتخابات ۱۴۰۰ بعید می دانم کشور ما برای حضور بر روی یک میانه رو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۸۶۹۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مرغ آمریکایی‌ها غاز است!

از دید غرب‌زدگان، دستگیری و ضرب و جرح دانشجویان، چون در خاک آمریکا و اروپا انجام می‌شود مصداق امنیت‌سازی و ایجاد ثبات و یکدستی مواضع است و باید به آن احترام گذاشت! - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، محمدحسین مهدوی‌زادگان در یادداشتی نوشت: دستگیری 900 دانشجو در دانشگاه‌های کالیفرنیا و تگزاس، ورود پلیس ضدشورش به حریم دانشگاه‌ها با اجازه رسمی از نهادهای قانونی قدرت در آمریکا، ضرب و جرح شدید دانشجویان توسط پلیس فدرال و وعده‌های انتخاباتی نامزدهای 2 حزب دموکرات و جمهوری‌خواه (بایدن و ترامپ) مبنی بر اخراج دانشجویان معترض به رژیم صهیونیستی از دانشگاه‌ها و حتی در صورت امکان خاک آمریکا، جملگی تبدیل به تیتر رسانه‌های غربی شده‌اند. از سوی دیگر، تعمیم اعتراضات دانشجویی ضدصهیونیستی در آمریکا به کشورهای اروپایی، منجر به آن شده تا پلیس و نهادهای امنیتی کشورهای انگلیس، آلمان، فرانسه، ایتالیا، سوئد، فنلاند و دانمارک نیز مواضع مشابهی علیه دانشجویان منتقد نسل‌کشی صهیونیست‌ها در غزه مطرح کرده و با وعده سخت‌ترین مجازات‌ها به خیال خود از وقوع این اعتراضات پیشگیری کنند!

1- اگر چه تونل وحشت نهادهای سیاسی و امنیتی غرب برای دانشجویان نتوانسته آنها را از مسیر انسانیت و غیرت منحرف کند اما سکوت برخی جریانات سیاسی در داخل کشورمان در قبال آنچه در آمریکا و اروپا می‌گذرد، جای بسی تأمل و البته شرم دارد!

در جریان اغتشاشات سال‌های 78 و 88 و حتی در بحبوحه زمانی فتنه‌ای که سال 1401 با محوریت و مدیریت پشت پرده فمینیست‌های دوآتشه جریانات ضدانقلاب و برانداز داخلی و خارج‌نشین شکل گرفت، برخی احزاب اصلاح‌طلب و در راس آنها حزب اتحاد ملت به رهبری آذر منصوری (رئیس خودخوانده جبهه اصلاحات) بدترین و سخت‌ترین مواضع ممکن را در اتهام‌زنی به نظام جمهوری اسلامی و ساختار حقوقی و امنیتی جاری در آن اتخاذ کرده و از هم‌افزایی با جریان‌های ضدانقلاب مانند سلطنت‌طلبان و منافقین تروریست ابایی نداشتند. آنها مدعی بودند به قداست حریم دانشگاه اعتقاد عمیق دارند و دانشجو آزاد است هر گونه می‌خواهد رفتار کرده و شعار دهد و کسی نیز نباید جلودار آن باشد. در این مجال قصد نقد این رویکرد و تفکر را نداریم اما سوال اساسی این است: اگر دانشگاه دارای چنین قداست ذاتی و حریم محکمی است، چرا هم‌اکنون از اردوگاه‌های رسانه‌ای روشنفکر و غرب‌زده داخلی صدایی در حمایت از دانشجویان آمریکایی و اروپایی مخالف نسل‌کشی کودکان فلسطینی مشاهده نمی‌شود؟!

2- صورت‌مساله مشخص است: از دید این غرب‌زدگان، دستگیری و ضرب و جرح دانشجویان، چون در خاک آمریکا و اروپا انجام می‌شود مصداق امنیت‌سازی و ایجاد ثبات و یکدستی مواضع است و باید به آن احترام گذاشت(!) به نظر می‌رسد خط قرمز اصلاح‌طلبان نه آزادی است، نه دانشگاه، نه آزادی بیان، بلکه این قداست(!) آمریکاست که خط قرمز آنها در تحلیل‌ها و گفتارهای رسانه‌ای و حزبی محسوب می‌شود! سکوت بسیاری از احزاب اصلاح‌طلب در قبال اعتراضات غیرتمندانه دانشجویان آمریکایی و اروپایی، جلوه‌ای از بدیهیات حاکم بر تفکر و مانیفست حزبی و دستور‌العمل سیاسی این گروه‌هاست. در اینجا ما با نوعی پارادوکس مدیریت شده مواجه هستیم که در آن رفتارها و ارزش‌ها اصالت نداشته و این ساختارها هستند که حسن یا قبح یک رفتار یا گفتار را تعیین می‌کنند. گویا نظریه «ساختار - بازیگر» که توسط کنت والتز بر مبنای نگاه نئورئالیستی وضع شده، تبدیل به یک الگوی ثابت ذهنی و تحلیلی در میان اصلاح‌طلبان و حامیان فتنه شده است! جایی که ساختار نسبت به بازیگران اصالت داشته و بازیگرانی که نخواهند در قالب آن بگنجند، جایی در آن ندارند.

آنگونه که اصلاح‌طلبان  تندرو و روشنفکران غرب‌زده نسبت به ساختار جاری قدرت در غرب ارزش و احترام قائل هستند، خود شهروندان و حتی برخی سیاستمداران غربی نیستند! پلیس فدرال و دیوان عالی آمریکا، در این نگاه مسموم دارای ارزش هستند زیرا متعلق به ساختار قدرت در غرب هستند؛ آنها می‌توانند هزاران دانشجو را سرکوب کرده و آنها را تا آنجا که می‌توانند ضرب و جرح کنند و بعد هم با تحسین مدعیان آزادی بیان و حقوق بشر روبه‌رو شوند. این همان سیکل معیوبی است که ورودی و خروجی آن هر 2 بر اساس «غرب‌پرستی» به جای «بها دادن به اصالت‌ها و ارزش‌ها» در آمریکا و اروپا شکل گرفته و البته، از سوی جریانات واداده داخلی نیز مورد کرنش و احترام واقع می‌شود.

منبع:‌ وطن امروز

انتهای پیام/