چربی قهوهای در محافظت از بدن در برابر بیماریهای مزمن چه نقشی دارد؟
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۸۸۳۴۳
به گزارش همشهری آنلاین، ایسنا به نقل از نیواطلس، اما هنوز مشخص نیست که آیا واقعا افرادی که چربی قهوهای دارند سلامتتر هستند یا خیر. یکی از دلایل مشخص نشدن این موضوع آن است که شناسایی چنین افرادی دشوار است زیرا این نوع چربی در اعماق بدن پنهان شده است.
اکنون مقالهای جدید منتشر شده در مجلهی nature medicine شواهدی قوی ارائه میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این مطالعه که بزرگترین در نوع خود در بین انسانهاست فواید چربی قهوهای برای سلامتی را که در مطالعات قبلی به آن اشاره شده بود تایید میکند.
پاول کوهن، پزشک موسسه آلبرت رزنیک و استادیار و پزشک ارشد معالجه در بیمارستان دانشگاه راکفلر(Rockefeller) میگوید: این مطالعه برای اولین بار ارتباطی میان چربی قهوهای و کاهش ابتلا به بیماریها را نشان میدهد. این یافتهها به ما این اطمینان را میدهد که میتوان این نوع چربی را برای منافع درمانی مورد هدف قرار داد.
منبعی ارزشمنداگرچه چربی قهوهای دههها مورد مطالعه در نوزادان و حیوانات بوده است اما در سال ۲۰۰۹ دانشمندان متوجه وجود این چربی در بزرگسالان شدند که به طور نمونه در اطراف گردن و شانهها بودند.از آن زمان محققان در تلاشند تا این سلولهای چربی دست نیافتنی را که با سوزاندن کالری به گرم شدن بدن در سرما کمک میکنند مطالعه کنند.
اما مطالعهی گستردهی چربی قهوهای غیرممکن است زیرا این بافت تنها به وسیله اسکن برش نگاری (PET) قابل مشاهده است که نوعی خاص از عکس برداری پزشکی است. توبیاس بچر (Tobias Becher)، اولین نویسنده این تحقیق که پیش از این محقق بالینی در آزمایشگاه کوهن بوده، میگوید: این اسکنها گران هستند و از آن مهمتر استفادهی آنها از اشعه است. ما نمیخواهیم افراد سالم زیادی را تحت تاثیر اشعه قرار دهیم.
بچر که یک دانشمند فیزیک است راه حل دیگری پیشنهاد داده است. درست روبهروی آزمایشگاه او هزاران نفر سالانه به مرکز سرطان Memorial Sloan Kettering مراجعه میکنند تا اسکن PET را برای ارزیابی سرطان انجام دهند.
ابداع یک روش برای تبدیل چربی سفید به قهوهای
بچر میدانست که وقتی رادیولوژیستها چربی قهوهای را در این اسکنها تشخیص میدهند، معمولاً آن را یادداشت میکنند تا مطمئن شوند با تومور اشتباه گرفته نشود.
بچر میگوید: ما فهمیدیم که این اطلاعات میتواند منبعی ارزشمند برای شروع کار و بررسی چربی قهوه ای در مقیاس بزرگ جمعیتی باشد.
چربی محافظتیمحققان با همکاری هیکو شوودر(Heiko Schoder) و آندریاس ویبر(Andreas Wibmer) در مرکز سرطان مموریال اسلون کترینگ ۱۳۰۰۰۰ اسکن PET را که مربوط به بیش از ۵۲ هزار بیمار بود مورد بررسی قرار دادند و وجود چربی قهوهای را در حدود ۱۰ درصد افراد یافتند.
کوهن خاطرنشان میکند که این رقم احتمالاً کمتر از میزان اصلی است زیرا به این بیماران گفته شده است از قرار گرفتن در معرض سرما، انجام ورزش و مصرف کافئین که تصور میشود باعث افزایش فعالیت چربی قهوهای شود خودداری کنند.
چندین بیماری مزمن و معمول در افرادی که چربی قهوهای قابل تشخیص داشتند کمتر مشاهده شد. برای مثال ۴.۶ درصد این افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ بودند در حالی که این رقم در افرادی که چربی قهوهای قابل مشاهده نداشتند ۹.۵ درصد بود. همچنین ۱۸.۹ درصد افراد دارای چربی قهوهای کلسترول بالا داشتند این عدد در دسته مقابل ۲۲.۲ درصد بود.
علاوه بر این، این مطالعات سه بیماری دیگر را که در تحقیقات قبلی بیان نشده بودند نشان داد. افراد دارای چربی قهوهای احتمال ابتلای کمتری به فشار خون، نارسایی احتقانی قلب و بیماری عروق کرونری قلب دارند.
یافتهی شگفتانگیز دیگر آن بود که چربی قهوهای مضرات چاقی را خنثی میکند. به طور کلی افراد چاق بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای قلبی و متابولیکی هستند اما محققان دریافتند که آن دسته از افراد چاق که چربی قهوهای دارند همانند افراد غیرچاق در معرض خطر ابتلا به این نوع بیماریها هستند.
کوهن میگوید: به نظر میرسد این افراد در برابر مضرات چربی سفید محافظت میشوند.
چیزی بیشتر از یک نیروگاه سوزاننده انرژیمکانیسمهایی که چربی قهوهای به وسیلهی آنها به سلامتی افراد کمک میکنند هنوز مشخص نیست، اما برخی سرنخها وجود دارد. به عنوان مثال، سلولهای چربی قهوهای برای سوزاندن کالری، گلوکز مصرف میکنند و این احتمال وجود دارد که این عملکرد باعث کاهش سطح گلوکز خون میشود که عاملی برای افزایش خطر ابتلا به دیابت است.
نقش چربی قهوهای در سایر موارد مانند فشار خون بالا، که کاملاً به سیستم هورمونی مرتبط است، مرموزتر است.
کوهن میگوید: ما این احتمال را بررسی میکنیم که بافت چربی قهوهای عملکردی فراتر از مصرف گلوکز و سوزاندن کالری داشته باشد و شاید در واقع در سیگنالدهی هورمونی به اندامهای دیگر نیز شرکت داشته باشد.
این تیم تحقیقاتی قصد دارد تا بیولوژی چربی قهوهای را بیشتر مورد مطالعه قرار دهد و همچنین انواع ژنتیک را بررسی کند تا علت وجود چربی قهوهای بیشتر در برخی افراد و نبود آن در گروه دیگر را بیابد. اینها اولین گام در جهت توسعهی روشهای دارویی برای تحریک فعالیت چربی قهوهای و درمان چاقی و بیماریهای مرتبط با آن هستند.
کوهن می گوید: سوالی که همه میپرسند این است که من چه کاری میتوانم انجام دهم تا چربی قهوهای بیشتری داشته باشم؟ ما هنوز پاسخ خوبی برای این سوال نداریم اما این موضوع تحقیقات بسیار جالبی برای دانشمندان در سالهای آینده است.
کد خبر 577851 برچسبها چربیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: چربی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۸۸۳۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اثرات ساعات کاری طولانی بر سلامت دوران میانسالی
آفتابنیوز :
بر اساس بررسی جدیدی که در پلاس وان (PLOS One) منتشر شده است، کار کردن شب دیروقت و برنامههای کاری نامعقول در جوانی ممکن است به افزایش خطر ابتلا به افسردگی و ضعف سلامت در دوره میانسالی منجر شود.
«ون جویی هان»، استاد دانشگاه نیویورک و نویسنده این مطالعه، پس از سه دهه بررسی برنامه کاری و الگوی خواب ۷۰۰۰ آمریکایی، متوجه شد که فقط یکچهارم افراد شرکتکننده طی روز و در ساعات منظم کار میکردند.
از افراد شرکتکننده در مطالعه از سن ۲۲ تا ۵۰ سالگی مصاحبه گرفته شد و سهچهارم جامعه نمونه پژوهش کارگران آمریکایی متولد دهه ۱۹۶۰ بودند. برخلاف کارگرانی که روزکار بودند، کارگرانی که وقتی جوانتر بودند شیفت کاری شب یا چرخشی داشتند در نهایت گزارش دادند با مشکل خواب دستوپنجه نرم میکردند و بیشتر احتمال داشت در سن ۵۰ سالگی دچار بیماری و افسردگی شوند.
هان پس از دههها ساعات کاری طولانی و ذهنیت فرهنگ سختکوشی، وقتی ۴۰ ساله بود پزشک به او گفت سن بیولوژیکیاش ۶۰ ساله است. این مسئله سبب شد تا تحقیق کند آیا ساعات کار طولانی میتواند اثر بلندمدت بر سلامت داشته باشد.
هان در مصاحبهای به انپیآر (NPR) گفت: کار دارد ما را بیمار و بیچاره میکند. کار قرار است به ما امکان جمعآوری منابع بدهد. اما برای بسیاری از افراد، کارشان به آنها اجازه چنین کاری را نمیدهد. آنها در واقعا به مرور زمان رنجورتر و نزارتر میشوند.
هان ابراز امیدواری کرد مطالعه او منابعی فراهم کند تا به افراد کمک کند وقتی به دلیل کار از لحاظ جسمی خسته و از لحاظ احساسی تحلیل رفتهاند، زندگی شاد و سالمی داشته باشند.
هان متذکر شد: میتوانیم بگوییم که آنها داوطلبانه میخواهند ساعات طولانی کار کنند، اما در واقعیت، مسئله ساعات طولانی کار کردن داوطلبانه نیست. آنها احساس میکنند که فرهنگ کار از آنها میخواهد که ساعات طولانی کار کنند، وگرنه ممکن است از زندگی و اجتماع جا بمانند.
یافتههای مطالعات او نشان داد آن دسته از کارگران آمریکایی که استراحت مناسب را فدای کار کرده بودند از لحاظ آماری بیشتر احتمال داشت به افسردگی یا مشکلات سلامت دچار شوند.
او گفت: وقتی کار به یک عاملِ استرسزای روزمره تبدیل میشود، پیامدهایش برای سلامت از آن نوعی است که میتوانید انتظار داشته باشید ۳۰ سال بعد ببینید.
به گزارش ایندیپندنت، این مطالعه ممکن است ارتباط شبکاری و شیفتهای چرخشی با کمخوابی و ضعف سلامت را نشان دهد، اما نتوانسته است شواهد محکمی بیابد که یک عامل مستقیم دیگری است. با وجود این، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها در آمریکا متذکر شده است که خواب ناکافی میتواند به افزایش احتمال بیماریهای مزمن از جمله دیابت، بیماری قلبی و چاقی منجر شود.
منبع: خبرگزاری ایسنا