بازار سهام یا برنامه‌ریزی متمرکز سهام؟
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۶۷۰۳۸۹
خبرگزاری آریا - بازار سهام وسیله‌ای برای هدایت یا حبس نقدینگی در جهت کنترل تورم و جلوگیری از سرایت نقدینگی به سایر بازارها نیست و دولت‌ها نباید به طور مصنوعی در برخی زمان‌ها در کارکرد مکانیزم بازار دخالت کنند.
به گزارش خبرگزاری آریا ، ریچارد بندیک از گروه مشاورین هاروارد که برای مشاوره در برنامه چهارم به ایران آمده بود می گوید: «بازارهای سرمایه در کشورهای توسعه یافته موجب تقویت سرمایه گذاری می‌شوند، زیرا مازادهای نقدینگی مردم را جمع آوری می‌کنند، چارچوبی برای نظارت پدید می‌آورند، نقدینگی را برای سرمایه‌گذاری فراهم می‌آورند و باعث انتشار اطلاعات می‌شوند»
اصولاً معدودی از کشورهای در حال توسعه برخی از نهادهای اقتصادی را از اقتصاد غرب وام می‌گیرند ولی به نحوی آنها را دستکاری یا استحاله می‌کنند که دیگر آن نهاد کارکرد اولیه خود را از دست می‌دهند و از فلسفه وجودی شان دور می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
1- معاملات بلوکی سهام
2- وضع نمودن حجم مبنا و دامنه نوسان بسیار محدود 5 درصدی
3- تغییرات نامتعارف در نحوه محاسبه شاخص قیمت سهام
4- توقف و بازگشایی سلیقه ای برخی نمادها در برخی زمان‌ها
5- بازگشایی و امکان اجازه معامله برخی سهام در یک ساعت پایانی بازار که موجب عدم تعدیل سریع قیمت سهم می‌شود.
6- برداشت از صندوق توسعه ملی برای منابع صندوق ثبات ساز بورس بدون مشخص بودن مکانیسم دقیق نحوه فعالیت و مداخله این صندوق در بازار برای خرید و فروش برخی سهام به صورت شفاف و قانونی.
7- ایجاد صندوق‌های قابل معامله (ETF) دولتی برای فروش و کشف قیمت بخش اندکی از سهام شرکتهای با مدیریت دولتی.
8- توزیع رانت و بهره مالکانه مثل رانت مواد اولیه ارزان‌تر از قیمت تعادلی بازار (مثل گاز ارزان برای شرکت های پتروشیمی ) که موجب سودآوری مصنوعی برخی از شرکت های بورسی شده و اثر مثبت روی شاخص قیمت دارد.
9- کاهش بدون دلیل و غیر کارشناسی نرخ سود سپرده‌های بانکی بدون توجه به نرخ تورم، در جهت کمک به رونق بازار سهام.
تمامی موارد فوق دستکاری در مکانیزم بازار محسوب شده و حاکی از عدم درک صحیح سیاستگذار و متولیان امر بازار سهام کشور از مکانیزم بازار طی سال های اخیر بوده است و با طبیعت بازار در تضاد است.
اصولاً بازار سیستمی هوشمند، یادگیرنده و یاددهنده (رجوع شود به مبحث یادگیری اجتماعی از بازار) متشکل از مجموع و برآیند عقل، خرد، تجربه، انگیزه، انتظارات و شهود[2] انسان های زیادی طی زمان به صورت تکاملی است که قیمت به مثابه یک کپسول اطلاعات حاوی کیفیت کالا، انتظارات متقاضیان و ... است که البته بازار نیز نواقصی دارد.
با توجه به نمودار 1 در زیر مشخص است در دوره 1399-1384 علی رغم افزایش نسبی بازده اسمی و واقعی شاخص قیمت سهام (نرخ رشد شاخص کل قیمت سهام) که در سال های اخیر توسط برخی مسئولین به عنوان رونق بازار سهام تعبیر شده است، ولی متاسفانه در دوره مذکور تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در کشور نزولی و کاهشی بوده است و نرخ رشد آن از سال 1390 منفی بوده که به معنی کاهش نرخ سرمایه‌گذاری در کشور و عدم ایجاد ظرفیت‌های جدید برای رشد اقتصادی است و که نشان می‌دهد علی‌رغم تصور ظاهری، بازار سهام کشور کمکی به بخش واقعی اقتصاد کشور و رشد اقتصادی نداشته است.
نمودار 1-نرخ رشد اسمی و واقعی شاخص قیمت سهام، تشکیل در سرمایه ثابت ناخالص به قیمت های ثابت سال 1390
در مجموع به نظر می‌رسد قبل از هرگونه حمایت دولت از بازار به شیوه‌هایی مثل ایجاد صندوق ثبات ساز باید به دقت در جهت مقایسه هزینه-فایده اینگونه حمایت‌های نا متعارف از بازار سهام ابتدا سیاست گذار به سوالات زیر پاسخ دهد، زیرا که ممکن است هزینه‌های حمایت‌های اینچنینی از بازار سهام بسیار بیشتر از فایده آن باشد. این سوالات عبارتند از:
1- چند درصد ارزش افزوده کل اقتصاد یا چند درصد GDP کشور توسط شرکت های بورسی ایجاد می‌شود؟ در پاسخ به این سوال باید به این نکته مهم توجه کرد که حدود 50 درصد تولید ناخالص داخلی کشور توسط بخش خدمات ایجاد می‌شود که به نظر می‌رسد سهم بسیار اندکی از آن توسط شرکت های بورسی و فعالیت های مرتبط با بازار سهام ایجاد می‌شود.
2- بازار سهام نیز مانند بسیاری از بازارهای دیگر، مثل بازار مسکن یا بازار محصولات کشاورزی است و شاید در اقتصاد ایران بازار مسکن و سرمایه گذاری مسکونی نقش موثرتری از بازار سهام در رشد اقتصادی داشته است و لذا حمایت‌های ترجیحی و تبعیضی از یک بازار مثل بازار سهام به شیوه‌های فوق الذکر، ممکن است به زیان بازارهای رقیب مثل بازار مسکن بوده و باعث کاهش سرمایه گذاری مسکونی به عنوان یک متغیر پیشران موثر در رشد اقتصادی شود و موجب کاهش عرضه و تولید مسکن در دوره های آتی گردد.
3- چند درصد اشتغال کشور توسط شرکت های بورسی ایجاد شده‌است؟ شواهد نشان می‌دهد که شرکت های کوچک و متوسط (SME) حدود 80 درصد کل اشتعال کشور را ایجاد می‌کنند در حالی که اکثر این شرکت ها عمدتاً جزء شرکت های بورسی نیستند و لذا تامین مالی این شرکت ها عمدتاً از طریق بانک‌ها انجام می‌شود که کاهش نرخ سود سپرده‌های بانکی که می تواند منجر به سیال‌تر شدن سپرده های بانکی و کاهش قدرت وام دهی بانک‌ها به این شرکت ها می شود و همچنین موجب افزایش نسبت پول به شبه پول می گردد.
و در آخر باید مراقب باشیم که مبادا این حمایت از بازار سهام مثل حمایت چهار دهه از خودروسازی تحت عنوان صنایع نوزاد باشد که هیچ دستآوردی را برای کشور به همراه نداشت و باید بدانیم که بازار سهام وسیله ای برای هدایت یا حبس نقدینگی در جهت کنترل تورم و جلوگیری از سرایت نقدینگی به سایر بازارها نیست و دولت ها نباید به طور مصنوعی در برخی زمان ها مثل ماه های قبل از نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری بدون توجه به کارکرد مکانیزم بازار سهام با انواع مداخلات مصنوعی خود باعث صعودی شدن شاخص قیمت سهام شوند زیرا پس از انتخابات شاید توانایی صعودی نگهداشتن شاخص را نداشته باشد و عده زیادی متضرر گردند.
-->
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: شرکت های بورسی شاخص قیمت سهام مکانیزم بازار بازار سهام سرمایه گذاری رشد اقتصادی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۶۷۰۳۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تلخی‌های عدم تحقق اهداف برنامه ششم توسعه در کشور
معاون آمار و برنامه‌ریزی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان یزد گفت: متاسفانه تلخی‌های عدم تحقق اهداف برنامه ششم توسعه در کشور حس می‌شود و بر همین اساس باید در اجرای برنامه هفتم توسعه اهتمام ویژه‌ای داشته باشیم.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از یزد و به نقل از روابط عمومی سازمان برنامه و بودجه استان یزد، جعفر رحمانی در نشست تبیین مبانی و احکام برنامه هفتم توسعه کشور که با حضور معاون امور برنامه‌های توسعه امور برنامه‌ریزی سازمان برنامه و بودجه کشور و جمعی از معاونان برنامه و بودجه (طرح و برنامه) دستگاه‌های اجرایی در محل سالن اندیشه این سازمان برگزار شد؛ از نتایج اجرایی نشدن کامل برنامه ششم توسعه مانند عدم تحقق رشد اقتصادی در دهه ۹۰ شمسی سخن گفت.
رحمانی با تاکید بر اینکه اجرای کامل این برنامه و به ویژه استقرار نظام درآمد- هزینه استانی می‌تواند جهش تولید با مشارکت مردم را تسریع کند، گفت: متأسفانه تلخی‌های عدم تحقق اهداف برنامه ششم توسعه در کشور حس می‌شود و بر همین اساس باید در اجرای برنامه هفتم توسعه اهتمام ویژه‌ای داشته باشیم.
وی با بیان اینکه برنامه ششم توسعه کشور از برنامه‌های توسعه‌ای ناموفق کشور بود و تنها فقط ۳۰ درصد از آن محقق شده است، افزود: اگر برنامه‌ای را به نحو احسن تدوین، اما درست اجرا نکنیم، نتیجه آن کاهش سرمایه‌های اجتماعی و عدم اعتماد مردم نسبت به برنامه‌ریزی میان مدت و بلند مدت در کشور خواهد شد.
رحمانی ناترازی‌های انرژی و مالی در کشور را جدی خواند و گفت: برنامه هفتم توسعه با تغییر نگرش و به صورت مساله محور و با تاکید بر رشد فراگیر تدوین شده و دو اصل اولویت‌بندی درست و سازوکار انگیزشی کارا و اثربخش در آن دیده شده است.
وی با تاکید بر اینکه همه مدیران استانی و مقامات کشوری در مقابل نسل آینده کشور مسئولیت دارند تا در پنج سال آینده ایرانی آبادتر بسازند، گفت: برنامه هفتم توسعه کشور متفاوت‌تر از سایر برنامه‌های توسعه‌ای قبلی در کشور است چرا که ضمن ایجاد انگیزه در افراد می‌تواند تحول در نظام اداری ایجاد کند و به تبع آن بسیاری از مشکلات و گرفتاری‌های مردم در پایان اجرای این برنامه مرتفع خواهد شد.
معاون آمار و برنامه‌ریزی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان یزد با اشاره به شعار سال و تحقق آن، جهش تولید با مشارکت مردم را تنها از مسیر پایبندی به اصول برنامه هفتم توسعه کشور امکان پذیر دانست و بیان داشت: نیاز داریم برای نقش دادن به مردم در رسیدن به رشد اقتصاد و جهش تولید، بار دیگر اعتماد را به آنان بگردانیم که این امر مستلزم تلاش جدی همگان است و استقرار جدی نظام درآمد- هزینه استانی می‌تواند نقش موثرتری به استان‌ها در ۵ سال آینده بدهد.
رحمانی با بیان اینکه رشد اقتصادی در کشور کیک اقتصاد را بزرگ‌تر کرده و موجب آن می‌شود که مردم بیشتری از آن منفعت ببرند، اظهار داشت: خوشبختانه دولت سیزدهم در ابتدا با نگاه ویژه به برنامه محوری در صدد اداره کشور به صورت عقلانی است و پیشران‌ها، مسائل بحران‌ساز و بسترها در برنامه هفتم توسعه به درستی دیده شده است.
وی با یادآوری اینکه استان یزد در برنامه محوری در کشور پیشرو بوده و تاکنون برنامه‌های تحولی زیادی همچون یزدِنوین، یزدِ بهره‌ور و یزدِ نوآور را تدوین و به مرحله اجرا گذاشته است، تاکید کرد: راهی جز اینکه طبق برنامه اصولی و عقلانی در کشور و به تبع آن در استان شروع کنیم به اصلاح ساختارها و رفع ناترازی‌های موجود بپردازیم وجود ندارد.
در ادامه این نشست افشین کسالائی، معاون امور برنامه‌های توسعه امور برنامه‌ریزی سازمان برنامه و بودجه کشور به تجزیه و تحلیل نظام برنامه‌ریزی کشور و تبیین نقشه‌راه برنامه هفتم توسعه پرداخت و با بیان اینکه برای تحقق اهداف در استان‌ها باید به سمت برنامه‌محوری حرکت کرد، اظهار داشت: برنامه‌های عملیاتی ستون فقرات نظام برنامه‌ریزی است.
به گفته معاون امور برنامه‌های توسعه امور برنامه‌ریزی سازمان برنامه و بودجه کشور، اجرایی شدن برنامه هفتم توسعه تنها بر منابع عمومی متکی نیست و خلق و تجهیز منابع جدید، باید توسط مدیران در نظر گرفته شود.
کسلائیی با اشاره به اینکه برنامه هفتم توسعه علاوه بر ترسیم وضع موجود، آینده اقتصاد و توسعه کشور در سطوح متعدد را مورد توجه قرار داده است، بیان داشت: برنامه هفتم توسعه ناگزیر به برنامه محور بودن است و برای اولین بار این برنامه با پارادایم رشد فراگیر و مبتنی بر سه سطح اصلی‌ترین پیشران‌ها، رد مهمترین بحران‌ها و خلق مهمترین بسترهای پیشرفت کشور ترسیم شده است.
در پایان این نشست حاضرین به طرح سوالات و ابهامات خود در خصوص این برنامه پرداختند و نظرات و دیدگاه‌هایشان را نیز بیان کردند.
کد خبر 747957
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»