به نقل از «جام جم آنلاین»

جایی برای شادی

تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۶۸۷۸۳۵

به گزارش جام جم آنلاین، تمام معماری داخلی، رنگ‌بندی و حتی کتاب‌هایی که در این مراکز وجود دارد، بسته به نیاز سالمندان است و برای آنها انتخاب شده. به یکی از این مراکز سر زدیم؛ جایی که خانه سالمندان نیست، بلکه خانه‌ای برای تامین نیازهای آنها برای چند ساعت از روز است.   مناسب برای ۵۰ساله‌ها   به ساختمان سه طبقه‌ای ویژه افراد بالای۵۰سال در شمال تهران رفتیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در که باز می‌شود، حیاط پر از چمن به استقبال می‌آید، بعد پله‌های کوتاه خودشان را نشان می‌دهند. کنار پله بالابر گذاشته‌اند تا هر سالمندی که می‌خواهد، از آن استفاده کند. اینجا خانه‌ای برای تفریح و خوشگذرانی سالمندان است.   به دلیل کرونا و رعایت پروتکل‌های بهداشتی، اول از همه باید پاپوش کفش به پا یا از دمپایی مخصوص محیط داخلی استفاده کنیم. هیچ کس اجازه ندارد با کفش بدون روکش وارد شود. موادضدعفونی‌کننده و دستمال در همه جا دیده می‌شود. تب‌سنج و پالس اکسیمتر(اکسیژن و ضربان قلب‌سنج) روی میز جلوی در نشان می‌دهد که در بدو ورود همه ارزیابی می‌شوند. بعد از تب سنجی، اما چهره دیگری از ساختمان خودش را نشان می‌دهد.   در راهرو و کنار همه دیوارها میله گذاشته‌اند تا هر کسی که نیاز داشت، آنها را بگیرد. حضور میله‌ها در همه جا، دستشویی‌ها، راهروها، اتاق‌ها، طبقات و حتی در آسانسورها دیده می‌شود. رمپ متحرک(وسیله شیبدار کردن پله) برای استفاده افرادی که از ویلچر استفاده می‌کنند هم وجود دارد. دستشویی زنگ خطر دارد و سرعت باز و بسته شدن در آسانسور هم نسبت به دیگر آسانسورهای عادی خیلی کم است.   لیلا کامرانی، روان‌شناس این مرکز می‌گوید اینها تمام نیازهای افراد بالای ۵۰سال است. این که محیط خانه، شبیه به نیازهایشان باشد. شلوغ کردن خانه و استفاده از مبل‌های بزرگ می‌تواند برای سالمندان خطرناک باشد، سرگیجه و عدم تعادل و شلوغی خانه می‌تواند به آنها صدمه بزند. به همین علت هر سالمندی باید خانه‌اش را بسته به نیاز خودش طراحی کند.   اگر تعادل ندارد، در راهرو و اتاق خواب دستگیره بگذارد و طوری خانه را بچیند که به وسایل برخورد نکند، چیدمان خانه می‌تواند باعث صدمه به سالمند بشود. اتاق نشیمن این خانه پر از رنگ‌های سبز و بنفش وگرم است. مبل‌ها با پایه مناسب، کنار هم نشسته‌اند و میزهای جلوی مبل‌ها هم اشکالی ساده و چند ضلعی دارند.    اتاق بازی و سرگرمی   شاید بگویید مگر بزرگ‌ترها هم باید بازی کنند؟ جواب بله است. در هر سنی، افراد نیاز به بازی و سرگرمی دارند، فرقی ندارد فردی ۱۵ساله است یا ۷۵ساله. در اتاق بازی و سرگرمی، پر از وسایل نقاشی، ماروپله و حتی ادوات موسیقی است. به گفته کامرانی، سالمندان بیشتر از هر سرگرمی دیگری، موسیقی را دوست دارند و حتی با عشق آن را دنبال می‌کنند. نقاشی و رنگ‌آمیزی یکی دیگر از علاقه‌مندی‌های آنهاست.   بازی‌های دسته‌جمعی در اتاق نشیمن هم زیاد طرفدار دارد. بازی‌هایی مانند استپ هوایی، اسم و فامیل، دبرنا و... بازی‌هایی که خیلی‌هایشان از نظر کامرانی به جز سرگرمی بودن، یک نوع تقویت‌حافظه و حتی درمان هم به حساب می‌آیند. با کوبیدن روی طبل‌های کوچک، سالمندان ماهیچه دست‌هایشان را قوی می‌کنند، با اسم و فامیل بازی کردن، تقویت‌حافظه و با تخته نرد هم ریاضیات تمرین می‌کنند.   به‌جز این اما آنها تفریحات دیگری هم در کافی‌شاپ کوچکشان دارند. جایی که با هم می‌نشینند و گپ می‌زنند و موسیقی قدیمی و نوستالژی گوش می‌دهند.    یکی دیگر از نقطه قوت این خانه، کتاب‌های آن است. قفسه‌های کتاب در همه جا، اتاق نشیمن، غذاخوری، کافی‌شاپ و حتی اتاق بازی وجود دارد. کتاب‌ها و مجله‌هایی که مخصوص سالمندان است. اندازه قلم چاپی و محتوا، مناسب نیاز سالمندان است و سعی شده کتاب‌ها زیاد سنگین نباشند که دست آنها درد نگیرد.   هرچند کامرانی می‌گوید پیدا کردن مجله یا کتابی که مناسب آنها باشد، سخت بود. بسیاری از ناشران، به نیازهای سالمندان توجه نمی‌کنند و این کمبود در نشر را نشان می‌دهد. خارج از سرگرمی و ورزش، بزرگ‌ترین نیاز سالمندان نیاز به هم‌صحبتی است. خیلی از آنها می‌توانند کارهایشان را انجام بدهند، اما از هم صحبت خوب محروم‌اند. نیازی که برای همه احساس می‌شود و البته برای سالمندان بیشتر.   به خاطر همین علت در این خانه، افرادی به عنوان سالمندیار تربیت می‌شوند؛ کسانی که کارهای سالمندان را انجام نمی‌دهند، بلکه همراه و هم قدمشان هستند و با آنها صحبت می‌کنند. وجود چنین مراکزی و استقبال از آنها نشان می‌دهد می‌توان بیشتر از اینها به این موضوع پرداخت و مراکزی خصوصی یا دولتی برای این گروه سنی ساخت.   ورزش مخصوص   درست است که در تهران و شهرهای دیگر پر از باشگاه ورزشی است، اما در کدام باشگاه ورزشی با کدام مربی، بسته به نیازهای ورزشکارش به او نرمش می‌دهند؟ شاید سالمندی تعویض مفصل زانو کرده باشد یا این که شانه‌اش آسیب دیده باشد، همه اینها باعث می‌شود او نتواند بسیاری از نرمش‌ها را انجام دهد. اصلا بسیاری از ورزش‌ها برای او مناسب نیست.   در این خانه ابتدا فرد با دستگاه و زیر نظر مربی ارزیابی می‌شود و بسته به نیاز و توانایی او برنامه ریزی می‌کنند. مربی‌ها به افرادی که پارکینسون دارند، عمل جراحی دست و پا انجام داده‌اند، سکته کرده‌اند، آلزایمر دارند ورزش می‌دهند. توجه به ماهیچه‌های ضعیف و تقویت آنها هم مهم است، اتفاقی که با ورزش‌های مختلف و دستگاه‌های متنوع انجام می‌شود.   یک ورزش اما بیشتر از همه طرفدار دارد؛ یوگا و ماساژدرمانی. یوگا در اتاق جداگانه و پرنوری انجام می‌شود جایی که چند تشک و وسایل مخصوص هم روی زمین به چشم می‌خورد. ماساژدرمانی اما نه برای ریلکس کردن یا زیباسازی پوست، بلکه برای تقویت عضلات انجام می‌شود. در یک اتاق ساکت تخت مخصوص در انتظار است تا دست‌های جادویی، درمان را شروع کنند. بعد از ورزش، دوش آب گرم در انتظار ورزشکار سالخورده است. 

لیلا شوقی روزنامه نگار / چاردیواری ضمیمه روزنامه جام جم

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: نگهداری از سالمندان خانه سالمندان جایی برای شادی بسته به نیاز نشان می دهد کتاب ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۶۸۷۸۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

میوه َشادی بخش را بشناسیم

به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سمنان،️موز حاوی سروتونین است، اما نمی‌تواند از سد خونی-مغزی عبور کند (سد خونی-مغزی دیواری است که آنچه را که می‌تواند یا نمی‌تواند وارد جریان خون شود و به مغز راه یابد را فیلتر می‌کند). اما به روش غیرمستقیم نقش مهمی در تنظیم خلق و خو ایفا می‌کند.

موز سرشار از اسید آمینه تریپتوفان است که پس از یک سری فرآیند‌های بیوشیمیایی در بدن ما به سروتونین معروف به هورمون شادی تبدیل می‌شود و علاوه بر بهبود خلق و خو، حافظه، توجه و خواب را نیز بهبود می‌بخشد.
موز به دلیل سطح بالای تریپتوفان که رد بدن به سروتونین تبدیل می‌شود، می‌تواند برای غلبه بر افسردگی مفید باشد.
ویتامین B ۶ موجود در موز نیز به خواب راحت و منیزیم آن به آرامش عضلات کمک می‌کند.
علاوه بر این، تریپتوفان موجود در موز به دلیل خواص خواب‌آور آن شناخته شده است.
موز همچنین به علت فراوانی پتاسیم برای سلامت قلب مفید است. سطوح بالای پتاسیم و سدیم پایین به جلوگیری از فشار خون بالا کمک می‌کند.
همچنین موز سرشار از فیبر است که می‌تواند به هضم منظم کمک کند.
مطالعات نشان می‌دهد که نشاسته مقاوم موجود در موز سلامت روده را حفظ و قند خون را کنترل می‌کند.
این میوه به حفظ استخوان‌های قوی کمک می‌کند و توانایی بدن برای جذب کلسیم را افزایش می‌دهد.
تحقیقات نشان می‌دهد کسانی که ۴ تا ۶ موز در هفته می‌خورند، می‌توانند خطر ابتلا به سرطان کلیه را به نصف کاهش دهند.