به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

مقایسه فولکس پاسات با رنو تلیسمان+ مشخصات فنی

تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۶۸۸۲۶۱

به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان،در این گزارش  قصد داریم سدان خوش‌ساخت فولکس پاسات را با یکی از خودروهای فرانسوی پرطرفدار و سایز بزرگ از شرکت رنو به نام رنو تلیسمان مقایسه کنیم. برای آشنایی بیشتر با این دو سدان تقریبا تازه‌وارد به بازار ایران مقاله مقایسه فولکس پاسات و رنو تلیسمان را از دست ندهید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

معرفی فولکس پاسات و رنو تلیسمان

خودروی خانوادگی وسایز بزرگ رنو تلیسمان محصول شرکت فرانسوی رنو که در بازارهای کره‌جنوبی با نام رنو سامسونگ SM6 عرضه می‌شود برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ طراحی و در نمایشگاه فرانکفورت موتور به جهانیان معرفی شد. در واقع تصمیم  طراحی و ساخت رنو تلیسمان توسظ این شرکت فرانسوی زمانی گرفته شد که  در فروش مدل‌های vel satis در سال ۲۰۰۱ و latitude  در سال ۲۰۱۰ موفقیت چشم‌گیری نداشتند. رنو تلیسمان در اروپا با پنج تیپ مختلف عرضه می‌شود با نام‌های LIFE، INTENSE، ZEN، BUSINESS و INITIAL PARIS  و درکره‌جنوبی با چهار تیپ PE، RE، SEوLE عرضه شده است.

تلیسمان که بعد از سال‌ها که از تولید رنو ۱۸ در دهه‌ی ۱۹۸۰ می‌گذرد، اولین خودروی سایز بزرگ رنو محسوب می‌شود ازپلت‌فرم استفاده کرده  که مشترکا توسط شرکت رنو و نیسان طراحی شده است و با کد CMF-CD شناخته می‌شود. رنو تلیسمان با موتورهای مختلف و تیپ‌های گوناگون وارد بازارهای جهانی شده است، اما رنوتلیسمان موجود در بازار ایران نمونه ۴ سیلندر و ۱.۶ لیتری است. در مارچ ۲۰۱۸ شرکت رنو یک مدل اسپرت‌تر نیزاز تلسمان را با موتور بنزینی ۱.۸ لیتری و با نام S edition طراحی و در سپتامبر همان سال راهی بازار کرده است که به ایران وارد نشده است. 

اما فولکس پاسات محصول موفق شرکت فولکس واگن است، از معتبرترین برندهای موجود در بازار که بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ توانسته  بالاتر از دیگر رقبا رتبه نخست بیشترین فروش را کسب کند. مدل‌های مختلف و بسیار موفقی از این برند تاکنون وارد بازار ایران شده است که در بین آن‌ها می‌توان به همین فولکس پاسات اشاره کرد. طراحی فولکس پاسات که یک سدان ۴ سیلندر با موتور توربو شارژ است به سال ۲۰۱۴ بازمی‌گردد که در سال ۲۰۱۵ راهی بازار شد. پاسات پس از عدم‌ موفقیت سدان فول سایز فیتون، به جهانیان معرفی شد و توانست تبدیل به یکی از مدل‌های بسیار موفق تولیدی این غول خودروسازی شود.

مقایسه فولکس پاسات با رنو تلیسمان از نظر ظاهری

در اولین بخش از جنگ این دو خودروی محبوب به مقایسه فولکس پاسات و رنو تلیسمان از نظر ظاهری می‌پردازیم. یکی از نکات برجسته در مورد طراحی داخلی رنو تلیسمان فضای زیاد کابین و صندوق عقب است که در واقع فاکتور مشترک تمامی خودروهای فرانسوی محسوب می‌شود. درطراحی داخلی رنو تلیسمان خوب عمل کرده است و طراحی زیبا با مواد با کیفیت را به مشتری هدیه می‌دهد. صفحه‌ی  نمایش لمسی ۸.۷ اینچی که به صورت عمودی در مرکز داشبورد قرار داده شده است، در کنار صندلی‌های راحت و چرمی با فضای کافی برای سرنشینان و فرمان چرمی فضای کابین را زیباتر کرده‌اند.

در بخش طراحی خارجی نیز می‌توان تلیسمان را در چند کلمه خلاصه کرد سدان خوش‌ساخت، دارای بدنه‌ی محکم و ظاهر لوکس. طراحی خاص چراغ‌های جلو با فرم C شکل خود، فرم چراغ‌های عقب، قراردادن دوربین دید عقب در لوگوی رنو، بدنه‌ی مستحکم و کشیده تلیسمان همه و همه نشان از توان و خلاقیت بالای طراحان این سدان زیبا دارد.

 در خصوص طراحی داخلی فولکس پاسات باید گفت که در این قسمت حریف قدری برای رنو تلیسمان محسوب می‌شود. با ورود به این سدان، با فضای بسیار مناسب کابین مواجه می‌شوید. کابین فولکس پاسات بسیار خوب طراحی و ساخته شده‌است هم سرنشینان ردیف جلو و هم عقب هر دو از فضای کافی و مناسب برای نشستن برخوردار هستند، حتی مسافران بلندقد که در بسیاری از خودروها در ردیف عقب شرایط راحتی ندارند هم لازم نیست نگران فضای کافی برای پا و سر خود باشند.

 گرم‌گن صندلی‌های ردیف جلو و عقب و صندلی برقی راننده و سرنشین جلو نیز از دیگر المان‌های به‌کار رفته در جهت راضی نگه داشتن سرنشینان است.

 

اما  فولکس پاسات در زمینه‌ی طراحی خارجی حریف چندان قدری برای رنو تلیسمان محسوب نمی‌شود و طراحان آن خیلی در زمینه نمای ظاهری آن قوی عمل نکرده‌اند. درواقع شرکت فولکس برای طراحی نمای بیرونی که شاید اولین مرحله در انتخاب یک خودرو محسوب می‌شود، خیلی حساسیت به خرج نداده است.

 مقایسه مشخصات فنی

رنو تلیسمان با تیپ‌های مختلف و موتورهای دیزلی، بنزینی و یک نمونه گازمایع  در نقاط  مختلف دنیا عرضه شده است. از رنوتلیسمان با موتور بنزینی دو نمونه وجود دارد، موتور ۲ لیتری و ۱.۶ لیتری . موتور دولیتری و ۴ سیلندر توانی برابر با ۱۳۸ اسب بخار تولید می‌کند و پیشرانه آن CVT است. در طرف دیگر موتور توربوشارژ ۱.۶  لیتری که دارای توان ۱۸۷ اسب بخار و پیشرانه ۷ سرعته دوکلاچه است مدل موجود در بازارهای ایران است. 

 مشخصات فنی فولکس پاسات نیز بدین صورت است که  موتور ۴ سیلندر با حجم ۱.۸ لیتری توربوشارژ، دنده‌ی اتوماتیک ۷ سرعته دو کلاچه در آن به کاررفته است و ۰ تا ۱۰۰ را در ۷.۹ ثانیه طی می‌کند. اما اطلاعات بیشتر پیرامون آن‌را در جدول می‌توانید مشاهده کنید.

مدل خودرو

فولکس پاسات 

رنو تلیسمان

پیشرانه

 ۴ سیلندر

۴ سیلندر

حجم موتور

۲  لیتر

۱.۶ لیتر

حداکثر قدرت

۱۸۰ اسب بخار

۱۸۷ اسب بخار

حداکثر گشتاور

۲۵۰ نیوتن بر متر

۲۶۰ نیوتن بر متر

گیربکس

۷ سرعته اتوماتیک دو کلاچه        

۷ سرعته اتوماتیک دوکلاچه

مصرف سوخت(ترکیبی)

۵.۸ لیتر

۵.۶ لیتر          

شتاب صفر تا صد

۷.۹ ثانیه

۷.۶ ثانیه     

حداکثر سرعت

۲۲۰ کیلومتر برساعت     

۲۳۷ کیلومتر برساعت   

مقایسه فولکس پاسات با رنو تلیسمان از نظر آپشن‌ها

یکی از آپشن‌های جالب در رنو تلیسمان  multi sense است که امکان تغییر تنظیمات داخلی، حالت رانندگی، سیستم تعلیق و مواردی از این قبیل را برای راننده فراهم می‌آورد. این سیستم دارای چهار حالت پیش‌فرض ECO، COMFORT، SPORT، NEUTRA است و یک حالت به نام PERSO که راننده می‌تواند تنظیمات دلخواه خود را داشته باشد. پورت USB نیز از دیگر امکاناتی است که وجود آن چه سرنشینان جلو وچه ردیف عقب را از بابت شارژ تلفن همراه راحت خواهد کرد. وجود درگاه ورود SD و  AUX  درکنار سیستم صوتی قدرتمند با ۱۳ اسپیکر نیز از دیگر آپشن‌هایی است که برای راحتی بیشتر سرنشینان در نظر گرفته شده است. از دیگر آپشن‌هایی  که در رنو تلیسمان جلب توجه می‌کند، سیستم مالتی مدیا  R-LINK2 است.

خودرو

فولکس پاسات

رنو تلیسمان 

چراغ

چراغ‌های روشن درطول روز، چراغ‌های زنونی جلو، چراغ‌های مه شکن در جلوو عقب، چراغ‌های اتوماتیک در جلو

چراغ‌های ال ای دی روشن در طول روز، چراغ‌های اتوماتیک، چراغ‌های مه‌شکن درجلو و عقب، چراغ‌های زنونی در جلو

سیستم های مالتی مدیا

۸  اسپیکر،  سیستم صوتی با قابلیت پخش MP3، CD، بلوتوث، AUX

بلوتوث، کنترل سیستم صورتی روی فرمان، سیستم صوتی با امکان پخش MP3، AUX ، درگاه USB ، رادیو،  HD ، رادیو ستلایت، درگاه SD کارت، ۱۳ اسپیکر، سیستم R-LINK2

صفحه‌ی نمایش

           ۵ یا ۶.۳ اینچی        

              ۸.۷ اینچی

آینه

آینه عقب الکتروکرومیک، آینه‌های جانبی برقی، گرم‌کن آینه جانبی

آینه عقب الکتروکرومیک، گرم کن آینه‌ها، آینه‌های برقی جانبی

 تهویه مطبوع

سیستم تهویه مطبوع با قابلیت تنظیم چهارگانه، سیستم تهویه جدا برای ردیف دوم و سوم

 سیستم تهویه مطبوع دوگانه، دریچه تهویه برای سرنشینان عقب

صندلی

  ۵ صندلی چرمی، تنظیم ۱۲ حالته برقی صندلی راننده،  تنظیم برقی گودی کمر راننده و ماساژور صندلی راننده

   ۵صندلی چرمی، گرم‌کن و ماساژور صندلی راننده، گرم‌کن صندلی سرنشین جلو، تنظیم ۸ حالته برقی صندلی راننده

شیشه

سقف پاناروما، سانروف، بالابربرقی شیشه‌ها

سقف پاناروما، سانروف، بالابربرقی شیشه ها

سایر امکانات

سنسور باران، سنسور فشارباد لاستیک‌ها، سنسور هشدار برخورد از عقب

 سنسور باران، سیستم ذخیره حالت رانندگی، گرم کن فرمان آپشن اختیاری، ورود بدون سوئیچ، سیستم نمایش اطلاعات روی شیشه جلو، بازکن برقی درب صندوق عقب

اما در مورد آپشن‌های رفاهی پاسات می‌توان ۶ عدد اسپیکر، بلوتوث، USBپورت، اپل کارپلی، سانروف، ورود بدون سوئیچ را نام برد که برای خودرویی با این رنج قیمت یک مزیت محسوب می‌شود. در این میان شاید تنها نقطه‌ی ضعف صفحه‌ی نمایش کوچک آن است که سایز بین ۵ یا ۶.۳ اینچی آن سبب می‌شود در این قسمت کمی عقب‌تر از رقیب باشد.

مقایسه ایمنی

مدل خودرو

فولکس پاسات 

رنو تلیسمان

 تجهیزات ایمنی و حفاظتی 

  دوربین ۳۶۰ درجه،  سیستم ترمزاضطراری، مانیتور نقاط کور، هشدارخروج از خط، مانیتور نمایش فشارتایر، سنسورهای پارک در عقب و جلو،کروز کنترل تطبیقی، چرخ‌های آلومینیومی ۱۸ اینچی  

 ترمز کمکی، سیستم برخورد از جلو در تمامی مدل‌های پاسات، کروز کنترل تطبیقی و سیستم نگه‌دارنده در خط و هشدار ترافیک در عقب در مدل‌های فول آپشن، لاستیک آلومینومی ۱۸ اینچی

کیسه‌ی هوا

 کیسه هوای راننده، کیسه هوای سرنشین جلو، کیسه‌های هوای جانبی ردیف جلو و عقب، کیسه هوای سرنشینان عقب

 ۶ کیسه هوا، کیسه هوای راننده و سرنشین جلو، کیسه های هوای جانبی، کیسه های هوای ردیف عقب

سیستم ترمز

سیستم ترمز اضطراری، سیستم ترمز ABS ، ترکشن کنترل

ترکشن کنترل، سیستم ترمزABS، سیستم کنترل پایداری، ترمز کمکی

شرکت فرانسوی رنو در طراحی رنو تلیسمان به اندازه‌ی کافی تجهیزات ایمنی و آپشن‌های کمکی برای اخطار و کمک به راننده در مواقع لازم قرار داده است که راننده بتواند با خیال آسوده‌تر به رانندگی خود بپردازد. امکاناتی نظیر کروز کنترل تطبیقی، سیستم ترمز اضطراری، هشدار خروج ازخط، اخطار فاصله مناسب با خودرو جلویی، اخطار نقاط کور، سنسورهای پارک در جلو و عقب، دوربین دید عقب توانسته است موسسه ایمنی NCAP اروپا را مجاب کند که ۵ ستاره‌ی کامل را در بخش ایمنی و تصادف را به آن اختصاص دهد.

اما رقیب رنو تلیسمان یعنی فولکس پاسات هم در این زمینه بسیار قدرتمند عمل کرده‌است؛ تا حدی که ایمنی یکی از مزایای مهم فولکس ‌پاسات محسوب می‌شود. این سدان نیز در سال ۲۰۱۸ توانست از موسسه‌ی NHTSA نمره‌ای مشابه لکسوس es دریافت کند، یعنی ۵ از ۵.

از امکاناتی که به صورت استاندارد در پاسات وجود دارد می‌توان به دوربین دید عقب، سیستم هوشمند تصادف و امکانات پیشرفته‌تر نظیر کروز کنترل تطبیقی ، هشدار برخورد از روبه‌رو، مانیتور نقاط کور و ترمز کمکی در مدل‌های فول آپشن اشاره کرد.

مقایسه فولکس پاسات با  رنو تلیسمان از نظر رانندگی

 در کل اغلب خودروهای ساخت شرکت رنو سواری دلپذیری را برای مشتریان خود به همراه دارند. اما در مورد رفتار رنوتلیسمان نکته‌ی قابل ذکر این است که پشت فرمان این سدان خوش ساخت کمی سواری خشکی را تجربه خواهید کرد و تکان‌های کابین در مسیرهای ناهموارهم کمی استفاده کننده را ازاین خودرو ناامید می‌کند.

 نوبت به بررسی رفتار پاسات در جاده می‌رسد، جایی که باز هم از نقاط قوت آن محسوب می‌شود. موتور توربو شارژی که به صورت استاندارد روی آن نصب شده است، شتاب سریع و حرکت آسان را به همراه دارد. البته قابل‌ذکر است که این خودرو نیز رانندگی اسپورتی را به شما هدیه نمی‌دهد اما فرمان‌پذیری و حرکت راحت در تمامی سطوح و جاده‌ها از مزایای مهم آن است.

نتیجه‌گیری مقایسه فولکس پاسات با رنو تلیسمان 

پس از مقایسه فولکس پاسات با رنو تلیسمان از جهات مختلف متوجه می‌شویم با دو خودروی با کیفیت طرف هستیم که هردو از پرفروش‌های بازارهستند. هردو در زمینه‌ی ایمنی، کم‌مصرف بودن و فضای کابین بسیار خوب عمل کرده‌اند. اما گذشته از این خصوصیات مشترک شاید جزییات و فاکتورهای دیگری شما را برای انتخاب یکی از این دو خودرو متقاعد کند،  به عنوان مثال رنو تلیسمان ظاهر زیباتری دارد اما سواری فولکس پاسات بسیار نرم‌تراست یا اگر قیمت این خودروها برای شما اهمیت داشته باشد برای خرید پاسات باید بودجه‌ی بیشتری در نظر بگیرید.

 

انتهای پیام/ 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: مقایسه خودرو معرفی خودرو صندلی راننده محسوب می شود سیستم ترمز سرنشین جلو کیسه هوای جلو و عقب ۴ سیلندر اسب بخار شرکت رنو آپشن ها ۷ سرعته ی کافی گرم کن ۶ لیتر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۶۸۸۲۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(تصاویر) مقایسه بمب افکن چینی Xi’an H-۲۰ و B-۲۱ آمریکایی؛ کدام بهتر است؟

با داغ شدن رقابت بزرگ قدرت، ایالات متحده و چین در حال توسعه نسل بعدی بمب افکن‌های استراتژیک پنهانکار خود هستند. B-۲۱ Raider آمریکایی در حال توسعه با بودجه‌ای قابل توجه است و اکنون وارد مرحله تولید با نرخ پایین شده است. در عین حال، شایعاتی در مورد بمب افکن جدید چین با نام Xi’an H-۲۰ وجود دارد که ظاهراً به زودی رونمایی خواهد شد. با این بمب افکن جدید، چینی‌ها امیدوارند سلطه ایالات متحده در عرصه بمب افکن‌های پنهانکار را به چالش بکشند. اما کدام بهتر است؟ B-۲۱ یا H-۲۰؟

به گزارش روزیاتو، جنگ سرد در سال ۱۹۹۰ به پایان رسید و ایالات متحده به عنوان تنها ابرقدرت در جهان باقی ماند. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، بسیاری از برنامه‌های نظامی پرهزینه از نظر ابعاد کاهش یافته یا لغو شدند. در حالی که روسیه تنها سایه‌ای از آنچه اتحاد جماهیر شوروی بود به نظر می‌رسد، چین به سرعت در حال توسعه نظامی و تکنولوژیکی بوده است.

بار دیگر، جهان وارد عصر رقابت قدرت‌های بزرگ شده است و ایالات متحده دیگر نمی‌تواند مطمئن باشد که در آینده نیز مانند گذشته از سلطه خود برخوردار خواهد بود.

B-۲۱ Raider آمریکایی

به نظر می‌رسد B-۲۱ Raider آمریکایی در توسعه خود از Xi’an H-۲۰ جلوتر است. B-۲۱ Raider اولین بار در ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳ به پرواز درآمد و اکنون در مرحله تولید اولیه با نرخ پایین قرار دارد. نیروی هوایی ایالات متحده انتظار دارد که این بمب افکن پنهانکار تا سال ۲۰۲۷ – فقط حدود ۳ سال آینده – وارد خدمت رسمی و گسترده شود. به گفته نیروی هوایی ایالات متحده، B-۲۱ Raider یک بمب افکن تهاجمی پنهانکار با قابلیت نفوذ دوگانه خواهد بود که قادر به حمل مهمات متعارف و هسته‌ای خواهد بود. B-۲۱ ستون فقرات نیرو‌های بمب افکن آینده نیروی هوایی را تشکیل خواهد داد که شامل B-۲۱‌ها و B-۵۲‌ها می‌شود.

یکی از نکات قابل توجه این است که B-۲۱ Raider اولین بمب افکن پنهانکار آمریکایی نیست. آمریکا سال هاست که بمب افکن‌های پنهانکار دیگری از جمله B-۲ Spirit و F-۱۱۷ Nighthawk می‌سازد. این بدان معناست که صنعت تولید بمب افکن پنهانکار ایالات متحده تجربه بالایی داشته و می‌تواند بر اساس مهارت‌ها و پایگاه دانش خود، نمونه‌های بهتری نیز بسازد.

Xi’an H-۲۰ چینی

بمب افکن Xi’an H-۲۰ اولین بمب افکن پنهانکار در نوع خود در چین است. چین برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ اعلام کرد که این بمب افکن را توسعه می‌دهد و از آن زمان تاکنون، این پروژه کاملاً سری پیش رفته است. نیوزویک به نقل از یک مقام چینی در مارس ۲۰۲۴ گفت که این بمب افکن “به زودی” رونمایی خواهد شد. این مقام همچنین اظهار داشت که دیگر چالش بزرگی برای توسعه بمب افکن چینی باقی نمانده است.

در حال حاضر، تنها بمب افکن استراتژیک در خدمت چین، جت بمب افکن دو موتوره Xi’an H-۶ است. این بمب افکن یک نسخه کپی ساخته شده با مجوز از روی توپولف Tu-۱۶ ساخت شوروی است که اولین پرواز خود را در سال ۱۹۵۲ انجام داده و اولین بار در سال ۱۹۵۸ به چین تحویل داده شد. اعتقاد بر این است که چین حدود ۲۳۱ فروند از این هواپیما‌ها را در خدمت دارد، هواپیما‌هایی که به شدت بازطراحی و مدرن شده اند. صرف نظر از قابلیت‌های واقعی H-۲۰ جدید، این هواپیما احتمالاً یک جهش قابل توجه نسبت به H-۶ قدیمی خواهد بود.

مقامات آمریکایی نگران نیستند

ما اکنون به این تغییرات نیاز داریم. ما برای بهینه سازی مجدد نیرو‌های خود برای مقابله با چالش‌های استراتژیک در زمان رقابت قدرت‌های بزرگ وقت نداریم. ~ فرانک کندال، وزیر نیروی هوایی

بدون دسترسی به اطلاعات طبقه بندی شده، ارائه بینش زیادی در مورد اینکه کدام بهتر یا توانمندتر است غیرممکن است. بسیاری از آنچه در مورد H-۲۰ نوشته شده است حدس و گمان است. با این حال می‌توان به مواردی اشاره کرد.

مقامات ایالات متحده نسبت به بمب افکن چینی H-۲۰ چندان نگران به نظر نمی‌رسند. یکی از مقامات اطلاعاتی وزارت دفاع که به شرط ناشناس ماندن با خبرنگاران صحبت می‌کرد، به گزارش Defence One گفته است: «موضوع H-۲۰ این است که وقتی واقعاً به طراحی این سیستم نگاه می‌کنید، احتمالاً به خوبی پلتفرم‌ها [با پنهانکاری بیشتر]، به‌ویژه پلتفرم‌های پیشرفته‌تری که در حال توسعه دادنشان هستیم، نیست. آن‌ها با چالش‌های طراحی مهندسی زیادی مواجه شده‌اند، از این نظر که چگونه می‌توانید عملکرد سیستم را به روشی مشابه با B-۲ یا B-۲۱ انجام دهید.»

این مقام آمریکایی همچنین در مورد ادعای چینی‌ها مبنی بر اینکه بمب افکن آن‌ها به زودی وارد بازار می‌شود، تردید داشته و گفته است که احتمالاً این موضوع سال‌ها طول خواهد کشید. این مقام مسئول تصریح کرده که حتی اگر این بمب افکن رونمایی شود، به این معنا نیست که «نوع قابلیتی که آن‌ها نیاز دارند یا مقداری که نیاز دارند» را داشته باشد.

با این حال، باید توجه داشت که چین در حال توسعه سریع در زمینه نظامی بوده و به سرعت در حال مدرن شدن است. همچنین، “به خوبی نسخه آمریکایی نبودن” به این معنی نیست که بمب افکن چینی مرگبار یا یک تهدید مهم نیست. هر روزه تعداد بیشتری از سیستم‌های قدیمی ساخت شوروی و تحت لیسانس شوروی، با سیستم‌های بومی جایگزین می‌شوند. حتی اگر این سیستم‌ها مطابق با توانایی‌های همتایان غربی خود نباشند، شکاف بین این دو احتمالاً با گذشت زمان کم خواهد شد.

روسیه نیز در حال توسعه بمب افکن پنهانکار خود است – توپولف PAK DA، اما چین بیش از پیش از اتکا به روسیه و تکنولوژی این کشور مستقل می‌شود. چین اکنون از نظر فناوری از روسیه پیشی گرفته است.