برنامه انتخاباتی سعید جلیلی چیست؟
تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۲۶۲۴۸
گروه سیاسی سایت فردا – انتخابات ریاست جمهوری نزدیک است، اما برنامه انتخاباتی برخی از چهره‌های سیاسی هنوز معلوم نیست. یکی از این افراد که انگار برنامه مشخصی ندارد، ترجیح می‌دهد برنامه خود را نگفته و چراغ خاموش حرکت کنند و یا شاید منتظر تصمیم نهایی برخی از رقبای درون و برون جریانی خود هستند؛ سعید جلیلی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برخی از احتمال ورود او به کارزار ۱۴۰۰ گفته و برخی دیگر نیز معتقدند که در انتخابات میان‌دوره‌ای خود را به بهارستان خواهد رساند. مثلا همین دیروز بود که منصور حقیقت‌پور، فعال سیاسی اصولگرا در گفت‌وگویی با «اعتماد آنلاین» گفت: «جبهه پایداری در صورت رییس‌جمهور شدن قالیباف، مقدمات رییس مجلس شدن سعید جلیلی را فراهم خواهند کرد.»
آنچه حقیقت‌پور می‌گوید، موجب تقویت گمانه‌ای است که چندی قبل «نامه نیوز» مطرح کرد. این سایت اصولگرا در گزارشی با عنوان «سعید جلیلی آماده ورود به مجلس می‌شود» نوشت که او مایل است در انتخابات میان‌دوره‌ای به مجلس رفته و در انتخابات هیات رئیسه کاندیدا شود. (نقل به مضمون) فرض اصلی در گزارش مذکور، اما این بود که محمدباقر قالیباف رئیس مجلس وارد رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری شده و از رئیس ماندن در مجلس صرف نظر می‌کند. این در حالی است که قالیباف تا کنون هیچ اظهار نظر رسمی در این باره نکرده و از تمایل خود به ترک مجلس نگفته است.
با این وجود برخی گمانه‌زنی‌ها و مصاحبه‌ها سبب شده که برخی از رسانه‌ها به این موضوع بپردازند. مثلا روزنامه جهان صنعت امروز در گزارشی جلیلی را مجهول در معادلات انتخاباتی می‌خواند و می‌نویسد: «جلیلی آن کاندیدایی نیست که اصولگرایان بتوانند روی پیروزی او در انتخابات ریاست‌جمهوری حساب کنند، اما عملکرد او در این انتخابات می‌تواند معادلات سیاسی در این جریان را زیر و رو کند. برای درک این مهم کافی است در نظر داشته باشیم که او حاضر به رقابت با رییسی در انتخابات ۱۴۰۰ نیست و اگر به مجلس برود رقیب قالیباف خواهد شد.»
در ادامه این گزارش آمده است: «بدیهی است که پایداری نمی‌خواهد گزینه اصلح خود را در شرایطی که هنوز معلوم نیست رییسی کاندیدا شود یا نشود، به مجلس فرستاده و تبدیل به یک نماینده ساده کند. رییس شدن او نیز به این سادگی‌ها نیست و متغیر‌های مختلفی در تحقق این هدف نقش دارد. بر این اساس باید منتظر ماند و دید که سعید جلیلی ریسک رفتن به مجلس و رییس نشدن را می‌پذیرد یا خیر؟ هرچه باشد محمدباقر قالیباف هنوز به صورت رسمی اعلام کاندیداتوری نکرده و این طور که معلوم است، حتی تصمیم قطعی هم ندارد. به نظر نمی‌رسد آقای رییس مجلس در صورت کاندیدا شدن رییسی در انتخابات ریاست‌جمهوری بخواهد کرسی نقد ریاست قوه مقننه را به کرسی نسیه ریاست‌جمهوری بفروشد و وارد رقابت با گزینه‌ای شود که می‌داند مورد اجماع اصولگرایان است. ضمن اینکه هنوز کاندیدا شدن ابراهیم رییسی قطعی نیست بنابراین جلیلی در یک دوراهی سخت قرار دارد و ممکن است بعد از ورود به مجلس و مشاهده کاندیدا نشدن رییسی به این نتیجه برسد که بیخودی خود را از حضور در رقابت‌های انتخاباتی ۱۴۰۰ محروم و این کرسی را مفت تقدیم قالیباف کرده است. مساله، اما به همین‌جا ختم نمی‌شود. فرض کنیم که جلیلی به مجلس رفته و قالیباف نیز از این نهاد خارج شود. حال باید دید نتیجه رقابت او با سایر مدعیان کرسی ریاست چه خواهد شد. آیا او چهره‌هایی مثل زاکانی و میرسلیم که از مدعیان کرسی ریاست بوده و پیش‌تر نیز در این رابطه با قالیباف رقابت کرده‌اند را می‌برد؟»
منبع: فردا
کلیدواژه: جلیلی انتخابات مجلس ریاست جمهوری سعید جلیلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۲۶۲۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایندگان مرحله دوم تهران با ۵۰-۶۰ هزار رای وارد مجلس می‌شوند
روزنامه فرهیختگان در مطلبی از کمرنگ شدن فضای انتخاباتی گلایه کرد.
این روزنامه نوشت: درک این موضوع که فضای دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم اصلا رنگ و بویی از حال و هوای انتخاباتی ندارد، چندان نیاز به استناد به نظرسنجی‌ها و پرسش از مردم ندارد.
اگر نگاهی به اخبار برجسته روز در رسانه‌ها هم بیندازیم، در پرداخت اخبار رسانه‌ها کمتر خبری درباره انتخابات و رقابت‌های انتخاباتی پیدا می‌کنیم که میان دیگر اتفاقات و تحولات اساسا گم می‌شوند.
اگرچه بخشی از این سردی فضای انتخاباتی، به خاطر دور دوم انتخاباتی مجلس طبیعی است اما این تنها علت کمرنگ شدن فضای انتخاباتی در دور دوم انتخابات مجلس نیست، کمااینکه این دور تقریبا سردترین انتخابات در طول دوره‌های انتخابات‌های مجلس را شاهد هستیم.
یکی از عواملی که در افزایش شور و شوق انتخاباتی موثر است که ردپای آن در دیگر انتخابات‌های مجلس هم مشاهده می‌شود، رقابت میان گروه‌ها و جناح‌هاست.
در انتخابات مجلس دوازدهم، اساسا رقابت جدی حول گروه‌ها و جناح‌ها شکل نمی‌گیرد. این رقابت اگرچه درون جبهه اصولگرایی جریان داشت و دارد و بیشتر خود را در قالب عقده‌گشایی‌های سیاسی و افشاگری‌ها نشان داد اما ردی از جدیت این رقابت یا بسط این رقابت در میان گروه‌های مردم دیده نمی‌شود.
در این دوره جدای از اینکه اصلاح‌طلبان حضور جدی نداشتند، نتوانستند رقابت جدی با اصولگرایان شکل بدهند و کفه سنگین رقابت در میان لیست‌های درون‌اصولگرایی استوار بود. اما اگر از اقشار مردم می‌پرسیدید کدام یک از این لیست‌ها به دیگری ارجحیت دارد، تقریبا نمی‌توانستند تمایزی میان آن‌ها قائل شوند. درواقع رقابت میان اصولگرایان، در همان حد و درون اصولگرایان آن هم تنها بر سر تصاحب قدرت محدود ماند.
رقابت شکل‌گرفته بیش از آنکه بین اقشار مردم برقرار باشد، گویی بین خود کاندیداهاست تا این بار چه کسی در صدر مجلس شورای اسلامی به عنوان رئیس بنشیند وگرنه اتفاق تازه‌ای قرار نیست رخ دهد.
حالا در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم بخش اصلی دغدغه اصولگرایان روی این موضوع متمرکز است که قرار است چه کسی ریاست مجلس را به عهده بگیرد، در حالی که اگر نگاهی به دغدغه مردم درمورد انتخابات یا ساختار مجلس بیندازیم، اینکه قرار است چه کسی روی صندلی ریاست مجلس بنشیند برای مردم اهمیتی ندارد. این عملا شکاف میان دغدغه مردم و رقبای انتخاباتی را نشان می‌دهد.
در میانه این دعوا خبری از ارائه ایده برای بهتر شدن عملکرد مجلس یا مطرح شدن لزوم تنظیم قوانین در مجلس دیده نمی‌شود. تنها تمرکز احزاب روی این موضوع استوار است که قالیباف، رئیس مجلس بماند یا فرد دیگری رئیس مجلس شود. طبعا این خلأ ایده در دور دوم انتخابات هم تغییری نداشته و در همچنان برهمان پاشنه بی‌ایده بودن و ادامه دعوا برای تصاحب قدرت می‌چرخد.
کاسبان کاهش مشارکتخروجی چنین فضایی نهایتا همین تصویری می‌شود که در انتخابات دوازدهم شاهد آن بودیم، در این فضا تنها یک طیف محدود در انتخابات مشارکت می‌کنند، بدنه اجتماعی که در هرشرایطی رای مشخصی دارند در انتخابات مشارکت می‌کنند و دیگر اقشار عملا توجهی به انتخابات نمی‌کنند و نهایتا آنچه در تهران در دور اول رخ داد دیده می‌شود و رای نفرات اول راه‌یافته به مجلس کاهش محسوس و قابل‌توجهی به نسبت دوره‌های دیگر مجلس در انتخابات‌ها داشت.
به نظر نمی‌رسد در دور دوم هم اتفاق ویژه و متمایزی رخ دهد، کمااینکه این احتمال وجود دارد که حضور آن بدنه اجتماعی خاص در این دوره هم کمتر از دوره‌های قبل شود و حالا نماینده‌هایی با ۵۰ یا ۶۰ هزار رای وارد بهارستان شوند. در این میان البته بارها نیز به این موضوع اشاره شده که بخشی از این گروه‌های سیاسی اساسا حیات خود را در کاهش مشارکت وعدم حضور دیگر طیف‌های جامعه پای صندوق‌های رای می‌بینند و اتفاقا تعمدا دیگر گروه‌های جامعه را در اظهارات و صحبت‌ها و حتی وعده‌های انتخاباتی خود حذف می‌کنند و روی صحبت خود را تنها قشر و طیف خاصی قرار می‌دهند. حالا این روزها این جریان حضور پررنگ‌تری در رقابت‌های انتخاباتی دارند و تلاش می‌کنند همچنان روند مطلوب خود را حفظ کنند.
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد