به نقل از «خبرگزاری میزان»

ایران می‌تواند به بازار‌های از دسته رفته خود برگردد؟

تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۳۰۶۸۹

با وجود اتمام دوران ریاست جمهوری ترامپ، برخی از کارشناسان پیش بینی می‌کنند بایدن تصمیماتی در خصوص بازگشت به برجام خواهد داشت. در صورت لغو تحریم‌ها و کمیاب و سخت بودن تصاحب بازار‌های جدید، احتمال می‌رود ایران در ابتدا به سراغ بازار‌ها و مشتری‌های قدیمی خود خواهد رفت. خبرگزاری میزان _ روزنامه ایران نوشت: جو بایدن این هفته (چهارشنبه ۲۰ ژانویه) چهل‌وششمین رئیس‌جمهوری امریکا می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فردی که قصدش برای بازگشت به برجام - برنامه جامع اقدام مشترک-را پنهان نکرده، اما این جزو فرمان‌هایی نیست که قرار است در نخستین روز آمدن بر سرکار امضا کند. برخی منابع می‌گویند که بازگشت امریکا به توافق هسته‌ای زمان‌بر است و جزو سلسله موضوعات فوری برای حل‌وفصل نیست. اما اگر خوش‌قول باشد و به برجام بازگردد، فضایی برای بازگشت نفت ایران به بازار‌های بین‌المللی فراهم خواهد شد. بازار‌هایی که به‌خاطر تحریم‌ها از دست رفته و لغو تحریم‌های نفتی می‌تواند فضایی برای احیای آن‌ها فراهم کند.   تحلیلگران می‌گویند که ساده‌ترین راه بازگشت به برجام این خواهد بود که هر دو طرف گام‌هایی بردارند و مانند چهار سال پیش به معامله برگردند. اما تا زمانی که این اتفاق نیفتد همچنان تحریم‌ها مانع از بازیابی بازار‌های از دست رفته خواهد شد و به این ترتیب مسیر رفع تحریم‌های نفتی طولانی‌تر از تصور‌ها خواهد بود. اما ایران در صورت احیای برجام به‌دنبال کدام بازار‌ها و مشتری‌هاست؟ بدون شک بازار‌های جدید جذاب خواهد بود، اما با توجه به کمیابی و سخت بودن تصاحب بازار‌های جدید، احتمالاً ابتدا ایران به سراغ بازار‌ها و مشتری‌های قدیمی و سنتی خود می‌رود. چین، مشتری ثابت نفت ایران داده‌های حاصل از ردیابی نفتکش‌ها که توسط بلومبرگ نظارت می‌شود، نشان می‌دهد که در میان مشتریان نفت ایران، پالایشگاه‌های چین ازجمله مشتریان همیشگی ایران بوده‌اند؛ چه در دوره برجام و چه در دوره تحریم، این کشور همواره حجم خریدی از ایران داشته است. هرچند که این ارقام کاهشی بوده، اما متوقف نشده است. البته در این تداوم خرید ۲ مسأله اصلی مطرح می‌شود؛ یکی اینکه اگر جنگ تجاری امریکا و چین متوقف شود و امریکا به برجام بازنگشته باشد، آیا بازهم چین به خرید نفت ایران ادامه می‌دهد یا خیر؟ دوم، مسأله پرداخت‌ها به ایران است که آیا ایران اکنون به درآمد‌های نفتی خود در چین دسترسی دارد؟ که البته در خصوص مسأله دوم، موضوع پیوستن ایران به اف‌ای‌تی‌اف در کنار لغو تحریم‌های بانکی اهمیت دارد.   با این حال تحلیلگران بلومبرگ می‌گویند که چین یکی از مشتاق‌ترین خریداران برای لغو تحریم‌ها و خرید بی‌دردسر نفت ایران است. چرا که هم گزینه‌های جایگزین برای این کشور گران‌تر تمام می‌شود و هم به‌دنبال جبران کاهش تولید و عرضه ماه فوریه عربستان با نفت ایران است. عربستان وعده کاهش داوطلبانه یک میلیون بشکه‌ای تولید نفت در ماه فوریه را داده و این کاهش تولید بخشی از بازار تصاحب شده ایران توسط عربستان را آزاد می‌کند. البته عراق و روسیه نیز از دیگر کشور‌هایی هستند که در نبود ایران صادرات نفت خود را به کشور‌های مقصد نفت ایران افزایش داده‌اند.   بلومبرگ به این موضوع نیز اشاره می‌کند که هنوز در انبار‌های چین ۳۰ میلیون بشکه نفت ایران ذخیره شده و اگر تحریم‌ها لغو نشود، نمی‌توان انتظار داشت که حجم خرید نفت چین از ایران در ماه‌های آتی صعودی باشد. در حال حاضر هم میزان واردات نفت چین از ایران به‌رقم میانگین ۲۰۰ هزار الی ۳۰۰ هزار بشکه در روز رسیده است؛ در شرایطی که پیش از تحریم‌ها این رقم میانگین ۷۰۰ هزار بشکه در روز بود. خریدار دیگری که داده‌های بلومبرگ نشان می‌دهد، گهگاهی به خرید نفت از ایران حتی در دوره تحریم‌ها پرداخته، اما رقم آن اندک بوده، سوریه است. بازار‌های گمشده ایران در دوران تحریم. اما برخلاف چین، بسیاری از مشتریان نفت ایران از ترس تحریم‌های امریکا و به‌خطر افتادن امنیت تأمین انرژی کشور‌های هدف، مراودات خود را با ایران متوقف یا محدود کردند. برخی هم خرید نفت را در بازار‌های خاکستری با حداقل حجم ادامه دادند. در این مدت سهم نفت ایران در بازار‌های اروپا که برجام آن را احیا کرده بود، بسیار محدود و نزدیک به صفر شد. بزرگترین خریداران اروپایی نفت ایران ترکیه، ایتالیا، فرانسه، اسپانیا و یونان بودند. این کشور‌ها حدود ۸۰۰ هزار تا ۹۰۰ هزار بشکه در روز از ایران نفت می‌خریدند و با خروج امریکا از برجام از اواسط سال ۲۰۱۹ خرید نفت از ایران را متوقف کردند.   دومین خریداران نفت ایران که با بازگشت تحریم‌ها، از ایران نفت نخریدند یا خرید‌های تک‌محموله‌ای و کوچک داشتند، مشتریان سنتی نفت ایران در آسیا یعنی کره جنوبی، هند و ژاپن بودند. این کشور‌ها هم در دوره برجام حتی میانگین خرید ماهانه در رقمی حدود ۱.۳ میلیون بشکه انجام داده بودند، اما از اواسط ۲۰۱۹ این خرید‌ها را متوقف کردند و عملاً بازار ایران در این کشور‌ها به تولیدکنندگان دیگر واگذار شد. حتی امریکا یکی از تأمین کنندگان جایگزین انرژی در این کشور‌ها بود. برای مثال، امریکا نفت سبک خود را جایگزین میعانات گازی ایران در کره جنوبی کرد.   حالا، تصور اینکه پالایشگران در اروپا، ژاپن، کره جنوبی یا هند آشکارا نفت ایران را خریداری کنند، بدون شکل‌گیری توافق با امریکا دشوار است. اما اگر طرفین به نقطه قابل قبولی در مذاکرات برسند، این کشور‌ها با توجه به برتری نفت ایران برای پالایشگاه‌هایشان که برخی نیز با مختصات نفت ایران طراحی شده است، دوباره تمایل به خرید نفت از ایران دارند. ایران آماده افزایش صادرات نفت است بسیاری از تحلیلگران سیاسی و اقتصادی می‌گویند که اگر اتفاق مثبتی در روابط ایران و امریکا رخ دهد، احتمالاً تاریخ آن نیمه دوم ۲۰۲۱ خواهد بود. با این حال صنعت نفت ایران این آمادگی را دارد که هر لحظه تحریم‌ها برداشته شود و مشتریان درخواست بدهند دوباره صادرات نفت را افزایش دهد. برخی از منابع خبری میزان صادرات کنونی نفت کشور را حدود یک الی ۱.۵ میلیون بشکه در روز تخمین می‌زنند که البته از سوی وزارت نفت تأیید نشده است. پیش از خروج امریکا از برجام حجم صادرات نفت ایران به ۲.۷ و حتی ۳ میلیون بشکه در روز طی برخی از ماه‌ها رسیده بود. حالا ایران برای میانگین ۲.۳ میلیون بشکه در روز صادرات نفت آماده می‌شود که رقم پایداری است.   در این رابطه، احمد محمدی، مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب نیز در روز‌های اخیر از آمادگی این شرکت برای توقف کاهش تولید تکلیفی نفت و افزایش تولید به میزان پیش از تحریم خبر داد. بیش از ۸۰ درصد از ظرفیت تولید نفت در کشور در مناطق نفت‌خیز جنوب است و محمدی گفته است که آمادگی بازگشت تولید نفت در این شرکت تا آنجاست که در یک روز می‌توان تولید نفت را به حدود ۹۵ درصد تولید پیش از تحریم‌ها رساند. حالا باید منتظر ماند و دید که آیا روند بازگشت امریکا به برجام با سرعت انجام می‌شود یا موانع متعدد بر سر راه رسیدن به این توافق مانع از احیای این ظرفیت تولید خواهد شد.   بیشتر بخوانید: نشانه‌هایی از بهبود اقتصاد ایران انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.     برچسب ها: صادرات ایران

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: صادرات ایران لغو تحریم ها میلیون بشکه بشکه در روز کشور ها صادرات نفت نفت ایران تولید نفت خرید نفت بازار ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۳۰۶۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محمد صدر: ایران با اسرائیل درگیر نشد، با ناتو رو در رو شد

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام معتقد است که در شرایط فعلی دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید به‌شدت فعال‌تر شود و ضمن در پیش گرفتن دیپلماسی متوازن و متعادل با همه کشورهای جهان، به‌دنبال خنثی کردن تلاش‌های حامیان (رژیم) اسرائیل برای افزایش فشار علیه ایران باشد.

به گزارش هم میهن، این دیپلمات پیشین معتقد است که وزارت امور خارجه باید تلاش برای احیای برجام و خروج از لیست سیاه FATF را در اولویت کارهای خود قرار دهد، چراکه این دو پرونده باعث شده‌است که استمرار تحریم‌های گسترده علیه ایران باعث مشکلات عدیده اقتصادی برای کشور شود.

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نکاتی را مطرح کرده است که می‌خوانید:

به نظر می‌رسد فاز نظامی رویارویی مستقیم ایران و اسرائیل به پایان رسیده‌است. فکر می‌کنید که دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این شرایط چه مسئولیتی بر عهده دارد؟

شرایط به‌گونه‌ای است که موقعیت نظامی و جایگاه ایران در منطقه تا حدی مورد توجه کشورهای منطقه و جهان قرار گرفته‌است. الان شرایطی پدید آمده‌است که باید فعالیت‌های جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف آغاز شود. حامیان (رژیم) اسرائیل، چه در آمریکا و اروپا و چه در نهادهایی مانند اتحادیه اروپا و گروه ۷ سعی می‌کنند که از این وقایع سوءاستفاده کنند و فشارها را بر تهران افزایش دهند.

این کشورها و نهادها به‌هیچ‌وجه نگران حمله (رژیم) اسرائیل به کنسول‌گری ایران در دمشق نبودند، اما حالا به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار پاسخ مشروع ایران به این اقدام نظامی باعث نگرانی آن‌ها شده‌است. با توجه به اینکه جو تبلیغاتی علیه ایران تشدید شده و این کشورها قصد دارند به‌دنبال تحریم ایران بروند، باید کارزار جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف، هم در منطقه و هم در اروپا و سازمان ملل داشته‌باشیم تا بتوانیم اقدام‌هایی را که کشورهای غربی قصد دارند علیه ایران انجام دهند، خنثی شود.

در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطل‌مانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حل‌وفصل نشود، ما از تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.

فکر می‌کنید با تحولات اخیر آیا آمریکایی‌ها حاضر خواهند بود باز هم پای میز مذاکره بنشینند و در مورد برجام صحبت کنند؟

الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکایی‌ها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شده‌است که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیده‌نشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.

در این زمینه به نظر می‌رسد که انگیزه‌های ایران و آمریکا مشابه یکدیگر باشد و ایران هم علاقه‌ای به گسترش منازعه در منطقه ندارد. اما در مورد برجام و مسائل مرتبط با آن، شاید هنوز وقت گفت‌وگو در این مورد فرا نرسیده‌باشد. در چارچوب تعامل دیپلماتیک شاید هم لازم نباشد که در گام نخست سراغ احیای برجام برویم.

الان اولویت‌های مهمی وجود دارد. آمریکا که ۶ سال است از برجام خارج شده‌است و عضو این توافق نیست، این امکان وجود دارد که با طرف‌های باقی‌مانده در برجام برای اجرای احکام معطل‌مانده آن تعامل کرد و در این زمینه مذاکرات را با جدیت پی گرفت.

برای این مهم لازم است که کارشناسان خبره سیاست خارجی وارد کار شوند و دولت از ظرفیت‌های دیپلمات‌های باتجربه و نخبه کشور برای مذاکرات در مورد برنامه هسته‌ای ایران استفاده کند و اجازه بدهد که چه در حوزه مذاکرات هسته‌ای و چه در حوزه خارج شدن از فهرست سیاه FATF وضعیت از حالت توقف خارج شود و کارها پیش برود.

ارزیابی شما از عملکرد ۷ ماه گذشته دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی بعد از عملیات طوفان‌الاقصی و جنگ غزه چیست؟

این سوال خیلی کلی است و نمی‌توان به سادگی به آن پاسخ قاطعی داد. قضایای مختلف در حوزه سیاست خارجی با هم مرتبط است. دستگاه سیاست خارجی موظف است که منافع بین‌المللی کشور را در همه حوزه‌ها با جدیت پیگیری کند. همانگونه که عرض کردم چه در حوزه برجام و FATF و چه در حوزه جلوگیری از افزایش فشار به ایران پس از پاسخ نظامی ایران به (رژیم) اسرائیل، دستگاه دیپلماسی باید مقتدرانه پیگیر منافع ایران باشد.

در عین حال باید در حوزه‌های دیگر مانند روابط دوجانبه مثل روابط با سوریه، روابط با روسیه و چین، دستگاه دیپلماسی ما فعالانه‌تر عمل کند. مهم‌ترین مسئله این است که باید از این محدودیت‌هایی که برای سیاست خارجی ایجاد شده‌است، خارج شویم و باید روابط خارجی خود را خیلی جدی با همه کشورها گسترش دهیم. نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود.

اگر روابط ما مثل شرایط کنونی محدود باقی بماند، قدرت‌های دیگر از این محدودیت سوءاستفاده خواهند کرد. دستگاه دیپلماسی باید به صورت جدی در این زمینه‌ها فعال شود و تغییرات جدی به وجود بیاورد.

عملیات وعده صادق تا چه اندازه باعث شد که اسرائیلی‌ها نسبت به عملکردشان در آینده محتاط‌تر شوند؟

بسیار مؤثر بود. اسرائیلی‌ها باور نمی‌کردند که ایران دست به اقدامی چنین گسترده در واکنش به اقدامات آن‌ها بزند. اسرائیل بعد از جنگ ۱۹۷۳ پوشش امنیتی قدرتمندی برای خودش ایجاد کرده‌بود و هم متحدانش چه در غرب از طرف آمریکا و اروپا و چه در شرق از طریق شوروی و بعد از آن روسیه، کمک‌های گسترده نظامی و دفاعی در اختیار اسرائیل قرار می‌دادند.

قدرت‌های جهانی پذیرفته‌بودند که موجودیت (رژیم) اسرائیل و امنیت اسرائیل از اولویت‌های اصلی خودشان است. این موضوع در آمریکا به یک سیاست دوحزبی و اجماعی تبدیل شده‌بود و کار تا جایی پیش رفت که از اسرائیل با عنوان ایالت پنجاه‌ویکم آمریکا یاد می‌شد. در نیم قرن گذشته به جز یک مورد پرتاب موشک‌های عراق به سمت اسرائیل، هیچ حمله‌ای به اسرائیل نشده‌بود و اسرائیل تصور می‌کرد که سازوکار بازدارندگی‌اش صددرصد موفق بوده‌است.

برای کل قدرت‌های جهانی، به‌ویژه آمریکا جا افتاده‌بود که (رژیم) اسرائیل باید از لحاظ نظامی و به‌خصوص از نظر توانمندی نیروی هوایی از همه کشورهای منطقه قوی‌تر باشد. پاسخ نظامی ایران نشان داد که این حجم از تلاش‌ها بی‌فایده بوده و اسرائیل ضربه‌پذیر است و اگر مرتکب اشتباهی شود، ضربات دیگری هم خواهد خورد.

مشارکت ائتلاف آمریکا، بریتانیا و فرانسه با حمایت برخی کشورهای عربی در رهگیری و انهدام موشک‌ها و پهپادهای ایرانی باعث شد که برخی تحلیل‌گران این موضوع را مطرح کرده‌اند که اسرائیل و آمریکا یک گام به ایجاد یک ائتلاف منطقه‌ای با مشارکت اسرائیل و کشورهای عربی برای مقابله با ایران نزدیک‌تر شده‌اند. نظر شما در مورد این مسئله چیست؟

منازعه‌ای که بین ایران و اسرائیل پیش آمد، در واقع فقط بین ایران و (رژیم) اسرائیل نبود، بلکه بین ایران و ناتو بود. تمام ظرفیت‌های کشورهای عضو ناتو به کمک اسرائیل آمد و به همین دلیل هم بود که موفق شدند برخی از پهپادها و موشک‌های ایران را منهدم کنند. صرفاً خود اسرائیل در عملیات ایران مدافع نبود، بلکه ظرفیت بزرگی از کشورهای عضو ناتو در این دفاع مشارکت کردند. همین موضوع نشان‌دهنده توان و قدرت موشکی و پهپادی ایران بود، چراکه برای بی‌اثر کردن این عملیات کل ظرفیت کشورهای متحد اسرائیل در ناتو با همه امکانات وارد صحنه شدند.

بعضی از کشورهای عربی مثل اردن از (رژیم) اسرائیل دفاع کردند و برخی کشورهای عربی هم آسمان خودشان را در اختیار آمریکا و انگلیس و فرانسه قرار دادند و سعی کردند که در این حمله اسرائیل ضربات کمتری بخورد. اسم این ائتلاف را هر چیزی بگذاریم، چه به آن بگوییم ناتوی خاورمیانه یا ناتوی عربی یا هر چیز دیگر، در این شرایط شاهد بروز عملی آن بودیم.

ولی اینکه در آینده قرار باشد چنین تشکیلاتی واقعاً شکل بگیرد، به شرایط آینده منطقه بستگی دارد و از الان نمی‌توان پیش‌بینی کرد؛ به‌خصوص اینکه کشورهای منطقه هم می‌دانند که اگر بخواهند وارد فاز یک ائتلاف شوند، آنگاه باید امنیت و آینده خود را دربست در اختیار آمریکا و اسرائیل قرار دهند و خودشان را با آن‌ها هم‌سرنوشت کنند. همانگونه که در سال‌های گذشته مشاهده کرده‌ایم، همه سیاست‌های آمریکا و اسرائیل همیشه برای همه کشورهای عربی قابل پذیرش نیستند.