خطوط تله‌کابین و تله‌سیژ ایران فرسوده و خطرآفرین هستند؟
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۱۳۰۵۰
رئیس کمیته فنی دستگاه‌های بالابر فدراسیون اسکی گفت: از مجموع ۴۷ دستگاه بالابر کابلی مشمول الزام استاندارد، ۱۱ دستگاه استاندارد ملی ایران را دارند.
به گزارش ایسنا، امنیت در هر رشته ورزشی یکی از نکات اصلی است که باید مورد توجه قرار بگیرد. این موضوع در برخی رشته‌ها با توجه به ماهیت آن اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این ورزش با توجه به آنکه در ارتفاعات انجام می‌شود، برای رساندن مردم به پیست‌ها به دستگاه‌های مختلف بالابر تله‌کابین و تله‌سیژ نیاز دارد که در صورت کوچکترین کوتاهی و نادیده گرفتن اصول ایمنی، می‌تواند خطرات جبران ناپذیری به بار بیاورد. در این راستا بارها شنیده‌ایم که مدت زیادی از عمر تجهیزات پیست‌های اسکی ایران می‌گذرد و احتمال خطرآفرینی وجود دارد، بنابراین سوال اینجاست که وضعیت کلی تجهیزات اسکی ایران چگونه است؟
چگونگی کسب مجوز بهره‌برداری پیست‌ها
مهرداد ملازاده، رئیس کمیته فنی دستگاه‌های بالابر فدراسیون و عضو کمیته تدوین استاندارد ملی ایران در این مورد با ایسنا به گفت‌وگو نشست و ابتدا در مورد نحوه دریافت استاندارد توسط پیست‌های اسکی بیان کرد: استاندارد و اخذ مجوز دستگاه‌های بالابر دو گونه است که مطابق با آن تله‌کابین و تله سیژ مشمول الزامات اجباری استاندارد هستند اما تله‌اسکی فعلا مشمول الزامات آیین‌نامه فدراسیون است، یعنی باید برای بهره‌برداری از فدراسیون اسکی مجوز بگیرد. فدراسیون هم با واگذاری موضوع به کمیته ایمنی دستگاه‌های بالابر و انجام کارشناسی، در صورت عدم مغایرت با آیین نامه ایمنی پیست‌های اسکی، مجوز لازم صادر و مراتب به اداره کل ورزش و جوانان استان مربوطه برای صدور پروانه بهره‌برداری ارسال می‌شود.
او به الزام پیست‌های اسکی دارای تله‌کابین و تله‌سیژ برای اخذ استاندارد ملی اشاره کرد و گفت: ابتدا از طریق سامانه استاندارد، شرکت بازرسی ذی‌صلاح مشخص می‌شود و با مراجعه به پیست بازرسی و کارشناسی جامعی را انجام می‌دهند. اگر مشکل یا مشکلاتی وجود داشته باشد پیست یک فرصت حداکثر سه ماهه برای رفع مغایرت‌ها دارد. در ادامه و پس از اخذ مجوز به فدراسیون اسکی نامه می‌دهند تا بر اساس آیین‌نامه، ایمنی محیطی پیست را کارشناسی کند.
عمر مفید یک دستگاه بالابر کابلی چقدر است؟
ملازاده در مورد این ادعا که دستگاه‌های بالابر پیست‌های ایران قدیمی و به همین دلیل خطرآفرین هستند، گفت: هر دستگاهی مثل خودرو نیاز به رسیدگی، تعمیر، نگهداری، بازرسی و اورهال کامل دارد تا بطور ایمن به کار خود ادامه دهد. از طرفی در هیچ استانداردی، عمر مفیدی برای کل یک دستگاه تعیین نشده، مثلا نمی‌گویند عمر تله‌کابین ۲۰ سال است. البته عمر مفید استفاده هر قطعه به صورت جداگانه اعلام شده، مثلا کابل فولادی بعد از ۱۵ سال، قطعات شاسی قرقره‌ها هر ۵ سال و شفت‌ها هر ۱۰ سال تعویض شوند. به طور کلی دلایلی که باعث جمع آوری دستگاه می‌شود، هزینه تعمیر و نگهداری بالا، عدم تطبیق با الزامات استاندارد و از همه مهم‌تر تکنولوژی‌های روزی است که برای پوشش نیازهای جامعه می‌آید.
او افزود: گزارش استاندارد تجهیزات پیست‌ها در سه بخش ایرادات جزئی، مهم و بحرانی تقسیم می‌شود. قطعاتی که استاندارد آنها را بحرانی اعلام می‌کنند باید به سرعت اصلاح شوند. خوشبختانه صنعت کشور در شرایطی قرار دارد که با وجود تحریم‌ها، امکان تامین قطعات مورد نیاز به جز چند قطعه، وجود دارد. به طور کلی استاندارد ما سختگیرانه است و برای اخذ مجوز گاهی باید ماه‌ها زمان صرف کرد تا همه ی مغایرت‌ها رفع گردد. در سطح کشور هم از مجموع ۴۷ دستگاه بالابر کابلی مشمول الزام استاندارد، ۱۱ دستگاه استاندارد ملی ایران را دارند و مابقی درصدد رفع مغایرت‌های اعلام شده هستند.
استفاده ایمن از دستگاه یک رابطه دو طرفه است
ملازاده در توضیح اتفاقی که چند روز قبل در پیست اسکی دربندسر افتاد و یک پدر و دختر اسکی‌باز از دستگاه تله‌سیژ سقوط کردند، به نقش دستگاه، مسافر و اپراتور اشاره کرد و گفت: نمی‌توان بر اساس فقط یک فیلم چند ثانیه‌ای اظهار نظر دقیقی کرد چرا که از نحوه سوار شدن این دو اسکی باز در ایستگاه مبداء چیزی دیده نشده، اما قطعا ایراد از دستگاه نبوده، شاید اپراتور و یا مسافر اصول ایمنی را رعایت نکرده‌اند اما دستگاه مشکلی نداشته است.
او افزود: استفاده از این وسایل یک رفتار دوطرفه است؛ اپراتور موظف به رعایت یکسری قوانین و مقرارت است، مثلا وزن مسافر برای حمل کننده تعریف دارد و نباید بیشتر از حد مجاز باشد یا کنترل سرعت دستگاه و مواردی دیگر جزو وظایف اپراتور است. از طرف دیگر مواردی را باید مسافر رعایت کند، مثلا در طول مسیر گارد را بالا ندهد یا باعث نوسان صندلی نشود و به رعایت محتوای تابلوهای نصب شده در مسیر دقت کند. اگر این دو آیتم با هم رعایت شوند یک دستگاه استاندارد، می‌تواند خدمات خود را ایمن ارائه دهد.
هزینه‌های میلیونی نگهداری تجهیزات
بحث هزینه و واردات قطعات مهم یکی دیگر از مواردی است که بهره‌برداران پیست‌ها با آن مواجه هستند. ملازاده به جلسه سازمان استاندارد برای شناسایی تولیدکنندگانی اشاره کرد که ظرفیت تولید قطعات باکیفیت را دارند تا نیاز مصرف‌کننده را با قیمتی مقرون به صرفه تامین کنند، چرا که هزینه‌های فعلی بسیار زیاد و حتی هزینه برخی قطعات نسبت به سال قبل افزایش دو برابری داشته است. البته به گفته ملازاده قطعاتی مثل قفل کابین یا صندلی‌ها که مافوق ایمنی است، وارداتی هستند و فعلا تولید داخلی ندارند اما اقداماتی برای تدوین دانش فنی آنها انجام شده است.
ملازاده با تاکید بر هزینه های بالای تجهیزات گفت: در حال حاضر قطعاتی مصرفی شامل روغن، گریس، لاستیک قرقره ها، تایر و مواردی از این دست در ایران تولید می‌شود و خیلی هم گران است. علاوه بر این هزینه نگهداری یک خط تله‌سیژ نزدیک به هزار متر با عمر حدود ۱۵ سال، با در نظر گرفتن هزینه‌های اخذ استاندارد، سالیانه حدود ۴۰۰ میلیون تومان است. از طرفی بعد از آماده شدن دستگاه هم هر سه ماه یک بار باید بازرسی ادواری روی دستگاه‌ها انجام شود تا مجوزشان اعتبار داشته باشد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: پیست اسکی تله کابین و تله سیژ دستگاه های بالابر استاندارد ملی پیست های اسکی دستگاه ها پیست ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۱۳۰۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ممکن است فاجعه بم تکرار شود !
به گزارش همشهری آنلاین، محمد آئینی ظهر امروز در همایش بزرگداشت روز ملی شوراهای اسلامی که در سالن شیخ صدوق آستان حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) برگزار شد، با تاکید بر اینکه مردم در بافت فرسوده و سکونتگاههای غیررسمی حق حیات دارند و جان آنها در خطر است، گفت: در ایران ۱۷۰ هزار هکتار بافت فرسوده، حاشیه‌ای و تاریخی و بیش از ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار سقف لرزان وجود دارد.
وی با بیان اینکه شوراها باید زبان گویای مردم باشند، افزود: در صورتی‌که جریان نوسازی مسکن در بافت‌های ناکارآمد و فرسوده کشور شتاب نگیرد، شاهد تکرار فاجعه‌ای مانند بم خواهیم بود.
مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران با اشاره به برخی از حقوق مردم ساکن در بافت‌های فرسوده، خاطرنشان کرد: این شهروندان در وهله اول حق حیات دارند، باید حقوق آنان به رسمیت شناخته شده و به منظور نوسازی واحدهای مسکونی در سکونتگاههای غیررسمی، موانع صدور اسناد مالکیت به منظور فراهم شدن امکان دریافت تسهیلات برطرف شود.
آئینی با اشاره به نهضت سنددار کردن اراضی در سکونتگاههای غیررسمی، تصریح کرد: بهره‌مندی از امکانات شهری در حد متوسط محلات برخوردار شهری و فراهم کردن زیرساخت‌های خدمات آموزشی، فرهنگی، ورزشی، درمانی، بهداشتی اهمیت دارد.
وی با اشاره به بیش از ۶۰ درصد معابر در بافت‌های فرسوده شهری، خاکی هستند، ابراز امیدواری کرد: با همکاری وزارت راه و شهرسازی و تخصیص قیر، طی مدت باقیمانده از دولت، هیچ معبر خاکی در سکونتگاههای غیررسمی و بافت‌های فرسوده نداشته باشد.
مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران در ادامه تأکید کرد: دستگاه‌های اجرایی وظیفه دارند متناسب با پراکنش جمعیت در این مناطق، خدمات و زیرساخت‌های لازم را تأمین کنند.
وی حق اشتغال را از دیگر حقوق ساکنان مناطق بافت فرسوده شهری برشمرد و گفت: باید با ارائه آموزش‌های شغلی، زمینه اشتغال‌زایی برای ساکنان این مناطق فراهم شود.
مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران در پایان با تأکید بر ارائه تخفیف ۵۰ تا ۱۰۰ درصدی صدور پروانه ساخت‌وساز در مناطق فرسوده و ناکارآمد شهری خاطرنشان کرد: ارائه تسهیلات و امکانات و حمایت‌های نهضت ملی مسکن، حق تغییر کاربری طبقات همکف و صدور پروانه ساخت‌وساز برای واحدهای مسکونی با هر متراژ زمین، از اهرم‌های تشویقی دولت در بافت فرسوده است.
کد خبر 847896 منبع: تسنیم برچسب‌ها بافت فرسوده خبر مهم
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور