توسعه پتروپالایشگاهها با خوراک میعانات گازی جذابیت بیشتری دارد
تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۳۴۳۸۶
مدیر برنامهریزی تلفیقی پالایش و پخش گفت: در شرایط تحریم صادرات فرآورده و محصولات پتروشیمی در مقایسه با نفت خام آسانتر است. با توسعه پتروپالایشگاهها با خوراک میعانات گازی از خامفروشی عبور میکنیم و بازار منطقه را تصاحب میکنیم.
به نقل از روابط عمومی وزارت نفت، علیرضا آرمانمقدم مدیر برنامهریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی گفت: وقتی موضوع تعیین راهبرد و هدفگذاری آینده در بخش صنایع پاییندستی مطرح میشود، باید نگاهی به گذشته صنعت پالایش داشته باشیم؛ راهبردی که در ۱۰۰ سال اخیر غالب بوده، تأمین سوخت سرمایشی و حملونقل با تکیه بر تأمین کمی آن بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: اما از اوایل دهه ۸۰ شمسی بخشی از سرمایهگذاری به جای تمرکز بر بخش کمّی به سمت کیفیسازی هدایت شد، بهگونهای که تعدادی از پالایشگاهها، پروژههای کیفیسازی را تعریف کردند و سرانجام به این منجر شد که پس از چند دوره، امروز شاهد این باشیم که از لحاظ کمّی، ظرفیت پالایشی حدود روزانه ۲.۳ میلیون بشکه و توان تولید رقمی حدود روزانه ۱۱۰ میلیون لیتر بنزین و روزانه ۱۲۰ میلیون لیتر نفتگاز (با ویژگیهای یورو) تولید و عرضه میشوند.
آرمانمقدم در تشریح سرمایهگذاریهای آینده صنعت پالایش افزود: به جز شرکتهایی که در حال عملیات هستند و بهرهبرداری انجام میشود، حدود ۱۵ شرکت داریم که مجوز خوراک نفت خام و بیش از روزانه ۲ میلیون بشکه تقاضای خوراک دارند. سرمایهگذاریهای بخشی از اینها آغاز شده است و درباره بخشی دیگر هم در حد بررسیهای اولیه هستیم.
مدیر برنامهریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ادامه داد: در بخش میعانات گازی نیز حدود ۱۴ طرح است که نزدیک روزانه ۷۰۰ هزار بشکه نفت برای این شرکتها خوراک در نظر گرفته شده است و در مجموعه اینها تعداد قابل توجهای را نمیبینیم که به سمت پتروپالایشگاه رفته باشند؛ بهتازگی در قالب قانون تنفس خوراک در بخش نفت خام، در برنامههای توسعهای دو شرکت، بخش پتروشیمی دیده شده است، اما فازبندی به نحوی خواهد بود که در صورت اختصاص منابع، ابتدا صنعت پالایش در اولویت خواهد بود.
* لزوم گذر از خامفروشی نفت
وی افزود: در بخش میعانات گازی که جذابیت بیشتری برای توسعه پتروپالایشگاهها دارد، گروه گسترش نفت و گاز پارسیان با در اختیار داشتن روزانه ۱۲۰ هزار بشکه میعانات، توسعه بخش پتروشیمی را در نظر گرفته است که در مرحله نخست یک بخش پالایشی اولیه خواهد داشت و عمده فرآوردههای آن هم نفتا خواهد بود؛ سوخت مایع نیز به عنوان خوراک به همراه دیگر خوراکهای گازی برای توسعه پتروشیمی، منتقل میشود؛ پیشبینی میکنیم طرح فراگیر پالایشی سیراف با برنامهریزیهای این گروه در آینده اجرایی شود.
آرمان مقدم گفت: یک شرکت دیگر مجوزش را برای بخش پالایش دریافت کرده است که در ذیل قانون تنفس خوراک، تمایل خود را برای توسعه بخش پتروشیمی اعلام کرده و این طرح توسط همکاران ما در شرکت پتروشیمی در حال بررسی است.
مدیر برنامهریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی گفت: صادرات فرآورده و محصولات پتروشیمی در مقایسه با نفت خام در شرایط تحریم ریسک کمتری دارد و با این مزیت فرآورده و محصولات پتروشیمی در مقایسه با نفت خام، افزون بر اینکه ما از خام فروشی عبور میکنیم، سهولت صادرات نیز ایجاد میشود و ما میتوانیم از فرصت بازار خوب کشورهای همسایه بهرهمند شویم. از لحاظ توجیه فنی و اقتصادی هم پتروپالایشگاهها مزیتهای بیشتری دارند و افزون بر آن بهینهسازی مصرف انرژی را هم در این بخش خواهیم داشت.
وی تأکید کرد: چهار قسمت اصلی در بحث راهبرد و هدایت سرمایهگذاری به سمت پالایشگاهها یا پتروپالایشگاهها وجود دارد که با هم در ارتباطند و شامل خوراک پالایشگاهها و نوع آن، فناوری مورداستفاده، رقم سرمایهگذاری و بازار فرآوردههاست.
* توسعه پتروپالایشگاهها با خوراک میعانات گازی جذابیت بیشتری دارد
آرمانمقدم گفت: در بخش خوراک هر چقدر خوراک بخش پالایش سبکتر باشد و گوگرد کمتری داشته باشد، به این معناست که شما به سرمایهگذاری کمتری برای توسعه بخش پتروشیمی نیاز دارید و برای توسعه این بخش، فرآوردههای میانی بیشتری در اختیار خواهید داشت. هرچه این خوراک سنگینتر و ترشتر باشد، فناری و سرمایهگذاری بیشتری نیاز دارد.
مدیر برنامهریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش ادامه داد: از این بابت میعانات گازی میتواند فرصت بینظیری را برای طراحی و احداث پتروپالایشگاهها ایجاد کند؛ چیزی حدود بیش از ۶۰ درصد ترکیبات میعانات گازی، قابلیت تبدیل شدن به نفتا را دارد که خوراک اصلی واحدهای پتروشیمی است.
وی افزود: چالشی هم وجود دارد که باید در گامهای آینده وزارت نفت مدنظر قرار گیرد و آن هم ضرورت حفظ شرایط تولید میعانات گازی از پارس جنوبی است که با توجه به تغییر رفتار مخزن، این حفظ شرایط جزو برنامههای آینده وزارت نفت منظور میشود.
آرمانمقدم تأکید کرد: در ارتباط با فناوری هر اندازه از خوراک سنگینتری استفاده شود، ما به فناوریهای بیشتر و پیچیدهتری نیاز داریم و عمده صاحبان فناوری در این بخش، اروپاییها و آمریکاییها و شرکتهای شرق آسیا از جمله ژاپن هستند، اما زمانی که ما با تحریمها روبهرو هستیم، دسترسی به این فناوریها محدود خواهد بود.
مدیر برنامهریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش ادامه داد: در این زمینه، بومیسازی دانش فنی در کشور مورد توجه قرار گرفته است و ما شاهدیم در بعضی از فرآیندها دانش فنی بومی را در بعضی از شرکتهای داخلی در اختیار داریم؛ بیشک اگر در آینده گشایشهایی در بعد بینالملل رخ دهد، پیشبینی میشود در ارتباط با بحث فناوری در سایه همکاری با صاحبان دانش فنی و شرکتهای ایرانی، بتوانیم این فناوریها که به بهینهسازی و بهرهوری بیشتر در ساخت و عملیات پالایشگاهها مربوط میشود، در اختیار داشته باشیم.
*لزوم ظرفیتسازی برای تامین مالی پتروپالایشگاهها با سرمایه مردمی
وی گفت: در بعد سرمایهگذاری نیز در ظرفیتی یکسان، سرمایهگذاری برای بخش پالایشی بیشتر خواهد بود، اما محدودیتهایی که ما در بحث مالی با آن روبهرو هستیم، راهکارهای متنوعی را میطلبد. فاینانس خارجی در بسیاری از کشورها یک گزینه است که مستلزم روابط مطلوب سیاسی و اقتصادی با دیگر کشورها در عرصه بینالمل است.
آرمانمقدم افزود: استفاده از سرمایههای مردمی نیز راهکاری است که در ذیل قانون تنفس خوراک مدنظر قرار گرفت که عملیاتی شدن آن با چالشهایی روبهروست و باید سعی کنیم از آن عبور کنیم و راهکار برای آن بیابیم که از جمله آن شرایط تورمی اقتصاد کشور است.
مدیر برنامهریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش راهکار دیگر را تجمیع طرحها عنوان کرد و گفت: این راهکار نیز میتواند برای تأمین مالی این پروژهها مؤثر باشد و کاری که پیشبینی میشود شرکتها انجام دهند، اجرای مرحلهبندی است، پس از اجرای مرحله نخست، منجر به تولید بخشی از محصولات میشود که جریان نقدینگی آن میتواند برای سرمایهگذاری در مراحل بعدی استفاده شود.
*لزوم توسعه پتروپالایشگاهها با توجه به چشمانداز بازار نفت
وی اظهار کرد: در بحث بازار هم پیشبینی میکنیم افزایش مصرف برای محصولات پتروشیمی در سالهای آینده نسبت به فرآورده بیشتر باشد، هرچند که ما به هر حال افزایش تقاضا برای نفت خام را برای تولید سوخت خواهیم داشت، اما در بسیاری از کشورها از جمله کشورهای اروپایی و آمریکایی این رشد تقاضا در سالهای آینده متوقف خواهد شد.
آرمانمقدم گفت: تقاضا برای سوخت از سال ۲۰۴۰ میلادی روندی کاهشی به خود خواهد گرفت، در حالی که رشد مصرف برای محصولات پتروشیمی همچنان رو به افزایش خواهد بود. بنابراین همه این موارد این سیگنال را میدهند که در تعیین راهبردها و هدفگذاری بلندمدت برای آینده، باید برای پتروپالایشگاهها اهمیت بیشتری قائل شد.
(فارس)
منبع: بازار نیوز
کلیدواژه: پترو پالایشگاه میعانات گازی پتروشیمی توسعه پتروپالایشگاه ها محصولات پتروشیمی میعانات گازی سرمایه گذاری بخش پتروشیمی پیش بینی بخش پالایش برای توسعه آرمان مقدم شرکت ها نفت خام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت bazarnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بازار نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۳۴۳۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عضو انجمن اقتصاددان ایران: سنگینی بار عدم پرداخت بدهی گازی پتروشیمیها بر دوش مردم است
ایمان زنگنه، استاد دانشگاه و عضو انجمن اقتصاددانان کشور در خصوص بدهی گازی پتروشیمی ها به دولت و لزوم تسویه آن تصریح کرد: با توجه به شرایط تحریمی که در آن به سر می بریم و اینکه دولت به لحاظ منابع مالی در مضیقه است، اهمیت دارد که درآمدهای دولت تأمین شود تا بتواند به تعهداتش برای اداره کشور عمل کند.
وی ادامه داد: دولت همواره تلاش کرده است که خوراک را با قیمت مناسب در اختیار پتروشیمی ها قرار دهد. در حالی که پتروشیمی ها گاز را با قیمت یارانه ای در اختیار می گیرند، انتظار می رود که همراهی لازم را با دولت داشته باشند و تسویه بدهی خود را انجام دهند.
عضو انجمن اقتصاددانان ایران خاطرنشان کرد: متأسفانه برخی هلدینگ های بزرگ پتروشیمی نسبت به پرداخت بدهی گازی خود به دولت بی اعتنا هستند. این موضوع دولت را در انجام وظایفش با مشکل مواجه می کند.
زنگنه گفت: انجام تعهدات دولت از جمله پرداخت یارانه نقدی، یارانه نان و توسعه صنعت نفت در گروی تأمین درآمدهای دولت است. اگر دولت نتواند این درآمدها را در اختیار داشته باشد، با کسری بودجه مواجه می شود.
وی ادامه داد: کسری بودجه به معنای روی آوردن دولت به استقراض از بانک مرکزی است. تمامی این روندها در نهایت به ضرر مردم است. زیرا مردم عادی باید تورم را تحمل کنند. در حالی که پتروشیمی های بزرگ که گاز یارانه ای دریافت می کنند و محصولات شان را در بازارهای بین المللی به فروش می رسانند، حاضر نیستند بدهی گازی خود را بپردازند.
عضو انجمن اقتصاددانان ایران خاطرنشان کرد: این اصلاً قابل قبول نیست که پتروشیمی ها به قیمت بالا بردن تورم و اعمال فشار بر مردم از دادن بدهی گازی خود به دولت اجتناب کنند.
زنگنه گفت: لازم است موضوع بدهی پتروشیمی ها به دولت به نحوی حل و فصل شود تا از بروز مشکلات بعدی جلوگیری به عمل آید. در غیر این صورت، دولت نمی تواند به تعهداتش عمل کند و با کسری بودجه روبرو می شود.
وی ادامه داد: کسری بودجه دولت، فقط موضوع دولت نیست. اثرات آن بر تمام کشور خواهد بود و مردم از آن متضرر می شوند. دولت نگاه ویژه ای به صنعت پتروشیمی کشور دارد. به دلیل اینکه محصولات این بخش قابلیت تحریم پذیری کمتری دارد و صادراتش آسان است. در این شرایط، لازم است پتروشیمی ها نیز به تعهدات مالی شان به درستی عمل کنند و با دولت همراهی لازم را داشته باشند.
زنگنه تأکید کرد: شاید یکی از دلایلی که پتروشیمی ها دیون گازی خود را به دولت پرداخت نمی کنند، این است که به لحاظ مدیریتی ضعف دارند و نمی توانند آنقدر سودآور باشند که به تعهداتشان عمل کنند. همچنین ممکن است شفاف نبودن مسائل مالی آنها شرایطی به وجود آورده است که هزینه هایشان بالا رفته و نمی توانند تعهداتشان را بپردازند. به هر ترتیب، نیاز است که پتروشیمی ها دیون گازی خود را به دولت پرداخت کنند تا دولت نیز بتواند به وظایفش عمل کند.
روابط مالی دولت با پتروشیمی ها همواره مورد انتقادات بسیاری بوده است. برخی کارشناسان به ارائه گاز با قیمت کمینه به پتروشیمی ها انتقاد دارند. آن ها معتقدند، اگرچه دولت نهایت همکاری را با پتروشیمی ها دارد و به آن ها خدمات می دهد، این صنایع به وظایف خود در مقابل دولت، مردم و کشور عمل نمی کنند.
شاهد ادعای این دسته از کارشناسان، همین بدهی 60 هزار میلیارد تومانی پتروشیمی ها به دولت است. این صنایع با امتناع از تسویه بدهی گازی خود به دولت مشکل ساز شده اند. به نحوی که دولت برای انجام وظایفش با محدودیت مالی روبرو شده است.
به زعم کارشناسان، عدم پرداخت بدهی گازی پتروشیمی ها به این معناست که مشکلات ناشی از کم کاری هلدینگ های ثروتمند و بزرگ کشور در پرداخت بدهی هایشان به دولت بر دوش مردم گذاشته است.
به زعم آنان، عدم پرداخت بدهی گازی پتروشیمی ها به منزله دامن زدن به کسری بودجه دولت است که استقراض از بانک مرکزی و تورم را به دنبال خواهد داشت.
زهرا طوسی