چین سیستم موقعیت‌یاب جهانی "بیدو" را در اختیار ایران قرار خواهد داد
تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۵۴۱۹۷
سفیر جمهوری اسلامی ایران در پکن اعلام کرد که چین سیستم موقیعت یاب جهانی جدید خود با نام بیدو را در اختیار ایران قرار خواهد داد.
رادیو بین المللی چین روز پنجشنبه گزارش کرد «محمد کشاورززاده» در گفت و گو با رسانه های چین به تشریح همکاری های تهران و پکن در زمینه های مختلف از جمله مبارزه با کرونا، طرح یک کمربند و یک جاده، مبادلات تجاری و همکاری دوستانه بین دو کشور پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سفیر ایران با اشاره به پیشرفت چین در زمینه های مختلف از جمله فناوری ارتباطات گفت: تهران با پکن همکاری خواهد کرد تا ایجاد زیرساخت اینترنت نسل پنج در کشور فراهم شود.
وی گفت: صنعت هوا - فضا در چین پیشرفت جهشی داشته و تکمیل و آغاز به کار رسمی سیستم «بیدو» از جمله دستاوردهای بزرگ چین در این زمینه است. سیستم «بیدو» چین می تواند به عنوان بخشی از روابط جدید ما با چین، پایه ای محکم برای گسترش روابط جدید دو کشور بنا نهد.
کشاورز زاده تصریح کرد: چین سیستم «بیدو» را که یک سیستم موقعیت یاب جهانی جدید است، در اختیار ایران قرار خواهد داد.
سامانه ناوبری بِیدو (BEIDOU) یا سامانه ماهواره‌ای ناوبری بیدو پروژه چین برای توسعه سامانه ناوبری ماهواره‌ای مستقل است .اولین سامانه بیدو که به‌طور رسمی سامانه آزمایشی ماهواره‌ای ناوبری بیدو یا بیدو-۱ خوانده می‌شود، شامل سه ماهواره با پوشش و کاربردهای محدود است. این سامانه از سال ۲۰۰۰، خدمات ناوبری را عمدتاً برای مشتریان در چین و مناطق همسایهٔ آن، ارائه می‌دهد.
نسل دوم این سامانه که به نام قطب نما یا بیدو-۲ شناخته شده‌است و یک سامانه ماهواره‌ای ناوبری جهانی شامل ۳۵ ماهواره خواهد بود، هنوز در دست احداث است. این سامانه در چین در دسامبر ۲۰۱۱ با ۱۰ ماهواره شروع به کار کرد و برنامه‌ریزی شده بود تا سال ۲۰۱۲ به منطقه آسیا-اقیانوسیه و تا سال ۲۰۲۰ به کل زمین خدمات ارائه کند.
چین با موفقیت آخرین عضو مجموعه ماهواره‌ای بیدو را روز سه‌شنبه ۳ تیر امسال به فضا فرستاد و سیستم ناوبری جهانی جدیدش را پس از دهه‌ها تکمیل کرد.
سفیر ایران در چین در ادامه اظهار کرد: اقتصاد چین به سرعت در حال رشد است و نقش و نفوذ این کشور در روابط بین المللی روز به روز افزایش می یابد.
کشاورززاده افزود: ایران به عنوان یکی از بزرگ ترین و متنوع ترین جوامع اقتصادی در خاورمیانه می تواند مقصد جذابی برای شرکت های چینی باشد.
وی در پایان تصریح کرد: ما حسن نیت خود را بیان کرده و همکاری های دو جانبه دو کشور در آینده به توسعه بزرگ تری دست خواهد یافت.
برچسب ها: موقعیت یاب ، چین ، ایران لینک کوتاه خبر: bzna.ir/000MEsمنبع: بازار نیوز
کلیدواژه: موقعیت یاب چین ایران ماهواره ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت bazarnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بازار نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۵۴۱۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 7 اردیبهشت برابر 26 آوریل را ورق می‌زنیم.
***
واپاشی ماهواره امید
چنین روزی در اردیبهشت ۱۳۸۸ خورشیدی، ماموریت ماهواره امید، اولین ماهواره ساخت کشور که کل تجهیزاتش در صنایع الکترونیک ایران طراحی و تولید شد به پایان رسید. ساخت این ماهواره از ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ آغاز و ظرف مدت ۲ سال برای انجام آزمایش‌های مشترک آماده شد و در شب ۱۴ بهمن ۱۳۷۸ در مدار قرار گرفت. «امید» دومین ماهواره ایران در مدار بود. اولین ماهواره ایرانی، سینا ۱ نام داشت که سال ۲۰۰۵ از روسیه و برای ایران به فضا پرتاب شد. پس‌از پرتاب امید، سازمان فضایی آمریکا- ناسا- موفقیت‌آمیزبودن این پرتاب را تایید کرد. امید ماهواره‌ای مخابراتی با ابعاد کلی سازه ۳۸ در ۳۸ سانتی‌متر در حالت بسته و وزن ۲۷ کیلوگرم بود که هر ۲۴ ساعت، در ارتفاع مداری ۲۴۶ تا ۳۷۷ کیلومتر، ۱۵ بار دور زمین می‌چرخید و گزارش‌های دورسنجی را به مرکز فضایی ایران می‌فرستاد. این ماهواره پس‌از ۸۲ روز ماموریت، با جو غلیظ مناطق غربی آمریکای جنوبی و اقیانوس آرام برخورد کرد و کار خود پایان داد.
پرتاب تلسکوپ فضایی هابل
چنین روزی در آوریل ۱۹۹۰ میلادی شاتل فضایی دیسکاوری از پایگاه کیپ کاناروال پرتاب شد تا محبوب‌ترین و تاثیرگذارترین تلسکوپ فضایی جهان را به مدار برساند. دیسکاوری در این ماموریت حامل تلسکوپ فضایی هابل بود که نامش را از ادوین هابل، اخترشناس آمریکایی گرفته است. به اعتقاد بسیاری از دانشمندان و علاقه‌مندان نجوم، تلسکوپ فضایی هابل که حاصل همکاری سازمان‌های فضایی اروپا و آمریکا (اسا و ناسا) است مهم‌ترین ابزار ساخته‌شده در کل تاریخ علم است. هابل نخستین تلسکوپ نوری بود که موفق شد از یک سیاهچاله تصویربرداری کند. این سیاهچاله جرمی معادل چندمیلیارد برابر خورشید دارد. همچنین برای اولین‌بار توانست تصاویری واضح از تولد و مرگ ستارگان ارائه کند.
اندرو اسمیت هالیدی
اندرو اسمیت هالیدی، مهندس و مخترع انگلیسی‌آمریکایی که سامانه تراموا را برای اولین‌بار در تپه‌های شیب‌دار خیابان‌های سانفرانسیسکو ساخت و آن را در اول آگوست ۱۸۷۳ راه‌اندازی کرد درگذشت. ترامواهای روی ریل مجهز به وسیله‌ای مکانیکی بودند که کابل متحرک بی‌انتهای زیرزمینی را برای حرکت می‌گرفت و رها می‌کرد تا متوقف شود. کابل از اطراف قرقره‌ها عبور می‌کرد و با چرخ بزرگی در موتورخانه به حرکت در می‌آمد. او قبل از نقل مکان به ایالات متحده در سال ۱۸۵۳ شغل ساخت طناب سیمی را از پدرش آموخته بود. هالیدی ساخت طناب سیمی تراموا را در سال ۱۸۵۷ آغاز کرد. او همچنین روشی را برای جابه‌جایی بار روی دره‌ها بااستفاده از یک طناب سیمی بی‌پایان و اختراعاتی برای انتقال نیرو با طناب سیمی ابداع کرد که منجر به ساخت تله‌کابین‌ها و ترامواهای امروزی شد.
ولادیمیر کاماروف
ولادیمیر میخائیلوویچ کاماروف، فضانورد شوروی در چنین روزی درگذشت. او را به‌عنوان اولین انسانی می‌شناسند که طی یک ماموریت فضایی جان باخت. کاماروف در دو ماموریت فضایی پرواز کرد. نخستین‌بار، در ماموریت یک‌روزه، ۱۲ تا ۱۳ اکتبر ۱۹۶۴، فرمانده وسخود-۱ بود. در این ماموریت، بوریس بوریسوویچ یگوروف، اولین پزشک شاغل در فضا و کنستانتین فئوکتیستوف مهندس فضاپیما حضور داشتند. برای این فرود، چترهای فضاپیما در ارتفاع ۷ کیلومتری باز شدند و در پی آن، سامانه فرود نرم که از جریان گازهای نازل‌ها برای کاهش سرعت تماس نزدیک به صفر با زمین استفاده می‌کرد فعال شد. کاماروف، طی فرود پس‌از دومین ماموریت فضایی‌اش وقتی فرمانده سایوز-۱ بود، در روزهای ۲۳ و ۲۴ آوریل ۱۹۶۷ در پروازی که حدود ۲۷ ساعت به‌طول انجامید جان باخت. در مرحله بازگشت، فضاپیمای او در چتر اصلی خودش گیر کرد و چندین مایل بعد به زمین سقوط کرد.
()
انتهای پیام/
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان میشوند