برق پاک در دورافتادهترین روستای بلوچستان
تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۵۴۴۰۰
ساعت 24-روستای بارِکدن واقع در استان سیستان و بلوچستان با آخرین مسیر دسترسی جادهای حدود 18 الی 20 کیلومتر فاصله دارد. بارِکدن از نظر لغوی دو قسمت دارد؛ «بارک» به معنای لاغر و باریک و «دن» که به معنای دشت است. منطقه در اصل دشتی، کوهستانی و خیلی هم صعبالعبور است و مسیر دسترسی جادهای مستقیمی ندارد.
پروژه برقرسانی خورشیدی به روستای بکر بارِکدن که با همت مردم خیر و 3 گروه انجمن نیکورزی ایرانگرد، انجمن نذر طبیعت و آقای مسلم بارکزهی از جانب مستندهای بلوچستانگرد انجام شده؛ یک نمونه از فعالیتهای خیرخواهانه با هدف حفظ محیط زیست است که در این گزارش مروری بر چگونگی آن خواهیم داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چرا روستای بارِکدن؟
مسلم بارکزهی، فعال بومی گردشگری به «اعتماد» میگوید:«روستای بارِکدن یک منطقه کوهستانی در شهرستان نیکشهر بخش بنت حدفاصل بنت و فنوج است. نزدیکترین روستا به بارِکدن که با ماشین میتوان رفت، روستای حیدربند است. روستای حیدربند هم خانههای خشتی و کپری دارد. از حیدربند تا بارِکدن یک دره آبرو است که موتورها 18 کیلومتر از داخل آن میروند تا به خود روستا برسند. نزدیک روستای بارِکدن حدود 6 تا روستای مشابه است اما ما همه را به اسم بارِکدن مینامیم چون آنجا محوریت دارد. شغل مردم هم دامداری است و خانهها به صورت ابتدایی هستند.»
مجید رضوانی، عضو هیات مدیره انجمن نذر طبیعت، طراح و مجری شبکه برق روستای بارِکدن چگونگی شکلگیری این ایده را اینچنین تشریح میکند: «فلسفه شکلگیری انجمن نذرطبیعت،کمک به مناطق محروم در حوزه محیط زیست است. نذر طبیعت همیشه در پروژههای خود به مسائل محیط زیستی توجهی ویژه دارد. مردم روستای بارِکدن و چند روستایی که اطراف آن هستند نیز اغلب دامدارند و براساس بررسیهایی که ما انجام دادیم، متوجه تعارضهایی جدی با حیاتوحش از جمله خرس سیاه و پلنگ شدیم. حمله پلنگ در این روستاها بارها اتفاق افتاده و کشتن پلنگ هم حتی در این منطقه سابقه دارد. بارِکدن یکی از جاهایی است که ما مجموعهای از مشکلات را در آن دیدیم و تصمیم گرفتیم که کاری انجام دهیم.»
رضوانی در ادامه صحبتهایش به سیلی که دو سال پیش در غرب بلوچستان، شهرستان نیکشهر و بخش بنت آمده، اشاره میکند و میگوید:«نذر طبیعت مبلغی را از طریق کمکهای مردمی جمعآوری کرده بود. آقای مسلم بارکزهی هم که از بومیان منطقه هستند، آن زمان مبلغی را جمعآوری کرده بودند. آقای بارکزهی با روستای بارِکدن آشنایی داشتند و از قبل هم تصمیم گرفته بودند که کاری را در راستای برقرسانی به این روستا انجام دهند، ایشان مساله را با انجمن نذر طبیعت مطرح کردند و تصمیم گرفته شد که مبالغ گردآوری شده برای انجام کاری مفید در این روستا، یک کاسه شود. اما مبالغ جمعآوری شده برای راهاندازی توربینهای خورشیدی کفایت نمیکرد و به همین دلیل نذر طبیعت مجدد فراخوان داد. خوشبختانه آقای جواد قارایی که تهیهکننده مستندهای ایرانگرد هستند با ما همراه شدند. ایشان خودشان پیشتر مستندی درباره روستای بارِکدن کار کرده و مشکلات روستا را هم از نزدیک دیده بودند. البته انجمن نیکورزی ایرانگرد برای حل مشکل آب این روستا هزینهای را تامین کرده بود که بعدها آن هزینه را با ما یک کاسه کردند و بدین شکل بود که هزینه برقکشی توسط این 3 مجموعه انجمن نیکورزی ایرانگرد، انجمن نذر طبیعت و مستندهای بلوچستانگرد تامین شد.»
بارِکدن تجربهای بعد از لیپار
عضو هیاتمدیره انجمن نذر طبیعت به «اعتماد» میگوید:«ما در گذشته همین کار را در روستای لیپار انجام دادیم. لیپار روستای کوچکی دیگر در استان سیستان و بلوچستان است که تنها 5 یا 6 خانوار دارد و نزدیک ساحل است. این روستا محل تخمگذاری لاکپشتها هم هست. مردم روستای لیپار در گذشته وقتی که لاکپشتها در ساحل تخمریزی میکردند، تخم آنها را از زیر خاک بیرون آورده و برای تامین معیشت میفروختند. اما با ورود محیط زیست و تعاملاتی که با مردم صورت گرفت، قرار شد که مشکل بیبرقی مردم این روستا در مقابل حفاظت آنها از لاکپشتها حل شود. این موضوع با انجمن نذر طبیعت مطرح شد و نذر طبیعت هم با همکاری اداره محیطزیست چابهار کمک کرد که در ازای حفاظت مردم از لاکپشتها، سیستم برقکشی خورشیدی مهیا شود.»
مجید رضوانی همچنین میافزاید:«در روستای بارِکدن مردم مشکلی مشابه داشتند. حدود 20 خانوار و 30 توپ(سازههای چوبی گنبدی شکل) در این روستا وجود دارد که ما برای 24 تیپ برق وصل کردیم. جدای از نور برای تامین روشنایی در شب،کلید برق برای یخچال و فریز و شارژ موبایل هم تعبیه شده و الان تمام خانوارهای مستقر در روستای بارِکدن صاحب برق هستند.»
انتخاب بین چند گزینه
طراح و مجری شبکه برق روستای بارِکدن دلیل استفاده از پانلهای خورشیدی را این طور عنوان میکند:«به دو علت تصمیم گرفتیم که از سیستم انرژی خورشیدی در روستای بارِکدن استفاده کنیم، اول اینکه انرژی خورشیدی جزو انرژیهای پاک و سبز است. دوم اینکه فاصله روستا با جاده زیاد است و برای رسیدن به روستا باید یک مسیر صعبالعبور طی شود بنابراین هزینه برقکشی به این روستا قطعا خیلی زیاد خواهد بود. ما میتوانستیم به جای 60 الی 70 میلیون هزینهای که انجام شد، یک موتور برق بگذاریم اما موتور برق به دلیل تولید آلودگی، سر و صدا و تاثیراتی که بر محیط زیست دارد؛کل منطقه را تحتتاثیر قرار میداد. در حالی که پانلهای انرژی خورشیدی که نصب کردیم 10 سال گارانتی و 25 سال ضمانت راندمان دارد. تجهیزاتی که نصب شده همه در حد استانداردهای روز است و از این منظر انتظار داریم که مشکلی ایجاد نشود.»
او در تشریح عملیات برقکشی میگوید:«تیم ما 4 شبانهروز در روستا مستقر بود و پانلهای برق را هم در خارج روستا و با رعایت یک فاصله 100 متری نصب کردیم.کابلکشی را از زیرزمین انجام دادیم و حتی از داخل توپها (سازههای چوبی گنبدی شکل) هم سیم برق و کلید و پریز قابل رویت نیست چون تمام تلاش خود را کردهایم که بافت روستایی و بکر این منطقه با یک المان بیگانه برهم نخورد.کارهای طراحی فنی و مطالعات را با کمک جمعی از دوستان انجام دادیم و براساس آن تجهیزات لازم خریداری شد. این را هم بگویم که تجهیزات دی ماه سال 98 به چابهار ارسال شدند و بنا بود که همان زمان به منطقه برویم و کار راهاندازی فتوسلها آغاز شود اما به دلیل شیوع همهگیری کرونا کار تا زمستان سال جاری معوق ماند و الان خوشبختانه به انجام رسیده است.»
تعارض مردم روستا با حیات وحش
مجید رضوانی، عضو هیاتمدیره انجمن نذر طبیعت درباره معضل شکار میگوید:«محلیها به ما گفتند که امسال در این منطقه حدود 30 یا 40 بره قوچ و میش توسط شکارچیها صید و فروخته شده اما هدف ما از روز اول مشخص بود و در گفتوگوهایی هم که با مردم بومی داشتیم، عنوان میکردیم که هدف ما ارایه خدمت به مردم بومی است اما در مقابل این خدمات توقعاتی داریم و آن هم این است که حیات وحش حفاظت شود. این منطقه مسیر دسترسی و ماشینرو ندارد و در مقابل نیروی محیطبانی هم ندارد که بخواهند از حیات وحش حفاظت کنند. در نتیجه حفظ شرایط زیستگاهی و کاهش تعارضات با راهکارهایی که کارشناسان انجمن نذر طبیعت ارایه کردند و قرار است که در آینده هم ادامهدار باشد ازجمله اقدامات ما بود.»
او در ادامه صحبتهایش به موضوع حمله پلنگ به دامها هم اشاره میکند:«یکی از دلایل حمله پلنگ به دامها در این منطقه، تاریکی شب است. آقای دکتر آریا شفاییپور در صحبتهایی که داشتیم به ما گفتند که در منطقه هرمزگان هم این معضل وجود داشته و آنجا در یکی از آغلها از لامپهای خورشیدی استفاده کرده و اتفاقا جواب گرفتهاند چون پلنگ به دلیل نوری که در شب ایجاد شده از حمله به دامها خودداری کرده است. طرح در هرمزگان جواب داده بود پس ما هم همین طرح را در بارِکدن اجرا کردیم. البته رفتار حیوان وحشی بسته به زیستگاه فرق میکند اما دوستان کارشناس نذر طبیعت چون شباهتهایی را با هرمزگان دیدند، تصمیم بر الگوبرداری گرفتند. یکی دیگر از روستاهایی که ما در راه برگشت با کمک دوستان اداره امور عشایری بازدید کردیم، روستای باروکان بود که در غرب سیستان و بلوچستان واقع است. این مجموعه روستایی هم مشکل حمله پلنگ در شب را دارد، ایده استفاده از انرژی خورشیدی برای روشنایی در شب آنجا هم مطرح شد و قرار است که در آینده به محض تامین هزینه مالی پیگیری شود.»
مسلم بارکزهی، فعال بومی گردشگری اما میگوید که تعارض با خرس سیاه و پلنگ مختص این منطقه نیست و کل شهرستان نیکشهر، سرباز و قصرقند که کوهستانی هستند؛ زیستگاه حیوانات وحشی هستند. او معتقد است که جادهکشی در این منطقه ارتباطی به تعارض حیوانات وحشی با انسان ندارد چون بالاخره یک ضرورت است ضمن اینکه تا زمانی که فرهنگسازی نشود، ممکن است مردم این حیوانات وحشی را ببینند و به دلیل احساس خطر جانی بزنند. بارکزهی میگوید:«نظر من این است که اگر کسی میخواهد برای حفاظت حیاتوحش در این منطقه کاری کند، اول به نیازهای مردم مثل جادهسازی توجه کند. الان بودجه طرحهای آموزشی و بهداشتی مصوب شده اما به دلیل نبود راه امکان انجام ندارند. این روستاها در حال حاضر کمی شناخته شده هستند و به نظر من به شرط فرهنگسازی میتوان کارهای خوبی برای مردم منطقه انجام داد.»
گردشگری به شرط مدیریت مقصد
مسلم بارکزهی، فعال بومی گردشگری به «اعتماد» میگوید:«تاکنون هیچ فعالیتی در راستای ظرفیتسازی برای گردشگری در روستای بارِکدن انجام نشده، دوستانی هم که چند سال پیش آمده بودند و قولهایی دادند هنوز وعدههایشان را عملی نکردهاند. مردم روستای بارِکدن الان بیش از هر چیزی به یک مسیر دسترسی جادهای نیاز دارند حتی اگر این مسیر برای تردد موتور هم باشد خوب است. شما تصور کنید که اتفاقی برای یکی از روستاییها رخ دهد و مجبور شوند برای درمان آن فرد اقدام کنند، مردم روستا یک مسیر دسترسی برای تردد ندارند. جاده موجود با هر سیل که میآید خراب میشود و تصور من این است که جاده اولویت مردم آن روستاست. البته از سازمان راهداری پیگیریهایی شده و خوشبختانه قولهایی دادهاند. با پیگیریهایی که کردیم، وزیر راه شخصا پیگیر حل مشکل راه شدند و هماهنگیهای لازم جهت تامین اعتبار را ایشان انجام دادند. با رفتن جاده نهایتا فقط یک یا دو روستا شروع به تغییر بافت میکنند و روستاهای دیگر همچنان بافت اصلی را که دغدغه برخی از روستاییان است، حفظ خواهند کرد.»
مجید رضوانی در ادامه صحبتهایش به یک موضوع قابل تعمق دیگر هم اشاره میکند:«بر اساس آنچه که ما در منطقه دیدیم هنوز ظرفیت و پتانسیل پذیرش گردشگر وجود ندارد. اگر قرار است که گردشگر به آن منطقه برود حتما باید ابتدا مدیریت مقصد گردشگری صورت بگیرد. اگر مدیریت مقصد صورت نگیرد و آموزشهای لازم به مردم محلی داده نشود، اول خود روستاییهای آن منطقه آسیب میبینند و بعد از آن گردشگرها متضرر خواهند شد. مردم روستای بارِکدن به شدت به روستای خود وابسته هستند و با وجود سرمایه ناچیز تمایلی ندارند که آن را ترک کنند و به شهر بروند. توصیه اکید ما در نذر طبیعت این است که این منطقه و این روستا بدون مدیریت صحیح از جانب فعالان حوزه گردشگری و ارایه آموزشهای لازم نباید به عنوان مقصد گردشگری معرفی شود. این روستا قابلیت ثبت جهانی دارد و بسیار بکر است اما این جذابیت نباید به نحوی تبلیغ شود که ناگهان سیل عظیمی از گردشگر بدون برنامه و بدون ضابطه به آن وارد شوند. متاسفانه در میانکاله، ساحل درک و سایر مقاصد گردشگری ما تجربههای خیلی تلخی را از هجوم بیضابطه گردشگرها شاهد بودهایم و تمام تلاش ما این است که این اتفاق حداقل در بارِکدن رخ ندهد.»
عضو هیاتمدیره انجمن نذر طبیعت به «اعتماد» میگوید:«ما در گذشته همین کار را در روستای لیپار انجام دادیم. لیپار روستای کوچکی دیگر در استان سیستان و بلوچستان است که تنها 5 یا 6 خانوار دارد و نزدیک ساحل است. این روستا محل تخمگذاری لاکپشتها هم هست. مردم روستای لیپار در گذشته وقتی که لاکپشتها در ساحل تخمریزی میکردند، تخم آنها را از زیر خاک بیرون آورده و برای تامین معیشت میفروختند. اما با ورود محیط زیست و تعاملاتی که با مردم صورت گرفت، قرار شد که مشکل بیبرقی مردم این روستا در مقابل حفاظت آنها از لاکپشتها حل شود. این موضوع با انجمن نذر طبیعت مطرح شد و نذر طبیعت هم با همکاری اداره محیطزیست چابهار کمک کرد که در ازای حفاظت مردم از لاکپشتها سیستم برقکشی خورشیدی مهیا شود.»
طراح و مجری شبکه برق روستای بارِکدن دلیل استفاده از پانلهای خورشیدی را این طور عنوان میکند:«به دو علت تصمیم گرفتیم که از سیستم انرژی خورشیدی در روستای بارِکدن استفاده کنیم، اول اینکه انرژی خورشیدی جزو انرژیهای پاک و سبز است. دوم اینکه فاصله روستا با جاده زیاد است و برای رسیدن به روستا باید یک مسیر صعبالعبور طی شود بنابراین هزینه برقکشی به این روستا قطعا خیلی زیاد خواهد بود.
منبع: ساعت24
کلیدواژه: سیستان و بلوچستان انرژی خورشیدی لاک پشت ها مسیر دسترسی مردم روستای انجام دادیم مردم روستا محیط زیست حمله پلنگ عضو هیات حیات وحش یک مسیر برق کشی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۵۴۴۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی: