به نقل از «همشهری آنلاین»

نظارت بر پروتکل‌های جشنواره فجر سختگیرانه‌تر می‌شود | تذکر به ۲ سینمای متخلف

تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۸۲۹۷۱

به گزارش همشهری آنلاین، از زمان آغاز جشنواره فجر (فیلم، تئاتر و موسیقی) مسئولان مختلف از وزارت بهداشت گرفته تا استاندار تهران از عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی در این جشنواره ازجمله فاصله‌گذاری‌های فیزیکی در حاشیه جشنواره اظهار نگرانی و انتقاد کردند. حتی سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا دیروز هشدار داد که اگر بی‌توجهی به پروتکل‌ها همچنان ادامه پیدا کند، جشنواره را تعطیل خواهند کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حالا محسن فرهادی، معاون مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت در گفتگو با ایرنا درباره پروتکل برگزاری جشنواره فجر اظهار کرده که برای برگزاری این جشنواره ها از مدت‌ها قبل بین وزارت بهداشت، وزارت کشور و وزارت ارشاد هماهنگی و توافق انجام شده و بر اساس توافق انجام‌شده پروتکل های برگزاری چنین رویدادهایی که سختگیرانه تر از پروتکل های قبلی است، تدوین و ابلاغ شده است.

وی گفت: بر اساس پروتکل های ابلاغی قرار است برای برگزاری این جشنواره ها بلیت فیزیکی وجود نداشته باشد و فقط به صورت آنلاین با کد ملی بلیت ارائه شود. سالن انتظار هم وجود نداشته باشد و در جشنواره فیلم فاصله افراد با یکدیگر از هر طرف باید حداقل دو متر باشد و هر فرد چهار مترمربع فضا داشته باشد. هر سالن سینما هم با حداکثر ۳۰ درصد ظرفیت تماشاگر باید فعالیت کند و تعداد حاضران نباید از ۱۰۰ نفر بیشتر شود.

فرهادی افزود: همه سالن های سینمای برگزارکننده جشنواره فیلم فجر و بعد از آن سالن های برگزار کننده جشنواره تئاتر و موسیقی حتما باید دستگاه تهویه فعال داشته باشند و فاصله برگزاری برنامه ها نیز پشت سر هم نباشد.

معاون مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت ادامه داد: در فیلمی که از تجمع در یکی از سینماهای برگزار کننده جشنواره فیلم فجر در فضای مجازی منتشر شده، مشخص است که جمعیت تجمع کننده جمعیت زیادی نیست اما نحوه هدایت مردم در سالن انتظار به نحوی است که همان جمعیت کم در کنار هم هستند و به همین علت این سالن و سالن سینمای دیگری که مشکل مشابه داشت تذکر گرفتند.

وی گفت: بر اساس توافق انجام شده و پروتکل های ابلاغی افراد هنگام مراجعه به محل برگزاری جشنواره باید مستقیم به سالن نمایش هدایت شوند و هیچ سالن انتظاری نباید باشد.

سختگیری و نظارت بیشتری انجام می‌شود

فرهادی افزود: برای رعایت پروتکل های ابلاغی سه لایه نظارتی در نظر گرفته شده که اول مدیر سالن، دوم ناظران وزارت ارشاد و در انتها ناظران عالی دانشگاههای علوم پزشکی و وزارت بهداشت هستند. ابلاغیه جدیدی هم زده شده که بر اساس آن نسبت به کنترل سالن های که وزارت بهداشت اعلام شده اند، سختگیری بیشتری انجام شود و تشدید نظارت اعمال شود تا مجبور نشویم به علت رعایت نشدن اصول بهداشتی، از ادامه جشنواره جلوگیری کنیم.

معاون مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت گفت: از نظر وزارت بهداشت، جشنواره های هنری دهه فجر، رویدادهای فرهنگی ارزشمندی است و در شرایطی که مردم در محدودیت های مختلف هستند، برگزاری این جشنواره  کمک روحی و روانی خوبی برای مردم است اما به شرطی که پروتکل ها کامل رعایت شود.

وی افزود: رصدی که وزارت بهداشت انجام داده تاکنون فقط دو سالن سینما از پروتکل ابلاغی تخطی کرده اند که به آنها تذکر داده است و قرار است سختگیری و نظارت بیشتری انجام شود که دیگر این تخلفات تکرار نشود.

بازیگران باید تست PCR منفی داشته باشند

فرهادی گفت: پروتکل های بهداشتی جشنواره فیلم، تئاتر و موسیقی تقریبا شبیه به هم است. البته تفاوت هایی هم دارند. مثلا در مورد جشنواره تئاتر که به جای صفحه نمایش، بازیگران تئاتر حضور دارند و معمولا سالن کوچکتر است، تهویه باید قوی‌تر باشد. بنابراین باید سالن های نمایش به درستی انتخاب شوند.

معاون مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت افزود: درضمن توصیه شده که لوازم گریم و بازی بازیگران کاملا شخصی باشد و همه بازیگران باید تست PCR منفی داشته باشند. به طوری که انجام تست سریع برای همه بازیگران اجباری است و در موارد مشکوک باید قبل از جشنواره تست PCR هم بدهند و فقط در صورتی که نتیجه آن منفی باشد می توانند وارد سالن نمایش شوند.

این مسئول تاکید کرد: هیچ اجرایی هم نباید بیشتر از ۲ ساعت طول بکشد. همچنین هیچ سینما و تئاتری نباید نمایش پشت سر هم داشته باشند. بسیاری از سینماها چند سالن دارند و می توانند به نحوی مدیریت کنند که نمایش فیلم در سالن ها توزیع شود و در یک سالن پشت سر هم برنامه اجرا نشود.

کد خبر 582690 برچسب‌ها سینما جشنواره فیلم فجر كرونا در ايران جشنواره

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: سینما جشنواره فیلم فجر كرونا در ايران جشنواره معاون مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت جشنواره فیلم داشته باشند پروتکل ها بر اساس سالن ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۸۲۹۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(ویدئو) ماجرای خدمتی که عباس کیارستمی در دهه ۷۰ به سینمای ایران کرد چه بود؟

فریدون جیرانی در آخرین گفت‌وگوی ویدئویی خود در «اعتمادآنلاین» روبروی ابوالحسن داوودی، کارگردان و تهیه‌کننده و فرهاد توحیدی، فیلمنامه‌نویس نشست و درباره شرایط روز سینمای ایران سخن گفتند.

در بخشی از این گفتگو فریدون جیرانی به سینمای عباس کیارستمی و تاثیر آن در دهه ۷۰ شمسی پرداخته است و با مهمانان به بررسی آن شرایط و دوره‌های پس از آن پرداخته‌اند.

به گزارش اعتمادآنلاین، در ادامه این بخش صحبت‌های جیرانی و ابوالحسن داوودی را می‌خوانید و می‌بینید:

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

در تحلیل دولتمردان فرهنگی دهه ۷۰ خیلی از عناصر که ممکن است به تعبیر الان مزاحم به نظر بیایند، کارکردشان به نفع دولت و حاکمیت هم بود

*تفکر عباس کیارستمی با خانه دوست کجاست و کلوزآپ باعث شد روشنفکری تمام دنیا متوجه این‌جور سینما شوند و تاثیر جهانی گذاشت.

داوودی: و امر مهمی که داشت اینکه در تحلیل خیلی از دولتمردان فرهنگی آن زمان خیلی از این عناصر که ممکن است به تعبیر الان عناصر مزاحم به نظر بیایند، آن زمان کارکردشان به نفع دولت و حاکمیت هم بود. یعنی یک جوری چهره جمهوری اسلامی را در دنیا یک چهره جذاب‌تر و قابل قبول‌تری نشان می‌داد.

در عرصه فرهنگ معمولاً سیاست‌هایی که خیلی تند و تیز است، بیشتر از هر جایی تبدیل به شمشیر دولبه می‌شود

*چهره را خیلی عوض کرد.

داوودی: اشکال بزرگی که در روش و سیستمی که به نظر می‌آید حاکمیت بعد از این جریان در پیش گرفت، [این است که]به نظرم حاکمیت را بیشتر تبدیل کرد به یک حاکمیت ترسیده که برای اینکه از شرایط پیشگیری کند درخت را از بن برید. یعنی سعی کرد درخت را به‌نوعی از ریشه دربیاورد یا خشک کند، نفت بریزد که ریشه‌اش هم خشک شود؛ و این توجه را نداشت که همه این عناصر حتی منتقدترین‌شان، حتی کسانی که به نظر اوج اپوزیسیون جریان حاکمیت می‌آیند، نهایتاً در این سیستم پیچیده فرهنگی و ارتباطی که در دنیا هست می‌توانند منافعی را هم برای دولت بیاورند. به‌خصوص در حوزه فرهنگ. در حوزه سیاست اگر این را ببینید سیاست برخورد‌های خیلی سلبی و تند و تیز را ممکن است جواب بدهد، اما در عرصه فرهنگ معمولاً سیاست‌هایی که خیلی تند و تیز است، بیشتر از هر جایی تبدیل به شمشیر دولبه می‌شود. شمشیر دولبه‌ای که بعد از یک مدتی بیشترین خسارت را برای خود آن شمشیرزن به وجود می‌آورد. این چیزی بود که دوستان تحلیل نکرده بودند.

جشنواره فجر به جشنواره عمار و یک جشنواره شهرستانی بیشتر شباهت دارد/ قبل از اینکه بگوییم جیرانی چه چیزی بسازد، می‌گوییم جیرانی چرا بسازد؟

در واقع شاید مهم‌ترین مساله‌ای که وجود داشت این بود که در این دوره دوستان کاملاً بدون هرگونه تحلیلی بر اساس شرایط مدرن امروز سینما و جامعه رفتاری را پیشه کردند که از همین الان می‌بینیم خسارت‌هایش چگونه اتفاق افتاد. مثلاً جشنواره فجر تقریباً جزو دولتی‌ترین جشنواره‌های دنیا محسوب می‌شود. به خاطر مناسبتش، ویترینش، به خاطر اینکه سال‌های سال همه درگیرش بوده‌ایم. اینکه جشنواره فجر همواره زیر سایه سالگرد انقلاب حرکت کرده و تبدیل به ویترینش شده، با همه لطمه‌هایی که زده، اما باعث شده خود این جامعه در دورانی تبدیل به یک چهره ملی و سبب ارتباط بین این دو هم بشود؛

یعنی بین حاکمیت و مردم و به‌خصوص بخش فرهنگی و سینمایی. الان تصویر جشنواره فجر را نگاه کنید. جشنواره فجر واقعاً به جشنواره عمار و یک جشنواره شهرستانی بیشتر شباهت دارد که یک نهاد و جریان حکومتی برگزار می‌کند تا چهره‌ای که هم اهالی سینما و هم مردم آن را پذیرفته بودند که این شرایط به دلیل وضعیتی که داریم بهترین شکلی است که می‌تواند الان برگزار شود. اشکالاتش را هم پذیرفته بودند، اما الان اتفاقی که از سال گذشته به شکل عمده و آشکار شروع شد، تاثیرش را همین امسال چقدر در سطحی شدن و از دست دادن کیفیت گذاشته است. از دست دادن هویت به‌خصوص حتی بخشی که مربوط به حاکمیت بود.

یعنی این به نظرم خسارتش بسیار عمده‌تر از چیزی است که جشنواره فجر برای مردم داشت و دوستان این را در تحلیل خودشان متوجه نشدند که هر کدام از این اتفاقات، از این شمشیر از رو بستن‌هایی که در واقع نفی کردن یک طیفی که فکر کنند چرا برویم دنبال اینکه آقای جیرانی چه چیزی می‌خواهد بسازد. اصلاً آقای جیرانی چرا باید فیلم بسازد. وقتی این تفکر غالب می‌شود و این می‌شود که قبل از اینکه بگوییم جیرانی چه چیزی بسازد، می‌گوییم جیرانی چرا بسازد؟

سینمای ایدئولوژیک و سینمای پروپاگاندا از یک جایی به بعد خودش را مثل خوره می‌خورد به این دلیل که نمی‌تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند

این تفکر خسارتش قبل از هر چیز به خودشان برمی‌گردد. به این دلیل که سیستمی که در تحلیل شما و فرهاد هم بود، رشد کردن سینمایی ایدئولوژیک و سینمای پروپاگاندا از یک جایی به بعد خودش را مثل خوره می‌خورد. چون سینمای پروپاگاندا به دلیل اینکه نمی‌تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند و پل‌هایی را که مخاطب خودش نیاز دارد با درک و سلیقه خودش کشف کند و واردش شود، نمی‌تواند آن‌ها را بسازد؛ بنابراین روزبه‌روز چه دولت بخواهد چه نخواهد، گران‌تر و غیرقابل ساخت‌تر می‌شود و به جایی می‌رسد که دیگر سینما، حتی سینمای پروپاگاندا، امکانش از دست دولت و نهاد‌های سازنده هم خارج می‌شود. چون این‌ها مخاطب ندارند.

در تولیدات سال قبل، تعداد محدود محصولاتی که بنیاد فارابی به عنوان مهم‌ترین بنیاد تقویت‌کننده سینما که به این دلیل شکل گرفته بود... به این دلیل که حمایت کند یکسری محصولات ساخته شود تا رابط بین فرهنگ ایدئولوژیک و حاکمیتی و مردم باشد...، اما عملاً به چه سرنوشتی دچار شده؟

محصولات امسال هیچ شانسی در ارتباط با مخاطب ندارند/ کوتوله کردن و سر بریدن کسی که سرش از میان جمع بیرون می‌آید جواب نمی‌دهد

سال گذشته و امسال تقریباً ۲۰ محصول داشتیم که از این تعداد تماماً در اختیار نهاد‌های مختلف بوده و سرمایه‌هایی که بیشتر سرمایه‌های دولتی بوده‌اند و شاید به جز یکی دوتا- که احتمال دارد بر اساس آن چیزی که دیده‌اند باشد، من هیچ کدام از محصولات امسال را ندیده‌ام-، اما کسانی که دیده‌اند به جز یکی دو مورد بقیه‌شان هیچ‌گونه شانسی برای اینکه کمترین اقبالی را بتوانند در ارتباط با مخاطب و مخاطب عام به وجود بیاورند [نداشتند]نه یک گروه خاص، گروه انتخاب‌شده که پول بدهند.

کسانی که تصمیمات فرهنگی می‌گیرند با شرایط و کسانی روبه‌رو می‌شویم که همان مثال معروف را به یادمان می‌آورند که بر سر شاخ نشسته‌اند و بن می‌برند و متوجه نیستند که این رفتار خشن، سلبی و تحریک‌کننده که پیش گرفته‌اند، فرار به جلویی که می‌بینیم که روزبه‌روز بیشتر می‌شود، این لجبازی از طرف تمام تصمیم‌گیران نسبت به اینکه همین است که هست، این سیاست حتی وقتی به جایی می‌رسد که دیدیم بعد از جشنواره فجر وقتی این میزان مهجوریت را مشاهده کردند، به جای اینکه این را تحلیل کنند، روزنامه معروفی که بیشتر از همه نسبت به این داستان واکنش دارد، عنوان می‌کند چه خوب شد که پای همه این عناصر را از سینما قطع کردید و ما همین را می‌خواستیم.

این کوتوله کردن و سر بریدن کسی که سرش از میان جمع بیرون می‌آید، به نظر می‌آید اولین چیزی است که ممکن است به ذهن هر آدم عامی بیاید که برای اینکه با یک مساله و بحران حاد روبه‌رو شود، چیزی که فکر می‌کند می‌تواند عامل بحران باشد از اول سرش را قطع کند. این فرهنگ جواب نمی‌دهد. این در سینما جواب نمی‌دهد. اتفاقی که شاید افتاده و دوستان کاملاً ندیده گرفته‌اند تغییر ماهیت جریانات و نوع ارتباطات فرهنگی است که سینما جزو عمده‌ترین‌شان است.

در بین محصولاتی که تولید می‌شود که حتی مربوط به سینمای زیرزمینی هم نیست؛ همین فیلم آقای صناعی‌ها فیلمی است که خیلی مشخص و قانونی پروانه ساخت گرفته و با همه اصول و نظارت‌های دوستان ساخته شده، اما چرا تبدیل می‌شود به یک جریانی که مثل لیف خرما نمی‌دانند چه‌کارش کنند. فیلمی که همه مراحل قانونی را طی کرده و بر آن اساس ساخته شده.

اگر بخواهیم به تعبیر همان اواسط دهه‌های ۶۰ و ۷۰ نگاه کنیم، این فیلم باید از جانب مردم و حاکمیت افتخار سینمای ایران باشد. ممکن است حاکمیت نسبت به آن نقد هم داشته باشد هیچ ایرادی ندارد می‌تواند نقدش را داشته باشد، اما از یک طرف به عنوان یک تصویری [که جامعه آزاد را نشان می‌دهد]، جامعه‌ای که در آن امکان حرف زدن و ابراز سلیقه‌های مختلف وجود دارد، بیش از هر چیزی آن فیلم می‌تواند به حاکمیت و جریان بین‌المللی کمک کند. ۴۰ سال است که با پوست و گوشت و استخوان و تورم این را تجربه می‌کنیم که هیچ جور از این شرایط جهانی جدا نیست.