تصویر انقلاب ایران بر نگاتیو عکاسان خارجی

عکاسی مطبوعاتی به رویداد وابسته است که دهه ۷۰ میلادی و سال های منتهی و پس از این دهه؛ جهان شاهد مهمترین تحولات تاریخی خود بود. انقلاب اسلامی ایران، انقلاب نیکاراگوئه، درگیری مجاهدین افغانستان با نیروهای شوروی، درگیری های مصلحانه جبهه آزادی بخش فلسطین؛ شورش ۱۹۶۹ ایرلند شمالی، اعتراضات مه ۱۹۶۸ فرانسه، جنگ داخلی لبنان، جنگ ویتنام، درگیری های نظامی مصر و لیبی و دیگر رویدادها را می توان بستری برای توجه بیشتر به عکاسی خبری در جهان دانست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نیازهای تصویری سبب شد که آژانس های عکس بزرگی همچون سیگما و گاما شکل بگیرد که فقط بر روی فروش عکس های خبری متمرکز بودند.

در این دوران این آژانس های عکس مهمترین منبع ارائه عکس های خبری در جهان بودند که عکاسان خود را برای پوشش وقایع خبری به سراسر جهان اعزام می کردند.

انقلاب ایران در  ۱۳۵۷ شمسی (۱۹۷۹ میلادی) در کنار دیگر رویدادها چنان مورد توجه جهانیان قرار گرفت که اندشمندان بزرگی همچون میشل فوکو نویسنده و متفکر فرانسوی ترجیح دادند از نزدیک شاهد وقوع این رویداد باشند. فوکو طی ۲ سفر کوتاه خود در سال ۱۳۵۷  سر مقالات متعددی همچون «شورش با دست خالی» و «شورش ایران روی نوار ضبط صوت پخش می شود» را برای روزنامه مشهور ایتالیایی کوریر دلا سرا نوشت. 

عکاسان بسیاری در سال های منتهی به انقلاب ۵۷ ایران و همچنین سال های پس از انقلاب، از وقایع و تحولات ایران عکاسی کردند که می توان به عکاسانی همچون میشل سبتون، ژیل پرس، دیوید برنت، میشل لیپچیتز، آلن دژان،آلن مینگام،الکس بویی، فرانسوآ لوشون، باب دیر و کریستینا اسپینگر اشاره کرد.

در این گزارش تلاش شده است بخشی از تصاویر عکاسان خارجی که در جریانات انقلاب ایران حضور داشتند و در فضای رسانه ای ایران کمتر دیده شده است را ارائه کنیم.

آلن دژان (Alain Dejean) عکاس خبری آژانس سیگما بود که در کنار رویدادهای مهم تاریخی همچون انقلاب ایران، عکاسی از ساندینیست ها در جریانات انقلابی نیکاراگوئه، مجاهدین افغانستان، درگیری های مصلحانه جبهه آزادی بخش فلسطین، شورش ۱۹۶۹ ایرلند شمالی، اعتراضات مه ۱۹۶۸ فرانسه، جنگ داخلی لبنان، جنگ ویتنام، درگیری های نظامی مصر در زمان انورالسادات و لیبی در دوره حکومت معمر قذافی را در کارنامه حرفه‌ای خود دارد. او همچنین علاوه بر «عکاسی فیلم» از آثاری چون «ترور تروتسکی»، سالن های مد و هنرمندانی همچون خوان میزو، جان هیوستون، برناردو برتولوچی و اندشمندانی همچون ژان پل ساتر را هم به تصویر کشید.

عکس های او از انقلاب ایران از ۱۲ بهمن ۵۷ یعنی روز بازگشت رهبر انقلاب ایران آغاز می‌شود و تا ۲۳ روز بعد از آن را دربرمی گیرد. ورود امام به تهران، تشکیل دولت موقت، تظاهرات مردمی علیه بختیار، اعتراضات خیابانی مردم، درگیری های مسلحانه، پیوستن گارد شاهنشاهی به مردم، استقرار نیروهای مردمی در کاخ شاه از تصاویر این عکاس است.

تمرین تیراندازی در حیاط کاخ نیاوران در تهران

در روز ۲۳ بهمن ماه تمامی فضای ۱۱ هکتاری کاخ نیاوران با ساختمان‌هایش، در اختیار جوانان انقلابی قرار گرفت و در همان زمان لیست نگهبانی تنظیم شد و پاسداران، جایگزین محافظان گارد شاهنشاهی شدند.

سپس همه افسران داوطلبانه سلاح‌های خود را تحویل دادند و به وسیله اتوبوس‌های سرویس کاخ با حضور ۲ پاسدار مسلح مستقر در جلو و عقب خودرو به خانه‌های سازمانی گارد واقع در لویزان، انتقال یافتند.

۴۸ساعت بعد از تصرف کاخ نیاوران در تاریخ ۲۵ بهمن‌ماه ۱۳۵۷حکم سرپرستی کاخ به نام آیت‌الله حاج سیدحسن مصطفوی، امام جماعت نیاوران صادر شد.

 درگیری خیابانی انقلابی ها با نظامیان گارد شاهنشاهی در جریان انقلاب ایران

کارمندان جدید کاخ نیاوران، پرتره بنیانگذار انقلاب ایران را جایگزین عکس شاه می کنند

کودکان تصویر امام خمینی را  در دست دارند

پیوستن گاردشاهنشاهی به مردم انقلابی
پیام استقرار دولت موقت پس از انقلاب ایران از سوی علی اکبر هاشمی رفسنجانی اعلام می شود

دولت موقت انقلاب اسلامی ایران که به صورت خلاصه با عنوان دولت موقت ایران شناخته می‌شود، دولتی در ایران بود که پس از انقلاب از سال ۱۳۵۷ و به منظور رسیدگی به اوضاع به فرمان امام خمینی تشکیل شد و تا ۱۳۵۸، پیش از اعلام استعفای مهدی بازرگان به مدت ۹ ماه بر سر کار بود.

آلن دژان فوریه ۱۹۷۹ در ایران از طرف آژانس سیگما ماموریت پوشش تصاویر ایران را بر عهده گرفت و سپس به آژانس کوربیس رفت.

آلن مینیان (Alain Mingam) به عنوان خبرنگار و عکاس در خبرگزاری سیپا پرس فعالیت حرفه ای خود را آغاز کرد و سپس وارد آژانس گاما شد و در ماموریتی برای عکاسی از انقلاب ایران به سفارش این آژانس راهی ایران شد. او در سال های آخر فعالیت خود به سیگما رفت و هم  اکنون عضو هیئت مدیره و هیئت اجرایی انجمن گزارشگران بدون مرز است.

یکی از نیروهای انقلابی پس از تسخیر لانه جاسوسی  آمریکا لحظه ورود امام به بهشت زهرا  مردم انقلابی پس از خروج شاه از ایران مجسمه اش را از بالای میدان به پایین کشیدند

عکاسی از قتل عام فلسطینیان در صبرا و شتیلا در بیروت۱۹۸۲، مجاهدین در منطقه بین کابل و جلال آباد در افغانستان، آلمان شرقی، پایان حکومت نظامی در آرژانتین، درگیری اسرائیل و فلسطین در جنوب لبنان در سال ۱۹۷۸ بخشی از فعالیت این عکاس بوده است.

وی در سال ۱۹۸۰ برای گزارش خود در مورد اعدام یک خائن در افغانستان در طول جنگ علیه ارتش شوروی برنده "مسابقه عکس جهانی مطبوعات " (world press photo) شد.

الکس بویی (ALEX BOWIE) از رویدادهای انقلاب ایران همچون تظاهرات مردم، تسخیر سفارت آمریکا، حضور انقلابیان در کاخ های شاه و همچنین از حضور محمدرضا پهلوی در مکزیک پس از انقلاب عکاسی کرده است.

گروهی از انقلابیون به همراه آیت‌الله سید محمد تقی حکیم، امام جماعت حصار بوعلی شمیران به اتفاق نمایندگانی از طرف کمیته استقبال امام (ره) وارد کاخ نیاوران شدند و الکس بووی نیز همراه این گروه وارد کاخ شد تا از آنچه رژیم گذشته برجای گذاشته عکاسی کند.

در ساعت ۸ صبح دوشنبه ۲۳ بهمن ماه ۱۳۵۷، یک روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی گروهی از انقلابیون وارد کاخ نیاوران شدند و دفتر کار شاه را تسخیر کردند.

حضور انقلابیان بر پشت میز محمدرضا پهلوی در ۲۳ بهمن ماه ۱۳۵۷

 پس از حضور آیت‌الله حکیم و ۶ نفر از جوانان محلی در اتاق، افسر نگهبان سرهنگ یوسفی‌نژاد به عنوان ارشدترین نظامی حاضر در کاخ نیاوران، خود را معرفی کرد و آمادگی خود را برای تحویل و تحول مراکز، انبارها، ابنیه کاخ، تحویل کلیدها و در اختیار گذاردن اطلاعات لازم، اعلام داشت.

کاخ نیاوران در ۲۳ بهمن ۱۳۵۷

۴۸ساعت بعد از تصرف کاخ نیاوران در تاریخ ۲۵ بهمن‌ماه ۱۳۵۷حکم سرپرستی کاخ به نام آیت‌الله حاج سیدحسن مصطفوی، امام جماعت مسجد جامع نیاوران صادر شد.

تخت خواب محمدرضا پهلوی در ۲۳ بهمن ۱۳۵۷/ کاخ نیاوران

الکس بویی می گوید: در ایرلند شمالی علاقه به عکاسی خبری را در خود کشف کردم؛ وقتی در هنگام رفت و آمد به دانشگاه شاهد شاهد بمب گذاری، تیراندازی و شورش بودم.

حضور کودکان با تفنگ های بادی مقابل سفارت تسخیر شده آمریکا حضور کودکان با تفنگ های بادی مقابل سفارت تسخیر شده آمریکا یکی از انقلابیان در مقابل سفارت تسخیر شده آمریکا

بووی بسیاری از وقایع سیاسی واجتماعی را در بسیاری از نقاط دشوار جهان در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰  در ایرلند شمالی، قبرس، اسپانیا، اریتره، ایران، عراق، بولیوی، نیکاراگوئه، برمه، تایلند، کامبوج، ویتنام و فیلیپین عکاسی کرد.

باب دیر (Bob Dear) در ۱۹۵۰ وارد خبرگزاری آسوشیتدپرس ( AP) شد. وی ماموریت های مختلفی را برای این خبرگزاری انجام داد که از میان آنها می توان به انقلاب ایران، جنگ در بیروت، آشوب های ایرلند شمالی، قحطی در اتیوپی و همچنین بازی های المپیک اشاره کرد.

تیراندازی نیروهای مسلح شاه به سوی مردم  سربازان ارتش شاه اجازه تردد به خیابان های منتهی به محل تجمع انقلابیان را به مردم نمی دهد

حضور روحانیان در اعتراضات بهمن ۱۳۵۷

باب دیر در سال ها فعالیت خود جوایز متعددی دریافت کرد که جایزه بخش زندگی روزمره مسابقه عکس جهانی مطبوعات( World Press Photo ) در سال ۱۹۸۳ با عکسی از سربازی که مقابل پوستر فیلم آخر عشق ایستاده است یکی از این جوایز است.  وی در سال ۲۰۰۴  در سن ۶۹ سالگی در اثر سکته مغزی درگذشت.

کریستینا اسپنگلر (Christine Spengler) عکاس مشهور فرانسوی در میان عکاسان خارجی بود که همزمان با وقایع انقلاب سال ۱۳۵۷ به ایران سفر کرد و از زمان پیروزی انقلاب تا بیش از ۱ سال  بعد عکس هایی از کوچه و خیابان های تهران و چند شهر دیگر ایران ثبت کرد.

تصاویر اسپنگلر بیشتر بر روی زنان ایران متمرکز است و توانسته به دلیل جنسیت خود به فضاهای زنانه انقلاب ایران نزدیک شود.

زنان در صف همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی در ۱۱ فروردین ۱۳۵۸

همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی کمتر از دو ماه پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران برای تعیین نظام جدید حاکمیت کشور، به پیشنهاد امام خمینی در روزهای ۱۰ و ۱۱ فروردین ۱۳۵۸ در سراسر ایران و خارج از کشور برگزار شد و بر پایه نتایج اعلام‌شده، نزدیک به ۹۷٪ واجدان شرکت در همه‌پرسی با دادن رأی «آری»، با برقراری نظام جمهوری اسلامی ایران موافقت کردند.

اسپنگلر عکس های ماندگاری نیز از حضور انقلابیان در خیابان و همچنین دادگاه های انقلاب گرفته است.

تصویری از محاکمه «آرش» سمت چپ و «تهرانی» دو تن از شکنجه گران کمیته مشترک ضد خرابکاری که توسط آیت الله محمدی گیلانی انجام شد

فریدون توانگری با نام مستعار «آرش»  و بهمن نادری‌پور با نام مستعار «تهرانی»  دو تن از شکنجه‌گران ساواک در زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری بودند که  ۳ تیر ۱۳۵۸ با حکم دادگاه انقلاب اعدام شدند.

وی تصاویری از مهمترین حوادث تاریخی از جنگ ویتنام، کوزو، کامبوج، نیکاراگوئه تا حوادث و جنگ های داخلی در افغانستان، عراق و انقلاب اسلامی ایران را پوشش تصویری داد.

 جسارت و شجاعت این عکاس زن در صحنه های خطر و حادثه باعث شد در سال ۲۰۰۸ از رئیس جمهور وقت فرانسه نیکلا سارکوزی نشان افتخار دریافت کند.

فرانسوآ لوشون (François Lochon) خبرنگار و عکاس فرانسوی است که کار خود را در آژانس گاما در سال ۱۹۷۴ آغاز کرد و گزارش هایی تصویری و نوشتاری را از ۱۴۰ کشور مختلف روایت کرد و برای کار خود در مسابقه عکس جهانی مطبوعات سه جایزه به دست آورد.

این عکاس در دوران انقلاب همراه با انقلابیون به کیش سفر کرد و عکس هایی از کاخ الیت کیش که محل اقامت محمدرضا پهلوی در شرق جزیره کیش بود تصاویر متعددی ثبت کرد.  

کاخ شاه در کیش/ تیرماه ۱۳۵۸

کاخ شاه در کیش/ تیرماه ۱۳۵۸ کاخ شاه در کیش/ تیرماه ۱۳۵۸

پیانوی کاخ در کیش/ تیرماه ۱۳۵۸ کازینو کیش در تیر ۱۳۵۸

لوشون یکی از معدود عکاسانی است که عکس هایش از ایران محدود به انقلاب ۵۷ نیست. وی عکس های متنوعی از ایران همچون خانواده پهلوی، دیدار شاه با کارتر در نیویورک در سال ۱۹۷۷، دیدار شاه ایران با انور سادات رئیس جمهور مصر، انقلابیان سال ۵۷، ورود امام به ایران و جنگ ایران و عراق در آرشیو خود دارد.  

این عکاس از طرف مجله فرانسوی پاری‌مچ (Paris Match) در سال ۱۹۸۴ برای گزارش جنگ ایران و عراق جایزه بهترین گزارشگر جهان را دریافت کرد.  

برچسب‌ها عکاسی پیروزی انقلاب اسلامی ایران هنرهای تجسمی عکاسی خبری

منبع: ایرنا

کلیدواژه: عکاسی پیروزی انقلاب اسلامی ایران هنرهای تجسمی عکاسی پیروزی انقلاب اسلامی ایران هنرهای تجسمی عکاسی خبری اخبار کنکور انقلاب اسلامی ایران کاخ نیاوران محمدرضا پهلوی پیروزی انقلاب بهمن ماه ۱۳۵۷ انقلاب ایران ایرلند شمالی پس از انقلاب دولت موقت آیت الله ۲۳ بهمن کاخ شاه سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۲۸۹۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کرواتها ایرانی هستند نه خارجی! (عکس)

به گزارش "ورزش‌سه"، رقابت‌های لیگ برتر به روزهای پایانی بیست و سومین دوره خود نزدیک است و در این بین باز هم مربیان خارجی تازه واردی حضور در فوتبال ایران را تجربه کردند.

در لیگ نوزدهم بود که قانون منع استفاده از بازیکنان و مربیان خارجی توسط هیئت رئیسه فدراسیون و سازمان لیگ تصویب شد و برای مدتی لیگ برتر را تحت الشعاع خود قرار داد. در آن مقطع کالدرون و برخی مربیان خارجی دیگر راهی جز پایان همکاری پیدا نکردند، اما پس از چند ماه رفته رفته داستان به روال گذشته خود برگشت. 

در همین راستا وقتی لیگ برتر در دوره بیست و سوم آغاز شد، مارینوس اوزونیدیس یونانی تنها خارجی تازه وارد به لیگ برتر بود و در ادامه ایگناسیو مارتینز در فولاد جانشین منصوریان شد و آلکارس اسپانیایی هم در نساجی مازندران جانشین مهدی رحمتی. این در حالی بود که ژوزه مورایس و پاکو خمس نیز حضورشان را با عملکردی که در فصل گذشته با تراکتور و سپاهان ارائه کرده بودند، تمدید کردند، اما حالا در فاصله 5 هفته مانده تا پایان مسابقات یکی از آنها راه جدایی در پیش گرفته است.

در طول تاریخ اما آلکارس اسپانیایی که خیلی نتوانست در فوتبال ایران دوام بیاورد، شصت و دومین مربی خارجی حاضر در فوتبال ایران بوده که سهمیه اسپانیا را پس از ایگناسو مارتینز سرمربی سابق فولاد خوزستان به عدد دو رساند. 

میروسلاو بلاژویچ کروات، تونی اولیویرای پرتغالی، وینفرد شفر آلمانی، مانوئل ژوزه پرتغالی، جان توشاک ولزی، مصطفی دنیزلی ترکیه‌ای، قربان بردیف روس، تومباکوویچ یوگوسلاو، برانکو ایوانکوویچ و زلاتکو کرانچار کروات، ژرژ لینکنز بلژیکی، ژوزه مورایس پرتغالی (آنگولایی) و برخی نام‌های دیگر را می‌توان در میان نام‌های بزرگ و پرافتخاری قرار داد که به لیگ برتر فوتبال ایران پیوسته‌اند. جالب اینکه به جز مربیات کروات هیچ‌کدامشان حداقل در کسب قهرمنی لیگ برتر موفق نبوده‌اند! 

از سوی دیگر مربیان کروات نظیر پوکله‌کوویچ، زلاتکو کرانچار، اسکوچیچ، فرانچیچ، برانکو، بوناچیچ و ... به شدت حضورشان در فوتبال ایران با توجه به شباهت‌های فرهنگی با 20 مربی بیشترین بوده و به موفقیت‌های قابل توجهی هم دست پیدا کرده‌‌اند.

آخرین مربی خارجی قهرمان لیگ برتر نیز کروات بوده و برانکو ایوانکوویچ در پایان لیگ هجدهم برای سومین مرتبه با پرسپولیس جشن قهرمانی گرفت. طی 4 سال اخیر هم سه مرتبه یحیی گل‌محمدی و یک مرتبه فرهاد مجیدی موفق به کسب قهرمانی شده‌اند. پیش از برانکو ایوانکوویچ هم آخرین مربی خارجی لیگ برتر فوتبال ایران که موفق به قهرمانی شده، کرانچار بوده که با سپاهان در لیگ یازدهم موفق به کسب افتخار شده و پیش از این مربی کروات نیز فرانچیچ با فولاد خوزستان موفق به رقم زدن این مهم شده است. پیش از فرانچیچ هم به پوکله‌کوویچ دیگر مربی کروات می‌رسیم که دو مرتبه با پرسپولیس موفق به کسب قهرمانی شده است.

در دوران قبل از انقلاب هم آلن راجرز انگلیسی و رایکوف صرب در لیگ برتر به قهرمانی با استقلال و پرسپولیس نائل شده‌اند. همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید برخی کشورها نظیر آرژانتین، بلژیک، هلند، یونان، ارمنستان، ولز و ترکمنستان طی 23 دوره لیگ برتر فقط یک نماینده به عنوان مربی در فوتبال ایران داشته‌اند.

به نظر شما شصت و سومین مربی خارجی لیگ برتر سر از کدام تیم درمی‌آورد؟