به نقل از «ایرنا»

درباره حسن بیگ روملو

تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۲۹۵۴۶

حسن بیگ روملو که خود را «حسن نبیره امیر سلطان روملو» می‌خواند در ۹۳۷ قمری در قم دیده به جهان گشود. ظاهراً در کودکی پدرش را از دست داده بود، زیرا هنگامی که در قزوین به حضور بهرام میرزا، برادر شاه طهماسب، رسید، حدود ۶ سال داشت و مادرش همراه او بود. شاید به همین سبب، وی در کتاب خود از پدرش نامی نبرده و خود را نبیره امیرسلطان روملو از امیران معروف شاه اسماعیل اول و والی قزوین و ساوجبلاغ، معرفی کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از زندگی وی آگاهی چندانی در دست نیست، جز آنچه خود در کتابش آورده که شرح تجرید را نزد ابوالحسن باوردی و شرح شمسیه را نزد جمال‌الدین محمود شیرازی خوانده است.(۱)

بعد از پایان تحصیلات خود به عنوان  تاریخ‌نگار وارد دربار شاه طهماسب یکم صفوی شد، بنابراین از همان اوایل نوجوانی به خدمت شاه طهماسب درآمد. یکی از دلایل این پیشرفت وی وابستگی نسبی به امیر سلطان روملو بود که از سرداران مشهور قزلباش در دوره شاه اسماعیل صفوی به شمار می رفت.

ورود به دربار شاه طهماسب صفوی

حسن بیگ در دوره شاه طهماسب صفوی در جنگ های متعدد شرکت کرد، برای نمونه وی در لشکرکشی شاه طهماسب به دزفول، گرجستان و نیز نبرد با کردهای اردلان که به آذربایجان حمله کرده بودند، حضور داشت.(۲)

شرح این جنگ ها را که خود هم در آن حضور داشت در کتاب خود آورده است. از سرنوشت حسن بیگ روملو بعد از دوران سلطان محمد خدابنده در منابع اطلاعی در دست نیست و معلوم نیست که پس از ۹۸۵ قمری که کتاب احسن التواریخ به پایان رسیده به ناگهان چه فرجامی داشته است. به باور عبدالحسین نوایی مصحح احسن التواریخ، وی در انقلابات خونین پس از اسماعیل دوم و روی کار آمدن سلطان محمد خدابنده به جهت تلاش در تحکیم قدرت اسماعیل دوم به قتل رسیده باشد به نظر می رسد، این حدس و گمان درست باشد چرا که پس از مرگ شاه طهماسب، حسن بیگ روملو در دگرگونی‌ها و رویدادهای تاریخی فراوانی حاضر بود و در کنار حسینقلی خلیفه الخلفا با وجود حضور حیدر میرزا پسر شاه طهماسب در رساندن شاه اسماعیل دوم به حکومت بسیار تأثیر گذارد. او از روملوها بود و آنان از اسماعیل میرزا در برابر طایفه استاجلو بسیار پشتیبانی کردند. بر این پایه تاریخ وفات وی نیز مشخص نیست.

خدمت در عرصه نظامی پادشاهان صفویه

قورچیان، سپاه ویژه صفویان به شمار می‌رفتند، شاه اسماعیل در پدید آوردن این نیروها از دولت مغولی جغتای پیروی کرد. قورچی‌ها اردویی خاص و از دید نیروی نظامی نیز از جایگاه بالاتری برخوردار بودند؛ چنان‌که ارزش هر صد قورچی، با هزار مرد عادی برابری می‌کرد. آنان مانند مخزن‌های متحرّک سلاح، به کمان، تیر، شمشیر، خنجر، تبر و سپر مسلّح بودند. قورچیان، سواره به خدمت می‌رفتند و شامگاه پیرامون کاخ نگهبانی می‌کردند و هنگام بیرون شدن سلطان و آن گاه که شاه سواره بیرون می‌آمد، مردم را دور نگاه می‌داشتند و فرمان اعدام و ضبط اموال و توقیف خان‌ها را اجرا می‌کردند.

فرمانده قورچیان، قورچی‌باشی نام داشت که در دوره شاه اسماعیل اول، تابع «امیرالامرا» و در دوره شاه طهماسب اول، صاحبِ منصب ارشد نظامی کشور بود. او تا هنگامی که همه یا بسیاری از سپاهیان قزلباش، ارتش صفوی را پدید آوردند، در این مقام جای داشت. قورچی‌باشی از دید مقام و نفوذ، پس از وزیر اعظم بود و از مهم‌ترین امیران و «ارکان دولت صفوی» و از «امرای جانقی»؛ یعنی مشاوران عالی مجلس به شمار می‌رفت.

پرداخت مواجب و تیول و اَنعام قورچیانی که در سلک قورچیان عظام بودند، با طُغرا و مُهر قورچی‌باشی تأیید می‌شد. حسن بیگ روملو از جمله نویسندگانی به شمار می رفت که علاوه بر اینکه تاریخ نگار دربار بود به عرصه نظامی هم وارد شد و جایگاه خود را تا صاحب‌منصبی قزلباشان بالا برد و با داشتن منصب قورچی در دربار شاهان نخستین صفویه در بیشتر وقایع نظامی و جنگی حضور داشت و شاهد جریان‌های سیاسی و نظامی شاهان معاصر خویش بود. به همین دلیل در معتبرترین اثر خود یعنی احسن التواریخ بیشتر به رویدادهای نظامی پرداخته است.

اهمیت احسن‌التواریخ در تاریخ‌نگاری ایران

احسن‌التواریخ یکی از منابع معتبر و دست اول دوره صفویه به ویژه دوره شاه طهماسب صفوی به شمار می رود  که در آن علاوه بر پرداختن به نظام سیاسی این دوره به شرح حال شاعران، نویسندگان و هنرمندان پرداخته شده و در واقع یکی از برجسته ترین ویژگی های این کتاب این است که تنها به تاریخ سیاسی و جنگ ها نمی‌پردازد، بلکه تاریخ فرهنگی را نیز مدنظر دارد. علاوه بر دوره شاه طهماسب در این کتاب شرح حکومت‌های تیموریان، عثمانی، قراقویونلو، آق‌قویونلو، صفویان، ازبکان یا شیبانیان و برخی حکومت های جزئی دیگر تا ۹۸۵ قمری به تصویر کشیده شده از دیگر شاخصه های این کتاب نثر ساده و روشن آن است.

روملو این اثر ماندگار را در ۱۲ جلد به نگارش درآورد اما تنها ۲ جلد آخر آن در دست است که عبدالحسین نوایی آن را تصحیح کرد. (۳) احسن‌التواریخ جدای از ارزش‌های ادبی و فرهنگی، جهت مطالعه در تاریخ ایران دوره شاهان نخستین صفویه و هم‌چنین برخی وقایع ملت‌ها و کشورهای آن زمان از ‌جمله، ازبکان و عثمانی‌ها، ارزش تاریخ‌نگاری بسیار والایی دارد. بسیاری از مورخان و تاریخ‌نگاران سده های بعدی، جهت تکمیل یا مستندسازی آثار خویش به کتاب روملو مراجعه کرده‌اند. از دیگر ویژگی‌های این اثر ماندگار این است که حسن بیگ روملو به دلیل اینکه خود در بسیاری از جنگ های این دوره حضور داشته، در این کتاب اصطلاح‌ها و واژگان سیاسی ـ نظامی بسیاری را به کار می برد و برای نمونه در توصیف طلوع صبح چنین می نویسد: چون صبح ملمّع، شمشیر سیمین از سپهر قراب برکشید و دست دم، سدره فلک نیلی را چاک زد و چهره نور، شمشیر خورپیکر از قتق قیرگون شب بیرون آورد.

با وجود اینکه احسن التواریخ به جزئیات ظریف و جزیی توجه دارد اما به مساله مهمی مانند پرداختن به اجداد و خاندان این سلسله نپرداخته است، برخی از مورخان بر این باور هستند، دلیل اینکه حسن بیگ روملو در خصوص خاندان شیخ صفی‌الدین اردبیلی تنها به بازگویی رویدادهای مربوط به نبردهای شیخ جنید و شیخ حیدر پرداخته، این است که از میان افرادی دیگر این خاندان از شیخ صفی تا ظهور شاه اسماعیل، به جنگ نپرداختند و کار مورخ نیز تنها ثبت همان رویدادهای نظامی بوده است. البته مورخان پیش از او مانند خواندمیر در حبیب السیر، و امیر محمود خواند امیر در تاریخ شاه اسماعیل و شاه طهماسب، که مورخ از مطالب آنها بسیار بهره برده، درباره خاندان شیخ صفی به تفصیل سخن گفته و حتی بیش‌تر مورخان پس از او یا هم‌روزگارانش نیز به این موضوع پرداخته‌اند.

منابع:

۱- حسن بیگ روملو، احسن‌التواریخ، تصحیح عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹، ج ۲، ص ۱۰۷۹

۲- همان، ج ۳، ص ۱۳۳۶

۳- همان، مقدمه مصحح

برچسب‌ها عبدالحسین نوایی قورچی باشی قم سلسله صفویه نویسنده گرجستان تاریخ ایران

منبع: ایرنا

کلیدواژه: عبدالحسین نوایی قورچی باشی قم عبدالحسین نوایی قورچی باشی قم سلسله صفویه نویسنده گرجستان تاریخ ایران اخبار کنکور عبدالحسین نوایی دوره شاه طهماسب شاه اسماعیل دوره شاه قورچی باشی جنگ ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۲۹۵۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«حشاشین» روایتگر حسن صباح تروریست یا کلیددار بهشت؟

قبل از اینکه بخواهد سروکله حسن صباح به روایت مصری‌های سکولار در سریال «حشاشین» پیدا شود، تاریخ از امت و رحلت پیامبر شروع شده، از ابوبکر، عمر، عثمان و امام علی (ع) عبور کرده، تا به مکاتب فکری مختلف و فرقه‌ها بخصوص فرقه اسماعیلیه در قرن ۱۱ می‌رسد.

بنا به ادعای سازندگان سریال، «خلافت عباسی بر نیمی از جهان حکومت می‌کرد. ولی در قرن یازدهم وضعیت خلافت عباسی در بغداد رو به وخامت بود و در بدترین شرایط خود قرار گرفت. گروهی از چوپانان ترک در سلسله سلجوقیان ظهور پیدا کردند و بزرگترین ارتش را روی زمین تشکیل دادند. آنها مشروعیت خود را با ادعای حمایت از خلیفه عباسی سنی به دست آوردند. آنها بر خلیفه نفوذ داشتند. همزمان خلافت شیعه فاطمی در مصر و مراکش در ضعیف‌ترین حالت خود بود. فرقه‌ها، عقاید و مکاتب افزایش یافت. در بین آنها فرقه باطنی توسط مردی به وجود آمد، که خطرناک‌ترین و عجیب‌ترین فرد بود. او «حسن بن الصباح» بود.

طبق نوشته حسن فضیلت‌خواه در کتاب «حسن صباح فرمانروای قلعه الموت»، سابقه پیدایش فرقه هفت امامی اسماعیلیه به قرون اولیه اسلام و زمان امام جعفر صادق (ع) امام ششم، شیعیان بر می‌گردد. امام صادق (ع) دارای چندین پسر بود. از میان پسران خود ابتدا اسماعیل را به جانشینی خود و به عنوان امام هفتم شیعیان انتخاب و به جامعه پیروان خود معرفی کرد. بعد‌ها گویا به دو دلیل تاریخی از این تصمیم منصرف و اسماعیل را به امر الهی از مقام امامت خلع و عهد خود را از او برداشت.

در کتب تاریخی آمده است که امام ششم به دو دلیل اسماعیل را از امامت برکنار کرد. یکی اینکه او با گروه‌های افراطی و تندرو در ارتباط بود و امام احساس خطر کرد که مبادا بعد از او جامعه شیعیان به خطر بیفتد. دوم اینکه اسماعیل شراب می‌نوشید و یک چنین انسانی نمی‌توانست صلاحیت امامت جامعه شیعیان را داشته باشد. 

امام صادق (ع) برای بار دوم پسر چهارم خود موسی کاظم (ع) را به امامت برگزید و به شیعیان معرفی کرد. در آن میان، جمعی از شیعیان انتخاب اول امام را شرعی و متقن و صحیح دانسته و بر امامت اسماعیل پافشاری کردند. دو پسر دیگر امام یعنی عبدالله و محمد هم در مقام دفاع از حق امامت خویش برآمدند. پس هر یک جماعتی را جمع کرده و در مقابل اراده پدر مقاومت کردند.

در آن میان، پیروان اسماعیل از بقیه نیرومندتر و قوی‌تر بودند. فرقه اسماعیلیه بعد‌ها در بلاد اسلامی به طغیان و عصیان و اعتراض روی آورده و به برخی اقدامات افراط گرایانه دامن زدند. اسماعیل در زمان حیات پدرش از دنیا رفت. پس اسماعیلیان پسر او محمد را به عنوان امام و جانشین پدرش برگزیدند و او را امام مستور (پنهان) لقب دادند. بعد‌ها حسن صباح خود را نائب امام مستور معرفی کرد.

شروع داستان از جنگ بین صلیبیان با فرقه اسماعیلیه می‌گذرد، تا اینکه اولین خون با دستور حسن صباح در تاریخ سریال «حشاشین» ریخته می‌شود. سریال روایت می‌کند: «حسن صباح قوی است، اگر موقعیتش با قلبش تضاد پیدا کند، قلبش را می‌کشد». 

در انتهای سریال «حشاشین» یار باوفای حسن صباح می‌گوید: «مولای ما دیگر واسطه بین ما و اماممان نیست، او با امام یکی شده است و در مقابلش هزینه‌های زیادی پرداخت کرده. تو پسرت را کشتی، همسرت را، عزیزانت را، پسرت هادی روانه آسمان کردی. شما کاری کردید که هیچ مومن و نگهبانی حتی هیچ پیامبری تحمل انجام آن را نداشت».

امیدعلی مسعودی، مدیر گروه ارتباطات اجتماعی و عضو هیات علمی دانشگاه سوره با نقد محتوایی سریال «حشاشین» از این حیث که تاریخ اسلام را تحریف کرده است، گفت: سروکله حسن صباح از کجا پیدا شد؟ آیا او بی‌سواد بود؟ راهزن بود؟ یا ایشان دو هم‌کلاسی با سواد داشت؟ آنها بر اساس عقایدشان که تغییر جامعه بود، از دست پادشاهان فرار کردند و به قلعه الموت پناه بردند. اما سریال «حشاشین» مبنای شکل‌گیری حرکات حسن صباح را ایران می‌داند. در حالی که آن زمان حکومت‌ها ملوک الطوایفی بود. لازم بود این سریال بازبینی بشود و تحریف‌های تاریخی‌اش توضیح داده شود. 

مسعودی ادامه داد: سریال «حشاشین» القا می‌کند که فرقه‌ای تحت رهبری صباح، ایرانی و تروریست بودند. در این سریال چهره‌ای از حسن صباح به تصویر کشیده شده، که گویا او ایرانی است و هر ایرانی تروریست است. در حالی که اسماعیلیه اعتقادات سفت و سختی داشتند. آنها آدم‌های معتقدی بودند و اگر با کسی درگیر می‌شدند، بخاطر اعتقاداتشان بود. بنابراین، کلیت روایت سریال «حشاشین» روایت علمی نیست.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ساير حوزه ها