Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «اقتصاد آنلاین»
2024-04-29@11:15:23 GMT

خشت کج ریاض در دیوار اوپک

تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۴۲۴۳۲

خشت کج ریاض در دیوار اوپک

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از دنیای اقتصاد؛ جولین لی تحلیلگر نفتی و ستون‌نویس بلومبرگ در یادداشتی به بررسی چالش‌های عمده اوپک‌پلاس در مسیر پیش رو پرداخته است، که با سیاست قیم‌مآبانه سعودی‌ها در قبال توافق اوپک‌پلاس روسیه را در حاشیه امنی برای تخطی‌های متعدد از سهمیه تولید خود قرار داده است.

تبعات این سیاست تا آنجا کشیده شده که عربستان بار کاهش تولید بیش از سهمیه خود را حالا بر دوش کشورهای فقیر آفریقایی انداخته و با تمام این مسائل باز هم هیچ‌گونه اطمینانی نسبت به پایبندی و ماندگاری روسیه در ادامه راه این کاهش تولید تاریخی اوپک و غیر‌اوپک وجود ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  به گزارش خبرگزاری بلومبرگ، افزایش اخیر قیمت نفت خام و کاهش سریع ذخایر قابل رویت، بدون شک منجر به درخواست‌ها برای بالابردن اهداف تولیدی این ائتلاف نسبت به توافق‌های ماه دسامبر خواهد شد. امری که ممکن است آتش تنش‌ها میان رهبران مشترک این گروه، عربستان سعودی و روسیه را شعله‌ور کند و در صورت رخداد چنین واقعه‌ای امکان آن وجود دارد که اختلافات بیشتر بهبود قیمت را تضعیف کند.  هنگامی که کمیته نظارت بر این ائتلاف هفته گذشته برای ارزیابی پیشرفت برنامه‌ها دور هم جمع شدند، شاهد پیشرفت‌های بسیار خوبی در دستیابی به اهداف این توافق بودند. انطباق و پایبندی کلی اعضا به این توافق از زمان اجرایی شدن آن در ماه مه به شکل متحیر‌کننده‌ای برابر با ۹۹ درصد بوده است. بهای هر بشکه نفت برنت هم در حال آزمایش کردن سطح ۶۰ دلار در هر بشکه است؛ سطح قیمتی که از بیش از یک سال قبل تاکنون مشاهده نشده است.  ذخایر تجاری نفت در کشورهای توسعه یافته عضو سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه (OECD) در حال کاهش است و این گروه اکنون انتظار دارد که سطح این ذخایر تا ماه آگوست سال‌جاری به زیر میانگین پنج‌ساله خود (۲۰۱۵-۲۰۱۹) برسند که این امر را می‌توان هدف اصلی عربستان سعودی دانست.

عدم‌پایبندی روسیه و تنبیه کشورهای فقیر آفریقایی

مطابق اطلاعات اوپک‌پلاس، میزان پایبندی کلی اعضا با توافق کنونی تقریبا همواره نزدیک به ۱۰۰ درصد بوده که نرخ آن در ماه ژوئن با کاهش داوطلبانه اضافه از سوی عربستان سعودی، امارات و کویت افزایش یافت.  به‌رغم این موفقیت‌ها، عربستان هنوز موفق نشده تمام اعضا را مجبور به پایبندی به تعهدات تولیدی‌شان کند. بیش از نیمی از کشورهایی که در توافق کاهش تولید شرکت داشتند، تاکنون نتوانسته‌اند پایبندی کامل به تعهدات خود را عملی کنند و بیش از سهمیه خود تولید کرده‌اند. هنوز در بر همان پاشنه قدیمی می‌چرخد و مثل همیشه مسوولیت تنظیم میزان کاهش تولید برای رسیدن این توافق به اهدافش به شکل نامتناسبی بر عهده سعودی‌هاست. در واقع عربستان تا ماه دسامبر ۳۷ میلیون بشکه بیش از آنچه تعهد کرده بود، تولید نفت خام خود را کاهش داد.  این حساسیت در مورد انطباق اعضا منجر به این شده که وزیر نفت نیجریه موظف شود سایر تولیدکنندگان آفریقایی به‌ویژه جمهوری کنگو، گینه استوایی، گابن و سودان جنوبی را وادار کند تا عرضه خود را در جهت انطباق کامل با تعهدات و جبران موارد نقض سهمیه تولیدی این کشورها وادار کند.  جولین لی معتقد است با توجه به مساله پایبندی و تاثیر احتمالی آن در زمین بازی، اکنون اولویت اصلی پیگیری عدم‌پایبندی کشورهاست. در چنین شرایطی گینه استوایی برای جبران تولید بیش از حد خود مجبور خواهد بود که به مدت ۱۵ روز کاملا پمپاژ نفت خود به بازار را متوقف کند و سودان جنوبی، به‌عنوان یکی از فقیرترین کشورهای جهان نیز به مدت دو ماه و نیم کاملا تولید خود را بخواباند. درحالی‌که روسیه، به‌عنوان بزرگ‌ترین ناقض تعهدات تولیدی در اوپک‌پلاس، به هیچ وجه تحت فشار نیست. اوپک‌پلاس با وجود سابقه درخشانی که تا به اینجای کار از خود بر جا گذاشته، اما فشار مداوم بر تولیدکنندگان ضعیف و کوچک را ادامه می‌دهد. آن هم در شرایطی که اعضا چشمان خود را هم روی نقض عهد مکرر روس‌ها بسته‌اند و حتی به این قدرت نفتی اجازه داده‌اند که تولید خود را افزایش دهد. به باور ستون‌نویس بلومبرگ، همین استاندارد دوگانه و نادیده گرفتن رفتارهای روسیه خود نشان‌دهنده میزان شکنندگی و ضعف در این توافق میان تولید‌کنندگان است.

در چنین شرایطی کاملا ممکن است که چهار عضو آفریقایی اوپک‌پلاس از این توافق کاهش تولید جدا شوند. این کشورهای آفریقایی در ماه دسامبر مجموعا روزانه ۷۴۰ هزار بشکه نفت خام تولید کردند که معادل تنها ۸ درصد از تولید روزانه ۱۱/ ۹ میلیون بشکه‌ای روسیه است. فارغ از این، مهم‌ترین نکته اینجاست که هر ۴ عضو آفریقایی توافق تقریبا به حداکثر ظرفیت تولیدی خود رسیده‌اند، به این معنا که تقریبا در آینده نمی‌توانند بشکه نفت‌های اضافه دیگری را به بازار تزریق کنند. از طرف دیگر اما روسیه در صورت خروج از توافق اوپک‌پلاس، به سرعت می‌تواند حجم تولید خود را به میزان ۲/ ۱ میلیون بشکه در روز افزایش دهد که این نکته همان قدرت نهفته روس‌هاست.  در اوایل ماه آتی، وزرای نفت اوپک‌پلاس برای گفت‌وگو درباره برنامه تولیدی ماه آوریل با یکدیگر دیدار می‌کنند. جولین لی پیش‌بینی می‌کند که سعودی‌ها یک میلیون بشکه کاهش داوطلبانه خود برای ماه‌های فوریه و مارس را به بازار باز خواهند گرداند و اگر قیمت نفت در سطوح فعلی باقی بماند یا بالاتر برود، روسیه هم یک بار دیگر برای افزایش تولید در توافق فشار می‌آورد.  اصلاحیه توافق شده در دسامبر امکان افزایش یا کاهش ماهانه در هدف تولید جمعی اعضای توافق را به میزان حداکثر ۵۰۰ هزار بشکه در روز تا زمانی که مجموعا ۲ میلیون بشکه به بازار اضافه شود را فراهم می‌کند. نخستین افزایش از این دست در ماه گذشته اعمال شد. با توجه به اینکه روسیه و قزاقستان سهم افزایش تولید بعدی خود را در ماه‌های فوریه و مارس دریافت کرده‌اند؛ قاعدتا باید از هرگونه افزایش تولیدی مستثنا شوند. جولین لی در این باره می‌گوید نمی‌تواند تصور کند که مسکو به راحتی با این مساله کنار بیاید.

تهدید روسی بر سر اوپک و غیر‌اوپک

روسیه در حال حاضر با افزایش قیمت سوخت در کشور خود دست و پنجه نرم می‌کند و به شرکت‌های نفتی دستور داده شده که مقدار بیشتری از نفت خام تولیدی خود را به سوی پالایشگاه‌های داخلی هدایت کنند و از افزایش میزان صادرات سودآورتر خود فاصله بگیرند. این تحلیلگر نفتی می‌گوید روس‌ها به وضوح می‌خواهند تا از دستاوردهای تلاش سخت‌کوشانه اوپک‌پلاس در برابر دیگران و بالاخص صنعت شیل آمریکا دفاع کنند.  مسکو ممکن است زودتر از آنچه خوشایند عربستان سعودی و سایرین است به دنبال بازپس‌گیری سهم بازار خود باشد؛ سهم بازاری که به دلیل کاهش عرضه داوطلبانه در توافق اوپک‌پلاس از دست داده است. سایر اوپک‌پلاسی‌ها هم شاید گزینه دیگری جز پذیرفتن خواسته‌های روسیه نداشته باشند.

آنها خیلی خوب به یاد دارند آخرین باری که نتوانستند روسیه را راضی نگه دارند، چه اتفاقی افتاد: رخ دادن یک جنگ نفتی بزرگ که قیمت طلای سیاه را به زیر ۲۰ دلار در هر بشکه رساند. قطعا در حال حاضر هیچ‌کس چنین چیزی نمی‌خواهد.

پربیننده ترین درآمدهای نفتی ایران؛ کمی بیش‌تر از صفر! هیچ عددی را در مورد صادرات نفت ایران تایید نمی‌کنم/ پیش‌بینی درآمد ۳۳میلیارد دلاری برای صنعت پتروشیمی وضعیت ذخایر آبی سدهای تهران چطور است؟ نفت ایران با قیمت‌ بالا به بازار بازمی‌گردد؟ دانمارک جزیره مصنوعی تولید باد می‌سازد

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: اوپک پلاس عربستان سعودی میلیون بشکه کاهش تولید اوپک پلاس تولید خود نفت خام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۴۲۴۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تهدید به بازنگری در دکترین هسته‌ای؛ آیا امیدی برای توافق باقی مانده؟

نشانه‌هایی وجود دارد که تماس‌های مخفی بین ایالات متحده و ایران، نه تنها در مورد بحران غزه بلکه در مورد پرونده هسته‌ای نیز در جریان است.

به گزارش اکوایران، ایران پس از عملیات پهپادی و موشکی به اراضی اشغالی و پاسخ محدود (رژیم) اسرائیل، ارزیابی کرد که توانسته با بازدارندگی هسته‌ای اسرائیل و اتحاد نظامی اسرائیل و آمریکا به طور مؤثری مقابله کند.

بازنگری در دکترین هسته‌ای

به نوشته استیمسون، ایران با دو دشمن روبروست که هر دو از تسلیحات هسته‌ای برخوردار بوده، در حالی که ایران فاقد آن است. با این حال، در صورت تشدید بیشتر تنش‌ها، ایران به احتمال زیاد برای ایجاد بازدارندگی در برابر حملات آینده، به سمت گریز هسته‌ای پیش خواهد کرد.

در آستانه حمله محدود (رژیم) اسرائیل در ۱۹ آوریل، سرلشکر احمد حق‌طلب، رئیس سازمان حفاظت و امنیت هسته‌ای در مورد لزوم بازنگری در استراتژی هسته‌ای ایران در نتیجه افزایش تهدیدات آمریکا و (رژیم) اسرائیل صحبت کرد. او گفت: «اگر اسرائیل تصمیم بگیرد از تهدید حمله به مراکز هسته‌ای ایران به عنوان ابزاری برای اعمال فشار بر تهران استفاده کند، بازنگری در دکترین و سیاست‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران و گذر از تحفظات قبلی اعلام‌شده توسط کشور، ممکن و قابل‌تصور است».

هم‌زمان، روزنامه شرق مدعی شد امیرسعید ایروانی، سفیر ایران در سازمان ملل و معاون سابق دبیر شورای عالی امنیت ملی تماس‌های آرام خود با آمریکا را نه تنها در مورد بحران غزه بلکه در مورد موضوع هسته‌ای نیز ادامه داده است.

بن‌بست مذاکرات و توافق موقت

آخرین دور مذاکرات رسمی هسته‌ای در سپتامبر ۲۰۲۲ با پیشنهادی از سوی جوزپ بورل، نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجه و سیاست امنیتی به پایان رسید که به انجام نرسید.

مذاکره روسیه آمریکا درباره ایران ریابکوف رابرت مالی

ایران خواستار پایان‌دادن به اختلافات با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مورد مسائل پادمان، لغو تحریم‌های آمریکا علیه سپاه پاسداران و تضمین ایالات متحده مبنی بر تداوم هرگونه توافق فراتر از دولت بایدن بود. چنین امتیازاتی حاصل نشد.

در غیاب توافق رسمی، آمریکا و ایران در ماه می‌۲۰۲۳ در عمان به تفاهم موقتی دست یافتند که ادعا شده بر اساس آن، ایران متعهد شد که غنی‌سازی اورانیوم را فراتر از ۶۰ درصد انجام ندهد، پنج شهروند دوتابعیتی ایرانی‌آمریکایی را آزاد کند و در ازای آن، وجوه بلوکه‌شده‌اش توسط آمریکا آزاد گردد. واشنگتن همچنین سیگنال‌هایی فرستاد که تحریم‌های نفتی علیه ایران را تشدید نخواهد کرد.

هدف از تفاهم موقت میان بِرَد مک‌گورک، هماهنگ‌کننده امور خاورمیانه و شمال آفریقا در کاخ سفید و علی باقری کنی، مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای وقت ایران دورزدن کنگره آمریکا بود که در غیر این صورت، فرصت بررسی دقیق و احتمالاً مسدودکردن یک توافق رسمی را داشت. با این حال، اسرائیل با این موضوع مخالفت کرد و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر (رژیم) اسرائیل در تماس تلفنی ۸ ژوئن ۲۰۲۳ به آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا هشدار داد که اسرائیل به هیچ توافقی بین واشنگتن و تهران پایبند نخواهد بود.

جنگ‌هایی که سد مذاکرات شدند

همچنین همکاری نظامی ایران و روسیه با واکنش منفی کشورهای اروپایی و همچنین آمریکا مواجه شد. حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ به شدت بر برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) سال ۲۰۱۵ تأثیر گذاشت و عملاً روندی که با ایران در سال ۲۰۰۸ آغاز شده بود را نابود کرد.

جنگ اوکراین

با افزایش قیمت انرژی پس از حمله روسیه به اوکراین، برخی از فشارهای اقتصادی فوری بر ایران کاهش یافت. روسیه و ایران به هم نزدیک‌تر شدند و روایت افول غرب و نیاز به «نگاه به شرق» در تهران قوت یافت.

با این حال، روابط اقتصادی نزدیک‌تر با روسیه و چین نتایج مطلوبی را برای رشد اقتصادی ایران به همراه نداشت. ایران قرار بود مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا را در عمان در اواسط اکتبر ۲۰۲۳ از سر گیرد. آغاز جنگ غزه مانع از این امر شد، هرچند گزارش شده که دو طرف در ژانویه ۲۰۲۴ برای بحث در مورد حملات حوثی‌ها در دریای دیدار کردند.

در بحبوحه ادامه جنگ غزه و افزایش تنش‌ها میان آمریکا و گروه‌های مقاومت منطقه، رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرد که ایران تولید اورانیوم با خلوص بالا را افزایش داده و از اواسط ۲۰۲۳، کاهش تولید را معکوس کرده است. مقامات آمریکایی بر این باورند که ایران در صورت غنی‌سازی بیشتر، سوخت کافی برای گریز هسته‌ای را در اختیار دارد و زمان لازم برای آن را می‌توان با روز اندازه‌گیری کرد، نه با ۱۲ ماه که توسط برجام تعیین شده بود.

گزینه‌های غرب

هنوز هم برنامه‌هایی روی میز وجود دارد که می‌تواند مذاکرات هسته‌ای را احیا کند. تهران اعلام کرده که عمانی‌ها یک مکانیسم «کم در برابر کم» یا «گام‌به‌گام» مشابه توافق می‌۲۰۲۳ ارائه کرده‌اند. یکی دیگر از احتمالات که توسط علی واعظ و ولی نصر پیشنهاد شده، تقویت همکاری‌های منطقه‌ای به عنوان راهی برای جبران محدودیت‌هایی در برنامه هسته‌ای ایران است.

همچنین گزارش‌هایی از طرح ژاپن برای احیای مذاکرات هسته‌ای به گوش می‌رسد، اگرچه هیچ جزئیاتی منتشر نشده است. ژاپن سابقه‌ای در میانجیگری هسته‌ای ندارد، اما به عنوان میانجی برای دستیابی به آتش‌بس جنگ ایران و عراق نقش مهمی ایفا کرد.

اگر نهایتاً مرگ برجام اعلام شود، غرب سه گزینه دارد: بازدارندگی، اقدام نظامی یا مذاکرات جدید. قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که برجام را در سال ۲۰۱۵ تأیید کرد، در اکتبر ۲۰۲۵ منقضی می‌شود. پیش از آن، بریتانیا یا فرانسه می‌توانند در صورت غنی‌سازی اورانیوم توسط ایران به سطح گریز هسته‌ای، تحریم‌های سازمان ملل علیه تهران را «بازگردانند». ایران تهدید کرده که در صورت بازگشت تحریم‌ها، از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (مانند کاری که کره شمالی در سال ۲۰۰۲ انجام داد و سپس به ساخت بمب اقدام کرد) خارج خواهد شد.

سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا ایالات متحده در پی حمله تلافی‌جویانه ایران به اسرائیل در ۱۳ آوریل، تحریم‌های نفتی را تشدید خواهد کرد؟ دولت بایدن تحریم‌های جدیدی را علیه تولید پهپاد و فولادسازی ایران اعلام کرده، اما هیچ اشاره‌ای به تحریم‌های نفتی نداشته است. با توجه به اینکه تنها مزیت توافق فعلی بین دو کشور این بوده که ایران می‌تواند نفت را به چین بفروشد، به احتمال زیاد وضعیت شکننده موجود در طول انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۴ ادامه خواهد یافت.

با این حال، حتی اگر بایدن در انتخابات پیروز شود، احتمالاً در مورد کاهش تحریم‌ها علیه ایران با احتیاط عمل خواهد کرد.

ممکن است ایران برای حفظ برجام بر روی کاغذ، تا زمانی که قطعنامه سازمان ملل در سال ۲۰۲۵ منقضی شود و شورای امنیت دیگر «درگیر» این موضوع نباشد، از اهرم‌های خارج از موضوع هسته‌ای استفاده کند.

جنگ غزه همچنین هم محدودیت‌ها و هم فرصت‌های ایران و گروه‌های مقاومت را برای مقابله با اسرائیل و آمریکا نشان داد. عملیات مستقیم ایران به (رژیم) اسرائیل، تحلیل دقیق‌تری از واکنش اسرائیل و آمریکا به ایران، خارج از «منطقه خاکستری» را در اختیار تهران قرار داد. ایران با ارزیابی این اطلاعات، می‌تواند برای استفاده در مذاکرات هسته‌ای آتی اهرم فشار به دست آورد.

بهترین راه پیش رو می‌تواند ادامه تعهدات تک‌ماده‌ای از سوی دو طرف بوده و در عین حال، خط‌قرمزها برای جلوگیری از تشدید درگیری در هر دو عرصه هسته‌ای و منطقه‌ای را رعایت کند. با درس‌گرفتن از تجربیات گذشته، هنوز هم یافتن راه‌حلی متوازن برای حل‌وفصل موضوع هسته‌ای بر اساس فرآیندی گام‌به‌گام امکان‌پذیر است.

دیگر خبرها

  • لیندسی گراهام خواستار توافق عربستان و اسرائیل شد
  • پشت‌ پرده مذاکرات مسکو و کی یف / توافق روسیه و اوکراین چطور از دست رفت؟
  • جزئیات توافق آمریکا و عربستان برای سازش میان ریاض و تل‌آویو
  • افشای جزئیات توافق شکست خورده میان روسیه و اوکراین
  • کرملین: انگلیس مانع توافق آتش‌بس اوکراین شد
  • مسکو: انگلیس مذاکرات صلح اوکراین را خراب کرد
  • افشاگری دی‌ولت از سند محرمانه‌ای که می‌توانست به جنگ اوکراین پایان دهد
  • هیچ بستری برای مذاکره بین اوکراین و روسیه وجود ندارد
  • تهدید به بازنگری در دکترین هسته‌ای؛ آیا امیدی برای توافق باقی مانده؟
  • فرمان کنترل اوپک به دست امارات می‌افتد؟