به نقل از «ایرنا»

ساخت کاوشگر مولکولی برای رهگیری دارو در بدن

تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۵۰۴۳۳

توسعه روش‌های درمان دارویی دشوار است، معمولا پزشکان می‌دانند که یک داروی خاص می‌تواند عملکردهای خاصی در بدن داشته باشد، اما ممکن است آن‌ها از چگونگی عملکرد آن ترکیب اطلاع نداشته باشند. محققان دانشگاه کشاورزی و فناوری توکیو (TUAT) برای درک بهتر مکانیسم‌های مولکولی این برهم‌کنش‌ها، روش جدید و ساده‌ای را ارائه کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نتایج این پروژه در نشریه Organic & Biomolecular Chemistry به چاپ رسیده است.

کائوری ساکورایی، دانشیار گروه زیست‌فناوری می‌گوید: ما روش جدیدی مبتنی بر نانوذرات طلا برای شناسایی هدف مولکول‌های کوچک فعال ارائه کردیم که روش‌های دشوار فعلی را ساده می‌کند. با این راهبرد می‌توانیم به سرعت از چگونگی فعالیت این مولکول‌ها مطلع شویم.

مولکول‌های کوچک زیست فعال، ترکیبات شیمیایی مانند دارو هستند که می‌توانند به راحتی به سلول‌های بدن منتقل شده و با آنها برهم‌کنش داشته باشند. این مولکول‌ها با اتصال به پروتئین‌های خاص می‌توانند یک فرآیند زیستی را متوقف کرده یا عملکرد آن را تقویت ‌کنند.

به‌عنوان مثال، مولکول‌های کوچک فعال زیستی موجود در یک ماده ضدسرطانی با یک پروتئین در سلول‌های سرطانی پیوند می‌خورند تا از رشد کنترل نشده آنها جلوگیری کنند. آنها حتی می‌توانند سلول‌های سرطانی را فریب دهند تا منجر به مرگ برنامه‌ریزی شده سلول شود.

اما چالش مهم این است که معمولا مشخص نیست که کدام پروتئین‌ها مورد هدف قرار می‌گیرند یا آیا پروتئین‌های دیگری نیز مورد هدف قرار گرفته‌اند، کاری که به‌طور بالقوه می‌توانند عوارض جانبی ناخواسته ایجاد کنند.

پژوهشگران می‌توانند با استفاده از فناوری موسوم به برچسب‌گذاری فتوآفینیتی، پروتئین‌های هدف را مشخص کرده، بلافاصله برچسب گذاری و آنها را شناسایی نمایند. با این حال، برچسب‌گذاری فتوآفینیتی به زمان و منابع گسترده‌ای برای تولید برچسب خاص، اطمینان از اتصال آن به هدف مناسب در سلول و سپس خالص‌سازی پروتئین هدف برچسب خورده، نیاز دارد.

ساکورایی می‌گوید: برچسب‌گذاری فتوآفینیتی رویکردی قدرتمند برای کشف پروتئین‌های کوچک هدف است. با این حال، استفاده از آن معمولا توسط چندین مسئله، از جمله برچسب زدن ناکارآمد پروتئین و خالص‌سازی و مشکلات فنی با محدودیت‌هایی مواجه است.

تیم ساکورایی پیش از این با استفاده از نانوذره طلا به‌عنوان داربست مدولار که می‌توان روی آن یک کاوشگر خاص طراحی کرد، برای رفع این مسئله راه حلی ارائه دادند.

به گفته کانا موری، یکی از نویسندگان مقاله مربوط به این فناوری، از آنجایی که نانوذرات طلا دارای سطوحی هستند که می‌توانند قطعات مدولار را در خود نگه دارند، محققان با ترکیبی از بلوک‌های ساختمانی می‌توانند یک ساختار از پیش‌تعیین شده را به‌عنوان کاوشگر بسازند.

موری افزود: کاوشگرهای فتوآفینیتی را می‌توان به راحتی از پیش‌سازهای کاوشگر تهیه کرد، که برای این کار باید سه نوع بلوک ساختمانی به هم متصل شود.

طبق گزارش روز دوشنبه ستاد توسعه فناوری نانو، مولکول کوچک ساخته شده، حتی پس از اتصال به نانوذره، هم به‌عنوان یک مولکول اصلی رفتار می‌کند که به‌طور طبیعی به یک پروتئین متصل می‌شود و هم به‌عنوان کاوشگر عمل می‌کند.

در مرحله بعدی، محققان قصد دارند با استفاده از این کاوشگر نانوذرات طلا برای مطالعات شناسایی هدف در سلول‌های زنده استفاده کنند.

برچسب‌ها نانو ذرات طلا رهاسازی دارو زیست فناوری

منبع: ایرنا

کلیدواژه: نانو ذرات طلا رهاسازی دارو زیست فناوری نانو ذرات طلا رهاسازی دارو زیست فناوری اخبار کنکور برچسب گذاری پروتئین ها مولکول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۵۰۴۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جذب گازهای گلخانه ای در یک ماده متخلخل جدید 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، این دستاورد پژوهشگران دانشگاه «هریوت وات» می تواند با کاهش بالقوه دی اکسید کربن (CO2) و هگزا فلوراید گوگرد (SF6) در جو که محرک های مهم گرمایش جهانی هستند، عوارض تغییرات اقلیم را کم کند.

به گفته محققان،هگزا فلوراید گوگرد در مقایسه با دی اکسید کربن، گاز گلخانه ای قوی تری است و می تواند هزاران سال در جو دوام بیاورد.

 مقابله با بزرگترین چالش جوامع

این گروه از یک مدل رایانه ای برای پیش ‌بینی دقیق نحوه جمع ‌آوری مولکول‌ ها در مواد متخلخل جدید استفاده کردند. متخصصان مدل‌ سازی محاسباتی در کالج امپریال لندن و دانشگاه ساوت همپتون شبیه ‌سازی ‌هایی را برای درک و پیش‌ بینی فرآیند مونتاژ مولکول‌ های قفس در مواد متخلخل طراحی کردند.

این مولکول ها به طور خاص به ذخیره دی اکسید کربن و هگزا فلوراید گوگرد تمایل دارند. ساختار و ترکیب آنها ظرفیت ذخیره سازی این گازهای گلخانه ای را فراهم می کند.

به ویژه ساختار متخلخل «قفس در قفس» امکان جذب و ذخیره گازهای آسیب زای محیط زیست را فراهم می‌ کند. «قفس در قفس» به این معنی است که مولکول های قفس با استفاده از قفس های دیگر برای ابداع مواد متخلخل جدید در کنار هم قرار می گیرند.

دکتر «مارک لیتل» « Marc Little» دانشمند مواد، استادیار موسسه علوم شیمی دانشگاه هریوت وات و متخصص مواد متخلخل، اظهار داشت: این یک کشف هیجان انگیز است زیرا ما به مواد متخلخل جدید برای کمک به حل بزرگترین چالش های جوامع مانند جذب و ذخیره گازهای گلخانه ای نیاز داریم. ترکیب مطالعات محاسباتی مانند آنچه ما انجام دادیم با فناوری‌ های جدید هوش مصنوعی، می‌ تواند عرضه بی‌ سابقه ‌ای از مواد جدید را برای حل فوری ‌ترین چالش های اجتماعی ایجاد کند و این پژوهش گام مهمی در این مسیر است.

ابزاری که می تواند ترکیبات آلی فرار را از هوا حذف کند

لیتل می گوید علاوه بر این مولکول ‌های دارای ساختارهای پیچیده می‌ توانند حذف ترکیبات سمی عمدتا ترکیبات آلی فرار را از هوا تسهیل کرده و علم پزشکی نیز مفید واقع شوند.

نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Synthesis منتشر شده است.

 

انتهای پیام/