به نقل از «شبستان»

کرونا؛ پدیده ای که فعلا" با آن سروکار داریم/ عوامل اجتماعی موثر بر سلامت است

تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۸۰۱۶۴

نائب رئیس اوّل مجلس شورای اسلامی با تحلیلی راجع به پدیده کرونا گفت: کرونا پدیده ای است که فعلا" با آن سروکار داریم.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از رفسنجان دکتر سید امیرحسین قاضی زاده، عصر پنجشنبه ( ۲۳بهمن) در جلسه ای که در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان‌ برگزار شد؛ ضمن تبریک به مناسبت چهل و دوّمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی به ویژه به مردم‌ رفسنجان که جزو علمداران‌ انقلاب اسلامی بودند و نقش چشمگیر و بارز در حمایت از انقلاب و دفاع مقدس داشتند؛ بیان کرد: مردم استان کرمان از پیشتازان انقلاب بودند و نمونه آن‌ هم شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

 

 

نائب رییس اول مجلس شورای اسلامی افزود: انصافاً پدیده‌ای بی نظیر و نشانه قدرتمند بودن این‌ مکتب است که می تواند چنین چهره ای را‌ بیافریند و به جامعه بشریت تحویل دهد.

 

 

 

 

وی وضعیت بیماری کرونا در رفسنجان را مطلوب ارزیابی و تصریح کرد: شهید حاج قاسم سلیمانی ۳ سال قبل جمله ای گفت‌ مبنی بر اینکه " اگر از من بپرسید که مسائل اقتصادی، فرهنگی و دیگر مسائل کشور چیست؟ می گویم که مسائل کشور‌ نبودن مردم در عرصه اداره کشور است" لذا هر کجا کار را به مردم‌ سپردیم با پیروزی های زیادی روبرو بودیم و هرجا که مردم را از صحنه دور کردیم با شکست مواجه بودیم.

 

 

 

 

قاضی زاده هاشمی خاطرنشان کرد: در اجرای طرح شهید سلیمانی هم موفقیت‌ های زیادی کسب کردیم ای کاش این‌ طرح زودتر اجرا شده بود؛ طرح شهید سلیمانی نماد همکاری و همراهی مردم بود.

 

 

 

وی افزود: با اینکه اعتبار دولتی در این طرح خیلی اندک بود اما این طرح نشان داد که اگر در همه امور به مردم مراجعه کنیم آنقدر این مردم قدرتمند هستند که بیشتر کارها توسط آن ها حل و فصل می شود و می توانند معجزه کنند به طوری که در حال حاضر که عالم درگیر این ویروس منحوس کرونا شده وضعیت کشور ما خوب است از طرف دیگر باید نگران خیزش جدید این ویروس و موج بعدی باشیم.

 

 

 

وی با اشاره به جمعیت ۸‌ میلیارد نفری جهان؛ ادامه داد: اگر بخواهیم واکسیناسیون موثر در جهان اتفاق بیفتد ۶۰ درصد مردم دنیا به عبارتی ۶ میلیارد نفر در جهان باید واکسینه شوند آن‌ هم دو مرتبه؛ یعنی باید ۱۲ میلیارد دوز واکسن داشته باشیم که اگر تمام امکانات واکسن ساز دنیا را به کار بگیریم‌ بعید است تا یک میلیارد دوز تولید شود.

 

 

 

وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر این واکسن در ایران در دست تولید است و تعدادی از کشورهای خارجی تقاضای خرید واکسن از ایران کرده اند در حالی که توانایی پاسخ به نیازهای داخلی را هنوز نداریم، این واکسن با توجه به ژنوم‌ ویروس های در دسترس فعلی‌ ‌در حال تولید است اگر این ژنوم‌ تغییر کند واکسن فعلی خنثی می شود و باید واکسن دیگری کشف و تولید کرد که سیر تولید و مطالعه آن یک سال طول می کشد و داستان‌ مفصلی با کرونا حداقل ۳ سال داریم.

 

 

 

قاضی زاده گفت: کرونا پدیده ای است که فعلا با آن سر و کار داریم باید در کنار ثبت تجارب، ارتقا و انتقال آن به دیگران یک کار علمی هم انجام دهیم، نرخ مرگ و میر در منطقه اگر کمتر از جای دیگر است، تحلیل و نتایج ثبت شود.

 

 

 

 

وی ادامه داد: مرکز دانشگاهی باید کار علمی ‌انجام دهد، این بیماری اجتماعی و مدیریتی است، مدیریت دنیا توسط کرونا در حال محک است؛ اگر می بینیم وضعیت کرونا در کشور های چین‌ و ژاپن‌ با دیگر کشورها متفاوت است‌ نشان دهنده نوع ارتباطات، نوع اقتدار دولت ها و نحوه اعمال حاکمیت های آن دولت ها است زیرا هنوز درمانی برای این‌ بیماری کشف نشده و مولفه های دیگری هست که‌ میزان مرگ و میر در کشورها را کاهش یا افزایش می دهد.

 

 

 

 

وی تصریح کرد: عوامل اجتماعی، موثر بر سلامت است و این موضوع در کرونا با قدرت خود را نشان می دهد که باید به این مولفه توجه کرد؛ در ایران روابط اجتماعی مردم مبتنی بر حمایت از یکدیگر است و این امر می تواند‌ در رشد یا عدم رشد بیماری کرونا تاثیرگذار باشد نسبت به کشوری که دچار فردگرایی شده است.

 

 

 

دکتر قاضی زاده ادامه داد: ما در ستاد ملی کرونا هر هفته مباحثی که داریم از همین‌ دست است و در کنار تولید واکسن، مفاهیم عوامل اجتماعی موثر بر سلامت را نیز دنبال می کنیم تا کاری شود افراد بیمار نشوند که در  این‌ امر هم بیماریابی، انجام تست ها و حمایت را می خواهد در این صورت زنجیره انتقال قطع می شود و مدیریت صحیح سیاسی و بهداشتی هر شهرستان در کاهش و قطع بیماری کرونا موثر است.

 

 

 

 

نائب رئیس مجلس شورای اسلامی افزود: انضباط اجتماعی هرچه قوی تر باشد موثرتر است و در مازندران با اینکه اکثر نقاط کشور زرد و آبی شد، این استان قرمز ماند و انضباط اجتماعی نداشت.

 

 

دکتر قاضی زاده قول مساعد در رابطه با پیگیری ثبت سند زمین ۹۰ هکتاری دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان و دیگر مسائل بهداشتی رفسنجان و انار داد.

 

 

 

دکتر قاضی زاده در بدو ورود به دانسگاه علوم‌پزشکی رفسنجان بر مقام شامخ‌ دو شهید گمنام آرمیده در این دانشگاه ادای احترام کرد.

پایان پیام/605

منبع: شبستان

کلیدواژه: دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان دکتر قاضی زاده هاشمی رفسنجان قاضی زاده پدیده ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۸۰۱۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خودکشی از رزیدنت‌ها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آل‌سعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان به‌مثابه یک انتحار اجتماعی است»

الهه جعفرزاده: اواخر هفته گذشته (پنج‌شنبه ۶ اردیبهشت)، با انتشار خبر درگذشت خانم دکتر سمیرا آل‌سعیدی، دانشیار روماتولوژی و عضو مرکز تحقیقات روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جامعه پزشکی برای بار دوم در سال جاری به سوگ نشست. مواجهه نخست با بحران خودکشیِ یکی دیگر از اعضای کادر درمان در سال جاری، به چهارم فروردین ماه بازمی‌گردد؛ که مربوط به درگذشت خانم دکتر پرستو بخشی، متخصص قلب و عروق در بیمارستان دلفان بود.

دکتر هادی یزدانی، پزشک و دکترای حرفه‌ای پزشکی، در گفت‌وگو با خبرآنلاین، پیرامون این مسئله می‌گوید: «چندی است که در جامعه فعلی سرفصلی داریم تحت عنوان «خودکشی پزشکان»؛ و طی همین مدتی که من به‌شخصه مباحث پیرامون این موضوع را به طور دقیق‌تر بررسی می‌کنم، می‌بینم همین عنوان و سرفصل منتقدانی دارد با این طرز تفکر که «پدیده خودکشی در تمام جوامع وجود دارد و ارتباطی با شغل افراد ندارد. پزشکان نیز قشری از یک جامعه هستند و چندان تفاوتی میان خودکشی این گروه با سایر گروه‌های موجود در یک اجتماع حاکم نیست و نباید گروه پزشکان در ذیل این پدیده پررنگ شوند؛ که این تفکر درستی نیست.»

متن کامل این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

دغدغه و رویکرد جامعه پزشکی در مواجهه با خودکشی اعضای کادر درمان چیست و چطور به آن می‌پردازد؟

نگاه نقادانه‌ای که بر این مسئله حکم‌فرماست، چندان صحیح نیست؛ در واقع دغدغه جامعه پزشکی در پی مرگ اعضای کادر درمان، این نیست که با به پا کردن سر و صدا در جامعه، توجه‌ها را به سمت خود جلب کند و در نهایت هم بی‌حاصل باشد. بلکه دغدغه تمام همکاران ما در این حوزه، تلاش در راستای «به رسمیت شناختن» این مسئله از سوی اجتماع است؛ اینکه جامعه آگاه شود سرفصلی با عنوان خودکشی پزشکان وجود دارد. پس از شناخت و پذیرش این سرفصل، در مراحل بعد می‌توان علل و عوامل دخیل در وقوع این پدیده را به درستی مورد بررسی قرار داد.

مرگ دکتر آل سعیدی، از ابتدای امسال تا کنون، دومین خودکشی در جامعه پزشکی ایران است. این مورد به لحاظ علّی و کیفی چه تفاوتی با خودکشی دکتر پرستو بخشی در فروردین ماه سال جاری دارد؟

در سال جدید، ما دو مورد خودکشی در جامعه پزشکان داشتیم؛ یکی خودکشی دکتر پرستو بخشی پزشک متخصص قلب، و دیگری خودکشی اخیر دکتر سمیرا آل سعیدی. دو موردی که از دو جنسِ متفاوت هستند و علل عینی حاکم بر هر یک از این موارد مجزا و مختلف‌اند.

در مورد خانم دکتر بخشی، ما شاهد یک «ظلم و تحقیر سیستماتیک» هستیم که طی یک ماه اخیر بارها روی این موضوع تأکید کردیم و درباره آن نوشتیم؛ که عده بسیاری در این‌باره، موضع‌گیری کردند و طبق معمول سعی داشتند که ماجرا مشمول مرور زمان شده و فراموش شود. مرحومه بخشی، علاوه بر شرایط روحی نامساعد و افسردگی ناشی از مرگ والدین، در دوران طرح، انواع و اقسام تحقیرها، مضیقه‌ها و کمبودها را متحمل شده بود؛ که مجموعه این عوامل، ایشان را پله پله به سمت خودکشی سوق داد.

در مورد خانم دکتر آل سعیدی با توجه به شواهد و اطلاعات موجود می‌توان ادعا کرد که مرگ و خودکشی ایشان از جنس دیگری است. اگر از منظر بیرونی بخواهیم به موضوع بنگریم، دکتر آل سعیدی در منتهی‌الیه موفقیت و جایگاه علمی و مدیریتی کشور قرار داشتند و به عبارتی تمام چیزهایی که سمبل موفقیت تلقی می‌شوند، در ایشان جلوه‌گر بود. در واقع مسئله‌ای که جنس خودکشی خانم دکتر آل سعیدی را متمایز می‌کند [با استناد به گفت‌وگوهای منتشرشده از دکتر آل سعیدی با دیگر همکارانشان]، این است که ایشان همواره از یک «ناامیدی اجتماعی» صحبت می‌کردند؛ شرایطی که در آن هیچ امیدی به آینده و پیشرفت نیست و همه‌چیز رو به افول می‌رود.

رسیدن به ناامیدی اجتماعی شاید حس آشنایی برای اکثر افراد در هر جایگاهی باشد؛ که مسلماً علل متعددی دارد. «شغل» افراد در رسیدن به این بن‌بست چه نقشی دارد؟

قطعاً همینطور است؛ شاید این یک تجربه مشترک برای اکثر افراد در هر جایگاهی باشد، اما در موردِ دکتر آل سعیدی، این یأس فلسفی و ناامیدی اجتماعی به طور ویژه همزمان شده بود با شغل ایشان؛ که یک زمینه کاری پراسترس با فرسودگی بالا به شمار می‌آید. این اتفاق به خوبی نشان می‌دهد که «مشاغل» چقدر در ایجاد احساسات و اتخاذ تصمیمات نقش پررنگی دارند. همانطور که در مورد مذکور، فردی با وجود مرتبه بالای علمی، موفقیت‌های قابل توجه و شرایط اقتصادی مطلوب به نقطه‌ای می‌رسد که تصمیم بگیرد به زندگی خود پایان دهد و یک «چرا»ی بزرگ و بی‌پاسخ را در ذهن مخاطب ایجاد کند.

در ابتدای صحبت، «به رسمیت شناساندن پدیده خودکشی پزشکان» را به‌عنوان دغدغه اصلی در جامعه پزشکی مطرح کردید؛ از نگاه شما جامعه‌ فعلی چقدر پذیرای این دیدگاه است؟

در جامعه‌ای که دین در معادلات آن یک متغیر قوی و حکومت آن متظاهر به دین است، پدیده خودکشی یک عمل حرام و غیرشرعی محسوب می‌شود و بنا بر همین باورهای دینی، سعی جامعه همواره بر این بوده که سکوت کند یا برچسب خودکشی را کنار بزند و ماجرا را با عناوین دیگری همچون «مرگ خودخواسته» روایت کند. در چنین شرایطی، صحبت از این ماجرا و به رسمیت شناختن آن دغدغه اصلی ماست. خودکشی، نام دیگری ندارد، فراتر از یک آسیب اجتماعی است هم‌رده‌ی یک «انتحار اجتماعی» باید مورد شناخت و بررسی قرار بگیرد.

خودکشی «رزیدنت‌ها» نیز مشمول این دغدغه است؟

صد البته؛ این دغدغه فقط معطوف به خودکشی پزشکان نیست، بلکه در زمینه خودکشی رزیدنت‌ها نیز روال به همین شکل است. عدم پرداخت حقوق مادی و معنوی در این گروه از کادر درمان، تنها یک جنبه از مشکلات حاکم بر این قشر است. ساعات کاری طاقت‌فرسا، شرایط تحقیرآمیز، عدم حمایت و روابط پادگانی بین اساتید و رزیدنت‌ها نیز از مشکلات قابل توجه این حوزه است که به اشکال گوناگون منجر به خودکشی‌های زنجیره‌ای می‌شود و ماهیت این ماجرا برای جامعه خطرناک است. هرچند این موضوعات قابلیت حل و فصل دارد، فقط عمده هدف ما این است که چنین مسائلی به رسمیت شناخته شود.

فکر می‌کنید تداوم اطلاع‌رسانی در راستای به رسمیت شناختن دومینوی خودکشی در جامعه پزشکی چقدر مثمر ثمر واقع خواهد شد؟

اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی در این زمینه، فقط به سود جامعه پزشکی نیست و باید به‌صورت کلان به آن نگاه کرد؛ چرا که سلامت جسم و روان تک‌تک اعضای یک جامعه در گروی سلامت سیستم بهداشت و درمان است. سیستم حاکمیتی کشور نیز موظف است صدای مظلومیت این قشر از جامعه را بیش از پیش بشنود. جامعه پزشکی و کادر درمان همواره در این راستا ثابت‌قدم بوده و می‌کوشد با صدای بلندتر و در ابعاد گسترده‌تری، اهمیت پدیده خودکشی در جامعه پزشکی را به گوش آحاد جامعه برساند.

بیشتر بخوانید:

خودکشی یک پزشک دیگر؛ جزئیات بیشتر از درگذشت این پزشک زن ۱۵ شب کشیک در ماه؛ آموزش یا کار ارزان؟/ «درآمد یک پزشک متخصص طرحی در ایران کمتر از یک آرایشگر است» افزایش ۵ برابری نرخ خودکشی در جامعه پزشکی؛ «سالانه ۱۳ خودکشی در جمعیت رزیدنتی کشور داریم»/ یک راه‌حل مهم:«کمک روانی» خودکشی رزیدنت‌ها؛ مرگ خودخواسته در پناه انتخاب رشته اجباری

۴۷۲۳۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900289