اینترنت جهانی تا ۱۰ سال دیگر به نقطه پایان می رسد
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۸۸۶۹۶
علی عظیمی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اهمیت توسعه پهنای باند داخلی برای کشورها و نتایجی که میتواند در برداشته باشد، اظهار داشت: به لحاظ فنی و به صورت کاملاً مشخص، هزینه پهنای باند خارجی برای مصرف کننده بالاتر است. از این رو اگر قرار باشد برای برقراری یک ارتباط داخلی، پهنای باند به خارج برود، با وجود مجموعهای از واسطه، این هزینه اتصال افزایش خواهد یافت و در نهایت اینترنت داخلی با هزینه بالاتری در اختیار مصرف کننده قرار میگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پژوهشگر مرکز تحقیقات و آینده پژوهی سازمان فضای مجازی سراج ادامه داد: اما اگر عمیقتر به موضوع نگاه کنیم، بحث این است که اساساً ترافیک اینترنت که در هر کشوری تولید میشود جزو قلمرو سرزمینی آن کشور محسوب میشود. به بیان دیگر در دنیای کنونی، داده چیزی فراتر از یک سری اعداد است.
وی گفت: برای مثال زمانی که کاربر از یک سری اپلیکیشنهای ناوبری استفاده میکند، در عین اینکه این اپلیکیشن به عنوان یک خدمت، به کاربر منفعت رسانده و مسیر کوتاهتر را به وی اطلاع میدهد، کاربر نیز یک تولیدکننده اطلاعات محسوب میشود. به همین دلیل است که چرخه یادگیری ماشینی در زمان فعلی در حال تقویت است و داده در حال تبدیل شدن به دانش است. این دانش یک ارزش افزوده برای کشورها ایجاد میکند و در صورتی که ترافیک این داده به خارج از کشور برود، ما این مزیت و ارزش را از دست داده ایم.
عظیمی به موضوع داده کاوی به عنوان یکی دیگر از مباحث مرتبط با پهنای باند اشاره کرد و افزود: از جهت داده کاوی نیز این حجم از اطلاعات که در حال تولید است، میتواند تحلیل دقیقی از فضای داخلی کشورها و مناسبات آن، در اختیار داده کاوان قرار دهد و در صورتی که این اطلاعات به خارج از کشور درز کند، خطرناک خواهد بود.
وی گفت: هرچه به سمت آینده میرویم، با توسعه نسل بعدی شبکهها و اینترنت اشیا، مالکیت داده در قلمرو سرزمینها پررنگتر میشود. به همین دلیل سیاست کلی اکثر کشورها و قدرتها، حرکت به سمت ایجاد شبکههای ملی و ائتلافهای منطقهای برای محاظفت از دادهها است. این را میتوان به منزله پایان اینترنت جهانی تعبیر کرد؛ در واقع اینترنت فعلی در ۱۰ سال آینده به این شکل نخواهد بود.
این آینده پژوه ادامه داد: چرا که ملزومات فضای فعلی اینترنت، ذیل جهان تک قطبی بعد از جنگ جهانی دوم ایجاد شده است؛ زمانی که اساساً اینترنت و مفهومی از شبکه وجود نداشت و به همین دلیل شبکه اینترنت هم جهت و همسو با پروسه جهانی سازی که نظام سرمایه داری آمریکایی دنبال کرد، توسعه یافت. اما هم اکنون ملزومات اینترنت دیگر وابسته به جهان تک قطبی بعد از جنگ جهانی دوم نیست. در نتیجه اینترنت به شکل فعلی به تدریج تضعیف میشود و کشورها به سمت استفاده از شبکههای منطقهای و یا ملی میروند.
وی با اشاره به اقدامات کشورهای مختلف برای ایجاد شبکههای ملی و یا ائتلافهای منطقهای گفت: چین با قدرت شبکه ملی دارد؛ روسیه و هند و برزیل نیز همینطور؛ حتی اروپا هم قصد دارد که شبکههای داخلی خود را داشته باشد. جهان به صورت ناخودآگاه به این سمت و سو در حال حرکت است و ما نیز باید این مسیر را در قالب شبکه ملی تقویت کنیم.
عظیمی با بیان اینکه باید مالکیت پهنای باند داخلی مان را حفظ کنیم و این به نفع مصرف کننده خواهد بود، ادامه داد: دیتایی که در فضای داخلی هر کشوری وجود دارد میتواند تولید ارزش کند و حتی امکان صادرات آن نیز وجود دارد. برای مثال چینیها چند برابر آمریکا و هند از اینترنت استفاده میکنند. حتی گفته شده که کاربران این کشور ۳۰۰ برابر آمریکاییها از دوچرخههای اشتراکی استفاده میکنند. هوش مصنوعی، چین را در تراز بالاترین سطح جهان قرار داده و این کشور حتی از آمریکا سبقت گرفته است. چرا که عمده این دادهها و ترافیکی که در داخل این کشور تولید و ساماندهی میشود، تبدیل به محصولات ارزش افزوده شده است.
وی با اشاره به اینکه بیش از ۸۰ درصد ترافیک کشور چین، داخلی است، گفت: این به معنای قطع پهنای باند خارجی نیست؛ ما نیز در کشور نمیخواهیم که دسترسی به پهنای باند خارجی قطع شود. بلکه موضوع ساماندهی ترافیک داخلی در کشور برای ایجاد مزیت و ارزش افزوده است.
این پژوهشگر با اشاره به سیاستهایی که کشور چین در بومی سازی سرویسهای آمریکایی از ۱۰ سال پیش دنبال کرد، توضیح داد: چین از دهه پیش حرکتی را تحت عنوان کپی برداری خدمات آمریکایی آغاز کرد. به جای «گوگل آمریکایی»، «بایدو چینی» را و «علی بابا» را به جای «آمازون» معرفی کرد. در واقع یک دهه سرویسهای مربوط به اینترنت جهانی و آمریکایی را مشابه سازی کرد. اما هم اکنون تمام نیازهای این کشور در داخل پاسخ داده میشود و بیش از سایر کشورها از پهنای باند داخلی استفاده میکند. این کشور در دهه فعلی نیز پیشرو در ایجاد استارتآپهای حوزه فناوری اطلاعات است و اپلیکیشنهای جدیدی توسط این کسب و کارهای نوپا عرضه شده اند و به سایر کشورها پیشنهاد میشوند. به طور کل میتوان گفت که سیاست چین، مدل درستی از حاکمیت در فضای مجازی و مدیریت بر اینترنت بوده است.
وی گفت: اما ما در بحث شبکه ملی اطلاعات و بومی سازی فضای مجازی، در همان مرحله کپی برداری باقی ماندیم و پیشرفتی نکردیم. دلیل آن نیز این بود که نگاه و تعاریف دست اندرکارانی که این پروژه را پیش میبرند، بسیار فنی است. در سطح فنی تعریف از شبکه، مربوط به اتصال یک سری ابزار و دیوایس میشود و دولت نیز بارها تاکید کرده که با توسعه زیرساخت، شبکه ایجاد کرده است. اما مساله مهم در تعریف کلانتر شبکه ملی اطلاعات، مناسبات درون شبکه است که باید مورد توجه قرار میگرفت. به این معنی که باید در لایه سرویسها و پلتفرمها نیز به موازات زیرساخت، اقدامات توسعهای انجام میشد. شاید توسعه زیرساختهای شبکه، مقداری قابل قبول بوده اما در سطح پلتفرم و سرویس و اکوسیستمی که این فضا ایجاد میکند، اقدامات مؤثری صورت نگرفت تا ترافیک پهنای باند در داخل کشور باقی بماند.
عظیمی با بیان اینکه شبکه ملی اطلاعات چیزی فراتر از زیرساخت است، تاکید کرد: چیزی که این فضا را قوام می بخشد فراتر از زیرساخت است. ما یک سری مشابه سازی های موفق مانند فروشگاههای اینترنتی و تاکسیهای آنلاین در کشور داشتیم. اما برای بومی سازی پیام رسان ها و موتور جستجو، در زمان خودش اولویت قائل نشدیم و به همین دلیل موفق نبوده ایم.
وی گفت: ماهیت اینترنت به تدریج در حال تغییر است و چرخهای که در تبادل دیتا ایجاد میشود و استفاده کاربر از خدمات و سرویسهای داخلی، این ماهیت را شکل میدهد. به همین دلیل ابزارهایی که با نمونههایی خارجی قابل رقابت باشند، بیشتر در این فضا مورد توجه قرار میگیرند.
کد خبر 5142192 معصومه بخشی پورمنبع: مهر
کلیدواژه: پهنای باند اینترنت علی عظیمی سازمان فضای مجازی سراج شبکه ملی اطلاعات حاکمیت سایبری حاکمیت سایبری شرکت دانش بنیان ویروس کرونا ایرانسل معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری واکسن کرونا جهاد دانشگاهی اینترنت تولید دانش بنیان همراه اول توییتر نوآوری ایالات متحده امریکا سلول بنیادی همین دلیل پهنای باند سرویس ها شبکه ملی شبکه ها یک سری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۸۸۶۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عزم جهانی برای پایان دادن به استفاده از زغالسنگ
کشورهای گروه ۷ شامل ایالاتمتحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا توافقی را برای پایان دادن به استفاده از زغالسنگ برای تولید برق تا سال ۲۰۳۵ امضا کردند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، زغالسنگ بهعنوان منبع تولید برق در اقتصادهای گروه هفت (G7) حدود ۱۵ درصد از ترکیب انرژی آنها را تشکیل میدهد و هرچند بهطور قابلتوجهی کمتر از میزانی است که ۲۰ یا ۳۰ سال پیش برای تولید برق کشورهای این گروه شامل ایالاتمتحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا استفاده میشد، طبق استانداردهای جهانی هنوز هم مقدار زیادی است و باید حذف شود. با این حال حداقل برای بعضی از اعضای این گروه مانند آلمان و ژاپن که به ترتیب ۲۵ و ۲۹ درصد برق مورد نیاز خود را از زغالسنگ تأمین میکنند، حذف این سوخت فسیلی از ترکیب انرژی سختتر از حد انتظار است.
چوبخط حذف زغالسنگ در گروه هفتضرورت حذف زغالسنگ توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده در مورد انتشار گازهای گلخانهای ناشی از تولید برق تأیید شده است، بنابراین تمام نیروگاههای جدید با سوخت زغالسنگ و گاز باید سیستمهای جذب کربن را نصب کنند یا تا سال ۲۰۳۹ تعطیل شوند. مهلت اجرای این توافق در G7 تا ۲۰۳۵ است.
جدیدترین تعهد کشورهای عضو این گروه نشان میدهد که آنها مصمم به پایان دادن به انتشار گازهای گلخانهای ناشی از سوزاندن زغالسنگ هستند. با این وجود باید توجه داشت که پایان دادن به تولید و استفاده از زغال سنگ در هفت اقتصاد از بزرگترین اقتصادهای جهان، تنها این سوخت فسیلی را برای سایر اقتصادهای بزرگ مانند چین و هند ارزانتر میکند. سایر کشورهای فقیرتر در آسیا نیز استفاده از زغالسنگ را افزایش خواهند داد.
محدودیت انرژیهای تجدیدپذیر در برابر تجدیدناپذیرهیچ راه واقعبینانهای وجود ندارد که در آن باد، خورشید و نیروگاههای هستهای جدید قادر به جایگزینی کامل ظرفیت از دست رفته زغالسنگ باشند. در همین حال ساخت یک نیروگاه هستهای جدید سالها طول میکشد، زیرا راکتورهای کوچک مدولار بهتازگی قدرت خود را از دست داده و راکتورهای بزرگ قدیمی بهعنوان تنها نوع آزمایششده هستهای باقی ماندهاند.
به این ترتیب تقاضای گاز برای برآورده کردن جهش تقاضا از سوی G7 افزایش خواهد داشت و آنچه در سال ۲۰۲۲ برای اروپا و آسیا اتفاق افتاد، در مقیاس بزرگتر و احتمالاً طولانیتر برای غرب تکرار میشود.
از سوی دیگر تقاضا برای انرژی در حال افزایش است و با افزایش سریع استقرار هوش مصنوعی، این امر تشدید پیدا میکند. محاسبات هوش مصنوعی انرژی بسیار بیشتری نسبت به محاسبات غیر آن مصرف میکند و باعث افزایش تقاضا برای برق میشود که باد و خورشید توان پاسخگویی به آن را ندارد.
با این حال هوش مصنوعی، مراکز داده و تولید نیمه هادیها برای صنعت پررونق فناوری اطلاعات تنها عواملی نیستند که تقاضا برای برق را افزایش میدهند و صنعتیسازی که زندگی میلیونها نفر را بسیار بهتر کرده است نیز ناگزیر با افزایش تقاضای انرژی بهویژه برق همراه است.
در واقع جهان میتواند به افزودن انرژیهای تجدیدپذیر ادامه دهد، اما این اقدام هرگز کافی نخواهد بود. بنابراین، مشخص نیست که آیا G7 میتواند زغالسنگ را بهطور کامل کنار بگذارد یا خیر و گفتوگوها سر این مسأله است که اثر خالص خروج زغال سنگ G7 در صورت تحقق ممکن است در واقع به انتشار جهانی بیافزاید. این حقیقت تلاشهای بیشتری را برای بررسی جوانب امر میطلبد.
کد خبر 750671