به نقل از «آفتاب»

درمان آرتروز با یک داروی ضد افسردگی!

تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۹۸۰۱۷

آفتاب‌‌نیوز :

به نقل از نیو اطلس، دانشمندان به دلیل اینکه بیماری تخریب‌گر آرتروز به تدریج غضروف‌های مفاصل را فرسوده می‌کند و درد زیادی را برای مبتلایان ایجاد می‌کند، در حال جستجو برای درمان‌های آن هستند. اکنون محققان دانشگاه ایالتی "پنسیلوانیا" در این جستجو به یک داروی تأیید شده ضد افسردگی رسیده‌اند که در مراحل این بیماری تداخل ایجاد می‌کند، پیشرفت آن را متوقف می‌کند و حتی باعث ترمیم مجدد غضروف‌ها می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این یافته که ممکن است اولین درمان قطعی برای بیماری آرتروز باشد، بر پایه آنزیمی به نام "گیرنده کیناز 2 جفت شده با پروتئین جی"(GRK2) است. محققان از طریق تحقیقات قبلی ثابت کرده بودند که فعالیت این آنزیم نقشی اساسی در نحوه تکثیر سلول‌ها در بیماری‌های قلبی و کلیوی دارد که این موارد با نحوه رشد پاتولوژیک سلول‌های غضروف که منجر به آرتروز می‌شود، موازی است. دانشمندان این فرآیند را "هایپرتروفی کوندروسیت"(chondrocyte hypertrophy) نامیده‌اند، اما نمی‌توانستند دلایل آن را مشخص کنند.

محققان احتمالا اکنون به پاسخ آن رسیده‌اند. آنها با کاوش در فعالیت "GRK2" در بیمارانی که از آرتروز یا صدمات حاد مفصلی رنج می‌برند، شروع به یافتن سطح بالایی از این آنزیم در سلول‌های غضروفی کردند. در نهایت نیز مشخص شد که این آنزیم نقشی اساسی در تخریب غضروف ایفا می‌کند و سلول‌ها را به جای حفظ سلامت غضروف، به سمت نابودی غضروف سوق می‌دهد.

"فادیا کمال" استادیار ارتوپدی و توان‌بخشی در کالج پزشکی دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا توضیح می‌دهد: به عبارت دیگر، سلول‌ها سیگنال بدی برای از بین بردن غضروف دریافت می‌کنند.

در مرحله بعدی، محققان با مهندسی ژنتیکی موش‌ها، ژن "GRK2" را در سلول‌های غضروفی آنها حذف کردند و دریافتند که این کار از "هایپرتروفی لوندروسیت‌ها" جلوگیری می‌کند، پیشرفت آرتروز را متوقف می‌کند و حتی موجب بازسازی غضروف‌ها می شود.

محققان در آزمایشی دیگر، موش‌ها را با داروی ضد افسردگی تأیید شده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) به نام "پاروکستین"(paroxetine) که مهار کننده قوی "GRK2" است، درمان کردند و همین اثرات را مشاهده کردند.

"کمال" می‌گوید: ما دریافتیم که "پاروکستین" می‌تواند سلول‌های غضروف را به حالت طبیعی برگرداند و سطح غضروف را بازیابی و حفظ کند.

همچنین آزمایش‌های دیگری روی غضروف کشت شده از بیمارانی که تحت عمل جراحی تعویض مفصل زانو قرار گرفتند، مجدداً نشان داد که "پاروکستین" می‌تواند "هایپرتروفی کندروسیت" و تخریب غضروف را متوقف کند.

دانشمندان با توجه به این نتایج امیدوار کننده امیدوارند که به زودی از FDA برای آزمایشات بالینی مجوز بگیرند.

"کمال" می‌گوید: اگر این آزمایش مثبت باشد، ما یک راه حل جدید برای مشکل قدیمی سایش مفاصل در بدن به دلیل تخریب و از بین رفتن غضروف‌ها پیدا کرده‌ایم.

این تحقیق در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: آرتروز درد مفاصل سلول های غضروف غضروف ها سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۹۸۰۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کم‌خطر در نظر گرفته می‌شدند را مورد بررسی قرار دادند.

سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئین‌های موجود در خون برای پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون می‌توان با دقت پیش‌بینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.

این آزمایش در برخی موارد می‌تواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانه‌ای وجود دارد که می‌تواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کم‌فشار و مصرف دارو‌هایی برای تسکین علائم می‌شود.

تشخیص آرتروز زانو با یک آزمایش خون ساده

تشخیص زودهنگام آرتروز زانو می‌تواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع می‌تواند افراد را به سمت درمان‌های پیشگیرانه سوق دهد. این امر می‌تواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.

علاوه بر این، دکتر کروس اشاره می‌کند که روزی شاید این یافته‌ها به دانشمندان در توسعه درمان‌های پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمان‌هایی می‌توانند بر پروتئین‌های موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.

آرتروز زانو شایع‌ترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری که در ابتدا به‌عنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته می‌شد، زمانی رخ می‌دهد که غضروف داخل مفصل (به‌طور معمول در دست‌ها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث می‌شود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.

التهاب، عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا می‌کند. این بدان معناست که بیومارکر‌ها یا نشانه‌های قابل اندازه‌گیری در بدن وجود دارند که می‌توانند شروع بیماری را سال‌ها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.

در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناخته‌شده‌ای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ به‌طور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.

محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونه‌های خون شناسایی کردند که به نظر می‌رسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونه‌های خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئین‌های شناسایی‌شده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.

برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان می‌دهد که یک آزمایش نمی‌تواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.

امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته می‌شود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیش‌بینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.

اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودی‌ها در کلینیک‌ها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژاد‌های دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان به‌خصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.

دکتر کروس اشاره می‌کند پس از تکمیل این مرحله، آزمایش‌های بالینی برای درمان‌های جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکر‌ها می‌توان برای سنجش کارایی دارو‌های خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیت‌آمیز بودن این روش در مدل‌های حیوانی، چنین دارو‌هایی می‌توانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.