خانه همسایه‌ها را خراب کردند
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۰۰۴۴۴
اهواز محور رمان «همسایه‌ها»ی احمد محمود بود. می‌گویند پیش از آنکه احمد اعطا که بعدها به عشق برادر، احمد محمود شد جغرافیای اهواز را در همسایه‌ها به تصویر بکشد، جغرافیایی که در آن سطح آب کارون تا پل سفید می‌رسید، هیچ نویسنده‌ای اهواز را چنین به تصویر نکشیده بود.
خانه پدری احمد محمود در بافت تاریخی اهواز می‌توانست آغازگر گردشگری ادبی اهواز باشد و گردشگران را به روزهای خروشان کارون ببرد اما خانه همسایه‌ها تخریب شد تا خانه پدری احمد محمود همچون اهواز ثبت شده در همسایه‌ها از خاطره بسیاری خط بخورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«احمد محمود» در همسایه‌ها اهواز [اواسط دهه 30] را با تمام زوایای پیدا و پنهانش ترسیم می‌کند تا این رمان حافظه شهر اهواز باشد. اهوازی که در گذر توسعه ناپایدار محو شد. میراث فرهنگی خوزستان برای ترسیم محور گردشگری شهری و اجتماعی اهواز نیاز به تأمین بودجه مطالعاتی نداشت. کافی بود خانه همسایه‌ها را به‌عنوان مبدأ گردشگری ادبی، اجتماعی و سیاسی اهواز حفظ کند. کتاب همسایه‌ها را روی میز بگذارد و بر اساس آن گردشگر را در اهواز سپری شده بگرداند.
گردشگر را پا به پای خالد و دوستانش ببرد به شط کارونی که آرامشش را در شبی که مأموران به خانه تیمی آنها می‌ریزند، از دست می‌دهد. آنجا که رنگ کارون تیره می‌شود و صدایش ترسناک. موج‌هایش پی در پی سر بر سنگفرش‌ها می‌کوبند. در لحظات پرتپشی که موج‌های کارون زیر پای خالد و دوستانش را خالی می‌کند تا آنها در پناه صخره‌ای بزرگ به قول احمد محمود قوز کنند.
مسافر را ببرد به جایی که کارون با آرامشی عمیق و رازدار به تماشای آخرین دیدار خالد با سیه چشم می‌نشیند. آنجا که احمد محمود راهنمای گردشگران می‌شود و پل سفید را اینگونه توصیف می‌کند. «باید سینه سد ساحلی کارون را بنویسم. سد، صاف و یکپارچه است. درازاش، صد متر بیشتر است. از زیر اتاقک تخته‌ای پلیس راهنمایی که اول پل نشسته است تا زیر خانه فرمانده پادگان که همسایه اداره پست است. از زیر هلال‌های بلند پل سفید می‌گذریم. از روی قلوه سنگ‌های بزرگ و کوچک، می‌رانیم تا زیر طاق اول پل سفید. قوطی رنگ تو دست من است. قلم مو، تو دستِ آزاد است با لنگ‌های دراز، پیشاپیشِ ما، شلنگ می‌اندازد. باد افتاده است زیر طاق‌های بین دوپایه‌های پل و هوهو، صدا می‌دهد. انگار که همهمه هزاران نفر قاطی هم شده باشد. ساحل شرقی کارون، با چراغ‌های ریز و درشت، انگار که فرسنگ‌ها با ما فاصله دارد. صدای آب، آدم را می‌گیرد. انگار که به جان آدم ترس می‌ریزد.» این توصیف با آن حجم آب کارون که روزگاری محل شنای کوسه‌ها بود برای نسلی که به خشکی کارون رسیده‌اند فقط در رمان همسایه‌ها قابل تعبیر بود. همسایه‌ها تنها سند کارون از دست رفته نیست. احمد محمود رمان «مدار صفر درجه» را هم با کارون شروع می‌کند. زیر زمین همین خانه هم لوکیشن کتاب «زمین سوخته» می‌شود؛ لوکیشن اولین رمان دفاع مقدس.
حبیب باوی ساجد مستندساز ایرانی از همسایه‌ها به‌عنوان سند زمانه خویش یاد می‌کند و می‌گوید: «یکی از اسناد ماندگار همسایه‌ها، ارائه تصویری خروشان از شط کارون است.» احمد محمود گردشگر را با بیرون و درون اهواز آشنا می‌کند، اهواز را با آدم هایش، آدم‌هایش را با لهجه شنیدنی‌‌شان. کلام گرمشان را با پوشش شان. هیچ کس مثل احمد محمود در خانه پدری در خیابان کافی (گرشاسب) نمی‌توانست اینگونه گردشگران را با زیر و بم و پیدا و پنهان اهواز آشنا و نام قدیم کوچه و خیابان‌های شهر اهواز را دوباره در گوش آنها طنین‌انداز کند.
همسایه‌ها در شوروی در پنجاه هزار نسخه، ترجمه، چاپ و منتشر شد. به زبان عربی و کردی و... نیز چاپ شد. سازمان میراث فرهنگی خوزستان در میان این بی‌پولی‌ها چقدر باید هزینه می‌کرد تا اهواز را به‌عنوان یک مقصد گردشگری معرفی کند؟ آیا خانه پدری احمد محمود که به گفته «احمدرضا حسینی‌بروجنی» معاون میراث فرهنگی خوزستان پهلوی بود اما ارزش تاریخی نداشت، نباید برای جذب خوانندگان این رمان از کشورهای آشنا با احمد محمود حفظ می‌شد؟ احمد محمود، اهواز رمان همسایه‌ها را جغرافیایی مرزی و آبستن حوادث و نفت و مبارزات دهه سی معرفی می‌کند. بازماندگان احمد محمود سال‌ها بود که به‌دنبال فروش این خانه بودند. آیا نباید سهمی از نفت را به خرید خانه احمد محمود اختصاص می‌دادند تا بخشی از تاریخ نفت هم در خانه همسایه‌ها حفظ می‌شد؟ اهوازی که داریوش مهرجویی می‌خواست براساس رمان همسایه‌ها به تصویر بکشد اما نتوانست. چون همان‌طور که حبیب باوی ساجد مستندساز پیشتر در گفت‌و‌گو با مهرجویی گفته بود، نمی‌شد:«رمان همسایه‌ها نمی‌تواند فیلم شود، برای اینکه اهواز باید درست دربیاید، اهواز چگونه در تصویر درست درمی‌آید وقتی شط کارون جان داده است از «بس که آب ندارد»؟ «حالا مسیر گردشگری ادبی، سیاسی و اجتماعی اهواز هم از دست رفت؛ چون خانه احمد محمود را جلو چشم میراث فرهنگی و مدیریت شهری تخریب کردند تا گردشگران برای همیشه آدرس «همسایه‌ها و «زمین سوخته» را گم کنند. به قول احمد محمود: «می‌خواهم بلند شوم و فریاد بکشم.»
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: خانه پدری احمد محمود خانه همسایه ها رمان همسایه ها میراث فرهنگی همسایه ها پل سفید خانه هم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۰۰۴۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طعنه سنگین حسن روحانی به شورای نگهبان و دولت رئیسی / باید حسرت انتخابات کشورهای همسایه را بخوریم!
خبرآنلاین نوشت: حجت‌الاسلام و المسلمین حسن روحانی در جلسه دوره‌ای خود با وزیران و معاونان رئیس‌جمهور در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، با تأکید بر اینکه اگر مردم از حکومت فاصله گرفتند، اداره جامعه سخت خواهد بود، افزود: ما در دولت دوازدهم با مشکلات ویژه‌ای روبه‌رو بودیم. گویا داعش و ترامپ و کرونا کافی نبود که اقداماتی هم در داخل شد تا دولت را زمین بزنند. در طول ۴ سال دولت دوازدهم به مردم گفتند اگر ما بیاییم مسائل شما را در کوتاه‌مدت حل می‌کنیم. در اقتصاد و سیاست و سیاست خارجی به مردم قول دادند، گفتند برجام دولت قوی می‌خواهد. اما ضربه کاری میزان مشارکت در انتخابات ۱۴۰۰ پس از انتخابات کم‌رمق مجلس در سال ۱۳۹۸ بود. وقتی مردم کنار زده می‌شوند و در امور کشور مشارکت ندارند، چطور می‌خواهند مشکلات را حل کنند؟
او رمز توفیق برجام را حمایت ۸۰ درصدی مردم از آن عنوان کرد و گفت: تکیه‌گاه ما در مذاکرات برجام مردم بودند. در تمام نظرسنجی‌ها حتی نظرسنجی‌هایی که مخالفین دولت انجام دادند، نشان می‌داد ۸۰ درصد مردم موافق مذاکرات برجام بودند. چون اکثریت مردم پشتوانه برجام بودند، این قانون به تصویب رسید وگرنه نمی‌گذاشتند برجام تحقق پیدا کند. وقتی ۷۳ درصد مردم در انتخابات حضور پیدا کردند معلوم است از دولت منتخب حمایت می‌کنند، وقتی مشارکت زیر ۵۰ درصد شد، مشخص است چه مشکلاتی پیدا می‌کنیم؟ روزی در منطقه افتخار می‌کردیم انتخاباتی با ۸۰ و ۸۴ درصد مشارکت برگزار می‌کنیم، حالا باید حسرت انتخابات کشورهای همسایه را بخوریم.
گفتنی است که، در سال گذشته کشورهای گوناگون در منطقه شاهد برگزاری انتخابات بوده‌اند. ایران انتخابات مجلس شورای اسلامی را به تازگی پشت سر گذاشته، عراق پس از ۱۰ سال انتخابات شورای استانی برگزار کرد و پاکستان انتخابات پارلمانی داشت. ترکیه هم یکی از سخت‌ترین انتخابات‌های ۱۰۰ سال اخیر را که منجر به انتخاب دوباره اردوغان به عنوان رئیس‌جمهور بود از سر گذراند.
خبرآنلاین، در گزارشی با عنوان «انتخابات در منطقه جنگ زده؛ از روند نزولی «مشارکت» در ایران تا «صف بلند» رأی دادن در ترکیه / مشارکت در انتخابات پاکستان و عراق چقدر بود؟» به بررسی این انتخابات پرداخته بود که بخشی از آن را در ادامه می‌خوانید؛ «انتخابات پاکستان ماه گذشته در این کشور در شرایطی دشوار برگزار شد. ۴۸ درصد از واجدین شرایط رای دادن، در این انتخابات شرکت کردند. این در حالیست که نرخ مشارکت در انتخابات سال ۲۰۱۸، ۵۱ درصد بوده است. به‌نظر می‌رسد کاهش میزان رای دهندگان به زندانی شدن عمران خان و از هم گسیختن حزبش مرتبط است. پیش از انتخابات هم حزبی‌های عمران خان مجبور شدند به صورت مجزا وارد انتخابات شوند.
آخرین انتخابات پارلمانی که در عراق برگزار شد، از نظر تعداد شرکت‌کنندگان نتوانست دولت عراق را راضی کند. دولت عراق سال ۲۰۲۱ اعلام کرد ۶۶ درصد از واجدین شرایط شرکت در انتخابات پارلمانی، برگه رای گرفته‌اند. البته این به معنای آن نیست که همه آنها پای صندوق‌های رای رفته باشند. اما به‌هر حال کمیسیون انتخابات همان میزان ۶۶ درصد را به‌عنوان مشارکت مردم عراق در انتخابات اعلام کرد.
بیش از ۸۴ و نیم درصد از جمعیت رای‌دهندگان ترکیه در انتخابات سال ۲۰۲۳ شرکت کردند که رقمی چشمگیر به‌نظر می‌رسد. انتخابات ریاست جمهوری ترکیه در ماه مه ۲۰۲۳ همزمان با انتخابات پارلمانی در راستای تعیین رئیس‌جمهور برای یک دوره پنج ساله برگزار شد. اردوغان، که نامزد اصلی حزب عدالت و توسعه بود، برای انتخاب مجدد به عنوان نامزد مشترک ائتلاف خلق، که شامل حزب حرکت ملی و دو حزب کوچک‌تر دیگر است، شرکت کرد. اتحاد ملت، متشکل از شش حزب مخالف از جمله حزب اصلی اپوزیسیون حزب جمهوری خلق، کمال قلیچ‌دار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق را به عنوان نامزد ریاست جمهوری معرفی کرد.»
tags # حسن روحانی سایر اخبار
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود