درج معافیتها و تخفیفات گمرکی در لایحه بودجه ضامن شفافیت است
تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۲۴۵۱۲
رئیس حوزه ریاست مجلس گفت: درج مقدار معافیتها و تخفیفهای نرخ ورودی در لایحه بودجه به شفاف شدن این لایحه کمک میکند.
به گزارش خبرگزاری شبستان، بابک نگاهداری مشاور و رئیس حوزه ریاست مجلس شورای اسلامی به تشریح برخی محورها و الزامات اصلاح ساختار بودجه پرداخت.
نگاهداری با اشاره به رد کلیات لایحه بودجه ۱۴۰۰ در مجلس شورای اسلامی و دادن فرصت یک ماهه به دولت به منظور اصلاح آن، و اینکه یکی از محورهای مهم در اصلاح ساختار بودجه تامین منابع پایدار برای بودجه است و حقوق گمرکی یکی از منابع پایدار است که باید توسط دولت مورد توجه قرار گیرد، گفت: «گمرکات نقشی حیاتی و ضروری برای حاکمیت کارآمد، تسهیل تجارت، حفاظت از جامعه و البته تامین درآمد برای دولت ایفا میکنند و در تحقق برنامهها و سیاستهای مالی، اقتصادی، حتی سیاسی و اجتماعی نقش مهمی دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مشاور و رئیس حوزه ریاست مجلس بیان کرد: «یکی از محورهایی که باید در اصلاح ساختار بودجه به منظور رفع نواقص نظام گمرکی انجام گیرد، درج مقدار معافیتها و تخفیفهای نرخ ورودی در لایحه بودجه سالانه کشور است، زیرا گستردگی معافیتها و تخفیفات و در عین حال عدم توجه به تحلیل هزینه فایده در اعطای این مشوقها، موجب شده تا برخی از این معافیتها در عمل، هزینههای بیشتری نسبت به فواید حاصل داشته باشند که این امر میتواند منجر به انحراف از اهداف اصلی وضع معافیتها باشد. به عنوان مثال کل حقوق ورودی متعلق به ۱۸۶۰ هزار میلیارد تومان کالاهای وارداتی در سال ۱۳۹۸ در حدود ۲۱ هزار میلیارد تومان بوده است که از این مبلغ حدود ۴ هزار میلیارد تومان معادل ۱۹ درصد، مشمول تخفیفات گمرکی شده اند. این معافیتها نتیجه ۵۹ بند معافیت گمرکی موجود در قوانین و مقررات است که مشخص نیست هر یک با چه هدفی قرار داده شده و آیا این معافیتها اهداف مد نظر را محقق کرده است یا نه. درج مقدار معافیتها و تخفیفهای نرخ ورودی در لایحه بودجه به شفاف شدن این موضوع کمک خواهد کرد».
استاد دانشگاه تهران با اشاره به اینکه نرخ ورودی و خروجی گمرکات برای کشورهای مختلف بایستی متفاوت باشد، بیان کرد: «یکی از ابزارهای اعمال سیاست خارجی تغییر نرخ گمرکی در شرایط مختلف و برای کشورهای مختلف است. کشورهایی در حوزههای مختلف اقتصادی، سیاسی یا امنیتی، گاه با جمهوری اسلامی ایران دچار تعارض میشوند. پاسخ به این تعارض میتواند از طریق افزایش نرخ تعرفه، هماهنگی مناسبی بین اقتصاد و سیاست کلان ملی ایجاد کند و موجب شود کشور متعارض یا به طور کامل بازار داخلی ایران را از دست دهد و یا قدرت رقابت کالاهایش در ایران کاهش یابد. در مقابل کشورهایی هستند که روابط راهبردی مناسبی با ما دارند، بدیهی است که اقتصاد باید به پشتیبانی این روابط برخیزد و واردات از آن کشور و صادرات به آن کشور نسبت به سایر کشورها ترجیح داشته باشد و این ترجیح میتواند در نرخ تعرفههای گمرکی کرده یابد».
مشاور رئیس مجلس با اشاره به اینکه ممنوعیت و رفع ممنوعیت مکرر صادرات برخی کالاها، زیانهایی را متوجه تولیدکنندگان کرده است افزود: «عدم ثبات در نرخ خروجی و تغییر مداوم آن باعث شده است که کشور در کسب سهم بازار صادراتی محصولات تمام شده نتواند به موفقیت قابل توجهی دست یابد، از این روی، هم دولت و هم مردم از درآمد پایدار ناشی از ثبات بازار محروم میشوند. از طرفی ممنوعیت و رفع ممنوعیت پی در پی صادرات برخی کالاها خصوصا کالاهای فاسد شدنی، نظیر محصولات کشاورزی یا مواد غذایی، خسارتهای گاه سنگینی به صادر کنندگان و مهمتر از آن به اعتبار ایشان در بازار مقصد وارد میکند. از این رو با هدف افزایش قدرت تنظیمگری دولت در بازار داخلی، باید ابزار ممنوعیت کالای صادراتی محدود و به جای آن ابزار تعرفهای مورد توجه قرار گیرد و تنظیم بازار داخلی و صادراتی صرفا از طریق تغییر حقوق خروجی انجام شود».
نگاهداری در پایان افزود: «اصلاح ساختار تصدی گمرکات کشور به منظور افزایش سرعت ترخیص کالاها، کاهش تخلفات و مفاسد و تنظیم سطح خدمات در گمرکها متناسب با سرعت تحولات و خواستهها، یکی دیگر از موارد اصلاح نظام کمرگی است. همچنین مشارکت دادن مردم در کشف و مبارزه با کالای قاچاق از دیگر محورهای مهمی است که باید در اصلاح نظام گمرکی مد نظر قرار گیرد، زیرا یکی از راههای کنترل و حذف قاچاق کالا، افزایش ریسک ناشی از کشف محمولههای قاچاق از طریق کنترل همگانی است. برای این منظور در بسیاری از کشورها از قاعده سوت زنی استفاده میکنند. یعنی تا ۳۰درصد مبلغ کالاهای کشف شده را به فرد یا افرادی که اسناد قاچاق بودن را ارائه دهد، پرداخت میکنند. این روش هزینه قاچاق را به شدت بالا میبرد و باعث میشود مقدار قاچاق کالا به شدت کاهش مییابد.».
پایان پیام/50منبع: شبستان
کلیدواژه: نمایندگان مجلس مجلس شورای اسلامی مجلس لایحه بودجه اصلاح ساختار معافیت ها نرخ ورودی کشور ها کالا ها محور ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۲۴۵۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجه | وقتی برای معافیتها سقف تعیین شود چه میشود؟
به گزارش بورس تابناک، قانون بودجه ۱۴۰۳ در آخرین روزهای سال گذشته در بند س تبصره ۶ چالش جدیدی را به بازار سرمایه و شرکتهای بورسی و فرابورسی تحمیل کرده است. در این بند اعلام شده است:
مجموع معافیتها، نرخ صفر مالیاتی، کاهش نرخ مالیاتی و سایر مشوقهای مالیاتی اشخاص حقیقی و حقوقی از محل مجموع درآمدهای حاصل شده برای عملکرد سال ۱۴۰۳ کلیه مودیان به استثنای معافیتهای دارای سقف زمانی مشخص و موارد مندرج در ماده (۱۳۹) قانون مالیاتهای مستقیم و قانون جهش تولید دانش بنیان برای اشخاص حقوقی تا پنج هزار میلیارد ریال (۵.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) و اشخاص حقیقی تا پانصد میلیارد ریال (۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰) قابل اعمال است.
به زبان بسیار ساده این بدان معناست که سقف ۵۰۰ میلیارد تومانی به عنوان سقف معافیت مالیاتی شرکتهای بورسی و صندوقهای سرمایه گذاری در نظر گرفته شده است.
با همه تلاش ها و اعتراضات برای جلوگیری از اجرایی شدن این بند سرانجام، یک فوریت طرح اصلاح بند س تبصره ۶ قانون بودجه ۱۴۰۳ در مجلس به تصویب رسید.
در این مطلب قصد داریم دوباره به عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجه بپردازیم. حامد موسوی از فعالان بازار سرمایه به بررسی این عواقب پرداخته است. عواقب بند س تبصره ۶ قانون بودجهحامد موسوی فعال بازار سرمایه | اول باید دقت کنیم فلسفه معافیت مالیاتی چیست؟ معافیتهای مالیاتی اکثرا برای کارهایی مصوب شده است که انجام آن کار وظیفه دولت ها بوده است، اما بخش خصوصی انجام میدهد و بابت آن معافیت مالیاتی میگیرد. به عنوان مثال: ایجاد کارخانه در منطقه محروم و کم برخوردار، ایجاد باشگاه فرهنگی ورزشی برای ارتقای فرهنگ جامعه و گسترش ورزش، کمک بخش خصوصی به دولت بابت تامین انرژی از جمله برق که وظیفه دولت است و چندین خدمات دیگر که دولت می بایست انجام دهد، اما به دلیل کسری بودجه با مشوق معافیت مالیاتی، انجام آن را به بخش خصوصی واگذار کرده است.
حال با تعیین سقف معافیت مالیاتی، این معافیتها از بین می رود و دیگر بخش خصوصی به کمک بخش دولتی نخواهد آمد. در شرایط رکود و تورم جامعه ایران و مشکل در فروش نفت، کماکان دولت مشکل کسری بودجه دارد و حالا مشوقهای بخش خصوصی هم برداشته می شود و دیگر کسی نیست که این قبیل خدمات را به مردم بدهد. ای کاش اگر دولت قصد داشت معافیتها را بردارد زمانی این کار را انجام می داد که خودش توان انجام آن را داشت.
نکته دیگر اینکه برخی سرمایه گذاریها به شرط معافیت مالیاتی انجام شده است و حتی بعضی خصوصی سازیها به این شرط بوده است حالا قرار است این معافیت ها برداشته شود. مثلا اگر تخفیف ۵% خوراک پالایشیها نبود هیچکس این پالایشگاهها را از دولت نمیخرید.
پس باید این را قبول کنیم اینکه بخش خصوصی با همین مشوق ها در منطقه محروم کارخانه ایجاد میکند، هزینه دارد و وقتی معافیت برداشته می شود، اعتماد به دولت از بین می رود و بعدا اگر دولت مشوق هم قرار دهد، چون تضمینی برای پایداری نیست، پس بخش خصوصی سرمایه گذاری نمیکند.
از عواقب دیگر مشکلات این بند س تبصره ۶ این است که توسعه زیرمجموعه های شرکت های بزرگ متوقف میشود.
وقتی شرکت هرچه زنجیره تولید خود را تکمیل کند تنبیه میشود و مالیات بیشتری پرداخت می کند پس مجبور نیست این کار را انجام دهد و بنابراین به جای بردن سود برای افزایش سرمایه و طرح توسعه، آن سود را بین سهامداران تقسیم میکند و این باعث می شود تا روند مستهلک شدن و خورده شدن شرکت ها سرعت بگیرد. این بند عملا در خلاف جهت رونق تولید و توسعه حرکت میکند. | نبض بورس