به نقل از «خبرگزاری میزان»

اجرا‌ی گروه‌های ژاو و مرغ شبخوان در نخستین روز/ابراز خوشحالی هنرمندان از برگزاری آنلاین

تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۴۱۶۴۸

اولین شب از سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر شب با پخش اجرای چهار گروه از ایران و یک گروه از اتریش سه شنبه ۲۸ بهمن برگزار شد.

خبرگزاری میزان - اولین شب از سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر شب با پخش اجرای چهار گروه از ایران و یک گروه از اتریش سه شنبه ۲۸ بهمن برگزار شد.

***اجرای گروه ایستم

جشنواره موسیقی فجر در این دوره با اجرای گروه موسیقی «ایستم» از خراسان شمالی و شهر بجنورد شروع شد که این گروه قطعاتی را از موسیقی محلی کرمانجی اجرا کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در بخش ابتدایی این کنسرت که از ساعت ۱۷ آغاز شد، گروه موسیقی ایستم چند قطعه موسیقی حماسی را اجرا کرد و الله مزار، شوان وصنم لیلی از قطعاتی بود که گروه ایستم اجرا کرد.

در بخش دیگری از این کنسرت، گروه موسیقی ایستم متشکل از شاهین علیزاده (نوازنده دایره) و مهدی باغچقی (نوازنده قُشمه) به اجرای مقام رقص چوب و یک قرصه و دو قرصه پرداختند. ساز قُشمه یکی از ساز‌های بادی و محلی شمال خراسان است که مردمان کرمانج و ترک‌هاى خراسان از این ساز در مجالس شادی و رقص خود استفاده می‌کنند. در واقع قشمه بیشتر نوایی شاد و حماسی دارد. قرصه نیز به معنی دست یا بشکن است. در این نوع قطعات نوازنده ابتدا آهنگ را با ترانه آرام و سرعت پایین که یک قرصه نامیده می‌شود آغاز می‌کند، اما در ادامه رفته رفته رقص و ریتم سرعت پیدا کرده و رقصندگان با ضربات هماهنگ و منظم حرکات ریتمیک دست و پا را اجرا می‌کنند.

***سوییت برای قیچک و قانون و کوئینتت زهی رسپینا

سوییت برای قیچک و قانون و کوئینتت زهی رسپینا از ساعت ۱۸:۳۰ سه شنبه ۲۸ بهمن ماه پخش شد.

کوئینتت زهی رسپینا قطعاتی برگرفته شده از موسیقی محلی ایران را به رهبری بهزاد عبدی اجرا کردند. کوارتت زهی به گروه نوازندگان یا قطعهٔ موسیقی برای چهار ساز زهی نوشته شده که معمولاً شاملِ دو بخش برای ویولن (ویولن اول و دوم)، یک بخش برای ویولا و یک بخش برای ویولنسل است گفته می‌شود.

قطعاتی که با ساز قیچک و نوازندگی شیما شاه‌محمدی اجرا شدند، چشمون مریم، نبات، چهارمضراب اصفهان، کامران، رقص سایه‌ها بود و قطعات سکوت، شورج‌بار، خاطره‌ها و در قفس نیز قطعاتی بودند که توسط صدا سدیفی نوازند قانون اجرا شدند.

آرش اسدزاده نوازنده ویولن اول و آرمان قضاوتی نیز نوازنده ویولن دوم بودند. در قسمت پایانی این کنسرت، قطعه به‌زندان با دونوازی قانون و قیچک اجرا شد.

***دوئت ویلا مادلنا (اتریش)

اولین اجرای بخش بین‌الملل سی و ششمین دوره جشنواره موسیقی فجر از ساعت ۲۰ سه شنبه ۲۸ بهمن ماه به دوئت ویلا مادلنا از اتریش اختصاص داشت که نوازندگان این گروه، موسیقی متأثر از محله کولی‌نشینان برزیل را اجرا کردند.

نیکولا زاریچ نوازنده آکاردئون و فرانز اوبرتالر نوازنده کلارینت و ساکسوفون، اعضای این گروه دو نفره بودند که در شروع این کنسرت، قطعه‌های آسیب و شیرینی نارگیل از ساخته‌های جیکوب دو باندولیم یکی از آهنگسازان فقید برزیلی را اجرا کردند. سپس در ادامه قطعه رویای بالکان که از ساخته‌های خود نیکولا زاریچ است توسط این نوازنده اجرا شد.

در بخش دیگری از این کنسرت، نوبت به اجرای قطعات کافه بوئمی، هم‌جوار، ویلا مادلنا و تابستان در هبارت رسید که همگی آن‌ها ساخته فرانتز اوبرتالر بودند. ارانتز اوبرتالر به تنوع در آهنگسازی معروف است.

مهارت و ظرافت نوازندگی اوبرتالر و زاریچ یکی از نکاتی بود که در این کنسرت از هنرنمایی این دو نوازنده با تجربه موسیقی به چشم می‌آمد و برجسته بود.

***کوارتت زهی نماد

کنسرت کوارتت زهی نماد یکی دیگر از اجرا‌های روز اول بود که نوازندگان این گروه از ساعت ۲۱:۳۰ سه شنبه ۲۸ بهمن ماه به اجرای قعطاتی از موسیقی کلاسیک پرداختند.

گروه موسیقی نماد در این کنسرت رزونانس موتزارت و یک موومان از چایکوفسکی را اجرا کردند. قطعات آندانته کانتابیل، مِنوئتو و مولتو آلگرو سایر قطعاتی بود که توسط این گروه اجرا شدند.

اعضای این گروه مازیار ظهیرالدینی، بابک کوهستانی، نوید حمیدی و ستاره بهشتی هستند.

ستاره بهشتی سرپرست گروه در رابطه با تجربه اجرای آفلاین در جشنواره موسیقی فجر گفت: همین که جشنواره برگزار می‌شود خوب است، چون ما فکر نمی‌کردیم که تا مدت‌ها بتوانیم اجرا برویم. خوشحال هستم که این جشنواره به این شکل برگزار شد.

***گروه موسیقی ژاو و مرغ شبخوان به یاد استاد شجریان

در آخرین اجرای شب اول سی و ششمین دوره جشنواره موسیقی فجر، اجرای گروه موسیقی ژاو ساعت ۲۳ پخش شد.

قطعه مرغ شبخوان اولین قطعه‌ای بود که این گروه در سوگ استاد محمدرضا شجریان اجرا کردند. سپس در ادامه قطعه گیسوان خاطره تک‌نوازی سنتور شد تا نوبت به اجرای تصنیف‌های عشق رویت و بسته دام برسد. در انتهای این برنامه به عنوان حسن ختام، شاهد دونوازی سه تار و کمانچه و همچنین تصنیف از عشق این گروه موسیقی بودیم.

یکی از نکاتی که در این کنسرت به چشم می‌آمد توازنی بود که بین بخش آواز و ساز برقرار شده بود و اعضای گروه موسیقی ژاو تلاش کرده بودند تا هر قطعه‌ای که اجرا می‌کنند بیان‌گر تصویر شعر آن باشد.

اکثر قطعات اجرایی در این کنسرت به سبکِ نوعی از موسیقی ملی ایران تعلق داشت که در آن فقط از ساز‌های ایرانی با استفاده از تکنیک‌های رایج موسیقی کلاسیک غربی از جمله هارمونی مناسب ملودی‌ها، فنون کنترپوانتیک و پلی‌فونیک ساخته شده‌اند.

سیاوش کامکار (سنتور)، نوید نوروزی (خواننده)، امیرناصر رنجبر (کمانچه)، پارسا شرافتی (کمانچه)، صابر محمدی (کمانچه آلتو)، سامرند فقیه زاده (ویونسل)، شادی رحمانی (سنتور)، محمدجواد محمدشاهی و نیریز کامکار (تار)، مرتضی مومنیان (تمبک) و احسان امامی و امیررضا نصیری (عود) اعضای گروه موسیقی ژاو را در این کنسرت تشکیل می‌دادند.

امیرناصر رنجبر یکی از اعضای گروه ژاو درباره اجرای این گروه در جشنواره موسیقی فجر گفت: اجرای آفلاین ذاتاً می‌تواند چیز خوبی باشد و می‌تواند کنسرت باکیفیت‌تری باشد، به شرط اینکه با آرامش بیشتری برگزار شود. در هر صورت ما خوشحال هستیم که در این شرایط مشغول فعالیت هستیم.

در روز دوم، ساعت ۱۷ اجرای گروه خاوران، ساعت ۱۸: ۳۰ تریوی جز، ساعت ۲۰ گروه وحید اسداللهی، ساعت ۲۱: ۳۰ گروه ماهیما به خوانندگی حجت اشرف‌زاده و ساعت ۲۳ گروه به یاد استاد پخش می‌شود.

سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر در بخش‌های رقابتی و غیررقابتی از ۲۸ بهمن آغاز و تا سوم اسفندماه برگزار می‌شود و جایزه ترانه، جایزه موسیقی و رسانه و نشست‌های پژوهشی برنامه‌های دیگر این دوره جشنواره است.

انتهای پیام/

برچسب ها: اخبار موسیقی جشنواره موسیقی فجر

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: اخبار موسیقی جشنواره موسیقی فجر جشنواره موسیقی فجر سه شنبه ۲۸ بهمن اجرا کردند اجرای گروه سی و ششمین اجرا شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۴۱۶۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شنیدن ملودی های شریف روی نُت «رعنا»/ موسیقی خوب برای سریال خوب

دریافت 113 MB

خبرگزاری مهر-گروه هنر-علیرضا سعیدی؛ کارکرد تیتراژ چیزی شبیه به جلد کتاب است که طراحش تلاش می‌کند با انتخاب عناصر، فرم‌ها و چینش‌ها با کمک گرافیک و موسیقی مخاطب یک اثر را در جریان موضوع قرار دهد. شرایطی که گاهی بسیار نکته‌سنج، اندیشمندانه و حساب‌شده پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد و گاهی هم به قدری سردستانه و از روی ادای یک تکلیف اجباری ساخته می‌شود که بیننده را از اساس از یک اثر تصویری دور می‌کند.

آنچه بهانه‌ای شد تا بار دیگر رجعتی به کلیدواژه «تیتراژ» داشته باشیم، مروری بر ماندگارترین و خاطره‌سازترین موسیقی‌های مربوط به برخی برنامه‌ها و آثار سینمایی و تلویزیونی است که برای بسیاری از مخاطبان دربرگیرنده خاطرات تلخ و شیرینی است و رجوع دوباره به آن‌ها برای ما در هر شرایطی می‌تواند یک دنیا خاطره به همراه داشته باشد. خاطره‌بازی پس از آغاز و انتشار در نوروز ۱۴۰۰ و استقبال مخاطبان از آن، ما را بر آن داشت در قالب یک خاطره‌بازی هفتگی در روزهای جمعه هر هفته، روح و ذهن‌مان را به آن بسپاریم و از معبر آن به سال‌هایی که حال‌مان بهتر از این روزهای پردردسر بود، برویم.

«خاطره بازی تیتراژهای ماندگار» عنوان سلسله گزارشی آرشیوی با همین رویکرد است که به‌صورت هفتگی می‌توانید در گروه هنر خبرگزاری مهر آن را دنبال کنید.

در صدوپانزدهمین شماره از این روایت رسانه‌ای به سراغ موسیقی متن و تیتراژ سریال ماندگار «رعنا» به کارگردانی داود میرباقری و آهنگسازی شریف لطفی رفتیم که به سال ۱۳۶۹ از شبکه اول سیما در قالب یک سریال هشت قسمتی پیش روی مخاطبان قرار گرفت. مجموعه ای که به نوعی دومین سریال داود میرباقری بعد از سریال «گرگها» در مقام کارگردانی محسوب می شد و نشان داد که این کارگردان با تجربه و مخاطب شناس تلویزیون و سینما از همان ابتدا به موسیقی همواره به عنوان عنصری مهم، موثر و مولف برای جذب مخاطبان و ارایه محتوا نگاه می کند و در این چارچوب تلاش دارد تا از بهترین ها برای ساخت و طراحی موسیقی پروژه های خود استفاده کند.

سریال «رعنا» قصه بخشی از زندگی رعنا، دختر مردی به نام سنایی از صابون‌پزهای قدیمی تهران است. پس از چندی دانایی که دبیر آموزش و پرورش است به خواستگاری رعنا آمده و با وجود مخالفت‌های منصور (برادر رعنا) با او ازدواج می‌کند. اما پس از گذشت مدتی دانایی به دلیل شرکت در فعالیت‌های سیاسی دستگیر و روانه زندان و کشته می‌شود. پس از سال‌ها پسر رعنا که به شدت در حال مبارزه با رژیم پهلوی در سال ۱۳۵۷ است، در یک درگیری خیابانی مفقود می‌شود. رعنا و دخترش به دنبال یافتن او هستند که ماجراهایی از گذشته دوباره زنده می شود.

گلچهره سجادیه در نقش رعنا، بهزاد فراهانی در نقش دایی منصور، سعید نیکپور در نقش جواد دانایی، رویا تیموریان در نقش تهمینه دانایی، رسول نجفیان در نقش پوریا، پرویز پرستویی در نقش رسول نجفی، فاطمه گودرزی در نقش مریم، حسین پناهی، مهری مهرنیا، فرخ لقا هوشمند، اسماعیل شنگله، محمد کاسبی، مهری ودادیان، بهمن زرین پور، علی اوسیوند، عیسی صفایی، عزیزالله هنرآموز و محمدتقی شریفی بازیگریان سریال «رعنا» بودند که بسیاری از آنها تاکنون همچنان در پروژه های داود میرباقری جزو بازیگران اصلی و ثابت محسوب می شوند و در آن دوران توانستند به واسطه حضور در این سریال موقعیت های خوبی را در عرصه تصویر به دست آورند.

جبار آذین منتقد چندی پیش در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، پیرامون این مجموعه گفته بود: «رعنا» تجربه نمایشی جدیدی برای داود میرباقری و تلویزیون بود. این مجموعه برگرفته از فضای اجتماعی و سیاسی آن دوران ساخت شد. رعنا جزو کارهای خوب و پرخاطره تلویزیون از یک کارگردان متبحر در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون سال‌های بعد کشور است. ساختار نمایشی خوب و شخصیت‌ پردازی‌های اصولی، مقبول و دیالوگ‌های خوب از امتیازهای مجموعه «رعنا» بود و میرباقری را در تولید کارهای تلویزیون توانا و خوش فکر نشان داد. این در حالی است که استفاده از بازیگران تئاتری و معرفی یک چهره مستعد که بعدها در سینمای ایران به عنوان بازیگری قدرتمند و محترم شهرت یافت (رویا تیموریان) و بهره‌گیری از دکورهای تلویزیونی حجیم و مناسب، متن خوب و بازی‌های روان از ویژگی‌های «رعنا» محسوب می‌شود. تمام امتیازهای هنری و فنی «رعنا» آن را اثری دیدنی ساخته بود تا مضامین خوب را واگویه کند و از عشق‌ها، رشادت‌ها، مبارزه‌ها، آرمان‌ها، تلخی‌ها و شیرینی‌ها بگوید و چه خوب هم در آن سال‌های کم رونقی تلویزیون اینها گفته شد و همین‌ها «رعنا» را با تجربه اندوزی‌هایش در اذهان به یادگار گذاشت.

اما یکی از ویژگی های مهم و موثر سریال تلویزیونی «رعنا» موسیقی تیتراژ و متن این مجموعه داستانی به آهنگسازی شریف لطفی بود که به دلیل طراحی یک تیتراژ متفاوت که در آن دوران بدعتی جدید به حساب می آمد توانست یکی از مولفه های مهم در ماندگاری آن تا به امروز به حساب آید. آن هنگام که ابتدا تصویر گلچهره سجادیه به عنوان بازیگر اول سریال روی یک تصویرگرافیکی شبیه به الواح تاریخی نمایان می شود و پس از آن عبارت «رعنا» در قالب لوگوتایپی متفاوت به نمایش در می آید. فضایی که موسیقی نقش مکمل را ایفا می کند و چارچوبی را پیش روی مخاطب قرار می دهد که دربرگیرنده حس و حال متفاوتی است.

موسیقی که به واسطه توجه لطفی به عنوان یک آهنگساز مولف و کهنه کار موسیقی کشورمان که سوابق آکادمیک او در عرصه موسیقی معرف تجربه بالای اوست، تلاش کرده تا ضمن توجه به مولفه های موسیقی ایرانی و ارایه درستی از آفرینش و خلاقیت در این نوع موسیقی با به کارگیری روش های نوین برای در خدمت محتوای اثر بودن، موسیقی تیتراژ متفاوت و خلاقانه ای را ارایه دهد. موسیقی که داود میرباقری همواره روی موسیقی به عنوان یکی از نقاط عطف و تاثیرگذار آثارش به آن توجه دارد و می کوشد تا در هر پروژه اش از این مولفه به درست ترین و علمی ترین شکل ممکن استفاده کند. آن چنان که اگر نیم نگاهی به کارنامه فعالیت های او داشته باشیم متوجه چنین رسالتی می شویم که اغلب موسیقی هایش توانسته اند تبدیل به ماندگارترین ها شوند.

طبیعتا در ساخت چنین موسیقی که بتواند دربرگیرنده مولفه های درست و اصولی از موسیقی متن باشد این نوازندگان هستند که بعد از آهنگسازی و ملودی پردازی نقش مهمی را ایفا می کنند. مسیری که به واسطه حضور هنرمندانی چون ابراهیم لطفی نوازنده ویولن، عباس ظهیرالدینی نوازنده ویولنسل، فرشید حفظی فرد نوازنده ابوا، شریف لطفی و حسین میرزایی نوازنده هورن، عبدالنقی افشارنیا نوازنده نی، مهرداد دلنوازی و شهریار فریوسفی نوازندگان تار، فریبا اسدی و محمود علیقلی آواز، محمود منتظم صدیقی نوازنده سازهای ضربی و تعدادی دیگر توانست موسیقی درست و اصولی را به گوش شنیداری مخاطبان ارایه دهد.

گرچه در رسانه ها مصاحبه چندانی از شریف لطفی درباره ساخت موسیقی سریال «رعنا» منتشر نشده است اما این آهنگساز، نوازنده، پداگوژیست موسیقی و رهبر ارکستر که از او به عنوان بنیانگذار دانشکده موسیقی دانشگاه تهران هم یاد می شود، در برخی از گفت‌وگوهای رسانه ای خود درباره نحوه حضورش در آثار سینمایی و تلویزیونی به عنوان آهنگساز گفته بود: هروقت به من از سوی پروژه ای تصویری پیشنهاد آهنگسازی آن ارایه می شود، اول از دست اندرکاران پروژه می خواهم که بخش هایی از تصاویر فیلمبرداری شده خود ر ابه صورت نامنظم در اختیار من قرار دهند که ببینم نتایج محتوایی تصاویر در چه قالبی است و وقتی ببینم نتیجه عمل چیست و هم در کارگردانی و هم در بازیگری همه چیز در جایگاه خوبی قرار دارد کاملا خودم را در اختیار کارگردان می گذارم و هر آنچه را که لازم باشد انجام می دهم.

این آهنگساز که در ساخت آثارش همواره تلاش می کند تا هم نشینی اصولی بین موسیقی ایرانی و موسیقی کلاسیک فراهم سازد، در یکی از گفت‌وگوهای رسانه ای اش توضیح داده بود: بالاترین تکیه گاه موسیقی ایرانی، دستگاه های موسیقی ایرانی برای روش مندی آفرینش در این گونه موسیقایی است که به اعتقاد من باید در کنار توجه به این مولفه ها به مواردی چون منش و خصوصیت انسانی این موسیقی ها توجه کنیم. در این چارچوب من همواره تلاش می کنم تا هیچ وقت وارد مقوله سفارشی کار کردن نشوم چون باید در ابتدای هر کاری خودم آن تفکر موجود در سریال یا فیلم سینمایی را دوست داشته باشم که اگر چنین نباشید هرگز چنین کاری را انجام نمی دهم.

همین نگاه ایده آل شریف لطفی است که همواره او را به عنوان آهنگسازی گزیده کار در سینما و تلویزیون کشورمان معرفی کرده و در مقام یکی از موثرترین و علمی‌ترین آهنگسازان کشورمان معرفی کرده است. مسیری که می توان در آهنگسازی فیلم های «مادیان» به کارگردانی علی ژکان، «سامان» به کارگردانی احمد نیک آذر، «کنار برکه ها» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «دخترک کنار مرداب» به کارگردانی علی ژکان، «پرنده آهنین» به کارگردانی علی شاه حاتمی، «مسافران دره انار» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «آهوی وحشی» به کارگردانی حمید خیرالدین، «دو همسفر» به کارگردانی اصغر هاشمی، «سکوت کوهستان» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «عطر گل یاس» به کارگردانی بهمن زرین پور درک کرد.

چنین ساختاری در آهنگسازی آثار سینمایی و تلویزیونی مدت های زیادی است که در جریان تولیدات سینمایی و تلویزیونی کشورمان به واسطه عقب نشینی آهنگسازان پیشگام موسیقی کمتر دیده شده و فقط عده محدودی از هنرمندان هستند که تلاش می کنند در یک مسیر منطقی منطبق بر آموزه های دانشگاهی و تئوریک حوزه موسیقی به ویژه موسیقی دراماتیک حرکت کنند. فضایی که به نظر می آید می بایست از تجربیات شریف لطفی و هم نسلانش بیشتر از اینها استفاده کرد تا بتوانیم دوباره به دوران باشکوه موسیقی فیلم و تیتراژ دهه ۶۰ با همان امکانات ناچیز و محدود برگردیم.

کد خبر 6094445 علیرضا سعیدی