اجرای «رستاک» و تک نوازی نوازنده کوبایی در روز سوم «موسیقی فجر»
تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۶۳۰۷۰
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر، در سومین روز سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر، اجرای گروه «رستاک»، تک نوازی ویولنسل نوازنده کوبایی و گروه‌های هنرستان موسیقی دختران، استعدادهای دانشگاه هنر، اقبال آذر و آنسامبل نیواک پخش شد.
استعدادهای دانشگاه هنر با هنرستانی‌ها روز سوم جشنواره را آغاز کردند
در اولین اجرای روز سوم جشنواره موسیقی فجر، اجرای نوازندگان هنرستان موسیقی دختران و همچنین استعدادهای دانشگاه هنر پخش شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در ابتدای این برنامه، ملیکا چمن آرا نوازنده پیانو و یکی از نوازندگان هنرستان موسیقی دختران یک قطعه از روبرت شومان با نام آرابسک اپوس ۱۸ را اجرا کرد. چمن‌آرا پیانو را در سن چهارسالگی نزد امیر صراف فرا گرفته و پس از آن در هنرستان شاگرد رافائل میناسکانیان بوده است.
در ادامه یاسمن فرامرزی‌نژاد نوازنده ساز ابوا روی صحنه آمد و قطعه‌ای را از ۱۲ فانتزی جورج فیلیپ تلمان اجرا کرد. فرامرزی‌نژاد نیز آموزش موسیقی را با منوچهر صَهبایی شروع کرده و در ادامه شاگرد یاسمن کیمیاوی بوده است.
آیدا رجبی که ۲ دوره برنده جایزه ملی موسیقی جوان شده است، سومین نوازنده ای بود که روی صحنه آمد و سوئیت شمارهٔ ۳ اثر باخ را اجرا کرد. آوا پویاکاشانی نوازنده کنترباس نیز در ادامه قطعه «بوره در می مینور» اثر باخ را نواخت. پویاکاشانی عضو ارکستر سمفونیک صداوسیما و همچنین عضو ارکستر سمفونیک بانوان به رهبری نزهت امیری است.
در قسمتی از این برنامه روشا محمداصغری نوازنده فاگوت با رزیتا امیری نوازنده پیانو به دونوازی پرداختند. این در حالی بود که پس از اجرای نوازندگان هنرستان موسیقی دختران، نوبت به اجرای استعدادهای دانشگاه هنر رسید.
هلیا سرایداریان دانشجوی دانشگاه هنر نوازنده بعدی بود که قطعات اپوس ۴۷ شماره ۳ و اپوس ۱۰ شماره ۵ فریدیک شوپن را اجرا کرد. سرایداریان ۱۰ سال است که ساز می‌زند و در حال حاضر شاگرد ربکا آشوقیان است.
در ادامه نازنین سلطانی‌راد دانشجوی ترم آخر دانشگاه هنر و نوازنده فلوت قطعه‌ای را از نوازنده فرانسوی به نام ژاک ایبر اجرا کرد. او نیز موسیقی را ابتدا با رزاریان‌پور شروع کرده و بعد شاگرد موحد و محمدعلی لقا بوده است.
عطا رستگار آخرین نوازنده‌ای بود که روی صحنه آمد. او ساز گیتار کلاسیک را نوازندگی می‌کرد و قطعات سونات تورینا وموومان‌های اول و دوم و سوم را اجرا کرد. رستگار موسیقی را با پورساعی و تفقدی و در دانشگاه هنر با گلفام خیام کار کرده است.
تماشای چند موسیقی ایرانی با گروه «اقبال آذر»
اجرای بعدی که در قالب سی و ششمین دوره جشنواره فجر در روز سوم و از ساعت ۱۸:۳۰ پخش شد، کنسرت گروه «اقبال آذر» بود. این گروه برنامه خود را با پیش درآمدی از غلامحسین بیگجه‌خانی شروع کرد. بیگجه‌خانی یکی از نوازنده‌های برجسته تار و از استادان مکتب تبریز موسیقی ایرانی بود.
بعد از این پیش درآمد، تک‌نوازی تار شنیده شد. چهارمضراب دشتی ادامه‌دهنده این اجرا بود تا نوبت به ساز و آواز دشتی باکلامی از سعدی و تصنیف «گریه کن» از عارف قزوینی رسید.
در میان نوای سازها، ضربی عشاق با غزلی از سعدی اجرا شد و تصنیف ابوعطا به آهنگسازی رضا محجوبی و شعری از رضا کمال آخرین اجراهای این گروه موسیقی بود. گروه موسیقی «اقبال آذر» که به احترام آوازخوان صاحب سبک، اقبال آذر نام‌گذاری شده است، از سال ۱۳۸۸ آغاز به کار کرده و تاکنون آلبوم‌های مختلفی را روانه بازار کرده است.
بداهه نوازی های نوازنده کوبایی در روز سوم
جشنواره موسیقی فجر در روز سوم شاهد نوازندگی مارتین ملندز یکی از خلاق‌ترین نوازندگان ویلنسل از کوبا بود. این اجرا از ساعت ۲۰ به صورت مجازی پخش شد.
این کنسرت ابتدا با اجرای قطعه «فروشنده بادام‌زمینی» از ساخته‌های مویسس سیمون رودریگرز یکی از نوازندگان فقید سرشناس کوبایی آغاز شد و در ادامه قطعاتی مانند «گروه تئاتر»، «طبل بزرگ»، «برای زندگی» و «بخواب دخترک سیاه» اجرا شد.
قطعه «دو باغچه» به آهنگسازی ایزولینا کاریلو و قطعه «مرا بسیار دوست بدار» ساخته گوتزالو راج نیز سایر قطعاتی بودند که مارتین ملندز اجرا کرد.
این نوازنده خوش قریحه ویلنسل در بخش‌هایی از اجرا به بداهه‌نوازی ساز ویلنسل پرداخت و لحظات گوش‌نوازی را برای مخاطبان موسیقی که به صورت مجازی شاهد این اجرا بودند، رقم زد.
مارتین ملندز تاکنون در صدها آلبوم از هنرمندان مطرح بین‌المللی همچون پابلو میلانز، چانو دومینگوئز، کیسی دریزن، ماکاکو، دورانتز، رنوآد گارسیا-فونز، یوسا، دیسمر بیونو، آنتونیو ری، کیکووننو، ارنستو اورینیاک، رینالد کولوم، کِنان اَزمه (جاده ابریشم) نوازندگی کرده است.
گروه «رستاک» و اجرای یک قطعه برای کامکارها
در چهارمین اجرای روز سوم جشنواره موسیقی فجر اجرای گروه رستاک به سرپرستی سیامک سپهری پخش شد. اولین قطعه اجرای این برنامه «وهار» نام داشت که از کارهای کردی بوده و در آلبومی از این گروه با نام «بهار» منتشر شده است. گروه رستاک در این کنسرت قطعات شناخته شده خود که با آنها محبوب شدند اجرا کرد که از آن جمله «بارون» و «رعنا» است.
در اواسط برنامه قطعه «بوتورای» توسط گروه اجرا شد و گروه این قطعه را به گروه کامکار تقدیم کرد. این کار هم جزو قطعات کردی شناخته شده است که بارها توسط خوانندگان مختلف از جمله شهرام ناظری خوانده شده است.
در انتهای برنامه از احسان اسدالهی برای نوازندگی گارمون روی صحنه دعوت شده و این گروه با همراهی این نوازنده قطعه «لاله لر» را که یکی از قطعات ریتمیک آذری است اجرا کرد.
سیامک سپهری سرپرست گروه و تار، فرزاد مرادی خواننده و عود، سه‌تار، قوپوز، دوتار و باغلاما، بهزاد مرادی خواننده و نوازنده سازهای کوبه‌ای، اکبر اسماعیلی‌پور نوازنده تار و عود، دینا دوستی نوازنده کمانچه، حامد بلندهمت نوازنده سازهای بادی، مجید پوستی نوازنده سازهای کوبه‌ای، یاسمن نجم‌الدین نوازنده قانون، امید مصطفوی نوازنده سازهای کوبه‌ای، پریسا اینانلو نوازنده سازهای کوبه‌ای، احسان اسدالهی نوازنده گارمون اعضای این گروه را تشکیل می دهند.
وهار (کردستان)، رعنا (گیلان)، غربت (کرمان)، لیلا (خراسان)، بارون (لرستان)، بوتورای (کردستان)، لاله‌لر (آذربایجان)، هله‌مالی (بوشهر)، واسونک (شیراز)، سوزله (کردستان) قطعات اجرایی این برنامه بود.
آنسامبل «نیواک» و اجرای چند قطعه کلاسیک
در آخرین اجرای شب سوم جشنواره موسیقی فجر، کنسرت «آنسامبل نیواک» با اجرای قطعات موسیقی کلاسیک پخش شد.
اعضای گروه «نیواک» متشکل از گلریز زربخش به‌عنوان سرپرست گروه و نوازنده ویولن و ژابیز زربخش به‌عنوان نوازنده ویولنسل است.
این گروه در ابتدا یک سونات برای ویلن و ویلنسل اثر موریس راولدر چهار موومان را اجرا کردند و سپس در ادامه سوناتینا برای ویلن و ویلنسل اثر آرتور هونِگِر در سه موومان را نواختند.
واریاسیون‌های گلدبرگ اثر یوهان سباستین باخ آخرین قطعه‌ای بود که توسط اعضای «آنسامبل نیواک» اجرا شد.
«آنسامبل نیواک» در سال ۱۳۸۷ بنیانگذاری شد و در همان سال موفق به کسب رتبه نخست و تندیس بیست و چهارمین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر شد و نخستین کنسرت «نیواک» در تالار رودکی در اسفند ماه همان سال برگزار شد.
«آنسامبل نیواک» تا به حال اجراهایی در ایران و ارمنستان داشته و با نوازندگان و آهنگسازانی از ایران، ارمنستان، جمهوری چک و ایتالیا همکاری داشته و آثاری به سفارش این آنسامبل نوشته که در ایران و ارمنستان اجرا شده است. تاکنون ۲ آلبوم از «آنسامبل نیواک» با عنوان «دوئت‌های ویلن و ویلنسل» توسط نشر راوی در پاییز ۱۳۹۴ و «گفت‌وگوی» توسط موسسه فرهنگی هنری ماهور در زمستان ۱۳۹۷ چاپ و منتشر شده است.
کد خبر 5150844منبع: مهر
کلیدواژه: سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر جشنواره موسیقی فجر تالار رودکی کنسرت آنلاین سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر جشنواره موسیقی فجر تئاتر ایران سیزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر سریال ایرانی شبکه پنج سیما موسیقی ایرانی فیلم کوتاه فیلم سینمایی جشنواره فیلم موج کیش فیلم مستند ویروس کرونا کارگردان تئاتر شبکه مستند سیما نوازنده سازهای کوبه ای سوم جشنواره موسیقی فجر هنرستان موسیقی دختران روز سوم جشنواره آنسامبل نیواک نوازنده ساز روز سوم اقبال آذر روی صحنه اجرا شد پخش شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۶۳۰۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظر علیرضا طلیسچی درباره حضورش در شب‌های زودیاک و آهنگ پرطرفدارش «پاقدم»
همشهری آنلاین:تولید و پخش رئالیتی‌شوها از مافیا گرفته تا پدرخوانده و... در شبکه‌های نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه ها که اینروزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتی‌شو «زودیاک» است که با عنوان «شب های مافیا»، بازی جذابی را برای طرفدارانش پخش می‌کند، در این برنامه یک قاتل سریالی به نام «زودیاک»، شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.سریال شب های مافیا؛ زودیاک به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال ۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتی‌شو سریال فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مومن، مهدی مهدی پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداخته‌اند. علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته شده و پرطرفدار پاپ است. خواننده‌ای که توانسته جایش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند؛ تثبیت کند. خواننده پاپ متولد ۶۴ که از میانه دهه ۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد؛ تک آهنگ‌هایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفت‌وگو از حضورش در برنامه شب‌های مافیا می گوید و در بخش‌های دیگری از این گفت وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.
این روزها رئالیتی‌شوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود؛ چطور شد که در برنامه شب‌های مافیا؛ زودیاک شرکت کردید؟
از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور می‌توانم در این سناریو، بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم اما به نظرم زودیاک شیک‌تر است و پیچیدگی‌هایش، بازی را برای بیننده، جذاب‌تر می‌کند.
خیلی‌ها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت می‌دهند، برد و باخت برای شما چطور بود؟
حضورم و شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. اینطور نگاه میکنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بیننده‌های برنامه، برای لحظاتی حال خوب ایجاد می‌کنیم که امیدوارم به چنین نتیجه‌ای رسیده باشیم.
اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزه‌های مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و ... تولید شده است. از نظر شما تولید برنامه‌های حوزه موسیقی مثل صداتو، چه تاثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامه‌های خوب در این حوزه، به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک می‌کند اما اینکه این برنامه‌ها بتواند آرتیست بسازد، مبحث دیگری است. چون یک خواننده هر چقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفه‌ای در فضای تولید و استیج را تجربه نکند، به موفقیت نمی‌رسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفه‌ای موسیقی، کاملا نیازمند تجربه واقعیت این قضیه است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده، یکی دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم، کاملا موفق ظاهر شده‌اند و اگر از این قبیل برنامه‌ها مجدد هم تولید بشود، به و فهم و درک بیشتر مردم از به فضای موسیقی، کمک قابل توجهی می‌کند.
پیشنهادی برای حضور در برنامه‌های موسیقی داشته‌اید؟
پیشنهاد داشته‌ام اما علاقه، نه. چون به نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به صورت علمی و پایه، آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقه‌ای می‌شود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.
این روزها بازار کنسرت‌های پاپ داغ است، درست است که موسیقی در کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم می‌کند؛ با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟
به نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سال‌های اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات، مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفه‌ای‌تر و صداهای قشنگ‌تر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد، موسیقی در حال نجات پیدا کردن از آن حالت قبلی و ترمیم خودش است.
برویم سراغ مسئله ترند شدن برخی از قطعه‌ها موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه می‌شود که یک کار، انقد دیده و شنیده و پرطرفدار می‌شود؟
بخش زیادی از این اتفاق، مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش مارکت. ولی در نهایت یک کار را مردم، بولد می‌کنند. یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی میرسد. پاقدم، یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران، کاملا رعایت شده و فکر میکنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیر بهادر دهقان، شعر و ترانه کار و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.
شما در قطعه‌های معروف‌تان هم سبک شاد دارید و هم قطعه‌های احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟
اگر به تاریخ‌مان رجوع کنید می‌بینید که مردم ما پر از غم و غصه بوده‌اند و طبیعتا تمایلشان به آهنگ‌های شاد، بیشتر است. در کنسرت‌ها هم همینطور است. وقتی یک پدر یک بودجه مشخصی را برای خانواده‌اش کنار می‌گذارد که در یک کنسرت شرکت کنند، دلش نمی‌خواهد که مجددا در یک فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگ‌های شاد بیشتر است. البته از قدیم هم همین بوده که یک موزیک شاد نسبت به یک قطعه غمگین، بیشتر شنونده و طرفدار داشت.
این روزها مدام نام خواننده‌های جدیدی را می‌شنویم که در فضای مجازی معرفی می‌شوند. یا گاهی روی بیلبوردها، کنسرت خواننده‌هایی را می‌بینیم که خیلی‌ها نمی‌شناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی، اتفاق مثبتی است یا منفی؟
ما خوانندگانی را داشته‌ایم که با یک قطعه، روی استیج آمدند و بقیه قطعه‌هایشان یک حالت مکمل روی همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشته‌ایم که با هر قطعه جدید، مخاطبان بیشتری را جذب کردند و به تدریج معروف شدند. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند در نهایت به مردم بستگی دارد.
به تجربه حوزه‌های هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر می‌کنید یا پیشنهادی داشته‌اید؟
من یکبار این را تجربه کرده‌ام و متاسفانه بازخورد خوبی از این قضیه نداشتم، بخاطر اینکه تیم تولید آن کار، تیم که فکر می کردم باید باشد، نبود. البته که بازیگران و بقیه عوامل، همه خوب بودند اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح می‌دهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم. هرچند که از آینده و تصمیمات بعدی‌ام خبر ندارم.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»