برگردان آثار ریچارد فورمن، تجربه‌ای ۱۰ ساله برای مترجم شیرازی
تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۷۹۷۷۶
فورمن نویسنده‌ای صاحب‌سبک است که از چهره‌های برجسته معاصر تئاتر آوانگارد (پیشرو) آمریکا به‌شمار می‌رود. او در سال ۱۹۳۷ در نیویوک به دنیا آمد و از سال ۱۹۶۳ باعنوان نمایشنامه‌نویس و کارگردانی شاخص در تئاتر آمریکا و جهان مطرح است.
او بنیان‌گذار کمپانی و جریان تئاتر آنتولوژیکال-هستریک تیتر است که در زبان فارسی آن را "تئاتر هستی‌شناسانه - تشنج‌آفرین" ترجمه کرده‌اند و اجراهایی او در این جریان تئاتری از اواسط دهه ۶۰ میلادی تاکنون در ساختمان کلیسای سنت‌مارک در تئاتر برادوی نیویورک روی صحنه رفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نظریات او درباره "خودآگاهی انسان در تئاتر" با تلقی فرهنگ آمریکایی از تئاتر به‌مثابه امری سرگرم‌کننده و تجملی تفاوت فراوانی دارد. او جوایز معتبری همچون جایزه آکادمی ملی هنر و ادبیات آمریکا، جایزه ادبی پن/لائورا پلز، پنج جایزه اوبی (Obie Award) و نشان لوژیون دونور شوالیه هنر و ادبیات را از دولت فرانسه دریافت کرده است.
"نیچه، ای پسر بد!" از شاهکارهای ریچارد فورمن و از درام‌های درخشان ادبیات پست‌مدرنیستی است. فورمن این اثر را به مناسبت صدمین سال درگذشت فیلسوف برجسته آلمانی، فردریک ویلهلم نیچه، نوشته و زندگی، نوشته‌ها، احساسات، شوریدگی‌ها، ناخوشی‌ها و تجارب زیسته او را به‌شکلی حیرت‌آور دست‌مایه روایت خلاقانه و خیال‌پردازانه خود قرار داده است.
نمایشنامه "حالا که کمونیسم مرده، من احساس پوچی می‌کنم" نیز در دهمین سالگرد فروپاشی شوروری در حالی در نیویورک روی صحنه رفت که بخش بزرگی از جریان آگاهی پس از فروپاشی شوروی، فرهنگ کمونیسم اشتراکی و نابودی تدریجی مارکسیسم سیاسی را نشان می‌داد.
سعیدرضا خوش‌شانس مترجم شیرازی این کتاب، دانش‌آموخته ادبیات نمایشی و کارگردانی از دانشگاه هنر تهران است و تاکنون در حوزه نویسندگی، نمایشنامه‌نویسی، پژوهشگری، مترجمی و دراماتورژی به فعالیت پرداخته است.
مجموعه آثار ریچارد فورمن که از سوی نشر بیدگل متشر شده است ششمین کتاب این مترجم و نویسنده است. خوش‌شانس در کتاب "تئاترنویسی سپید" به سبک ریچارد فورمن در تئاترنویسی و همچنین تبارشناسی درام پست‌مدرنیستی پرداخته است. بیشتر تألیف‌های این نویسنده و مترجم تئاتر درحوزه فلسفه و نقد ادبی پست‌مدرنیستی و تئاتر آوانگارد است. هرچند که نمایشنامه‌های او همواره با مضامین بومی و ایرانی پیوند منسجمی داشته است.
شکیبایی مترجم برای جا افتادن زبان فورمن
خوش‌شانس به بهانه انتشار دو نمایشنامه "نیچه! ای پسر بد" و "حالا که کمونیسم مرده است، من احساس پوچی می‌کنم" با ایرنا به گفت‌وگو پرداخت.
او با اشاره به اینکه نخستین‌بار در سال ۱۳۹۰ ترجمه آثار فورمن را آغاز کرده است، گفت: ترجمه "نیچه ای پسر بد" در سال ۱۳۹۰ آغاز شد و تا سال ۱۳۹۳ به طول انجامید. از سال ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵ از آن رو که این اثر درمقایسه‌با آنچه در حوزه ادبیات نمایشی تجربه کرده بودیم، پیشروتر بود، شکیبایی کردم تا بتوانم ناشر قابلی بیابم و در نهایت اثر را به نشر بیدگل رساندم و پس از طی مدتی برای بررسی و انتظار در نوبت چاپ، سرانجام کتاب در سال ۱۳۹۷ آماده و ویراسته شد و طراحی جلد آن نیز صورت پذیرفت.
خوش‌شانس افزود: در ادامه مسیر، ناشر پیشنهاد کرد که برای افزودن بر غنای کتاب یک تئاترنوشت دیگر را نیز ترجمه کنم؛ از همین رو در سال ۱۳۹۷ ترجمه کتاب دوم یعنی "کمونیسم مرده است و من احساس پوچی می‌کنم" را آغاز کردم که حدود ۸ ماه به‌طول انجامید؛ اما تقارن شیوع کرونا و برهم‌ریختن مناسبات، درنهایت دو کتاب را به‌تازگی روانه بازار نشر کرد و با این تفاسیر می‌توان گفت دو اثر مسیری ۱۰ساله را تا انتشار طی کرده‌اند.
این مترجم که با برقراری ارتباط با فورمن امتیاز ترجمه آثار او را از آن خود کرده، در پاسخ به اینکه چرا آثار این نویسنده را برای ترجمه برگزیده است، گفت: اینکه چرا مترجم به سراغ اثری خاص می‌رود و دیگر آثار را برنمی‌گزیند، از منظر جامعه‌شناختی و روان‌شناختی سوژه‌ای جالب است. درباره من الگوی خاصی برای ترجمه وجود ندارد؛ چون ترجمه اولویت دوم کاری‌ام است و تنها، زمانی دست به ترجمه می‌برم که ضرورتی احساس کنم.
خوش‌شانس ادامه داد: گاه در سیر مطالعاتی‌ام به آثاری از دیگر زبان‌ها برمی‌خوردم که نظرم را جلب می‌کند. درباره ریچارد فورمن پیش از این، مطالعاتی دانشگاهی به زبان فارسی صورت گرفته بود و دانشجویان در مقاطع کارشناسی و نیز در پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد در رشته‌های هنرهای نمایشی، ادبیات نمایشی، زبان و ادبیات انگلیسی، روانشناسی و دیگر حوزه‌های علوم انسانی به او پرداخته بودند؛ اما هیچ‌یک از آثار دست‌اول فورمن به فارسی ترجمه نشده بود؛ از همین رو بر آن شدم برای پاسخ به پرسشی که در سیر پژوهش و مطالعه‌ام به آن برخورده بودم، کتاب‌های فورمن را مطالعه کنم و آن زمان بود که نثر بسیار پیشرو و بدیع این نویسنده مرا مجذوب کرد و بر آن شدم آثارش را به فارسی ترجمه کنم که حاصل آن این دو مجموعه تئاترنوشت است.
نویسنده نمایشنامه "گاوچران‌های مفرغی" بر آن است که ایران در خاورمیانه در حوزه مطالعات تئاتری به ترجمه آثار بسیاری پرداخته است که این کشور را درمقایسه با دیگر سرزمین‌های این ناحیه جغرافیایی برجسته می‌سازد؛ در عین حال در حوزه ترجمه، به‌ویژه در زمینه تئوری تئاتر، آثار پس از یکی دو نوبت انتشار از دسترس خارج می‌شوند یا استقبال از آن‌ها کاهش می‌یابد و این موضوع از سویی به سیاست‌های چاپ و نشر هر ناشر باز می‌گردد یا اینکه مخاطبان، دیگر اقبالی به انتشار مجدد نشان نمی‌دهند.
خوش‌شانس با تاکید بر گزاره‌های یادشده، عنوان کرد: این موضوع شرایط خروج کتابی را از بازار فراهم می‌کند که به زحمت ترجمه شده است و آن را به فهرست آثار کمیاب و نایاب وارد می‌کند؛ از همین رو این ساختار غلط نیازمند اصلاح است.
ایجاد کتابخانه‌های تخصصی تئاتر، پاسخ به نیازی اساسی است
او پیشنهاد کرد که کتاب‌های کلاسیک در حوزه تئاتر یا کتاب‌های تئوریک که برای مطالعه مقطعی کاربردی است باید تا جای ممکن در دسترس باقی بماند؛ همچنین او بر آن است که در حوزه مطالعات تئاتر ایجاد کتابخانه‌های تخصصی بسیار اهمیت دارد. کتابخانه‌هایی که ترجمه‌های مختلف از متون گوناگون هنر نمایش را از صد سال گذشته جمع‌آوری کند و در دسترس پژوهشگران قرار دهد.
به گفته این مترجم مساله دیگر این است که در حوزه ترجمه متون تئاتر سیاست‌گذاری تعریف نشده است؛ بدین‌معنا هر فردی باعنوان مترجم یا پژوهشگر مستقل طبق علاقه‌اش عنوان‌هایی را ترجمه کرده و تنها نهادی که به‌صورت سیستماتیک که به طبع یا ترجمه کتاب‌های تئاتری توجه نشان داده است، انتشارات سمت بوده که به برخی استادان هیات علمی دانشگاه‌ها آثاری را سفارش داده و گه‌گاه انتشارات خصوصی هم چنین رویکردی داشته‌اند؛ اما توجه به اهمیت ترجمه متون ادبی شکل‌گیری نهادهای ادبی مانند کانون نمایشنامه‌نویسان و مترجمان تئاتر و کرسی‌های هم‌اندیشی دانشگاه‌ها و هیات‌های علمی اساسی است.
آثار کلاسیک تئاتر همچنان مهجورند
خوش‌شانس افزود: با آنکه آثار بسیاری از نویسندگان پیشرو در ایران ترجمه شده است، آثار کلاسیک که بن‌مایه و اساس تئاتر به‌شمار می‌روند همچنان به فارسی در دسترس نیستند و این موضوع نشان می‌دهد که توجه پژوهشگران حوزه ادبیات نمایشی به انتخاب آثار کم است و بسیاری مترجمان مستقل از آنجا که با بودجه شخصی، انگیزه و اعتبار خود کار می‌کنند، برای ترجمه راهبردی ندارند.
نویسنده کتاب "تئاترنویسی سپید" ابراز کرد: به‌نظر می‌رسد با وجود اینکه در حوزه علوم اجتماعی، علوم انسانی و فلسفه پیشرفت‌های بسیاری کرده‌ایم و مطالعات و مذاکرت ما چه در حوزه دانشگاهی و چه در حوزه نخبگانی پخته است، در زمینه تئاتر هنوز به پختگی نرسیده‌ایم و دلیل اصلی این موضوع، فقدان مطالعه و عدم دسترسی به منابع مطالعاتی کافی، گفت‌وگو درباره آن‌ها و اصلاح زبان ترجمه است؛ در نتیجه در حوزه تئوری تئاتر باید بیشتر کار کنیم، زیرا در تئاترنویسی انبوهی از آثار نویسندگان تراز اول جهان هستند که هنوز متونشان در دسترس قرار نگرفته است.
نقش مرشدی مترجم و پاسخگویی به نیازها
خوش‌شانس که علاقه‌مند است در ادامه مسیر ترجمه، دیگر آثار فورمن را نیز به فارسی برگرداند، عنوان کرد: با توجه به اینکه ساختار نگارشی آثار فورمن پیچیده است، از لحاظ ادبی به این نیاز داریم که زبان او در فارسی آموخته شود؛ به بیان دیگر، مترجم مربی یا مرشدی است که دست مولف را در زبان مبدا می‌گیرد و به او آموزش می‌دهد که چگونه در دنیای متن قدم بزند. این موضوع هم وجه تفسیری ترجمه را نشان می‌دهد و هم بیان‌کننده آن است که نویسنده تا چه حد می‌تواند در زبان مقصد دارای یک زبان مشخص شود.
این مترجم ادامه داد: مثلا به خاطر نوع نگارش و نوع زبانی که در حوزه مطالعات فلسفه برای شخص نیچه وجود دارد، ترجمه آثار او در فارسی شناسنامه‌ای پیدا کرده که در ترجمه‌های داریوش آشوری به اوج می‌رسد و به زبانی تکامل‌یافته بدل می‌شود؛ درواقع او به معنای واقعی زبان نیچه را برگردانده است و جالب اینکه سایر مترجمان وقتی دست به ترجمه آثار نیچه زده‌اند، از همان الگوی زبانی استفاده کرده‌اند و این نه به معنی کپی از روی دست مترجمی دیگر بلکه حامل این پیام است که آرام‌آرام مولف در زبان مقصد جایگاه خود را می‌یابد؛ همچنین این موضوع را در ترجمه آثار ساموئل بکت نیز می‌توان دید که نخستین بار نجف دریابندری آثارش را ترجمه کرد و مترجمان کماکان از همان الگوهای زبانی و واژگانی برای ترجمه آثار این نویسنده استفاده می‌کنند.
این تئاترنویس شیرازی ابراز کرد: و اما درباره فورمن، چون آثار او تاکنون به فارسی ترجمه نشده بود و بسیار بدیع است و از سوی دیگر در زبان انگلیسی نیز جزو آثار شاخص ادبیات آمریکا به شمار می‌رود و متعلق به دوره‌ای جنجالی از ادبایی است که سرکشانه به ادبیات نگاه می‌کنند، هنوز ترجمه بدیلی برای آن در زبان فارسی نداریم و به همین دلیل باید بیان او در فارسی جا بیفتد و از این جنبه، ترجمه آثار این نویسنده بسیار پیچیده است و با وجود آنکه علاقه دارم دیگر آثارش را هم ترجمه کنم در تلاشم سراغ آثاری بروم که از لحاظ ساختار زبان کم‌دردسرتر از نوشتار فورمن باشند.
خوش‌شانس در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر آیا تئاترنویسی برای او اولویت دارد یا ترجمه تئاتر، گفت: تئاترنویسی سبک زندگی من است و نوشتن برایم کارکردی اساسی دارد و ترجمه تنها، پاسخ به پرسش‌هایی بوده که برای من در سیر مطالعاتی‌ام به وجود آمده، با این تفاسیر هر گاه مقاله یا متن دراماتیکی را ترجمه کرده‌ام، با اثری حایزاهمیت مواجه شده‌ام که واجد ارزش‌های ادبی و مطالعاتی بوده که نتوانسته‌ام دربرابرش مقاومت کنم و وارد وادی ترجمه شده‌اند؛ بدین‌معنا ترجمه پاسخ به یک نیاز و به گونه‌ای واکنش بوده است و به‌تنهایی باعنوان یک کنش مستقل انگیزه‌ای برای من ایجاد نکرده است.
کتاب دو نمایشنامه از فورمن در قطع رقعی، ۱۱۵ صفحه و قیمت ۲۸هزار تومان در دسترس مخاطبان است.
برچسب‌ها هنرمند تئاتر تئاتر شیراز ترجمه کتاب نمایشنامه فارسمنبع: ایرنا
کلیدواژه: هنرمند تئاتر تئاتر شیراز هنرمند تئاتر تئاتر شیراز ترجمه کتاب نمایشنامه فارس اخبار کنکور ادبیات نمایشی برای ترجمه ترجمه آثار خوش شانس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۷۹۷۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عکاسی فیلم هیچ‌گاه نمی‌میرد/ سینما و تئاتر هنر فردی نیست
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین،به نقل از روابط عمومی موزه سینما، امیر عابدی در ابتدای این کارگاه گفت: در سینمای ایران حضور در سمت‌های مختلفی را تجربه کردم تا بدانم زمانی که می‌خواهم در یک فیلم سینمایی کار کنم به دلیلی روابط مختلفی که میان صنوف وجود دارد، باید چگونه عمل کنم. به عنوان مثال یک برنامه ریز زمانی موفق است که بداند هر گروه کاری باید در چه ساعتی در صحنه حضور پیدا کند.
وی ادامه داد: من در دوره تجربه اندوزی تلاش کردم حرفه‌های مختلفی را در سینما بیاموزم و تجربه کنم و به دیگران هم توصیه می‌کنم که ابتدا عکاسی را با فیلم‌های کوتاه تجربه کنند تا روابطی که میان گروه‌های مختلف وجود دارد را یاد بگیرند.
کار در سینما طاقت فرسا است
عکاس فیلم «شب یلدا» افزود: فعالیت در سینما کاری طاقت فرساست و ممکن است مراحل فیلمبرداری برخی از پلان‌ها بارها تکرار شود. برخی فکر می‌کنند عکاسی فیلم کار ساده‌ای است. عده‌ای نیز تصور می‌کنند که ما فقط قاب فیلمبردار را لحاظ می‌کنیم، در صورتی که همیشه اینطور نیست. در بسیاری از مواقع، عکاس زاویه مورد نیاز خود را از قبل انتخاب می‌کند. در واقع شیوه ثبت بسیاری از عکس‌ها را در هنگام خواندن فیلمنامه در ذهن خود مرور می‌کنم.برخی از همکاران ما در حوزه عکاسی فیلم با فیلمنامه آثاری که در آن حضور پیدا می‌کنند آشنایی ندارند و این مسئله به هیچ وجه مورد قبول نیست. زمانی که فیلمنامه را می‌خوانید، کاراکترها را آنالیز کرده و به ایده‌هایی جدیدی می‌رسید.
شخصیت منفی نیاز به لنز واید دارد
عابدی با بیان اینکه گاهی پیش آمده که یک کارگردان از قاب‌های من تاثیر گرفته است، افزود:مثلا می توان‌برای گرفتن کلوز آپ از شخصیت منفی با لنز واید و برای شخصیت مثبت از لنز تله استفاده کرد و این مسئله به دلیل تاثیرات روانشناسی موجود در لنزها است. این موارد زمانی کاربرد خواهد داشت که فیلمنامه اثر را به خوبی مطالعه کنید. جز وظایف یک پروژه است که با عکاس کاملا همراهی کند .
وی ادامه داد: ارتباطاتی که بین عوامل وجود دارد مانند چرخ دنده به صورت ارگانیک عمل می‌کند ،سینما و تئاتر به هیچ عنوان هنر فردی نیست. برقراری تعامل و روابط عمومی بالا بخشی از وظیفه یک عکاس است است. بازیگر مقابل دوربین پارتنر یک عکاس به شمار می‌رود و باید بتوان با او تعامل مناسبی داشت.
عکاس « قرمز» در ادامه این نشست گفت: سالها پیش یک دوره یکساله کلاس بازیگری گذراندم تنها برای اینکه بدانم یک بازیگر چگونه رفتار می‌کند و چگونه حسش به صورت فیزیکی یا میمیک صورت به شکل بیرونی بروز می کند . در بازیگری رویکردهای متفاوت وجود دارد عده ای کاملا حسی بازی می کنند و برخی مبتنی بر تکنیک برخورد عکاس در یک پروژه باید با هر کدام از اینها متفاوت باشد .
عابدی با بیان اینکه در گذشته عکاسی با نگاتیو صورت می‌گرفت و به همین دلیل با دشواری‌های بیشتری همراه بود، ادامه داد: به دلیل وجود نگاتیو، در آن زمان من با دقت بیشتری به رصد کردن شرایط برای تهیه عکس ها می‌پرداختم. به صورت اصولی در همه فیلم‌ها، تمرین نهایی وجود دارد که باید همه چیز از جمله گریم و لباس مانند اجرای نهایی باشد و در این شرایط می‌توان بخش زیادی از عکس ها را در تمرین تهیه کرد. یادگرفتن سینما از صفر تا صد و شناخت کامل پروسه تولید بسیار مهم است . یادگیری این موارد در طول دوران کاری برای من بسیار مفید بوده و خصوصا حضور در کلاس بازیگری تاثیر زیادی در زندگی حرفه‌ای من داشته است.
یکی از وظایف عکاس کنجکاو کردن مخاطب است
عابدی خاطرنشان کرد: یکی از وظایف عکاس فیلم، وسوسه کردن و ایجاد کنجکاوی در مخاطبان است. مثلا در فیلم «ساکن طبقه وسط» شهاب حسینی ۳۸ نقش متفاوت را برعهده داشت که عکس‌های مربوط به آن شخصیت‌ها می‌توانست تبلیغات مثبت فراوانی را باعث شود. در صورتی که تنها به استفاده یک عکس از آن فیلم به عنوان تبلیغ در سطح شهر بسنده شد.
عکاس فیلم «آلزایمر» افزود: برخی عقیده دارند عکاسی فیلم دیگر مرده است و این باور اشتباه است.. یادم می آید در اواسط دهه هشتاد برای اولین بار در فیلم «مزرعه پدری» از دوربین دیجیتال استفاده کردم که برایم ریسک بزرگی به شمار می‌رفت.
وی ادامه داد: باید توجه داشت همه زوایایی که عکاس تدارک می‌بیند، عیناً مشابه فیلم نیست. به علاوه که او بخش مربوط به پشت صحنه را هم پوشش می‌دهد. افزون بر این، خلاقیت در حیطه عکاسی نقشی بسیار مهم برعهده دارد. به این دلایل است که اعتقاد دارم عکاسی فیلم هیچ‌گاه نمی‌میرد.
اکبر عالمی دریای دانش بود
وی افزود: دلیل اهمیت خواندن فیلمنامه برای من این است که از کلیت فیلم و کاراکترها به تحلیل برسم و متوجه شوم برای هر کدام به چه میزان تمرکز نیاز دارم. ضمن اینکه زمانی که فیلمنامه‌ای را مطالعه می‌کنم، متوجه می‌شوم کدام قسمت‌ها نیاز به عکس دارد.
عابدی با یادی از اکبر عالمی بیان داشت: او در این زمینه دریای دانش بود و همواره از او می‌آموختم. متاسفانه او را در دوران کرونا از دست دادیم. اگر امروز عالمی در جمع ما حاضر بود من بسیار از دانش او استفاده میکردم.
وی با اشاره به اهنیت نگاه تهیه کننده‌ها، خاطرنشان کرد: برای اینکه متوجه میزان حرفه ای بودن یک تهیه کننده شویم کافی است ببینم عکاس انتخاب شده برای یک فیلم چه میزان حرفه ای و با تجربه است چرا که این انتخاب نشان دهنده این امر است که تهیه کننده چه میزان به فکر تبلیغات اکران است
ماندن در سینما اهمیت دارد
وی درباره چگونگی ورود به سینما نیز گفت: ورود پیدا کردن به سینما چندان دشوار نیست، بلکه باقی ماندن در این فضا است که اهمیت دارد. بارها افرادی را به پروژه‌های مختلفی معرفی کرده‌ام، چراکه دارای توانمندی و استعدادی ویژه بودند. اما اکثرا نتوانستند بیش از حضور در یک پروژه را تجربه کنند. بسیاری در شرایط کاری نمی‌توانند موفق عمل کنند. مسیر من چنین بوده است که ابتدا به دنبال آموختن سینما بودم و سپس حضور در فیلم کوتاه و پروژه‌های مختلف این عرصه را تجربه کردم. این فرآیند سه سال به طول انجامید. امروزه یا یک موبایل هم می‌توان فیلم ساخت در صورتی که فیلمسازی وعکاسی با نگاتیو بسیار دشوار بود. جوان‌ترها چندان دنبال تجربه‌های تازه نیستند در صورتی که فردی همچون علیرضا داوودنژاد فیلم «روغن مار» را با یک گوشی آیفون فیلمبرداری کرد.
وی ادامه داد: عکاس خوب فیلم باید علاوه بر داشتن اطلاعات کافی در زمینه عکاسی، مدیوم سینما و اجزای آن را نیز به خوبی بشناسد. من هنوز هم در آموزشگاه‌های سینمایی دوره‌هایی را برای افرادی برگزار می‌کنم که در رشته بازیگری و کارگردانی تحصیل کرده‌اند و دوره‌های مختلف آن را گذرانده‌اند. در این کلاس‌ها درباره ارتباط میان بازیگری با دیگر حوزه‌ها و خصوصا عکاسی صحبت می‌کنم. در گذشته بازیگران پیش از بستن قرارداد نام عکاس را جویا می‌شدند و این مسئله برای آن‌ها اهمیت زیادی داشت زیرا عکس‌ها بسیار دیده می‌شدند. البته امروزه عکس فیلم اهمیت بیشتری به لحاظ میزان دیده شدن پیدا کرده زیرا محیط ارائه آن بسیار گسترده‌تر شده است.
خلاقیت بزرگترین عنصر یک عکاس است
عابدی درباره شاخص‌های یک عکس خوب گفت: اکسپوز درست اولین مسئله است و نورسنجی نیز باید به درستی صورت بگیرد و این مسئله الفبا برای هنر عکاسی است. نکته بعدی کمپوزیسیون یا کاربندی مناسب است و بعدی مجموعه‌ای از اکت بازیگر، نورپرداژی، صحنه آرایی وشکار آن یک لحظه است که باعث ماندگار شدن یک عکس می‌شود.
وی ادامه داد: مجموعه‌ای از عناصر زیبایی شناسانه باعث ساخته شدن یک عکس خوب می‌شود. ضمن اینکه نورپردازی در عکاسی فیلم، توسط نورپرداز پروژه انجام می‌شود و به همین علت فرآیند عکس‌برداری چندان وقت گیر نیست.
این هنرمند بیان داشت: بزگترین عنصری که هر عکاس می‌تواند در کار خود به آن متکی باشد، بهره‌گیری از خلاقیت است. عکاس رایگان و ارزان یکی از معضلات این حرفه است. میانگین تعداد عکس‌ها در گذشته ۴۰ حلقه سی و شش تایی بود در صورتی که امروز بسیاری از عکاسان برای هر جلسه از فیلم تعداد زیادی عکس تهیه می‌کنند. در ابتدای ورود فناوری دیجیتال به سینما، نسبت به آن اعتماد کافی وجود نداشت و به همین دلیل من هم به صورت دیجیتال و هم نگاتیو عکس‌هایی را تهیه میکردم. متاسفانه امروزه بر روی عکس ویرایش بسیار زیادی انجام می‌شود و حتی اندازه قاب را تغییر می‌دهند که اتفاقی بسیار غیر حرفه‌ای است.
۲۲۰۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901653
استرداد ۸۵ میلیون ریال به حساب زائران حج تمتع ۱۴۰۲