موزه «هنر و بازیافت» در اکباتان تاسیس کنیم
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۹۵۶۶۳
همشهری آنلاین_سمیرا باباجانپور:ولی در این راه حامی پیدا نکرده است. نشستن پای صحبت‌های جوانی که برای محله خود ارزش قائل است و باور دارد که هر شهروندی باید آبادانی، زیبایی و توسعه را از محله خود آغاز کند، خالی از لطف نیست. جوان ایده‌پردازی که ایده نگارخانه دائمی هنر و بازیافت را برای نخستین بار در منطقه ۵ مطرح کرده است و تلاش دارد تا در زمینه هنر و صنایع‌دستی برای جوانان محله‌کاری انجام دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جورابلو، دانش‌آموخته رشته «متالوژی» است و به هنر و صنایع‌دستی علاقه زیادی دارد. یک ساله بود که همراه خانواده به اکباتان می‌آید. او اکباتان را محله‌ای فرهنگی و سرشار از پتانسیل‌های فرهنگی و اجتماعی معرفی می‌کند: «زندگی در شهرک اکباتان به ما همدلی و همراهی را آموخت.
البته شاید ساکنان جدید، این حس را کمتردرک کنند. ولی ما که از قدیمی‌های شهرک هستیم، می‌دانیم زندگی در این شهرک یعنی چه و برای چه دوست دارم اتفاق‌های خوب را اینجا رقم بزنم. سال‌ها پیش زمانی که اکباتان ۵ کیلومتر تا تهران فاصله داشت و پایتخت به این میزان بزرگ نشده بود، اهالی این شهرک بامنش همسایگی در کنار همدیگر زندگی می‌کردند. بدون این‌منش هم نمی‌شد در این محدوده زندگی کرد. چون امکانات بسیار اندک بود. بازار خریدی وجود نداشت و امکانات رفاهی با شهرک فاصله داشت. اگر خانمی ماشین داشت، هر هفته ازتره‌بار برای همسایه‌ها خرید می‌کرد. اگر مهمان سرزده می‌آمد، بی تردید همسایه‌ها کمک می‌کردند.
حتی پزشکان و معلمانی که اینجا ساکن بودند، در شهرک به همسایه‌ها خدمات می‌دادند. اینها را گفتم تا به این نتیجه برسم که دلیل اینکه دوست دارم برای جوانان اکباتان‌کاری کنم و کارآفرینی را در این شهرک توسعه دهم، به چه سبب است. از سویی، تعجب می‌کنم که چگونه در این چند سال نتوانستم در این شهرک فضای مناسبی را برای نمایشگاه هنر و بازیافت پیدا کنم. چون هیئت امنا و شورایاری به جوانان اعتماد ندارند. انتظارم بیش از اینها بود، لااقل باید حرف‌هایم را گوش می‌دادند.»
نگاه هنرمندانه به لوله‌های فرسوده شهرکعلاقه او به هنر و طراحی داخلی سبب شد تا نگاهی هنرمندانه به محیط اطراف خود داشته باشد. همان نگاهی که برای خلاقیت یک هنرمند لازم و کافی است. جورابلو می‌گوید: «تأسیسات شهرک اکباتان، عمر مفید ۳۰ ساله داشت. بسیاری از لوله‌های آب، گاز و شیرآلات ساختمانی عوض شدند، یراق‌آلات فرسوده تعویض و در محلی انبارشده‌اند تا به‌عنوان زباله خارج شوند.
از آنجایی که متالوژی خوانده‌ام، می‌دانم که این زباله‌های فلزی آن‌قدرخردگی دارند و فرسوده شده‌اند که امکان بازیافت مجدد را نداشته باشند. برای همین تصمیم گرفتم از این فلزهای دورریختنی، مجسمه و تندیس‌های فلزی درست کنم و در مکان‌های مختلف شهرک نصب کنم. در این راه، جوان‌های خلاق هم اعلام آمادگی کردند.
مدتی پیش با مرحوم استاد «ناصر هوشمند وزیری»، که موزه مجسمه‌های فلزی‌اش معروف است، آشنا شدم. ارادت خاصی به ایشان داشتم و دارم. موضوع را با آقای وزیری مطرح کردم و استقبال کرد، حتی پیشنهاد داد هفته‌ای یک روز به اکباتان می‌آید و به علاقه‌مندان به این هنر آموزش می‌دهد. از سویی از ما دعوت کرد در محل کارش حضور پیدا کنیم و آنجا نیز آموزش‌های لازم را کسب کنیم. با این اوصاف، تنها مجوز استفاده از این مواد بازیافتی می‌ماند و مکانی که به‌عنوان کارگاه راه‌اندازی شود. متأسفانه ایشان سال ۱۳۹۸ فوت کرد و ما هم نتوانستیم هیئت‌مدیره را مجاب کنیم.»
ایده‌ها پشت نامه‌نگاری‌ها جا مانداین هنرمند جوان برای دریافت این مجوز با هیئت‌مدیره و شورایاری وقت اکباتان مذاکره می‌کند، نامه‌نگاری انجام می‌شود، ولی کسی حرف‌هایش را جدی نمی‌گیرد. پس از آن، جورابلو سال ۱۳۸۷ برای ادامه تحصیل به «قبرس» می‌رود و آنجا هم با دوستان ایرانی‌اش مجله «هنر و صنایع‌دستی ایران» را به ۳ زبان فارسی، انگلیسی و ترکی منتشر می‌کند.
او می‌گوید: «از اینکه در محله خودم به حرف‌هایم بی‌توجهی شده بود، حس خوبی نداشتم. سال ۱۳۹۳ وقتی به ایران بازگشتم، تصمیم گرفتم در زمینه صنایع‌دستی کار کنم. مغازه‌ای در اکباتان اجاره کردم. با فارغ‌التحصیلان رشته صنایع‌دستی در شهرهای مختلف ارتباط برقرار کردم. بسیاری از این دوستان بیکار بودند و درآمد خاصی نداشتند. درصورتی که کارهایشان بسیار حرفه‌ای و خاص بود. به یاد دارم آن روزها کاسبان اکباتان از اینکه درآمدی ندارم اما دنبال کارآفرینی هستم، تعجب می‌کردند. ولی صبر و تلاشم جواب داد و یکی از خاص‌ترین گالری‌های صنایع‌دستی را به کمک جوانان هنرمند در اکباتان راه‌اندازی کردم. البته متأسفانه این روزها به دلیل «کرونا» مغازه تعطیل است. چون باور دارم مشتری باید یک وسیله هنری و صنایع‌دستی را لمس کند و از نزدیک ببیند. خرید آنلاین جواب نمی‌دهد.»
انتخاب هنرمند خلاق از سوی سرای محلهجورابلو به‌عنوان هنرمند خلاق از سوی سرای محله اکباتان معرفی شده است و گویا تعامل او با مدیریت جدید سرای محله و اعضای شورایاری سبب شده است تا انگیزه راه‌اندازی نخستین گالری هنر و بازیافت در اکباتان دوباره جان بگیرد. جورابلو می‌گوید: «مجسمه‌سازی با ضایعات، از هنرهای امروزی است که جزء مجسمه‌سازی مدرن قرار می‌گیرد.
در این هنر مواد اولیه ساخت مجسمه، ضایعات و مواد فلزی بازیافتی است که مواد اولیه آن می‌تواند هرچیزی باشد و بستگی به محل زندگی هنرمند دارد. به این صورت که فردی خلاق با نگاهی متفاوت به اطراف، از هر نوع اشیا در محل می‌تواند ایده بگیرد و برای ساخت اثر هنری خود از آن استفاده کند. اکباتان هم پر است از اشیا بازیافتی که می‌تواند برای هنرمند جذاب باشد.»
جای انجمن‌های هنری در اکباتان خالی استاو اکباتان را محله مشارکت‌های خوب اجتماعی معرفی می‌کند و انتظار دارد مشارکت‌های هنری نیز در این شهرک افزایش پیدا کند. جورابلو می‌گوید: «مشارکت‌های اجتماعی و فعالیت‌های مردم‌نهاد در این محله زبانزد است. از دل همین مشارکت‌ها، انجمن «جهاندیدگان» و انجمن بانوان» شهرک راه افتاده و سا ل‌هاست که فعالیت می‌کند و دستاوردهای خوبی داشته است.
برای مثال، انجمن «آلزایمر ایران» از دل همین انجمن جهاندیدگان آغاز به کارکرد و اکنون در سطح بین‌المللی جایگاه خوبی دارد. در شهرک اکباتان هنرمندان زیادی زندگی می‌کنند. اما بازخوردی از حضورشان نمی‌بینیم. باید آنها را به مشارکت‌های هنری ترغیب کنیم. راه‌اندازی کارگاه‌های هنری، گالری‌های مختلف و غیره می‌تواند شکل بگیرد. یک شهرک بادرصد بالای ساکنان هنرمند، نگارخانه ندارد و این خوب نیست.»
مدیر محله اکباتان /سرای محله از جوانان خلاق حمایت میکندسرای محله پایگاه مناسبی برای حمایت از استعدادهای جوان و رشد و پرورش ایده‌های خلاقانه است. این موضوع از دستورالعمل‌های مهم و بنیادی راه‌اندازی‌سراهای محله‌ها بوده است. «الهه تیرا»، مدیر محله اکباتان، درباره حمایت از شهروندان خلاق و ایده‌پرداز می‌گوید: «شاید پیش از این کم‌کاری‌هایی در این زمینه انجام شده باشد و جوان‌هایی مانند آقای جورابلو، گله‌مند باشند. ولی اکنون تمام قد پشت این جوانان می‌ایستیم و قول حمایت می‌دهیم. کارکردسراهای محله همین است. باید خانه‌های امن برای رشد استعدادها و خلاقیت‌ها باشد.
ساختمان سرای محله اکباتان در حال نوسازی است، بی‌شک پس از اینکه فعالیت خود را دوباره آغاز کنیم، برنامه‌ریزی‌هایمان را با فکر و ایده اهالی خلاق پیش خواهیم برد. برنامه‌ریزی مدیریت محله بدون نظر مردم و اهالی با اهداف‌سراهای محله منافات دارد. مدتی است در حال شناسایی جوانان خلاق و مستعد شهرک هستیم تا بتوانیم تحولی نو در فعالیت سرای محله ایجاد کنیم.»
کد خبر 586192 برچسب‌ها بافت فرسوده پسماند هنرهای تجسمی منطقه ۵ همشهری محله همسایه مجسمه هنرمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: بافت فرسوده پسماند هنرهای تجسمی منطقه ۵ همشهری محله همسایه مجسمه هنر هنر و بازیافت محله اکباتان صنایع دستی راه اندازی مشارکت ها سرای محله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۹۵۶۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اقدامات شهرهای موفق برای تحقق مفهوم زباله‌صفر
زباله‌ها یکی از عوامل اصلی بحران‌های سه‌گانه تغییرات آب‌وهوایی، تنوع زیستی و از بین رفتن طبیعت هستند و تلاش برای حذف زباله با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در اولویت برنامه‌های شهری قرار دارد. بسیاری از شهرهای جهان برای کمک به این رویکرد، اقدامات زباله‌صفر را در پیش گرفته‌اند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، مسئولان و مقامات بسیاری از کشورها برای دستیابی به هدف شهر زباله‌صفر، مجموعه‌ای از اقدامات و مکانیسم‌های مالی را برای کمک به شهرها راه‌اندازی کرده‌اند و معتقدند استفاده از برنامه‌های زباله‌صفر منجر به کاهش ۸۴ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود. مفهوم شهر زباله‌صفر با استفاده از چارچوب ارائه شده توسط سازمان بین‌المللی Zero Waste به این صورت تعریف می‌شود: «حفظ همه منابع از طریق تولید، مصرف، استفاده مجدد و بازیابی مسئولانه محصولات، بسته‌بندی و مواد بدون سوزاندن و بدون تخلیه به زمین، آب یا هوا». بنابراین، شهر زباله‌صفر علاوه بر بازیافت، بر افزایش جریان مواد در یک اقتصاد دایره‌ای نیز تمرکز دارد و استفاده مجدد از کل زباله‌ها را ترویج می‌کند، به همین دلیل با نام «ضایعات صفر» هم شناخته می‌شود.
گواهینامه شهر زباله‌صفر یک استاندارد اروپایی است که توسط شبکه حذف زباله (Zero Waste Europe) ایجاد شده است. این طرح برای کمک به محله‌ها و شهرها به منظور حذف زباله و معرفی اقتصاد دایره‌ای طراحی شده است. هدف از برنامه شهر بدون زباله و صدور گواهینامه زباله‌صفر، تغییر رویکرد سنتی مدیریت پسماند شهرها است و بر کاهش مصرف و استفاده مجدد، بازیافت و کمپوست، مدیریت پسماند، طراحی مجدد و آماده‌سازی برای استفاده مجدد تمرکز دارد. این تنوع در حوزه عملکرد منجر به دستورالعمل‌های گوناگون در شهرهای متفاوت برای رسیدن به معیارهای مشابه است که در ادامه نمونه‌های برجسته مانند سایت‌های تخلیه هوشمند یا مدیریت پیشرفته زباله معرفی می‌شود.
کیل به عنوان اولین شهر بدون زباله آلمان شناخته می‌شود که گواهینامه زباله‌صفر را دریافت کرده است. طرح شهر بدون زباله کیل شامل بیش از ۱۰۰ اقدام برای کاهش ضایعات به میزان ۱۵ درصد به ازای هر نفر در سال و کاهش زباله‌های باقیمانده (زباله‌هایی که قابل بازیافت نیستند) به نصف تا سال ۲۰۳۵ است. زباله‌صفر کردن خانه‌ها، مشاغل، مدارس، نهادهای عمومی، رویدادها و دیگر سیستم‌های مربوط به زباله بخشی از تلاشهای کیل برای رسیدن به این اهداف هستند.
کیل اقدامات بسیاری برای حذف زباله از شهر و کاهش ضایعات انجام می‌دهد که از آن جمله می‌توان به کمک‌هزینه ۲۰۰ یورویی برای خرید پوشک‌های پارچه‌ای به جای پوشک‌های یکبار مصرف اشاره کرد. همچنین کیسه‌های قابل استفاده مجدد رایگان برای میوه و سبزیجات را در اختیار مردم قرار می‌دهد و سازمان‌های عمومی را از استفاده از اقلام یکبار مصرف منع کرده است. یکی دیگر از اقدامات کیل، تبدیل موهای باقیمانده در آرایشگاه‌ها به موادی است که روغن را از آب جدا می‌کند و در تصفیه آب و همچنین استفاده مجدد از روغن کاربرد دارد.
چشم‌انداز شهر بارسلون با جمعیتی بالغ بر ۱.۶۲ میلیون نفر در سیاست حذف زباله شامل کاهش قابل توجه سطح زباله جامد شهری، دستیابی به موفقیت ۶۷ درصدی در تفکیک مناسب زباله‌های خانگی و کاهش تولید سرانه زباله به زیر ۴۲۷ کیلوگرم تا سال ۲۰۲۷ است. سرانه زباله این شهر در سال ۲۰۲۰ حدود ۴۹۸ کیلوگرم بود که نسبت به ۵۶۲ کیلوگرم در سال ۲۰۰۷ کاهش قابل‌توجهی داشت.
مونیخ، آلمانمونیخ در تلاش برای دستیابی به گواهینامه شهر زباله‌صفر است. این شهر در حال حاضر ۴۵۴ کیلوگرم زباله در سال تولید می‌کند ولی با این حال، میزان بازیافت در این شهر تا حد زیادی قابل قبول است، برای نمونه در سال ۲۰۱۹، نرخ بازیافت در این شهر ۵۳ درصد بود. بسیاری از ابتکارات در مونیخ، متمرکز بر تلاش برای بهبود بازیافت در خانه‌ها با انجام تفکیک از مبدا (که حدود ۳۵٪ است) و هدف قرار دادن جوامع و گروه‌های اجتماعی است. مونیخ قصد دارد ۱۲ مرکز بازیافت جدید ایجاد کند و به ترویج استفاده مجدد از طریق فروشگاه صرفه‌جویی شهری ادامه دهد. در این شهر تمام اقلامی که به مرکز بازیافت وارد می‌شوند، کاملاً از حیث پتانسیل تعمیر و استفاده مجدد بررسی می‌شوند و به این ترتیب عمر اقلام به طور چشمگیری افزایش پیدا می‌کند.
از دیگر شهرهای زباله‌صفر می‌توان به تیلوس در یونان اشاره کرد که ۴۳ درصد کاهش زباله جامد به ازای هر نفر را تجربه کرده است. طرح‌های ضایعات‌صفر در تیلوس شامل بازیافت کپسول‌های قهوه، باتری‌ها و منسوجات است. علاوه بر این، تیلوس طرحی برای تبدیل زباله‌های باقیمانده‌ای که قابل بازیافت نیستند به سوخت جایگزین در نظر دارد. طرح زباله‌صفر این جزیره چنان موفقیت‌آمیز بوده است که تیلوس در حال حاضر سطل زباله‌های خیابانی مانند آنچه در سایر شهرها رایج است، ندارد و دفن‌گاه زباله آن جای خود را به مرکز بازیافت خلاقانه داده است. در واقع تمام زباله‌های جزیره به این مرکز نوآوری دایره‌ای شهر منتقل می‌شوند که به راه‌حل‌های مدیریت زباله با فناوری‌های پیشرفته مجهز است و می‌تواند زباله‌ها را برای بازیافت یا کمپوست شدن بیشتر دسته‌بندی کند. بخشی از این زباله‌ها به‌عنوان سوخت برای صنعت سیمان مورد استفاده قرار می‌گیرد، بخشی برای استفاده مجدد تعمیر و بخشی به لوازم هنری خام و مصالح ساختمانی تبدیل می‌شود.
شهر کامیکاتسو در جزیره جنوبی شیکوکوی ژاپن ۲۰ سال پیش «بیانیه زباله‌صفر» را اعلام کرد. ساکنان کامیکاتسو زباله‌های خود را به ۴۵ دسته تقسیم می‌کنند و اقلامی را که دیگر استفاده نمی‌کنند، به مغازه‌های محلی می‌برند تا مورد استفاده دیگران قرار بگیرند. این شهر زباله‌صفر یک فروشگاه قرض وسایل نیز دارد که اقلام قابل استفاده مجدد مانند لباس، کالاهای ورزشی و لوازم خانه را به کسانی که نیاز به استفاده از این کالاها دارند، به رایگان قرض می‌دهد.
اوساکی نیز حدود ۸۰ درصد زباله‌های خود را بازیافت می‌کند و از سوزاندن زباله‌ها اجتناب می‌کند. زباله‌ها در این شهر در ۲۷ گروه طبقه‌بندی می‌شوند که از این تعداد، ۲۶ گروه واجد شرایط بازیافت هستند و این زباله‌ها پس از فشرده‌سازی به مراکز بازیافت در سراسر کشور ارسال می‌شوند.
براتیسلاوا، اسلواکییکی از خلاقانه ترین طرح‌های بدون زباله در جهان را می‌توان در شهر براتیسلاوا پایتخت اسلواکی یافت. KOLO که در اکتبر ۲۰۲۲ با مشارکت شورای شهر راه‌اندازی شد، یک مرکز اقتصاد دایره‌ای است که به عنوان ابزاری برای پیشگیری از دفن زباله عمل می‌کند و شعارش «بهترین زباله، زباله‌ای است که ایجاد نمی‌شود.» است. این مرکز استفاده مجدد در فضایی به مساحت ۱۲۰۰ متر مربع واقع شده است که در آن به اشیا ی دور انداخته شده فرصتی دوباره برای استفاده داده می‌شود. در این مکان افراد می‌توانند وسایل خانه اضافی خود را اهدا کنند که سپس تعمیر می‌شوند یا زندگی جدیدی به آنها داده می‌شود. KOLO همچنین با سازمان‌های غیرانتفاعی برای کمک به گروه‌های آسیب‌دیده اجتماعی همکاری می‌کند و به رایگان بسیاری از اقلام را در اختیار آنها قرار می‌دهد. علاوه بر این، KOLO شامل یک مرکز آموزشی و خلاق برای افکار و ایده‌های دایره‌ای است که هدف آن الهام بخشیدن به مردم براتیسلاوا برای اتخاذ روشی پایدارتر از زندگی است.
شهر پونا در هند یک طرح ابتکاری به کمک مجمع جهانی اقتصاد برای کاهش ضایعات و بهبود سیستم‌های مدیریت زباله معرفی کرده است. در این شهر کمتر از ۳۰ درصد زباله‌های پلاستیکی بازیافت می‌شود و آگاهی از مدیریت زباله پایین است، به همین دلیل طرحی برای اجرای کارگاه‌های آموزشی برای افزایش آگاهی از شیوه‌های پسماند و معرفی سیستم‌های مدیریت پسماند بهتر در مدارس و دانشکده‌ها ارائه شده است.
یکی دیگر از ابتکارات مجمع جهانی اقتصاد طرح «مصرف‌کننده فراتر از زباله» است که هدف آن ایجاد جایگزین‌های پایدار، مقرون‌به‌صرفه و جذاب برای اقلام یکبار مصرف است. به گفته این مجمع، بیش از ۹۰ درصد پلاستیک‌های جهان هرگز بازیافت نمی‌شود و در اقیانوس‌ها و محیط‌های طبیعی رها می‌شوند و شهرها نقش اصلی را در آزمایش و اجرای سیستم‌های استفاده مجدد دارند.
شرکت‌های عضو UpLink و کمک به ساخت شهرهای زبالهصفردر بسیاری از کشورها شرکت‌هایی راه‌اندازی شده است که به شهرها کمک می‌کنند تا برنامه‌های حذف زباله را پیش ببرند. برای مثال یک شرکت در میانمار ارتباط بین کسب‌وکارها را با تسهیلات و حمل بازیافت برقرار می‌کند تا برای تفکیک و بازیافت زباله‌ها به آنها کمک کند و از داده‌ها برای نشان دادن تأثیر این کار بر ردپای کربن استفاده می‌کند.
در بنگلور هند نیز یک شرکت از سیستم‌های مرتب‌سازی خودکار برای سازمان‌دهی زباله‌ها به دسته‌های مرطوب، خشک و فلزی و بازیافت آنها استفاده می‌کند. این شرکت زباله‌های غیرقابل‌بازیافت را به نوعی چوب تبدیل می‌کند که قابلیت استفاده برای ساخت مبلمان و سایر موارد را دارا هستند. همچنین یک پلتفرم دیجیتالی در این شهر راه‌اندازی شده است که سازمان‌ها را قادر می‌سازد پسماند قابل‌بازیافت را شناسایی کنند و از این طریق سطح زباله، هزینه‌های دفن زباله و هزینه‌های بسته‌بندی را کاهش دهند و به اهداف پایداری خود نزدیک‌تر شوند.
در اندونزی نیز پلتفرم دیجیتال به مدیریت زباله کمک می‌کند و مردم از طریق این پلتفرم با افراد مسئول جمع‌آوری پسماند ارتباط برقرار می‌کنند. برنامه به این افراد حق‌الزحمه می‌دهد و از این راه به افزایش بازیافت، کاهش استفاده از دفن زباله و تقویت اقتصاد محلی کمک می‌کند.
یک شرکت در برزیل برنامه‌ای برای افزایش استفاده مجدد و بازیافت بسته‌بندی پس از مصرف طراحی کرده است و فرصت‌های شغلی را در این ارتباط ایجاد می‌کند. براساس آمار، سه‌چهارم برزیلی‌ها مواد قابل بازیافت را هنگام دور ریختن زباله‌هایشان جدا نمی‌کنند و این شرکت با فرستادن سه‌چرخه‌های مخصوص برای جمع‌آوری زباله در مناطقی که حجم زیادی از زباله‌های پس از مصرف تولید می‌شود، این موضوع را جبران می‌کند.
کد خبر 747384
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد