قهرمانپور: شورای عالی امنیت ملی در اجماع بر سر برجام نقش بیشتری ایفا کند
تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۱۰۵۱۲۵
یک کارشناس مسایل بین الملل گفت: با توجه به تعریفی که ایران برای بازگشت به اجرای تعهدات برجامی برای خود در نظر گرفته است و از سویی رویکرد دولت بایدن، بعید میدانم طی سه ماه آینده هم اتفاق قابل توجهی در لغو تحریمها شاهد باشیم.
رحمان قهرمان پور در گفتوگو با ایسنا گفت: دولت بایدن به این جمع بندی رسیده است که به برجام از زاویه رفع تهدید و مهار ایران نگاه کند تا بتواند به سمت مهار چین برود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی تصریح کرد: معتقدم با افول نظم بین الملل لیبرال نیاز آمریکا به ترکیه، ایران، اسراییل یا حتی مصر در منطقه و خاورمیانه کمتر شده است و این مساله ای است که رهبران این کشورها باید متوجه آن باشند. در عین حال می بینیم که سیاستمداران در ایران حداقل چارچوب فکری شان بر این است که نظم لیبرال همچنان مهم است و آمریکا حاضر است برای احیای برجام هزینه دهد در حالی که به نظر دیگر اینگونه نیست.
وی ادامه داد: برخی در داخل ایران معتقدند که بایدن حتی نمی خواهد تحریم ها را بردارد و ترامپ یک هزینه ای برای اعمال تحریم ها داده است و همان ساختار را اینها هم حفظ می کنند. تجربه تا الان نشان داده آمریکا بیشتر از اینکه نگاه فرصت محور به برجام داشته باشد، نگاه تهدید محور دارد و از طریق برجام می خواهد مساله موشکی و منطقه ای ایران را حل کند. از سویی به نظر می رسد در تیم بایدن جناحی است که فکر میکند اگر به راحتی به برجام برگردند ایران درباره مسایل دیگر مذاکره نمی کند و جیک سالیوان در نقطه مقابل آنتونی بلینکن این سیاست را پیش می برد. این سیاست مورد توجه جمهوری خواهان است از این رو صدای بلندتری دارد. معتقدم بر اساس گزارش ها و تحلیل های کارشناسی که انجام می شود، بحث درباره اصل بازگشت به برجام تمام شده و هر دو جناح جمهوری خواه و دموکرات پذیرفتند که به برجام برگردند اما درباره نحوه و زمان بازگشت اختلاف نظر است، بنا بر این اینکه یک ماه دیگر یا دو ماه دیگر تحریم ها علیه ایران رفع می شود را هم نمی توان دقیق گفت.
این کارشناس مسایل بین الملل خاطرنشان کرد که در مذاکرات ایران و ۱+۵ در آینده با حضور آمریکا حتما بر روند تحولات آینده تاثیرگذار است و باید منتظر آن ماند.
قهرمان پور با اشاره با تحولات سیاسی داخلی کشورمان و تاثیر آن بر فرایند بازگشت به برجام از سوی همه طرف های برجامی گفت: گشایش در برجام منوط شده به گشایش در برخی موضوعات که بعضا این موضوعات به تحولات سیاسی داخلی کشورها مربوط است. به عنوان مثال آقای روحانی می خواهد میراث خود را با احیای برجام تثبیت کند و از این رو به وزارت امور خارجه فشار می آورد که به هر شکل به برجام بازگردد. دغدغه آقای روحانی به نظرم همین مساله است و حرف های اخیر آقای عراقچی معاون وزیر امور خارجه که گفتند برای ایران مهم فروش نفت و بازگشت پول آن به کشور است یا این که دنبال خسارات قبل از بازگشت به برجام نیستیم نشان می دهد که ایران نمی خواهد خود را درگیر امور بروکراتیک و مقررات کند. از این رو فشار از سوی دولت برای این که زودتر برجام به شرایط قبل بازگردد جدی است.
وی ادامه داد: علاوه بر این، وزارت خارجه تحت فشار شدید جناح های مختلف سیاسی داخلی و حتی اساتید و کارشناسان است که نقدهای زیادی به برجام وارد کردند و از آقای ظریف که مدعی است حقوق دان است و در حوزه دیپلماسی تجربه زیادی دارد و مدعی است که آمریکا را به خوبی می شناسد خواستار پاسخ به سوالاتشان هستند. البته شاهد هستیم که آقای ظریف هم خواسته یا ناخواسته نیم نگاهی به انتخابات دارد و حتی اگر هم نخواهد گروه هایی هستند که سعی دارند از اعتبار وی بهره ببرند از این رو تلاش و فشاری است که برجام به نوعی به نتیجه ای قابل توجه در اجرا و مزیت برای ایران دست یابد.
این کارشناس مسایل بین الملل در ادامه به فشارهای منطقه ای نیز اشاره کرد و گفت: از طرفی اسراییل دارد فشار می آورد و عربستان و امارات هم از سوی دیگر. هم چنین به نظر متحدان ما یعنی چین و روسیه هم حاضر نیستند بیش از یک اندازه ای هزینه دهند. از این رو متاسفانه سرنوشت برجام به خیلی از مسایل گره خورده و این کندی در تعیین سرنوشت و بازگشت به برجام در نتیجه متغیرهای بسیاری است.
وی خاطرنشان کرد: اینکه نگاه ما در حاکمیت به برجام چگونه است در مسیری که در آینده طی می کنیم موثر است؛ اینکه برجام به هر قیمت احیا شد یا اینکه کلا آن را کنار بگذاریم یا تا انتخابات کج دار و مریز اجرای آن را ادامه دهیم.
قهرمان پور با اشاره به توافق موقت ایران و آژانس بعد از لغو اجرای پروتکل الحاقی از سوی کشور تصریح کرد: در توافق موقت با آژانس و انتقادهایی که به دولت شد، شاهد تفاوت دیدگاهها در کشور بر سر موضوع برجام هستیم که به خاطر تشدید رقابت های داخلی است و متاسفانه باید گفت که این روند باعث می شود همگرایی و انسجام لازم در پیشبرد سیاست های کلان را از بین ببرد و این رخدادها پیام خوبی را به رقبا و ناظر بیرونی منتقل نمی کند و آنها را برای استفاده از این شرایط به نفع خود و درخواست امتیازات بیشتر را دادن به امتیازات کمتر بکشاند.
این کارشناس خاطرنشان کرد: راهکار این است که اجماعی بر سر مساله برجام در کشور ایجاد شود و نهادهایی مثل شورای عالی امنیت ملی باید در این رابطه نقش بیشتری ایفا کنند. حالا که توافق با آژانس انجام شده است، نباید آن را بی اعتبار کرد. باید تلاش کنیم که یک صدا از کشور خارج شود تا بلکه بتوان نتیجه گرفت. طبیعی است که بازیگران داخلی منافع متضادی دارند اما یک جا باید این مواضع واحد شود و دقیقا مشخص شود ایران چه می خواهد.
وی در ادامه درباره رویکرد آمریکا به طرح موضوع زندانیان آمریکایی در ایران گفت: آنچه در صحبت های وزیر امور خارجه آمریکا من دیدم و شنیدم این بود که "ما به ایران پیام دادیم و درباره زندانی ها صحبت کردیم" اما ندیدم که او این مطلب را به عنوان پیش شرط مذاکرات و بازگشت به برجام مطرح کند. هنوز معتقدم برجام مساله در اولویت و فوریت برای آمریکای بایدن نیست و این جدیت را ندارند که با رفع تحریم ها به برجام برگردند. احتمالا به تیمش این مساله را سپرده و هر کدام از آنها هم یک چیز می گویند. وقتی اولویت ندارد وقت زیادی هم صرف اجماع سازی در داخل و فضای بین الملل برای بازگشت به برجام نمی کند.
قهرمان پور اظهار کرد: با توجه به تعریفی که ایران برای بازگشت به اجرای تعهدات برای خود در نظر گرفته است و از سویی رویکرد دولت بایدن در این مساله، بعید می دانم در مدت سه ماه آینده هم اتفاق قابل توجهی را شاهد باشیم. اینکه همه اقداماتی که ترامپ بعد از خروج از برجام انجام داد در سه ماه لغو شود، این را محتمل نمی بینم اما احتمالا دستوراتی برای لغو محدود تحریم ها را خواهند داشت به نحوی که بخشی از دسترسی های ایران به پول نفتش فراهم شود اما بر اساس انچه ما می خواهیم آمریکا بخواهد به برجام بازگردد متصور نیست.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: بازگشت آمریکا به برجام شوراي عالي امنيت ملي توافق ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی بازگشت به برجام دولت بایدن قهرمان پور منطقه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۰۵۱۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تعیین تکلیف حسین شریعتمداری برای شورای نگهبان : لایحه عفاف و حجاب را کنار بگذارید، همین «طرح نور» کافی است / نگرانم این لایحه مثل برجام شود
حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان در یادداشتی نوشت: لایحه حجاب و عفاف همچنان محل بحث و نقد محافل سیاسی-رسانه ای است. مروری بر متن لایحه عفاف و مسیری که تاکنون طی کرده است، این نگرانی جدی را پیش میکشد که مبادا همانگونه که برجام به جای لغو تحریمها، تعداد آنها را دو برابر کرد، لایحه عفاف و حجاب نیز به جای پیشگیری از ناهنجاری کشف حجاب، گسترش این پدیده پلشت را به دنبال داشته باشد! در ادامه بخش هایی از یادداشت او در کیهان را بخوانید؛ *علیرغم برخی تغییرات، موارد سؤالبرانگیز کماکان و یا کم و بیش در متن لایحه دیده میشود که میتواند کارآمدی آن را با تردیدهای جدی روبهرو کند. *اولین پرسش که اساسیترین نیز هست، این که لایحه یاد شده بر اساس کدام نیاز و برپایه کدام ضرورت تهیه شده است؟! الف: اگر پاسخ آن است که برای مقابله با کشف حجاب و حفظ عفت عمومی نیاز به قانون داشتهایم که باید گفت این پاسخ قابل قبول نیست! چرا که موضوع و متن مواد ۶۳۸ و ۶۳۹ از قانون مجازات اسلامی و قانون موسوم به البسه (مصوب ۲۸ اسفند ۱۳۶۵) به وضوح در این خصوص بوده و هست. بنابراین فقدان قانون نمیتواند انگیزه قابل پذیرشی برای تهیه لایحه مورد اشاره باشد. ب: ممکن است گفته شود که قوانین موجود کافی نبوده و نیاز به اصلاح داشته است! در این صورت میتوانستند با ارائه ماده واحده، مفاد قانون قبلی را اصلاح کنند! ج: بر فرض که تهیه و تدوین قانون تازهای برای حجاب ضرورت داشته است! سؤال این است چرا مادام که قانون جدید به تصویب نرسیده است، این پدیده خسارتآفرین به حال خود رها شده و برای پیشگیری از آن به قوانین موجود عمل نشده است؟ این «ترک فعل» که مصداق روشن عمل مجرمانه است با کدام توضیح قابل قبولی صورت گرفته است؟! * حضرت آقا در دیدار رمضانی مسئولان نظام به همین نکته اشاره کرده و میفرمایند: «یک مطلب دیگری را من میخواهم مطرح کنم و آن چالش تحمیلی مسئله «حجاب» در کشور است. مسئله حجاب تبدیل شده به یک چالش و بر کشور ما تحمیل شده، این را تحمیل کردند. کسانی نشستند نقشه کشیدند، برنامهریزی کردند که حجاب بشود یک مسئله در کشور ما، در حالی که چنین مسئلهای در کشور وجود نداشت، مردم با شکلهای مختلف داشتند زندگی میکردند». آیا پیش کشیدن لایحه حجاب و عفاف بیآن که ضرورتی داشته باشد، بخشی از پازل دشمن و کمک به این «چالش تحمیلی» نبوده است؟! آیا موارد یاد شده شکبرانگیز نیست؟! و انگیزه تدوین و تهیه لایحه موسوم به حجاب و عفاف را با تردیدهای جدی روبهرو نمیکند؟! و آیا اقدام به تهیه این لایحه همان «چالش حجاب» نیست که در غفلت و سادهاندیشی مسئولان، به نظام و تودههای عظیم مردم متدین و پاکباخته کشورمان تحمیل شده است؟! *چرا از هنگام تهیه لایحه عفاف تاکنون، ناهنجاری کشف حجاب گستردهتر شده است؟! چرا برخلاف تاکید رئیس قوه قضائیه و رئیسجمهور بر اجرای قوانین موجود، از اجرای آن خودداری شده است؟! چرا لایحهای با ۹ ماده از سوی قوه قضائیه و افزایش آن به ۱۵ ماده توسط قوه مجریه وقتی به مجلس میرود به ۷۱ ماده و در حجم انبوه ۳۲۴۲۱ کلمه تبدیل میشود و نزدیک به یک سال در کوچه پس کوچههای مجلس معطل میماند؟! * اقدام اخیر نیروی انتظامی در قالب «طرح نور» نه فقط تاکنون طرح موفقی بوده است بلکه با جرأت میتوان گفت که تنها طرح و اقدام موفق و کارساز طی یکسال اخیر است. در این خصوص گفتنی است که اولاً؛ این طرح، کمترین ربطی به لایحه عفاف و حجاب ندارد بلکه اجرای قوانین موجود است که طی یک سال گذشته در حرکتی مشکوک، متوقف مانده بود .در صورتی که لایحه عفاف و حجاب بهگونهای که در مجلس تهیه شده است به تصویب شورای نگهبان برسد، از ادامه اجرای طرح نور نیز جلوگیری خواهد شد و امید تازهای که با اجرای این طرح در افق پیشروی ملت پدید آمده است هم بر باد خواهد رفت! * در ماده ۴۹ لایحه عفاف و حجاب آمده است «هر زنی در انظار عمومی، معابر یا اماکن عمومی که نوعاً در منظر نامحرم است، اعم از فضای حقیقی یا مجازی کشف حجاب کند، به نحوی که چادر یا مقنعه یا روسری یا شال و امثال آنها بر سر نداشته باشد، در مرحله اول از طریق سامانههای هوشمند فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (فراجا) با تطبیق با سایر بانکهای اطلاعاتی اطمینانآور احراز هویت قطعی مرتکب، معادل یک دوم حداکثر جزای نقدی درجه هشت جریمه ولیکن اخذ جریمه مذکور به مدت ۳ سال معلق میشود و با استفاده از سامانههای هوشمند یا پیامک یا پست، به وی اعلام میشود. در صورت تکرار در مدت تعلیق جریمه (مرتبه دوم) علاوهبر اخذ جریمه مرتبه اول، معادل حداکثر جزای نقدی درجه هشت جریمه و از طرق مذکور به وی اعلام میشود، در مرتبه سوم توسط مرجع قضائی به جزای نقدی درجه شش و در مراتب بعدی به جزای نقدی درجه پنج محکوم میشود. در صورت تکرار بیش از چهار بار، مرتکب به مجازات تکرار جرم موضوع ماده ۳۷ این قانون، غیر از حبس محکوم میگردد»! یک بار دیگر متن این ماده را بخوانید! پلیس از برخورد قانونی با کشف حجاب که «جرممشهود» است و باید بلافاصله از آن جلوگیری کند، منع شده است! و به جای آن باید پس از مشاهده کشف حجاب از کشفحجابکننده عکس بگیرد و خانم کشفحجابکننده را از طریق سامانهها شناسائی کند و سپس به او پیامک بزند و در نهایت خانم کشف حجابکننده به جریمه نقدی محکوم خواهد شد و مطابق این ماده «اخذ جریمه مذکور به مدت ۳ سال معلق میشود»! و... یعنی پول بده و کشف حجاب کن! و تازه این جریمه هم ۳ سال به حالت تعلیق خواهد بود! آیا قرار است اینگونه با پدیده خانمانبرانداز کشف حجاب مقابله شود؟! اگر لایحه یاد شده با همین فحوا تصویب شود، اولاً؛ دست دشمنان و عوامل مزدور آنها را برای گسترش کشف حجاب باز میگذارد. ثانیاً؛ زنان و دختران فریبخورده و بیخبر از پشت صحنه این پدیده پلشت را در طرح فریب دشمنان به حال خود رها میکند و در نهایت زمینه را (به قول حضرت آقا) برای گامهای خسارتبار بعدی فراهم میآورد. * از شورای محترم نگهبان انتظار میرود که تمامی مفاد لایحه عفاف و حجاب را با دقتنظر بررسی کند و همانگونه که روش پسندیده این شورا بوده و هست اجازه ندهد کمترین تخلفی از مبانی شرعی، اصول قانون اساسی و سیاستهای کلی نظام در طرح یاد شده جای داشته باشد... اگرچه با توجه به شرحی که درباره تهیه این لایحه ارائه شد، بهتر آن است که طرح یاد شده از اساس کنار گذارده شود. کانال عصر ایران در تلگرام