چطور بفهمیم پروتئین کافی مصرف می‌کنیم؟
تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۱۰۵۴۸۶
آفتاب‌‌نیوز :
پروتئین از مواد مغذی ضروری برای موجودات زنده است. این ترکیبات به ما انرژی می‌دهند و به بدن کمک می‌کنند تا از بیماری‌ها بهبود یابد. پروتئین از زنجیره‌های بلند اسیدهای آمینه که عناصر سازنده ماهیچه‌ها هستند، تشکیل شده‌است. بدن ما ۱۱ اسید آمینه تولید می‌کند و بقیه باید از غذاها دریافت شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گرسنگی و هوس‌های غذایی
اشتیاق مداوم به غذا و نیاز به مصرف میان‌وعده، ممکن است نشانه کمبود پروتئین باشد. پروتئین.
سیرکننده‌ترین ماده مغذی است. مصرف پروتئین‌ها باعث ترشح هورمون‌هایی می‌شود که با افزایش احساس سیری در ارتباط هستند و میزان مصرف در وعده‌های غذایی بعدی را کاهش می‌دهند. اگر دچار کمبود این ماده مغذی اشباع‌کننده باشید، ممکن است در طول روز احساس گرسنگی کنید.
ضعف‌های عضلانی یا درد مفاصل
کمبود پروتئین می‌تواند منجر به کمبود عضله شود. در یک مطالعه مشخص شد مردان و زنان مسن که پروتئین کمی مصرف می‌کنند، عضله بیشتری از دست می‌دهند. پروتئین، به ویژه پروتئین حیوانی برای مفاصل مفید است و مشخص شده است که کلاژن موجود در این منابع پروتئینی درد مفاصل را تسکین می‌دهد. بر اساس یک آزمایش بالینی، دریافت پروتئین روزانه در کاهش درد بیماران مبتلا به آرتروز موثر است.
بهبود کند آسیب‌دیدگی‌ها
ما برای تقویت ایمنی و همچنین بهبود و بازسازی بافت، پوست و سلول‌های جدید به مقدار کافی پروتئین نیاز داریم. مطالعات همچنین نشان داده مصرف پروتئین، بهبود شکستگی مفصل ران را در سالمندان تسریع می‌کند. به این معنی که در صورت آسیب دیدگی، کمبود پروتئین می‌تواند به طور قابل توجهی دوره بهبود را طولانی‌تر کند.
مشکلات مو، پوست و ناخن
نازک شدن موها، ریزش مو، پوسته پوسته شدن پوست و شیار شیار شدن ناخن‌ها از اولین نشانه‌های کمبود پروتئین هستند. بیوتین، یک ویتامین B محلول در آب است که در سوخت و ساز اسیدهای آمینه موجود در پروتئین‌ها نقش دارد و به سالم نگه داشتن پوست، مو و ناخن‌ها کمک می‌کند. بسیاری از افراد با کمبود پروتئین، دچار ریزش مو می‌شوند.
انباشته شدن مایعات
ورم یا اِدم یکی از رایج‌ترین علایم مصرف ناکافی پروتئین است. این نوع تورم به طور معمول در شکم، دست‌ها یا پا‌ها اتفاق می‌افتد. به گفته کارشناسان بهداشت، این مشکل به دلیل مقادیر کم نوعی پروتئین به نام آلبومین سرم انسانی که مسئول جلوگیری از تجمع مایعات در بافت‌ها یا سایر بخش‌های بدن است، ایجاد می‌شود.
مه مغزی و نوسانات خلقی
مه مغزی، خستگی و نداشتن تمرکز ممکن است ناشی از نوسان قند خون و کمبود پروتئین باشد. اسیدهای آمینه، عناصر سازنده انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند دوپامین و سروتونین هستند. کمبود پروتئین در رژیم غذایی می‌تواند به این معنی باشد که بدن قادر به تولید انتقال دهنده‌های عصبی کافی نیست. این شرایط ممکن است منجر به تغییرات خلقی یا افسردگی بدون دلیل شود.
بیمار شدن مکرر
اگر به طور مکرر بیمار می‌شوید، احتمالا معنایش این است که سیستم ایمنی ضعیفی دارید، زیرا کمبود پروتئین می‌تواند به اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن و افزایش خطر ابتلا به عفونت منجر شود. یک مطالعه در باره زنان مسن نشان داد مصرف یک رژیم غذایی کم پروتئین به مدت ۹ هفته، پاسخ ایمنی بدن آنها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. کارشناسان همچنین می‌گویند پروتئین‌ها، سطح باکتری‌های خوب خون را که به مبارزه با بیماری‌ها کمک می‌کنند، تغییر می‌دهند. در نتیجه کمبود پروتئین می‌تواند در توانایی بدن برای مبارزه با عفونت‌هایی مانند سرماخوردگی اختلال ایجاد کند.
منبع: آفتاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۰۵۴۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو
به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کم‌خطر در نظر گرفته می‌شدند را مورد بررسی قرار دادند.
سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئین‌های موجود در خون برای پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون می‌توان با دقت پیش‌بینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.
این آزمایش در برخی موارد می‌تواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانه‌ای وجود دارد که می‌تواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کم‌فشار و مصرف دارو‌هایی برای تسکین علائم می‌شود.
تشخیص زودهنگام آرتروز زانو می‌تواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع می‌تواند افراد را به سمت درمان‌های پیشگیرانه سوق دهد. این امر می‌تواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.
علاوه بر این، دکتر کروس اشاره می‌کند که روزی شاید این یافته‌ها به دانشمندان در توسعه درمان‌های پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمان‌هایی می‌توانند بر پروتئین‌های موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.
آرتروز زانو شایع‌ترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری که در ابتدا به‌عنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته می‌شد، زمانی رخ می‌دهد که غضروف داخل مفصل (به‌طور معمول در دست‌ها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث می‌شود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.
با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا می‌کند. این بدان معناست که بیومارکر‌ها یا نشانه‌های قابل اندازه‌گیری در بدن وجود دارند که می‌توانند شروع بیماری را سال‌ها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.
در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناخته‌شده‌ای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ به‌طور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.
محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونه‌های خون شناسایی کردند که به نظر می‌رسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونه‌های خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئین‌های شناسایی‌شده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.
برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان می‌دهد که یک آزمایش نمی‌تواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.
امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته می‌شود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیش‌بینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.
اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودی‌ها در کلینیک‌ها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژاد‌های دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان به‌خصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.
دکتر کروس اشاره می‌کند پس از تکمیل این مرحله، آزمایش‌های بالینی برای درمان‌های جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکر‌ها می‌توان برای سنجش کارایی دارو‌های خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیت‌آمیز بودن این روش در مدل‌های حیوانی، چنین دارو‌هایی می‌توانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند