ایران رتبه پنجم میزان فارغ‌التحصیل در علوم و مهندسی را دارد
تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۱۱۰۸۷۷
رئیس کرسی یونسکو در آموزش مهندسی گفت: از نظر تعداد دانش‌آموختگان مهندسی، در دنیا پنجم هستیم. تنها چین، هند، روسیه و آمریکا تعداد فارغ‌التحصیل مهندسی بیشتری در سال دارند.
به گزارش گروه آموزش خبرگزاری برنا، حسین معماریان، طراح و مجری اولین دوره کارشناسی ارشد آموزش مهندسی در کشور و رئیس کرسی یونسکو در آموزش مهندسی گفت: آموزش مدرن مهندسی در ایران، هم‌زمان با تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳، آغاز شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: بعد از انقلاب، به‌دنبال تغییرات و تحولاتی که در برنامه‌های درسی و نحوه اجرا صورت گرفت، به‌تدریج تعداد مراکز آموزش مهندسی، تعداد رشته‌ها و گرایش‌ها و تعداد دانشجویان افزایش یافت و به وضعیت کنونی رسیدیم که از نظر تعداد دانش‌آموختگان مهندسی، در دنیا پنجم هستیم. تنها چین، هند، روسیه و آمریکا تعداد فارغ‌التحصیل مهندسی بیشتری در سال دارند که جمعیت این کشور‌ها هم به نسبت بیشتر است. با کشور آمریکا که چهارم است اختلاف بسیار کمی از نظر تعداد دانش‌آموخته مهندسی داریم.
معماریانی با اشاره به مشکلات آموزش در این رشته گفت: هدف آموزش مهندسی، یا به‌طور کلی آموزش، انتقال سه دسته توانایی: دانشی، مهارتی و نگرشی، به فراگیران است. در آموزش مهندسی کشور ما به توانایی دانشی توجه زیادی می‌شود حتی در مواردی بیش از حد، ولی به دو بخش دیگر توجه کمتری می‌شود، مثلاً فارغ‌التحصیلان باید بتوانند در پایان دوره کارشناسی کارگروهی را یاد بگیرند، چون در صنعت همه کار‌های مهندسی گروهی است. باید بتوانند ارتباط شفاهی، نوشتاری یا الکترونیکی، برقرار کنند. از همه مهم‌تر این است که به‌اصطلاح نوعی آموزش ببینند که بتوانند طراحی کنند، چون اوج کار مهندسی طراحی است.
وی افزود: در درجه اول به نظر می‌رسد که کمبود توانایی‌های مهارتی یکی از کاستی‌های بارز آموزش مهندسی است. اما برای اینکه بهتر بتوانیم درباره آن صحبت کنیم باید به برنامه‌ریزی آموزش مهندسی در ایران نگاهی بیندازیم. در گذشته، از زمان تأسیس دانشگاه تهران تا انقلاب ۵۷ مراکز آموزش مهندسی به نسبت محدود بودند. این دانشگاه‌ها برنامه‌های آموزشی خود را اغلب از برنامه آموزشی دانشگاه تهران الگوبرداری می‌کردند. برنامه‌های آموزشی دانشگاه تهران هم برگرفته از برنامه یک یا چند دانشگاه و یا تلفیقی از برنامه‌های چند کشور بود.
رئیس کرسی یونسکو در آموزش مهندسی و استاد دانشگاه تهران گفت: بعد از انقلاب که آموزش متمرکز در اولویت قرار گرفت نمایندگانی از دانشگاه‌های مختلف آمدند و برنامه‌ریزی را زیر نظر وزارت علوم، انجام دادند. مشکل عمده این برنامه‌ریزی این بود که اساتیدی که دعوت شده بودند، اغلب بدون پژوهش قبلی تصمیم می‌گرفتند که این یا آن درس در برنامه گذاشته شود و در چند واحد و در چه سالی تدریس شود. در این جلسات هر استادی، بسته به پیشینه تحصیلی خود، درس‌هایی که تدریس می‌کرد یا کتاب‌هایی که تألیف کرده بود اظهارنظر می‌کرد. یکی می‌گفت این درس در هاروارد تدریس می‌شود. دیگری می‌گفت این درس در ام آی تی است و سومی می‌گفت این درس در دانشگاه‌های فرانسه آموزش داده می‌شود، و … این نوع برنامه‌ریزی اغلب هیچ ساختار منسجمی نداشت و در بهترین حالت مجموعه‌ای از تک‌درس‌های موفق بود. تنها الگوی موجود این بود که وزارت علوم به کمیته‌های برنامه‌ریزی ابلاغ می‌کرد که هر برنامه آموزشی باید چه تعداد درس پایه چه تعداد درس اصلی، چه تعداد درس تخصصی داشته باشد. تعداد کل واحد هم مشخص بود. این روش برنامه‌ریزی برای بیش از سه دهه رایج بود، تا اینکه دانشگاه‌های بزرگ‌تر و با امکانات بیشتر شروع به اعتراض کردند و خواستند که خودشان برنامه‌ریزی کنند و وزارت علوم هم پذیرفت و اختیار برنامه‌ریزی آموزشی را به برخی از دانشگاه‌ها تفویض کرد. متأسفانه دانشگاه‌ها هم اغلب همان رویه قبلی را، ادامه دادند. پس اتفاق جدیدی نیفتاد و همان رویۀ برنامه‌ریزی، از شورای برنامه‌ریزی وزارت علوم به دانشگاه‌ها منتقل شد.
وی افزود: روشی که الان در دنیا استفاده می‌شود این‌چنین نیست. ابتدا تعریف می‌کنند که ما چه کسانی را با چه توانایی‌هایی نیاز داریم و بعد درس‌ها و محتوای آنها را به‌گونه‌ای انتخاب می‌کنند که دانش‌آموختگان برنامه بتوانند به آن توانایی‌ها برسند. همچنان که دیده می‌شود، ما از این روش برای برنامه‌ریزی آموزش عالی استفاده نکردیم و یا بسیار کم استفاده کردیم. در نتیجه، دانش‌آموختگان مهندسی ما از همه توانایی‌های مورد نیاز صنعت، برخوردار نیستند. البته خیلی از همکاران دانشگاهی، مخالف این نظر هستند و به این استناد می‌کنند که آموزش ما خوب است، چون فارغ‌التحصیلان ما برای ادامه تحصیل، در بهترین دانشگاه‌های جهان جذب می‌شوند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: روز مهندس مهندس علوم مهندسی آموزش مهندسی دانش آموختگان دانشگاه تهران برنامه ریزی دانشگاه ها تعداد دانش وزارت علوم توانایی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۱۰۸۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درخشش دانشگاه بیرجند در نظام رتبه بندی جهانی اشپرینگر نیچر
مؤسسه اشپرینگر نیچر نظام رتبه‌بندی سالانه مؤسسه‌های جهان را بر پایۀ سنجه‌های گوناگون ارزیابی میکند و نام ۵۰۰ مؤسسۀ برتر دنیا را براین اساس منتشر میکند.
براساس رتبه بندی اشپرینگر نیچر، دانشگاه بیرجند با میزان مشارکت ۱/۸۰ درپدیدآوری مقاله توانست رتبه ۱۹ را در بین ۱۱۲ مؤسسه علمی و آموزشی کشور بدست آورد.
هرساله «نیچر ایندکس» به رتبه بندی مؤسسه‌ها در سراسر جهان بر پایۀ خروجی‌های پژوهشی آنها در سال گذشته که کیفیت بالایی دارند می‌پردازد.
«نیچرایندکس» با شمارش شمار مقاله‌های پدیدآوران در نشریه‌های نمایه شده اش، رتبه بندی مؤسسه‌ها را بر پایۀ دو سنجۀ «شمار آثار» و «میزان مشارکت در پدیدآوری آثار» شدنی می‌سازد.
در سال ۲۰۲۳ میلادی مقاله‌های منتشرشده از ژانویه تا دسامبر سال ۲۰۲۲ میلادی در ۱۵۰ نشریۀ برتر (journals#faq/index-nature/com.nature) در حوزه‌های شیمی، علوم محیط و زمین شناسی، علوم زیستی، بهداشت و علوم فیزیکی شمارش و ارزیابی شده‌اند.
باشگاه خبرنگاران جوان خراسان جنوبی بیرجند
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت