به نقل از «تسنیم»

ارمنستان بدون پاشینیان به کجا خواهد رفت؟

تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۱۵۹۰۰۰

فضای سیاسی- اجتماعی ارمنستان در حالی پس از جنگ قره باغ وارد مرحله‌ای بحرانی شده که کشورهای همسایه آن نیز نگران اوضاع آینده در ایروان هستند. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، تمام بازیگران کلیدی و اصلی جهانی از جمله همسایگان ارمنستان در وضعیت ایجاده شده در این کشور موثر هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که ارمنستان امروز با آنچه پس از روی کار آمدن نیکول پاشینیان در مقابل خود می دید وضعیت به مراتب متفاوت تری دارد. بانک جهانی می گوید ارمنی ها فقیرتر شده اند و ارزش پول ملی آنها با کاهش قابل توجهی رو به رو بوده شده است و از سوی دیگر میزان بدهی های خارجی در کنار عدم کارآمدی نهادهای بروکراتیک به وضعیت بغرنج به جای مانده از جنگ ناگورنی – غره باغ افزوده است.

در همین حال، ارمنی های ناراضی در خیابان های ایروان علیه دولت پاشنینان گردهم آمده و خواستار کناره گیری نخست وزیر شکست خورده در جنگ هستند.

از سوی دیگر اتحادیه اروپا و روسیه از وضعیت ایجاد شده در ارمنستان ناراضی هستند و هر کدام سناریوی مورد تایید خود را پیگیری می کنند.

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

مخالفت رئیس جمهوری ارمنستان با برکناری رئیس ستادکل ارتش/ اصرار مخالفان بر برکناری پاشینیانپوتین خواستار حل و فصل اوضاع ارمنستان در چارچوب قانون شدچرا باکو و آنکارا کودتا در ارمنستان را محکوم کردند؟

 

لابی ارامنه در اروپا که عمدتاً در فرانسه مستقر است، برای دولت پاشنیان چالش هایی را در سطح اتحادیه ایجاد کرده و لابی ارامنه روسیه که نزدیک به کرملین هستند نیز به مسکو و به دوستان خود در ایروان فشارهایی را تحمیل می کنند که وضعیت موجود تغییر کند.

همه از یک مفهوم مشترک صحبت می کنند و آن شکسته شدن غرور ارمنی است؛ غروری که از دهه های قبل همواره توسط نیروهای مسلح حفظ شده و امروز نخست وزیر، به گفته ژنرال های ارمنی آن را به سخره گرفته است.  

برای ترکیه اما شرایط به گونه ای دیگری است، ترکیه برای اتحاد 5 کشور ترک زبان، از دولت جمهوری آذربایجان حمایت بی چون و چرایی می کند و از بحرانی تر شدن وضعیت در ارمنستان به طبع استقبال می کند.

همه چالش ایجاده شده به منطقه کوهستانی ناگورنی – قره باغ باز می گردد و توافق نامه ای که پس از درگیری های این منطقه میان ارمنستان و آذربایجان با حضور مسکو امضا شد. امیدی به اجرایی شدن این توافق و ادامه آن نیست و احتمالاً ارامنه برای بر هم زدن این توافق تلاش خواهند کرد تا ضمن بازپس گیری سرزمین های از دست رفته، نمایش جدیدی از قدرت را در قفقاز به منصه ظهور برسانند.

در این مقطع زمانی ارامنه اروپایی و ارامنه روسی مواضع یکسانی ندارند و حمایت های خارجی به داد دولت جدید ارمنستان پس از پاشینیان خواهد رسید تا بتواند سرزمین ها را باز پس بگیرد.

شرایط برای پاشینیان از زمانی دشوارتر شد که فرمانده کل نیروهای مسلح ارمنستان دوبار از وی خواست تا از سمت خود استعفا دهد. مقاومت پاشینیان بدون حمایت های ارتش عملاً حضور وی را در قدرت غیر ممکن کرده چرا که افکار عمومی ارمنستان در این مقطع زمانی خواستار یک اقدام عملیاتی از سوی دولتی هستند که در تجربه گذشته اش نشان داده توان بسیج افکار عمومی را برای دفاع از کشور نداشته و نخبگان نظامی و اقتصادی ارمنی در داخل و خارج از این کشور از وی حمایت چندانی نمی کنند.

جامعه ارمنی به دو بخش حامیان و مخالفان پاشینیان تبدیل شده، اما موافقان نخست وزیر شکست خورده چندان هم زیاد نیستند که این مهم، اردوغان و علی اف را به فکر فرو برده و آنها بر تبل کودتای نظامی علیه دولت پاشینیان می کوبند.

در همین حال آینده ارمنستان وارد فضای خاکستری شده که منجر به یک درگیری جدید در مرزهای ناگورنی – غره باغ خواهد شد.

این مهم یا به وسیله پاشینیان رخ می دهد یا توسط دولت جدیدی که پس از سقوط و استعفای وی قدرت را در ایروان به دست خواهد گرفت.

صحبت های نخست وزیر ارمنستان مبنی بر اینکه وی در مقابل خود یک کودتای نظامی را می بیند، در غرب و روسیه شنونده ای ندارد، البته آنطور که شواهد نشان می دهد، این نگرانی ها در سطح بین المللی و منطقه ای نیز چندان توجهی برنینگیخته است.

آنچه در 10 نوامبر 2020 میان ارمنستان و آذربایجان امضا شده، بیش از همه در حال حاضر علی اف را نگران کرده است، چرا که انتظارات او از سوی ترکیه برآورده شده و مشخص نیست آیا ترکیه بار دیگر ظرفیت ورود به یک نبرد منطقه ای را دارد یا خیر؟

جایگزین پاشینیان چه کسی خواهد بود؟

در این میان سوالی که بسیاری از ناظران آن را مطرح می کنند این است که چه کسی بعد از پاشینیان قدرت را در دست خواهد گرفت؟ آیا یک دولتی نظامی در ارمنستان روی کار خواهد آمد؟

این فرضیه با توجه به جغرافیایی ارمنستان و وجود این کشور در ساختار کشورهای مشارکت کننده در اتحادیه اروپا OSCE عملاً دور از انتظار است، به همین منظور 3 گزینه از دیگر گزینه های موجود محتمل تر هستند. گفته می شود سرژ سرکیسیان مرد آهنین ارمنستان گزینه ای است که نخبگان بر روی او اتفاق نظر دارند.

گزینه دیگر، تیگان سرکیسیان معاون بانک توسعه اور آسیا یک شخصیت بین المللی است که از سوی روسیه هم حمایت می شود.

در حالی که روسیه از ارمنستان برای ورود به یک درگیری جدید حمایت نمی کند، ایروان و ارتش این کشور از دیگر همسایگان خود انتظار دارند تا مادامی که باکو از کمک های خارجی برای نبرد قره باغ استفاده می کند آنها نیز توسط همسایگانشان حمایت شوند.

چالش ناگورنی – غره باغ این بار اگر به سود ارمنستان به پایان برسد، دولت علی اف با چالش های وجودی رو به رو خواهد شد.

احتمال درگیری جدید را باید در میان صحبت های او جستجو کرد؛ جایی که گفته است اگر ما احساس خطر کنیم حتماً واکنش نشان خواهیم داد. این بدان معنی است که کسی از  آستانه تحمل علی اف مطلع نیست، اما ورود به درگیری های جدید می تواند صاحبان قدرت را چه در ارمنستان و چه در آذربایجان با چالش های جدی مواجهه کند.

نویسنده: سید بهزاد اخلاقی کارشناس مسائل اوراسیا

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: ارمنستان ارمنستان نخست وزیر علی اف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۵۹۰۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بدون حمایت ایران اکنون نامی از فلسطین نبود

 به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، دکتر "اسماعیل النجار" نویسنده و پژوهشگر سیاسی لبنانی تأکید کرد: جمهوری اسلامی ایران 4 دهه است که تحت محاصره‌ای بسیار شدید قرار دارد، ولی هیچ کمکی را برای حمایت از مردم فلسطین دریغ نکرده‌است و پایداری و ایستادگی امروز گروه‌های مقاومت فلسطین در غزه همگی به خاطر حمایت‌های ایران است.

"النجار" در مصاحبه با شبکه ماهواره‌ای تونسی "المستقله" گفت: ما در محور مقاومت به فضل جمهوری اسلامی ایران، امروز به قدرتی تبدیل شده‌ایم که وجود رژیم صهیونیستی را در معرض تهدید قرار داده‌ایم.

وی با اشاره به ادعاهای مطرح شده در برخی رسانه‌ها مبنی بر نمایشی بودن عملیات "وعده صادق" و دروغ بودن ایستادگی محور مقاومت در مقابل رژیم صهیونیستی، گفت: اگر همه این مسائل نمایشی است، دیگر چه نیازی به این درگیری‌ها وجود داشت و چرا تا کنون ده‌ها هزار فلسطینی در غزه و لبنان شهید شده‌اند و خسارت‌های مادی بسیاری به خانه‌ها وارد شده است.

النجار افزود: در پاسخ به این ادعاها، این سئوال را باید مطرح کرد که آیا اتحادیه عرب واقعا عربی است و یا این که یک اتحادیه صهیونیستی است که به زبان عربی سخن می‌گوید.

این پژوهشگر لبنانی خاطرنشان کرد: اینگونه ادعاها علیه مقاومت از سوی کسانی مطرح می‌شود که در واقع بوق‌ آمریکا و "اسرائیل" هستند و از سوی منابع خارجی حمایت مالی می‌شوند.

النجار تأکید کرد: جمهوری اسلامی ایران به هرگونه تجاوز خارجی پاسخ قاطع و فوری از داخل خاک خود می‌دهد و حتی در صورتیک ه عملیاتی امنیتی و یا سایبری روی دهد، پاسخی کاملا متناسب با آن را خواهد داد؛ این مسئله کاملا مربوط به جمهوری اسلامی ایران است.

وی اظهار داشت: ما درگیر جنگی شدید با رژیم اشغالگر صهیونیستی هستیم و محور مقاومت اکنون توانسته است حامیان این رژیم را به لرزه بیندازد.

النجار تأکید کرد: عملیات هفتم اکتبر دروغ‌های مطرح شده درخصوص دموکراتیک بودن رژیم صهیونیستی را رسوا کرد و توانست چهره و خوی وحشی این رژیم را به همه نشان دهد؛ رژیمی که به صورت برنامه‌ر‌یزی شده و به‌عمد در حال کشتار کودکان است؛ رژیمی که مدعی است که دینش به آن اجازه داده که کودکان را به قتل برساند؛ رژیمی که دست به کشتار جمعی زده و نیروهایش به زنان در بیمارستان دارالشفاء تعرض کردند.

وی افزود: رژیم صهیونیستی به عمد کودکان فلسطینی را می‌کشد تا در آینده نسل جدید فلسطینی وجود نداشته باشد که بتواند سلاح حمل کند و انتقام جنایات این رژیم را بگیرد.

النجار خاطرنشان کرد: به خداوند قسم، اگر جمهوری اسلامی ایران و انقلاب اسلامی نبود، اکنون هیچ نامی از فلسطین وجود نداشت و هیچ کسی از آن یاد نمی‌کرد و سرسپردگان غرب در کشورهای عربی مسئله فلسطین را از بین می‌بردند.

وی گفت: ما در لبنان از هشتم اکتبر در حال مقابله با رژیم صهیونیستی هستیم  و توانسته‌ایم  یک کمربند امنیتی داخل اراضی اشغالی به عمق بیش از 10 کیلومتر در امتداد منطقه‌ای به طول بیش از 100 کیلومتر به این رژیم تحمیل کنیم؛ جنبش مقاومت اسلامی حماس نیز در غزه همچنان در حال نبرد است و همه شاهد هستند که مقاومت توانسته است خسارت‌های سنگینی را به دشمن صهیونیستی وارد کند.

النجار افزود: ما در مقاومت لبنان و همچنین مقاومت فلسطین و دوستانمان در مقاومت عراق و سوریه و یمن با رژیم اسرائیل می‌جنگیم تا زمانی‌که این رژیم نابود شود.

وی تأکید کرد: ما برای حمایت از ملت فلسطین وارد این نبرد شدیم و حتی اگر کل دنیا فلسطین را تنها بگذارد ما دست از این نبرد نخواهیم کشید مگر زمانی‌که این جنایت‌ها علیه ملت فلسطین متوقف شود؛ ما جان و مال و فرزندان خود را فدای مردم فلسطین و مقدسات این سرزمین می‌کنیم.

این پژوهشگر لبنانی خاطرنشان کرد: ما در لبنان به عنوان مقاومت در حال نبرد با شیطان بزرگ آمریکا هستیم. ما در دریا، خشکی و حتی هوا آماده مقابله با متجاوزان هستیم. محور مقاومت اکنون در حال عمل به وظیفه واجب خود است.

النجار افزود: اگر می‌خواستیم به دیپلماسی عربی تکیه کنیم، باید بدانیم که با توجه به همدستی برخی اعراب با دشمنان، دولت‌هایی عربی به معنای واقعی نداریم که بخواهیم انتظار وجود دیپلماسی عربی را از آنها داشته باشیم.

وی گفت: دولت‌های عربی که مرزهای خود را به روی ملت فلسطین بسته‌اند و وضعیت مرگباری را برای آنان رقم زده‌اند و حتی مانع از ورود نان به غزه شده‌اند و در مقابل مرزها را برای صهیونیست‌ها جهت فرار به سوی سینا و شرم الشیخ گشودند، چه می‌توانیم درباره آنها بگوییم.

النجار تأکید کرد: دلیل این همه ظلم و ستم علیه مردم غزه و محاصره آنها از آسمان و زمین و دریا چیست، زیرا آنها نپذیرفتند که تحت ستم و ظلم و اهانت زندگی کنند و با کوچاندنشان به مصر و مواجه شدن با یک نکبت دیگر مخالفت کردند.