طلای سیاه در اوج می‌ماند!

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از دنیای اقتصاد؛ اکثر متخصصان صنعت نفت و تحلیلگران معتقدند زمانی بین پایان دهه حاضر و نیمه دوم دهه بعد، تقاضا برای نفت به اوج می‌رسد و از آن پس کاهش خواهد یافت. این درحالی است که قبل از همه‌گیری کرونا تصور می‌شد تا دو دهه بعد پیک تقاضا رخ نخواهد داد. حتی برخی شرکت‌های بزرگ نظیر شرکت بریتیش‌پترولیوم معتقدند اوج مصرف از پیش رخ داده و در سال‌های آینده، رشدی در مصرف نفت در جهان مشاهده نخواهد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با این حال مدیر این شرکت ماه اکتبر در یک مجمع انرژی در هند گفت: «به اوج رسیدن مصرف نفت به معنای پایان عصر این ماده‌خام نیست و نفت برای دوران بسیار بسیار طولانی همچنان یک منبع بزرگ تامین انرژی موردنیاز بشر خواهد بود.» صرف‌نظر از زمان به اوج رسیدن مصرف نفت و شروع کاهش تقاضا، جهان مصرف نفت را متوقف نخواهد کرد و هرگونه کاهش در مصرف بسیار کند و تدریجی خواهد بود. البته فعالان محیط‌زیست امیدوارند شرکت‌های نفتی فورا تولید را متوقف کنند و زمینه را برای توسعه استفاده از انرژی‌های پاک فراهم کنند.

نیل کیمبرلی، تحلیلگر اقتصاد کلان که در نشریه ساوث‌چاینا‌ مورنینگ‌پست مطلب می‌نویسد، می‌گوید: «واقعیت این است که حتی حرکت به سمت انرژی‌های پاک مستلزم مصرف میزان بالای انرژی‌های فسیلی برای ساخت زیرساخت‌های لازم برای این حرکت است.» به‌رغم حرکت غیرقابل بازگشت جهان به سمت افزایش سهم خودروها و وسایل حمل‌ونقل برقی و همچنین افزایش سهم منابع تجدیدپذیر انرژی در سبد منابع انرژی، مصرف نفت در دهه‌های آینده ادامه پیدا خواهد کرد. در واقع به اوج‌رسیدن مصرف به معنای توقف رشد مصرف جهانی است، نه کنار گذاشته شدن نفت و دیگر سوخت‌های فسیلی. در سال‌های آینده. بهبود اوضاع اقتصاد جهان پس از بحران کرونا بر مصرف نفت‌خواهد افزود و طبیعتا قیمت‌ها بالا خواهد رفت.

از سوی دیگر کاهش شدید سرمایه‌گذاری‌ها در حوزه اکتشاف و استخراج نفت که حاصل بحران کرونا بوده می‌تواند از عرضه بکاهد. این سرمایه‌گذاری‌ها برای جبران کاهش تولید از میادین پیر و به پایان‌رسیده نفت لازم است. کاهش عرضه همزمان با رشد تقاضا، تحولاتی در بازار پدید خواهد آورد. منظور از تحول، رشد قیمت‌ها طی دو تا سه سال آینده است. برای مثال دو شرکت بریتیش‌پترولیوم و شل طبق برنامه‌هایی که اعلام کرده‌اند از تولید نفت ‌خود خواهند کاست. شرکت‌های بزرگ نفتی اروپا قصد دارند در مسیر تولید انرژی‌های تجدیدپذیر از جمله انرژی از نور خورشید و باد حرکت کنند. اما سال ۲۰۳۰ یعنی زمانی که شرکت بریتیش‌پترولیوم قصد دارد تولید نفت و گاز خود را ۴۰ درصد کاهش دهد، جهان همچنان به این منابع انرژی نیازمند است.

حتی اگر سال یاد‌شده تقاضای جهانی برای نفت به اوج خود برسد، مصرف ثابت باقی خواهد ماند و کاهش پیدا نخواهد کرد. اگر شرکت بریتیش‌پترولیوم نفت مورد نیاز جهان را تامین نکند، یک شرکت دیگر این کار را انجام خواهد داد و احتمالا آن شرکت، آرامکوی عربستان خواهد بود. جهان سال ۲۰۳۰ به میزانی از نفت که سال ۲۰۱۹ مصرف می‌کرد؛ یعنی ۱۰۰ میلیون بشکه در روز نیازمند است. نکته مهم دیگر این است که حتی اگر توسعه استفاده از خودروهای برقی در اقتصادهای توسعه‌یافته از تقاضای آنها برای نفت بکاهد، در اقتصادهای نوظهور آسیایی میزان تقاضا برای نفت همچنان رشد خواهد کرد. تقاضای نفت در بخش حمل‌ونقل ۳۰ درصد کل تقاضای جهان برای این ماده خام را تشکیل می‌دهد. در سال‌های آینده خودروهای برقی سهم بزرگ‌تری از بازار خودرو را در اقتصادهای توسعه‌یافته تشکیل خواهند داد. اما رشد سهم این خودروها کند خواهد بود.

آژانس بین‌المللی انرژی ماه قبل در گزارشی آورده بود، پیش‌بینی شده بود سال گذشته به‌دلیل رشد استفاده از خودروهای برقی از تقاضا برای نفت کاسته خواهد شد. اما افزایش استفاده از اس‌یو‌وی‌های غیربرقی که به‌طور متوسط ۲۰‌درصد بیشتر از خودروهای متوسط بنزین مصرف می‌کنند سبب شد این پیش‌بینی تحقق نیابد. در واقع افزایش استفاده از این خودروها در آمریکا، چین و اروپا به‌طور کامل کاهش ۴۰هزار بشکه‌ای تقاضا برای نفت تحت‌تاثیر استفاده از خودرو‌های برقی را جبران کرد. و یک نکته مهم این است که استفاده از خودروهای اس‌یو‌وی رو به رشد است. آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش خود به این موضوع اشاره کرده که اگر قرار است سال ۲۰۳۰ اهداف آب و هوایی پیمان آب و هوایی پاریس تحقق یابد؛ یعنی جهان در مسیری حرکت کند که با این اهداف سازگار است، ضروری است سهم خودروهای اس‌یووی برقی به بیش از ۳۵ درصد افزایش یابد. سال گذشته ۹۷ درصد اس‌یو‌وی‌هایی که در جهان فروخته شد با سوخت فسیلی کار می‌کردند.

از دید آژانس بین‌المللی انرژی، با آنکه در یک دهه گذشته سفرهای جاده‌ای یک عامل مهم رشد تقاضا برای نفت بود، رشد مصرف در یک دهه آینده حاصل تولید محصولات پتروشیمی است. اقتصادهای نوظهور همچنان نیازمند میزان رو به رشد نفت هستند و اقتصادها برای حرکت به سمت بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر به سوخت‌های فسیلی نیازمند خواهند بود. اقتصادهای سبزتر در نهایت از تقاضای جهانی برای نفت‌ خواهند کاست. اما این روند یک روند طولانی است که یک تا دو دهه طول خواهد کشید. از سوی دیگر اگر سرمایه‌گذاری برای جبران کاهش تولید از میادین پیر همچنان اندک باشد، جهان با کسری عرضه مواجه خواهد شد و این به معنای رشد قیمت‌هاست.

بانک گلدمن‌ساکس درباره افق کوتاه‌مدت قیمت نفت ‌خوشبین است. هفته گذشته این بانک بزرگ سرمایه‌گذاری در گزارشی پیش‌بینی کرد قیمت نفت برنت در سه ماه سوم سال‌جاری میلادی به ۷۵ دلار در هر بشکه افزایش خواهد یافت. علت این رشد کاهش ذخایر نفت در اقتصادهای بزرگ، بهبود شرایط اقتصادی جهان و تلاش معامله‌گران برای ایمن‌شدن در برابر تورم است. در سه‌ماه دوم قیمت‌ها در محدوده ۷۰ دلار خواهد بود. به این ترتیب بانک گلدمن‌ساکس پیش‌بینی خود را نسبت به گزارش قبلی ۱۰ دلار بالا برده است. تحلیلگران این بانک معتقدند در سه‌ماه پایانی سال گذشته بازار نفت با کسری ۳/ ۲ میلیون بشکه‌ای مواجه بوده است.

پربیننده ترین نصب کنتور هوشمند برای مشترکان برق و گاز الزامی شد خطرات بنزین ۳دلاری شرکت پخش، شیر گازوئیل «طرح رزاق» را بست سد مجلس در مقابل دست‌اندازی دولت به اعتبارات مناطق نفت‌خیز برق صنایع فولادی، پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها گران می‌شود

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: قیمت نفت نفت برجام شرکت بریتیش پترولیوم تقاضا برای نفت سرمایه گذاری مصرف نفت پیش بینی قیمت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۷۲۱۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امنیت انرژی ایران در گرو استفاده صحیح مصرف کنندگان گاز

روح اله کهن هوش نژاد کارشناس انرژی در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه در یک تعریف ساده، به توانایی یک کشور برای تأمین تقاضای انرژی فعلی و آتی و همچنین تاب‌آوری در مقابل هرگونه اختلال در عرضه، امنیت انرژی گفته می‌شود، گفت: امنیت انرژی ایران با معضلی به نام ناترازی انرژی روبروست. بر اساس آمارهای رسمی، مهمترین ناترازی در حوزه گاز طبیعی است که حداقل ۷۰ درصد ترکیب منابع تأمین‌کننده انرژی کشور را تشکیل می‌دهد. در میان بخش‌های مختلف، دو بخش خانگی و صنعت هر کدام با حدود ۸۰ درصد، بالاترین وابستگی را به گاز طبیعی دارند. ناترازی گاز مخصوص زمستان نبوده و در سال گذشته حتی در تابستان نیز شاهد ناترازی بودیم. چنانچه متوسط ناترازی تابستان و زمستان را در نظر بگیریم، تولید باید ۱۰۷۵ میلیون مترمکعب در روز برسد که در حال حاضر حدود ۸۰۰ میلیون مترمکعب در روز است.

وی ادامه داد: نتیجه این مسأله افزایش مصرف سوخت مایع شامل گازوئیل و عمدتاً مازوت در صنایع بوده است. این در حالیست که تقاضا روبه فزونی بوده اما تولید به دلیل میدان پارس جنوبی به عنوان بزرگترین تأمین‌کننده انرژی هیدروکربنی عدم سرمایه‌گذاری و در دسترس نبودن فناوری‌های جدید به دلیل تحریم‌ها، روند نزولی داشته و به سختی می‌تواند حتی وضع موجود را حفظ کند.

به گفته این کارشناس انرژی چنانچه روند فعلی ادامه یابد و گاز همه بخش‌ها تأمین گردد و از صادرات صرف نظر شود، حداکثر تا افق ۱۴۱۰ نیازمند واردات گاز از جمله در قالب LNG خواهیم بود.

این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه دلایل دچار شدن به این ناترازی تحلیل‌های زیادی توسط صاحب‌نظران ارائه شده است خاطر نشان کرد: یکی از مهمترین دلایل را می‌توان فقدان حکمرانی یکپارچه انرژی دانست که علیرغم گذشت بیش از ۲۰ سال از تشکیل شورای عالی انرژی، ایجاد مجتمع‌های متعدد پتروشیمی با خوراک گاز و گازرسانی به اقصی نقاط کشور بدون آینده‌پژوهی نسبت به توان تولید آتی اشاره نمود. متقابلاً راهکارهایی برای درمان ناکارآمدی‌های موجود ارائه شده که به نظر می‌رسد در دسترس تر ین راهکار، افزایش بهره‌وری است.

هوش نژاد خاطر نشان کرد: مشکل پایین بودن بهره‌وری در تمامی بخش‌های به وضوح مشاهده می‌شود به گونه‌ای که بر اساس آمارهای وزارت نفت در سال ۱۴۰۰، چنانچه گاز مصرفی کشور را بر اساس ارزش حرارتی به معادل بشکه نفت خام تبدیل کنیم به حدود ۵ میلیون بشکه نفت در روز می‌رسیم که تقریباً ۱۵ درصد آن در مراحل مختلف تولید و عرضه تلف می‌شود که شامل اتلاف در شبکه برق که عمدتاً نیروگاه‌های گازی هستند و سوزاندن گاز مشعل می‌شود.

وی ادامه داد: شدت مصرف انرژی در ایران نیز بالا بوده و با مقایسه آمارهای جهانی به این نتیجه می‌رسیم چنانچه بخواهیم با همین سطح رفاه و تولید ناخالص ملی به متوسط جهانی شدت مصرف انرژی برسیم، حداقل باید ۳۰ درصد از مصرف گاز را کم کنیم که تقریباً ۱.۵ میلیون بشکه در روز (بیش از صادرات فعلی نفت) می‌شود که بسیار قابل توجه است. راهکارهای بهینه‌سازی انرژی را در یک تقسیم‌بندی کلی به راهکارهای قیمتی و غیر قیمتی تقسیم نمود.

به گفته این کارشناس انرژی تجربه راهکارهای قیمتی (افزایش قیمت و شوک و درمانی و امثالهم) در ایران ناکارآمد بوده و منجر به تشدید تورم و نارضایتی‌های اجتماعی شده است. به همین دلیل باید به سراغ راهکارهای غیر قیمتی برویم. یکی از مهمترین راهکارهای غیر قیمتی، اجرای پروژه‌های بهینه‌سازی انرژی و تأمین مالی این پروژه‌ها از طریق هدایت یارانه‌های دولتی به سمت این پروژه‌هاست که ممکن است در حال حاضر اقتصادی نباشند. این راه حل در دنیا تجربه شده و نتایج آن برای همگان آشکار شده است. در این زمینه خلأ قانونی وجود نداشته و طرح‌های مختلفی در داخل کشور وجود دارد لکن دولت‌ها هنوز از عهده اجرایی کردن آن بر نیامده‌اند.

کد خبر 6096837 فاطمه صفری دهکردی