رفتارهای متناقض آمریکای بایدن

در ادامه یادداشت ۱۲ اسفند ۱۳۹۹ روزنامه آرمان ملی به قلم داریوش قنبری استاد دانشگاه می خوانیم: اتفاقات اخیر، مثل حمله آمریکا به ابوکمال سوریه که ادعا می‌شود به تلافی مورد هدف قرار دادن منافع آمریکا در عراق انجام شد، به معنی ادامه سیاست ترامپ در قبال ایران نیست، بلکه آمریکا بیشتر به دنبال بازگشت به برجام است اما از طرفی چون تصور می‌کند شاید فشارهای ترامپ نتایجی به دنبال داشته باشد، دنبال چانه‌زنی بیشتر است تا منافع خود در برجام را ارتقا دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از طرفی ایران هم این موضوع خاص را که به آمریکایی‌ها بفهماند با فشار بیشتر امتیاز نمی‌دهد دنبال می‌کند؛ همان‌طور که در دوران ترامپ هم اعلام کرد بر سر مواضع خود ایستاده است. اگر ایران امتیاز دهد این تعبیر در سیاست خارجی آمریکا که فشار بیشتر مساوی با امتیاز بیشتر است، نهادینه می‌شود. درمجموع سیاستی که ایران در پیش گرفته، همان توافق در قالب ۱+۵ بدون هیچ چون و چراست، منطقی است که مورد توجه طرفین قرار گیرد.

واقعیت این است که آمریکا از برجام خارج شد و تا الان به آن برنگشته و تا زمانی که پایبندی طرفین به توافق قبلی مسجل نشود، قطعا نمی‌توان اعتمادی به مذاکره جدید داشت. بنابراین برای ایران پایبندی طرف مقابل به توافقی که از گذشته صورت گرفته، مهم است و در این مسیر هم دارد حرکت می‌کند. از طرف دیگر با اینکه رئیس‌جمهور آمریکا اعلام پایبندی به توافق برجام را اعلام نموده اما تا اینجا برگشتی در کار نبوده است. آمریکایی‌ها باید ابتدا به برجام برگردند و چنانچه حرفی دارند در چارچوب برجام بیان شود. در عین حال آمریکایی‌ها یکسری پالس‌های مثبت هم به ایران داده‌اند مثل موافقت با آزادکردن دارایی‌های ایران در کره و اعلام آمادگی مقامات عراقی در پرداخت بدهی‌های خود به ایران در همین راستاست. اما در مجموع آمریکا فعلا تا اینجای کار گام عملی برنداشته که خیلی چشمگیر باشد و برای برگشت آمریکا به برجام کفایت نمی‌کند. در عین حال ایران بر مواضع خود پایبندی نشان می‌دهد و در همان چارچوب گذشته حاضر است به تعهدات برجامی خود برگردد.

در مجموع ایران به دنبال این است که برجام بدون توجه به زیاده‌خواهی‌های جدید مورد توجه قرار بگیرد و امتیاز جدیدی به طرف آمریکایی داده نشود که موضعی درست برای پیشبرد منافع ملی است و باید همچنان بر این موضوع اصرار شود. البته ایران هم یکسری اقدامات مثبت در جهت بازگشت آمریکا به برجام انجام داده که طی توافقی با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، این پالس را داد که همچنان متمایل به این است که از مسیر مسالمت‌آمیز قضیه را حل و فصل کند. گرچه در این میان تردیدهایی هم ایجاد شده و آمریکایی‌ها می‌خواهند همان دیپلماسی چماق و هویج را که حاکم در سیاست خارجی‌شان بوده دنبال کنند. از یک طرف هویج را نشان دادند که موافقت با پرداخت بدهی از طرف بعضی کشورها به ایران بوده و یکسری پالس‌های مثبت دیگر مثل تجدیدنظری که در روابط با عربستان صورت می‌گیرد. افشاگری پرونده قتل جمال قاشقچی دارد تبدیل به یک بحران جدی در روابط آمریکا و عربستان می‌شود. ارزش‌های خاصی که همواره دموکرات‌ها بر آن تاکید کرده‌اند، چنانچه دنبال شود، می‌تواند تبدیل به بحثی جدی شود. اکنون صحبت از این است که موسسات مالی در اختیار ولیعهد عربستان، تحریم شوند که در این‌صورت یک اقدام مفید و موثری است و در افتادن با یکی از مخالفان ما در منطقه می‌تواند پالس مثبتی برای ایران باشد.

به‌هرحال آمریکایی‌ها می‌خواهند بگویند در عین حال دنبال این هستند که به نوعی به ایران امتیازاتی دهند بر سر دفاع از چارچوب‌های خود نیز ایستادگی می‌کنند و حمله به سوریه در همین راستا صورت گرفت که سر دفاع از مواضع و منافع خاصی که دارند، کوتاه نخواهند آمد و آنجا هم از چماق استفاده و به نوعی به رخ کشیدند. در مجموع اقداماتی که صورت گرفته در کنار پالس‌های مثبت نشان از این دارد که آمریکایی‌ها دنبال احیای برجام هستند و بعید به نظر می‌رسد که طرف آمریکایی از برگشت به برجام منصرف شده باشد فلذا باید محاسبات دقیقی از رفتار آمریکا داشته باشیم چون عدم تحلیل درست از اوضاع امکان اینکه درهای دیپلماسی بسته و مشکلات بیشتر شود را به دنبال خواهد داشت.

به نظر می‌رسد باید همچنان امیدوار به حل مناقشه ایران و آمریکا در چارچوب ۱+۵ بود و ایران باید از ظرفیت اروپایی‌ها و دولت جدید آمریکا برای بازگشت هرچه سریع‌تر به برجام در همان چارچوبی که قبلا مورد توافق طرفین قرار گرفته، استفاده کند. درحقیقت اقدامات اخیر آمریکا در جهت پشتوانه برای دیپلماسی بوده تا به نوعی با دست پر در مذاکره با ایران ظاهر شوند. مثل اینکه عبارت همه گزینه‌ها روی میز است را اگر خاطرتان باشد در زمان اوباما هم همیشه شنیده‌ایم و بحث تهدیدات نظامی هم مطرح می‌شد، اما صرفا به عنوان یک پشتوانه دیپلماسی از طرف آمریکایی‌ها بوده و عزمی به شکل جدی برای واردشدن به یک تنش با ایران در دولت جدید آمریکا به آن معنا که در دولت ترامپ بود، وجود ندارد. آمریکایی‌ها دنبال گرفتن امتیازات بیشتر هستند و ایران هم در عین حال که منافع ملی خود را پیش می‌برد، درصدد است تا امتیاز بیشتری ندهد و در همان چارچوب برجامی که تصویب شد، پیش می‌رود.

منبع: روزنامه آرمان ملی برچسب‌ها برجام تحریم مذاکره دولت ترامپ جو بایدن ترامپ

منبع: ایرنا

کلیدواژه: برجام تحریم مذاکره برجام تحریم مذاکره دولت ترامپ جو بایدن ترامپ اخبار کنکور آمریکایی ها عین حال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۸۴۵۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اعتراف روزنامه غربگرا: ایران  سه بر صفر از آمریکا جلو است

یک روزنامه وابسته به طیف اصلاح‌طلبان می‌گوید: باید برای آمدن ترامپ آماده شویم، این روزنامه در عین حال تلویحا اذعان کرده که منطق مقاومت جواب داده و ایران سه بر صفر از آمریکا جلو است.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: روزنامه هم‌میهن نوشت: «اگرچه هنوز با قاطعیت نمی‌توان گفت بازگشت ترامپ قطعی است اما باید برای بازگشت او سناریوهایی تدارک دید و باور به اینکه همه‌شان مثل هم هستند در دوران بلوغ جمهوری اسلامی پذیرفتنی نیست. مهم‌ترین خطر بازگشت ترامپ برای ایران، برخلاف تصور این نیست که امکان احیای برجام را منتفی می‌سازد، چون همین حالا هم بخت احیای برجام بالا نیست. اگر ترامپ بازگردد،

دو خطر اصلی متوجه ایران خواهد بود و جا دارد به این دو بیندیشند: نخست اینکه به احتمال زیاد، تکلیف اوکراین را یک‌سره می‌کند و بعید است بگذارد جنگ اوکراین بیش از این ادامه یابد. در این حالت، ایران نمی‌تواند مانند حالا نفت صادر کند. اگر صادرات نفت خام ایران از ۲۰۰ هزار بشکه در اواخر دولت روحانی به یک میلیون بشکه در روز رسیده (و آمار رشد اقتصادی‌ای که دولت به آن می‌بالد نیز ناشی از همین است) به خاطر این نیست که جو بایدن چشم خود را به روی فروش نفت به چین بسته، بلکه ناشی از جنگ اوکراین است که نمی‌توانند همزمان خریداران و مشتریان را از چند نقطه در تنگنا بگذارند. پس مهم‌ترین آسیب ایران می‌تواند کاهش فروش نفت باشد. نکته دوم اینکه ایران از سه تحول بازگشت طالبان در افغانستان، جنگ اوکراین و غزه سود برده و در اصطلاح فوتبالی سه بر صفر جلو است و ترامپ اگر بخواهد سر به سر ایران بگذارد، این برتری سه بر صفر را باید از بین ببرد. اول: ناامن کردن مرزهای شرقی و تضعیف بازار هرات. دوم: تغییر وضعیت غزه به‌گونه‌ای که ایران از آن سود نبرد و سوم: همان که در بالا اشاره شد؛ اوکراین».

هم‌میهن می‌افزاید: به یاد آوریم که در سال ۱۳۵۹ و در همان مجلس اول دو نماینده با دو دیدگاه کاملاً مخالف در غالب امور داخلی، در مورد مشترکی هشدار دادند و آن هم این که بعد از مرگ شاه ادامه گروگان‌گیری آمریکایی‌های شاغل در سفارت سالبه به انتفاء موضوع است و موجب روی کار آمدن رقیب جیمی کارتر خواهد شد. در حال حاضر ایران نمی‌تواند برای ماندن بایدن کار خاصی انجام دهد؛ مگر آنکه نقش ویژه‌ای در غزه یا اوکراین ایفا کند. اما باید برای فردای احتمالی سناریو داشت؛ فردایی که ترامپ درصدد جبران آن برتری در سه حوزه برخواهد آمد. از تحول افغانستان نفع امنیتی و اقتصادی (بازار هرات و اضافه شدن به بازار سلیمانیه)، از تحول اوکراین نفع سیاسی و اطمینان از وتوی قطعنامه‌ها در شورای امنیت سازمان ملل و از غزه نفع سیاسی چراکه اکنون به جای پیمان ابراهیم و نزدیک شدن اسرائیل به مرزهای ایران دانشگاه‌های آمریکا و حتی کانادا شاهد اعتراضات سراسری است و تکاپوی تشبیه حماس به داعش به شکست انجامیده و موج حمایت از فلسطینی‌ها همه جا برخاسته است. مهم‌ترین مراقبت وزارت خارجه باید حفظ همین سه موقعیت باشد تا ترامپ آنها را منتفی نکند و به هدر ندهد. در اصطلاح فوتبالی مراقب سه گل خودمان باشیم! در غزه البته با فاجعه انسانی روبه‌روییم و در اوکراین در اندازه‌ای کمتر.».

درباره این تحلیل گفتنی است:

۱) آمریکا در حوزه اقتصادی بیشترین سود را به خاطر تحریم روسیه و فروش گران‌قیمت نفت و گاز خود به اروپا می‌برد، به نحوی که برخی دولتمردان فرانسه و آلمان بارها از قیمت پنج برابر شده گاز آمریکا گلایه کرده‌اند.

۲) یکسره کردن کار جنگ اوکراین، دست اروپا و آمریکا نیست، آن هم در وضعیتی که روسیه در موضع قدرت قرار دارد.

۳) افزایش فروش نفت ایران، ربطی به جنگ اوکراین ندارد؛ بلکه نتیجه مایوس شدن از دغلبازی‌های برجامی غرب و اهتمام به دور زدن تحریم هست بایدن هم نتوانست دخالتی در معاملات نفتی ایران و چین بکند، نه این که به ادعای هم‌میهن، چشمانش را ببندد!

۴) آمریکا فارغ از آمد و شد رؤسای جمهور در کاخ سفید، در افغانستان متحمل شکست سنگینی شد و به ناچار، این کشور اشغال شده را تخلیه کرد. پس از آن هم تلاش زیادی برای ناامن‌سازی مرز افغانستان با ایران، درگیری دوطرف و ایجاد بی‌ثباتی صورت گرفت که ناکام ماند. به عبارت دیگر، دوران بایدن، اوج تلاش‌های مشترک آمریکا و انگلیس و اسرائیل برای بی‌ثبات‌سازی مرزهای شرقی ایران بود و ناکام ماند.

۵) در موضوع جنگ غزه نیز، پای آمریکا در هر صورت گیر است؛ چه به حمایت از اسرائیل ادامه دهد و چه شکست بزرگ را پس از هفت ماه حمایت همه‌جانبه نظامی و اقتصادی بپذیرد. آمریکا نخواهد توانست چیزی جز خسارت‌های سنگین، از سرانجام جنگ غره درو کند.

۶) اذعان هم‌میهن به این که ایران دست کم سه بر صفر در تحولات منطقه از آمریکا جلو افتاده، در حالی است که محافل غربگرا تا همین چند سال قبل می‌گفتند آمریکا کدخدای دنیاست و ظرف پنج دقیقه می‌تواند تمام توان نظامی ما را نابود کند و بنابراین به ادعای نشریه صدا (که سردبیرش با هم‌میهن مشترک است) باید مانند برّه و برده و از موضع تحقیرشدگی، با ترامپ یا بایدن مذاکره کرد!