دوران کرونا؛ فرصتی برای بروز مهارت زنان در نجات خانواده

ایسنا/گیلان نایب رئیس انجمن جامعه شناسی ایران، دوران کرونا را فرصتی برای بروز توانایی زنان دانست و یادآور شد: زنان بار دیگر در تاریخ اجتماعی ایران فرصت بازنگری در مهارت ها و توانایی های خودشان برای نجات خانواده و حمایت از کودکان و سالمندان و بیماران و مردان خودشان را به دست آوردند.

تقی آزاد ارمکی در آیین افتتاحیه نخستین همایش ملی «خانواده و زنان در دوران کرونا» که در تالار حکمت دانشگاه گیلان برگزار شد، با بیان اینکه شرایط ناشی از شیوع کرونا قطعا خانواده ایرانی را دچار تغییر و چالش کرده است، گفت: بعد از کرونا نیز با ساحت جدیدی از خانواده ایرانی مواجه خواهیم شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی بیشترین اثرات کرونا را بر خانواده دانست و افزود: خانواده در ایران یک نهاد کانونی است و سازمان اجتماعی خانواده قبل از نهادهای دین و سیاست و اقتصاد و فراغت اثرگذاری دارد.

نایب رئیس انجمن جامعه شناسی ایران، ایرانیان را خانواده مدار و خانواده محور دانست و تصریح کرد: این خانواده مداری در گفتمان های دینی و ایدئولوژی و سیاسی و روشن فکری جامعه ایران نیز دیده می شود.

آزاد ارمکی، با اشاره به درونی شدن مسئله کرونا در خانواده، عنوان کرد: اثرات مثبت و منفی کرونا در زنان بیش از سایر اعضای خانواده است و زنان به عنوان کانون خانواده ایرانی تحت تاثیر کرونا هستند. سایر نظام های اجتماعی همچون تنظیم جمعیت، مناسبات جنسی، آموزش، تربیت، فراغت، اخلاق و اقتصاد نیز زنان را محور قرار می دهند.

وی با بیان اینکه زنان در کلام سیاسی و فرهنگی و اجتماعی کانون هستند، اما در واقعیت شاهد این کانون بودن نیستیم، اضافه کرد: در جامعه امکانات و اختیارات و شرایط مناسبی برای کنشگری زنان وجود ندارد و منازعات زن و مرد و مادر و فرزند و مناقشات بین نسلی را می بینیم.

این جامعه شناس، زنان را به سه گروه خانه دار، شاغل و شاغل خانه دار تقسیم کرد و گفت: هر کدام از این گروه ها دچار مجموعه ای از چالش ها و ظرفیت ها و کنش ها و نگرش ها هستند و با یک پدیده واحد مواجه نیستیم. در واقع زنان شاغل اگر قبل از کرونا با تضاد و تعارض کنش خارج از خانه مواجه بودند، اکنون با حضور در خانه شاهد تغییر مناسباتشان هستند و وارد حوزه های مدیریتی و تربیتی و آموزشی شده اند.

نایب رئیس انجمن جامعه شناسی ایران، با بیان اینکه در دوران کرونا مسئولیت تمام اعضای خانواده بر عهده زنان است، خاطرنشان کرد: در خانواده ایرانی نوعی کم مسئولیتی در مردان وجود دارد که این کم مسئولیتی نسبت به حیات اجتماعی خانواده با توقع زیاد از زنان همراه شده است لذا زنان به ویژه زنان شاغل در دوران کرونا هنگام طلب یاری، با این پدیده پنهان مواجه می شوند.

وی یکی دیگر از چالش های مدیریت خانواده در دوران کرونا برای زنان را انتقال مسئولیت نهادهای فرهنگی و دینی و آموزشی و حتی اقتصادی دانست و تصریح کرد: قبل از کرونا این مسئولیت ها به مدرسه و دانشگاه و مسجد و... سپرده شده بود، اما اکنون مادران آموزش و تربیت و فراغت و... را بر عهده دارند.

آزاد ارمکی، با بیان اینکه زنان خانه دار زمینه مدیریت خانواده را دارند و لذا در دوران کرونا سازگارتر هستند، عنوان کرد: بعد از انقلاب برای حضور موثر زنان کنشگر در عرصه های سیاسی و فرهنگی و اقتصادی تلاش شد و لذا زنان با مسئولیت های عمده مواجه شدند، اما به همان میزان شاهد افزایش مشکلات و چالش ها و مناقشات آنان هستیم.

این جامعه شناس، بیگانگی اجتماعی را ناشی از یک چرخه پیچیده در نظام خانواده و نظام اشتغال دانست و متذکر شد: روانشناسان بسیاری از مشکلات زنان در دوران کرونا را فردی تلقی می کنند، اما کرونا مشکلات فرهنگی و اجتماعی به دنبال داشته است. در واقع انتظارات بیش از ظرفیت زنان نوعی اضمحلال شخصیتی و بیگانگی فرهنگی و اجتماعی برای آنان ایجاد می کند و دچار خستگی و انزجار و نفرت نسبت به خانواده می شوند و لذا تعارضات و مناقشات شکل می گیرد.

وی با بیان اینکه زنان در بیگانگی اجتماعی بیشتر آسیب می بینند، اضافه کرد: متاسفانه زن و مرد مهارت های کافی برای برون رفت از منازعات را پیدا نکرده اند و استمرار منازعه سبب افزایش منازعه و در نهایت خشونت و انزوا می شود.

نایب رئیس انجمن جامعه شناسی ایران، دوران کرونا را فرصتی برای بروز توانایی زنان دانست و یادآور شد: زنان بار دیگر در تاریخ اجتماعی ایران فرصت بازنگری در مهارت ها و توانایی های خودشان برای نجات خانواده و حمایت از کودکان و سالمندان و بیماران و مردان خودشان را به دست آوردند لذا باید با افزایش توانایی و مهارت، زندگی خانوادگی را ساماندهی و از بیگانگی اجتماعی و نزاع و خشونت اجتناب کنیم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی همه باهم علیه کرونا رئیس انجمن جامعه خانواده ایرانی دوران کرونا شناسی ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۹۸۴۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاهش نرخ باروری در ایران از چه وقت شروع شد؟

علی اکبر محزون گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر می‌گردد. در نخستین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای نخستین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۱/۳ درصد بود. از همان سال‌ها هشدارهای رشد جمعیت آغاز شد. سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و ساز انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد.

وی افزود: هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده ۵/۶ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد. در سال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تأیید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بین‌المللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و معاهده طرح کنترل جمعیت در سطح بین‌الملل با عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشور ما از اینجا آغاز شد.

وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی، کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانواده‌ها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کم‌تر گرفتند چرا که قبلاً پنج فرزند متولد می‌شد که لااقل سه نفر از آن ها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد می‌شدند.

وی در ادامه گفت: اما اینها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث نخست تنگ دستی به عنوان مانع افزایش فرزند و بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که موجب پیشرفت فردی آن ها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزندآوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه موجب شد تحرک اجتماعی و فرزندآوری در مقابل هم قرار گیرند و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرش‌ها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.

محزون تاکید کرد: بر روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت بگیرد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همین‌طور عمل می‌کنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم. جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز می‌تواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.

نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله نخست ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر می‌تواند به اصطلاح، کف میدانی‌تر، در محله‌ها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند. چرا که بحث خانواده است و حتی می‌تواند الگویی شود تا هم محلی‌ها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند.

منبع: خبرگزاری مهر