آمریکا یک دایناسور بزرگ است با مغزی کوچک
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۱۱۵۶۲
فارین پالیسی در گزارشی به قلم استفان والت نوشت:دولت آمریکا اکنون شبیه یک دایناسور بزرگ و سنگین است که بدنی حجیم و مغزی کوچک دارد،حفاظت فزاینده ای از آن میشود اما از مردم عادی فاصله میگیرد.
به گزارش مشرق؛ استفان والت در فارین پالیسی در نوشتاری با عنوان جنگهای همیشگی آمریکا، به خانه کشیده شد، نوشت: این تصادفی نیست که پس از سالها جنگ در بیرون، آمریکا با دهشت، از میان رفتن اعتماد و شکافهای فزاینده تلخ روبروست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ادامه این نوشتار آمده است: فرید زکریا در واشنگتن پست توضیح داد که چگونه نگرانیهای افراطی درباره امنیت، موجب شد که وجهه آمریکا بیش از امپراطوری های کهن، "امپریالیستی" به نظر رسد: سفارتخانهها، ساختمانهای دولتی و حتی خود کنگره در محاصره سنگرها، خندقها یا استحکامات قرار گرفته است.
چهره عمومی آمریکا، به جای آنکه نمایی خوشایند به جهان خارج و به مردم آمریکا بدهد، نمایی که نشانگر اعتماد، اقتدار و باز بودن است، حکایت از عدم اطمینان، آسیب پذیری، هراس و شکاف دارد.
به قول زکریا، چنین نگرانیهایی منجر به گرایش افراطی به مخفی کاری، لایههای تازه ای از سلسله مراتب، محدودیت و رویکردی ترس آلود و غیرپاسخگو به سیاست اجتماعی شده است.
به تعبیر وی "دولت آمریکا اکنون شبیه یک دایناسور بزرگ و سنگین است که بدنی حجیم و مغزی کوچک دارد، حفاظت فزاینده ای از آن میشود اما از مردم عادی فاصله میگیرد و در برابر چالشهای کشور، غیرپاسخگوست."
اما پرسش اصلی این است: چرا چنین چیزی رخ میدهد؟ آیا صرفاً به این دلیل که جهان، خطرناکتر شده یا به این دلیل که پیوندی میان رویکرد آمریکا در خارج و تهدیدهای گونه گون علیه آزادی در خانه وجود دارد؟ من فکر میکنم، اینگونه است. هرچند آنچه می گویم تا حدودی همراه با گمانه زنی است، اما رفتار بیرونی این اواخر آمریکا، به چند طریق منجر به ناامنی بیشتر، هراس، از کف رفتن اعتماد و شکاف در درون ایالات متحده شده است تا جایی که مقامات کشور مجبورند همه جای واشنگتن و بسیاری از دیگر شهرها را سنگربندی کنند.
دلیل اول، همان مشکل معروف "ضربه متقابل" است. مقامهای آمریکایی در "دوره تک قطبی"، بر این باور بودند که یک سیاست خارجی صلیبی، هم برای آمریکا و هم برای بقیه جهان خوب است. برخلاف تصور، این رویه به اضمحلال آرام دمکراسی و زوال امنیت در خانه و بیرون انجامید. مقاصد آمریکا هرچه که بود، کنشهایش در مواردی به آسیبهای گرانسنگ در دیگر کشورها انجامید: تحریمها، اقدامات پنهان، حمایت از دیکتاتورها و توانایی قابل ملاحظه در چشم بستن بر رفتار خشونت بار متحدان نزدیک واشنگتن در کنار اقدامات نظامی افسارگسیخته خود آمریکا.
وقتی آمریکا به دیگر کشورها یورش میبرد، آنها را بمباران میکند و با پهپادهایش ضربه میزند، آیا نباید انتظار داشت که دیگران هم آرزوی نگون بختی آمریکاییها را داشته باشند؟ انبوهی از شواهد نشان میدهد که مخالفت با سیاست آمریکا، پیشران اصلی افراط گرایی ضدآمریکایی بوده است.
منبع: مهرمنبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا امریکا فارین پالیسی واشنگتن امپریالیستی استفان والت ایالات متحده آمریکا دولت آمریکا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۱۱۵۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کمکهای جدید واشنگتن چه معنایی برای کییف و پوتین دارد؟
اگرچه ایالات متحده کمکهای تازهای را برای اوکراین تصویب و بریتانیا اخیرا از بزرگترین کمک نظامیاش به کییف رونمایی کرد، اما زمان خواهد برد تا اوکراین قدرتش را به واسطه این کمکهای جدید احیا کند و البته در عین حال کمبود نیروهای اوکراینی نقطه ضعف دیگری برای این کشور در مقابل جنگ با روسیه تلقی میشود.
به گزارش ایسنا، به محض آنکه «جو بایدن» رئیسجمهور آمریکا لایحه کمک به اوکراین را امضا کرد، ارتش ایالات متحده شروع به ارسال تجهیزات مورد نیاز به خط مقدم کرد. با این حال، بعید است اوکراین بتواند پیشرفت چشمگیری را در مقابل برتریهای روسیه کسب کند.
روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی مینویسد: «رای مثبت کنگره جهت ارسال کمک به اوکراین موجب افزایش روحیه برای کییف شده است اما کمبود نیرو دغدغهای بزرگ و حیاتی برای این کشور قلمداد میشود. از طرفی شاید کمکهای آمریکا انگیزهای برای کشورهای اروپایی ایجاد کند تا کمکهای خود را به اوکراین افزایش دهند؛ همانگونه که نخستوزیر بریتانیا در جریان سفرش به ورشو از یک بسته کمکی نظامی ۵۰۰ میلیون پوندی رونمایی کرد.»
این روزنامه انگلیسی در ادامه مینویسد: «اوکراین ابتدا امیدوار بود که کمکهای واشنگتن در ابتدای سال جاری میلادی به دستش برسد اما ظاهرا انتظار میرود سال ۲۰۲۴ همچنان برای اوکراین به معنای حفظ خطوط باشد تا بازپسگیری قلمروهایش. هفته گذشته لایحه کمک آمریکا به اوکراین تصویب شد و زمان خواهد برد تا اوکراین وضعیت دشوار خود را که از ماههای اول ۲۰۲۴ گریبانگیر آن شده، بهبود ببخشد. همچنین یگانهای جدید باید آموزش ببینند و زمان میبرد تا اوکراین کاملا از کمکهای آمریکا بهرهمند شود.»
فایننشال تایمز با اشاره به انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۴ ایالات متحده مینویسد: «کییف شاید برای به رخ کشیدن دستاوردهای نظامی پیش از انتخابات نوامبر ایالات متحده و توجیه این کمکها، تحت فشار قرار بگیرد و آمریکا (دولت جو بایدن) از او دستاوردهای نظامی بخواهد. اما اوکراین همچنان به جذب منابع نیاز دارد و در عین حال با توجه به انتخابات آتی آمریکا و حضور چهرهای جمهوریخواه نظیر دونالد ترامپ، آینده روند این کمکها به اوکراین مشخص نیست.»
این روزنامه همچنین تاکید میکند: «در حال حاضر بهترین راه اوکراین برای تداوم مبارزه با روسیه، ادامه دادن انواع حملاتی است که اخیرا در حال افزایش هستند. طی این حملات از پهپادهای دوربرد علیه پالایشگاههای نفت و سایر اهداف با ارزش استراتژیک در روسیه استفاده شده است اما اوکراین نمیتواند از موشکهای دوربرد اتکمز یا موشکهای کروز سایه طوفان که سوناک در ورشو این هفته وعده داد، برای حمله به اهدافی در روسیه استفاده کند.»
دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین طی نشست سران گروه ۲۰ در اوساکا ژاپن - ژوئن ۲۰۱۹فایننشال تایمز در پایان با اشاره به قدرت روسیه مینویسد: «در حالیکه هیچ راه آسانی برای به زانو درآوردن روسیه وجود ندارد، اما شاید در این مسیر نقاط آسیبپذیر این کشور فاش شود. از لحاظ انتخابات ریاستجمهوری آمریکا هم حتی اگر ترامپ پیروز شود، ضمانتی برای خرسندی پوتین ارائه نمیدهد زیرا ترامپ احتمالا بخواهد برنامه صلح خودش را در پیش بگیرد.»
انتهای پیام