سهم کشاورز از قیمت میوه چقدر است؟/ 4 راهکار برای مدیریت دلالی میوه
تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۵۰۱۷۶
خبرگزاری فارس؛ قیمت این روزهای میوه و تربار، دسترسی آن را برای بخشی از مردم دشوار کرده است، عدم پشتیبانی کافی از سمت مصرف می تواند پایداری عرضه و تولید این محصولات را در آینده با دشواری مواجه کند. زنجیره تامین میوه و سبزیجات در ایران دارای یک سیستم توزیع معیوب و بسیار ناعادلانه است.
بررسی آمار منتشر شده توسط مرکز آمار ایران حاکی از این است که به طور متوسط در سه سال اخیر، نسبت «قیمت خرده فروشی» به «قیمت سر مزرعه» در مورد محصول پرتقال 4.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در واقع، سهم تولیدکننده از قیمت نهایی محصول پرتقال تنها 20 درصد بوده و مابقی 80 درصد ارزش محصول سهم واسطه ها و سیستم توزیع می شود. همچنین، در مورد محصول سیب درختی فقط 37 درصد قیمت پرداختی توسط مصرف کننده به دست تولیدکننده واقعی می رسد. این سهم بری ناعادلانه نشاندهنده وجود یک سیستم بازار رسانی ناکارا در محصولات میوه و سبزیجات است که دو سوی زنجیره تامین یکی بابت قیمت بالا و دیگری بابت قیمت پایین آن به شدت آسیب می بینند.
از این رو، برای بهبود مدیریت بازار این محصولات باید موارد زیر در دستور کار قرار داده شود:
*تشدید نظارت و اصلاح قوانین
میادین میوه و تره بار در سطح استانها و شهرستانها بر خلاف اهداف اولیه تاسیس خود، به بخشی از مشکل توزیع ناعادلانه تبدیل شده اند. افرادی که در این سیستم رشد کرده اند، معمولا نقش زیادی در افزایش کاذب قیمتها داشته و به تنش بازار دامن می زنند. نظارت و پاسخگو کردن این افراد به همراه اصلاح قوانین مربوط به میادین، می تواند تا حدود زیادی منجر به کاهش التهابات بازار شود.
*فعال کردن صادرات و توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی
توسعه «صادرات» و «صنایع تبدیلی و تکمیلی» می تواند به عنوان یک تنظیم کننده در بازار محصولات کشاورزی نقش اساسی ایفا کند. در چنین شرایطی تولیدکنندگان محصولات فرصت خواهند داشت تا محصول خود را فرآوری کرده و با ارزش افزوده بالاتر و ماندگاری بیشتر وارد بازار مصرف کنند، در چنین شرایطی قدرت چانه زنی ایشان بین عاملان زنجیره تامین افزایش خواهد یافت. از این رو توسعه بازارهای هدف، عدم ممنوعیت صادرات محصولات کشاورزی و توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی نقش بسزایی در بهبود رفاه تولیدکنندگان محصولات باغی خواهد داشت.
*تشتت مدیریتی در زنجیره تامین محصولات کشاورزی
یکی دیگر از عواملی که باعث شده حاشیه بازار ناعادلانه در مورد این محصولات وجود داشته باشد، عدم سیاست گذاری مناسب از سوی نهادهای دولتی است. متولی بخش تولید این محصولات وزارت جهادکشاورزی است، در صورتی که متولی عرضه و یا نظارت آن بر عهده سایر نهادهایی مانند وزرات صمت، شهرداریها و سایر ارگانهای دولتی می باشد.
این تششت مدیریتی در زنجیره تامین محصول، در نهایت باعث می شود که هیچ نهادی مسئولیت تولید، توزیع و مصرف در بازار را عهده دار نشده و در نهایت گسست زنجیره تامین را به دنبال داشته باشد. واسطه های غیر ضرور در چنین بستری رشد کرده و باعث چالش در تولید و مصرف این کالاها می شوند. بنابراین در ابتدای امر باید متولی واحدی برای سراسر زنجیره تامین این محصولات فراهم شود. استفاده از ظرفیت قانون انتزاع در این مورد راهگشا بوده و میتوان ظرفیت تولید، توزیع و تنظیم بازار را بر عهده وزارت جهاد کشاورزی قرار داد.
*کدگذاری محصولات و توسعه بازاررسانی آنلاین
یکی دیگر از راه هایی که میتواند منجر به کاهش حاشیه بازار این محصولات شود، استفاده از سیستم کدگذاری بر روی محصولات تولیدی است. این کار میتواند توسط اتحادیه های منطقه ای صورت گرفته و در ادامه محصول با یک برچسب مشخص که شامل تمام ویژگی های تولید محصول است با حداقل حاشیه بازاریابی به دست مصرف کننده نهایی برسد. در چنین حالتی با فعال کردن استارت آپهای فروش محصولات، میتوان زنجیره تامین را کوتاهتر نموده و گام مهمی در کاهش قیمت مصرف کننده برداشت. این امر موجب فعال شدن بازاریابی مستقیم شده و فروشنده و خریدار در یک بستر مناسب و بدون حضور واسطه ها اقدام به مبادله خواهند کرد.
حامد نجفی علمدارلو، دکتری اقتصادکشاورزی و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس دلالی در میوه زنجیره تامین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۵۰۱۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راهکار توسعه اقتصادی و تقویت منابع ارزی؛ تولید زیر تیغ واردات یارانهای!
سازوکار تخصیص ارز چگونه باید باشد؟ شاید این مهمترین سؤال در شرایط فعلی است که با هر بار رمکردن ارز، فشار بر ملت مضاعف و فریادشان بلند میشود. چالشها از نظر سیاست تخصیص ارز و مدیریت بهینه منابع ارزی، بهویژه در زمینه سیستم ارزی چندنرخی، همچنان باقی است. تخصیص نادرست منابع ارزی با اعطای ارز ۲۸ هزارو ۵۰۰ تومانی موجب شده است منابع ارزی به جای اینکه در جهت رشد اقتصادی هزینه شوند، بیشتر به واردات کالاهای اساسی تخصیص یافته که نه تنها نتوانسته است قیمت واقعی کالاها در بازار آزاد را کنترل کند بلکه در حال حاضر همه کالاها با قیمت نزدیک به دلار بازار آزاد معامله میشوند و تنها این تخصیص ارز، رقیب بازار تولیدات داخلی شده و رشد اقتصادی را محدود و مزایای بالقوه دیپلماسی انرژی هوشمند و ظرفیتسازی داخلی را تضعیف کرده است. به منظور به حداکثر رساندن سهم بخش انرژی در توسعه اقتصادی و درآمدهای ارزی، پرداختن به مسائل مربوط به سیاست ارزی، تخصیص منابع و برنامهریزی اقتصادی ضروری است. در حالی که به دنبال تقویت تولید داخلی و رشد اقتصادی هستیم، اطمینان از تخصیص منابع ارزی به شیوهای استراتژیک و کارآمد بسیار مهم است. این امر شامل اجتناب از یارانههای ارزی غیرضروری برای واردات است که میتواند تولید داخلی را خفه کند، اتکا بر کالاهای خارجی را افزایش و ذخایر ارزی را کاهش دهد.
اتکا بر دیپلماسی هوشمند انرژی و استفاده حداکثری از ظرفیت دانش داخلی نقشی مهم در ارائه کمکهای ارزی قابل توجه به ایران به ویژه در مواجهه با چالشهای اقتصادی ناشی از تحریمهای بینالمللی داشته است. رویکرد دولت در بخش انرژی که با تمرکز بر اهرمگذاری تخصص داخلی، توسعه بازار و بومیسازی فناوری مشخص میشود، نه تنها تابآوری انرژی کشور را تقویت، بلکه به درآمد ارزی و رشد اقتصادی نیز کمک کرده است.
ایران با بهرهگیری از دانش و منابع داخلی کشور توانسته است وابستگی خود را به فناوریها و تخصصهای خارجی کاهش دهد و از این طریق ارز ارزشمندی را در داخل کشور حفظ کند. بومیسازی فناوری و استفاده از استعدادهای داخلی نه تنها توانمندیهای انرژی ایران را افزایش داده، بلکه از خروج ارز بهویژه در شرایط نااطمینانی اقتصادی و تحریمها جلوگیری کرده است. این تمرکز استراتژیک بر ظرفیتسازی داخلی و بومیسازی فناوری، ایران را قادر ساخته است ثبات و استقلال اقتصادی خود را در برابر فشارهای خارجی حفظ کند.
دولت باید به جای تداوم سیاست ارز چندنرخی با اجرای طرح کالابرگ الکترونیک که کالاهای ضروری را با قیمتهای بهینه در انتهای زنجیره مصرف در اختیار خانوارها قرار میدهد، به سمت استفاده بهینه از منابع ارزی خود جهت توسعه اقتصادی سوق یابد. علاوه بر این، حرکت به سمت نرخ ارز واحد با قیمتگذاری تعادلی میتواند به ثبات بازار ارز نیز کمک شایانی کند.
اتکای ایران بر دیپلماسی انرژی هوشمند و ظرفیتسازی داخلی در ایجاد درآمدهای ارزی و حفظ رشد اقتصادی در زمانهای چالشبرانگیز تشدید تحریم کشور مؤثر بوده است. دولت باید به جای اعطای ارز ارزانقیمت به واردات که خود باعث سرکوب تولید داخل، افزایش واردات و به خطر افتادن امنیت غذایی و نابودی منابع ارزی کشور خواهد شد، تمرکز خود را بر حمایت هوشمند از سبد هزینه خانوار قرار دهد و منابع ارزی را صرف توسعه اقتصادی و تکمیل زنجیره ارزش صنعت نفت و گاز کند. باید دولت با اجرای طرح کالابرگ الکترونیک، معادل کالای موردنیاز بهینه هر خانوار را در اختیار هر نفر قرار دهد و از طرف دیگر به سمت تکنرخیشدن ارز کشور با قیمت تعادلی بین بازار آزاد و بازار مبادله ارزی حرکت کند.
بازگشت امضاهای طلایی ارزی و نابودی منابع نفتی کشور!
محمدعلی شایاناصل، کارشناس اقتصادی با اشاره به لزوم تخصیص بهینه منابع نفتی کشور میگوید: تخصیص نادرست منابع و تداوم نظام ارزی چندنرخی در اقتصاد مانع رشد اقتصادی ایران شده و به هدررفت منابع ارزی و تضعیف درک عملکرد اقتصادی کشور منجر شده است، از همین رو تخصیص منابع و برنامهریزی اقتصادی برای منابع ارزی حاصل از نفت ضروری است. ایران با تمرکز بر تخصیص استراتژیک منابع ارزی به سمت تکمیل زنجیره ارزش نفت و گاز با ارتقای تولید داخلی و کارایی اقتصادی خود، میتواند بر چالشهای ناشی از یک نظام ارزی پراکنده و چندنرخی بدون هیچ چشمانداز مشخصی فائق آید.
این کارشناس حوزه اقتصادی با اشاره به لزوم تخصیص منابع نفتی در جهت تکمیل زنجیره ارزش نفت اظهار میکند: توسعه پتروپالایشگاهها و تکمیل زنجیره ارزش نفت با دلارهای نفتی برای رشد اقتصادی در ایران حیاتی است، با این حال سیاست اشتباه ارزی و تخصیص نادرست منابع ارزی، توانایی کشور را در استفاده کامل از منابع انرژی برای توسعه اقتصادی محدود کرده است. برای بازگشایی ظرفیت رشد اقتصادی، اولویت دادن به تخصیص مناسب منابع ارزی به ویژه در سال منتهی به جهش تولید و مشارکت مردم ضروری است. با پرهیز از یارانههای ارزی غیرضروری برای واردات نظیر اعطای ارز ۲۸ هزارو ۵۰۰ تومانی از سوی بانک مرکزی ایران میتوان اطمینان حاصل کرد که از منابع ارزی به طور مؤثر برای ارتقای تولید داخلی، افزایش رشد اقتصادی و تضمین آینده انرژی کشور استفاده میشود.
وی ادامه میدهد: اعطای ارز ارزان به واردات، ضمن سرکوب تولید داخلی و به خطر انداختن امنیت غذایی، مانع توسعه اقتصادی و خودکفایی ایران شده است. تخصیص یارانههای فرایندی و سرکوب قیمتهای نسبی تأثیر مخربی بر بخش کشاورزی داشته و باعث ازدستدادن خودکفایی و تابآوری اقتصادی شده است. علاوه بر این، پدیده مخرب اقتصاد یارانهای، چالشهای پیشروی اقتصاد ایران را تشدید کرده و به تخصیص نادرست منابع منجر خواهد شد که مانع رشد اقتصادی کشور و تخصیص صحیح منابع در جهت توسعه زنجیره ارزش خواهد شد.
وی در پایان خاطرنشان میکند: از همه مهمتر اینکه نرخ ارز ۲۸ هزارو ۵۰۰ تومانی دوباره امضاهای طلایی ارزی را به کشور بازگرداند و دوباره مسئله رانت، حرف اول را خواهد زد. حال که قیمت دلار در بازار آزاد به بیش از دو برابر ارز ۲۸ هزارو ۵۰۰ تومانی رسیده و بیش از ۲۰ میلیارد دلار ارز ۲۸ هزارو ۵۰۰ تومانی اعطا شده است، متوسط قیمت مبادلهای کالاهای اساسی در سطح بازار نزدیک به قیمت ارز بازار آزاد و ۶۵ هزار تومان است و سیاست تخصیص ارز چندنرخی کاملاً غیرعملیاتی است و تنها موجب بازگشت امضاهای طلایی ارزی و نابودی منابع نفتی کشور خواهد شد.
منبع: روزنامه جوان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی